Życie na Ziemi: Płynie, wije się rzeczka. Ryby żyjące w Wiśle

Klasa IV

Dział: Życie na Ziemi.
Temat: Płynie, wije się rzeczka. Ryby żyjące w Wiśle.

Cele zajęć z zakresu przyrody:

• Uczeń zna pojęcia:
- warunki życia w rzece,
- specjalne przystosowania,
- bieg dolny rzeki,
- bieg górny rzeki,
- bieg środkowy rzeki,
- ujście rzeki,
- delta,
- źródło rzeki,
- gatunki ryb,
- góry,
- wyżyny,
- niziny,
- morze,
- dopływy prawobrzeżne,
- dopływy lewobrzeżne,

• Uczeń rozumie:
- odmienność warunków życia w różnych częściach rzeki,
- sposoby przystosowań roślin i zwierząt do życia w górnym biegu rzeki,
- różnorodność występowania gatunków ryb w poszczególnych
częściach rzeki,
- znaczenie ryb w gospodarce krajowej,

• Uczeń umie:
- wskazać części biegu rzeki,
- opisać odmienność warunków życia w różnych częściach rzeki,
- wyjaśnić dlaczego życie w górnym biegu rzeki wymaga specjalnych
przystosowań,
- wskazać na mapie prawobrzeżne i lewobrzeżne dopływy Wisły i Odry,
- wskazać na mapie ujście Wisły i Odry,
- skonstruować mapę Polski z uwzględnieniem ukształtowana terenu,
- wskazać miejsce występowania danych gatunków ryb,
- wyjaśnić znaczenie gospodarcze ryb występujących w kraju.

Cele zajęć z zakresu ścieżek edukacyjnych:

• ekologiczna
- zanieczyszczenie rzek,
- poznanie gatunków chronionych ryb,
- poznanie miejsca występowania danych gatunków ryb,
• multimedialna
- zapoznanie się z materiałami dotyczącymi gatunków ryb.

Metody i formy pracy:
- pogadanka,
- praca w grupach,
- praca z mapą,
- praca z planszami.

Pomoce:
- mapa Polski,
- kontur mapy,
- bibuły,
- klej,
- nożyczki,
- kartki papieru,
- długopis,
- przygotowane informacje.

Przebieg lekcji:
1. Sprawdzenie pracy domowej.
2. Podanie i zapisanie tematu zajęć.
3. Przypomnienie wiadomości potrzebnych do przeprowadzenia lekcji.
4. Objaśnienie sposobu pracy na lekcji.
Uczniowie otrzymują kontury mapy Polski, informacje na temat rzeki Wisły i żyjących tam ryb.
Uczniowie używając kleju i bibuły konstruują ukształtowanie terenu w Polsce.
Korzystając z podanych informacji określają gdzie występują dane gatunki ryb w Wiśle.
5. Podsumowanie zajęć.
Przedstawiciele danych grup prezentują wykonaną pracę, argumentują występowanie danych gatunków ryb uwzględniając bieg rzeki i występujące tam warunki.
6. Zadanie pracy domowej.
Praca domowa

Narysuj w zeszycie ilustrację rzeki, zaznacz miejsce, gdzie chciałbyś zrobić biwak i w kilku zdaniach uzasadnij swój wybór.

Materiały pomocnicze

Wisła

Wisła

Wisła w okolicach Modlina: ujście Narwi z Bugiem

Lokalizacja
Europa
Polska
Źródło
Na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim
1107 m n.p.m.
Ujście
Morze Bałtyckie

Długość
1047 km
Powierzchnia dorzecza
194 424 km²
Średni roczny przepływ
1080 m³/s przy ujściu
Rzeki Polski

Wisła - najważniejsza i najdłuższa rzeka Polski. Jest także najdłuższą rzeką w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość Wisły wynosi 1047 km. Źródła rzeki znajdują się na wysokości 1106 m n.p.m., na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim (Biała i, uznawana za pierwotne źródło, Czarna Wisełka). Zasadniczy kierunek biegu Wisły jest południkowy. Średni przepływ roczny (przy ujściu rzeki) wynosi 1054 m³/s, a maksymalna różnica stanów wody - 10 m.
Zanieczyszczenie Wisły jest bardzo duże: na 894 km kontrolowanego biegu rzeki aż 93% jest nadmiernie zanieczyszczona, a 7% (między Radomką i Świdrem) ma III klasę czystości. Rocznie Wisła transportuje do Bałtyku około 2,2 mln m³ rumowiska rzecznego, w tym m.in. około 5 tys. ton soli dziennie z kopalni węgla kamiennego, rośnie w niej także zanieczyszczenie bakteryjne.

Bieg Wisły umownie dzieli się na 3 odcinki:
• górny, od źródeł do Sandomierza,
• środkowy, od Sandomierza do ujścia Narwi z Bugiem,
• dolny, od ujścia Narwi aż po własne ujście do Bałtyku.
Dorzecze Wisły zajmuje powierzchnię 194424 km2 (w Polsce 168,7 tys. km2). Urzeźbienie dorzecza Wisły charakteryzuje średnie wzniesienie 270 m n.p.m., przy czym przeważająca część dorzecza (55%) położona jest na wysokościach 100-200 m n.p.m.; od 100-300 m zawiera się ponad 3/4 dorzecza. Najwyższy punkt dorzecza leży na wysokości 2655 m n.p.m. (szczyt Gerlach w Tatrach). Cechą dorzecza Wisły jest asymetria - w znacznej mierze konsekwencja kierunku nachylenia Niżu Środkowoeuropejskiego ku północnemu zachodowi i kierunku spływu wód lodowcowych, przy równocześnie znacznej predyspozycji w budowie starszego podłoża. Asymetria dorzecza (prawostronnego do lewostronnego): 73-27%.


Wodospad na Wisełce Białej, będącej jedną z dwóch rzek, które tworzą w późniejszym biegu Wisłę

Wisła w Krakowie

Zbiornik Goczałkowicki

Wisła w Warszawie (Młociny)

Dolina Wisły w okolicach Torunia
Ważniejsze dopływy
Prawobrzeżne
W kolejności od źródeł rzeki:
• Soła
• Skawa
• Raba
• Dunajec
• Wisłoka
• San
• Wieprz
• Świder
• Narew - do 1962 jako Bug
• Skrwa
• Drwęca
• Osa
• Liwa (do Nogatu)
Lewobrzeżne
W kolejności od źródeł rzeki:
• Przemsza
• Dłubnia
• Szreniawa
• Nida
• Czarna Staszowska
• Opatówka
• Kamienna
• Iłżanka
• Radomka
• Pilica
• Bzura
• Brda
• Wda
• Wierzyca
Miasta położone nad Wisłą
• Wisła
• Ustroń
• Skoczów
• Strumień
• Czechowice-Dziedzice - tylko na prawym brzegu
• Brzeszcze - tylko na prawym brzegu
• Bieruń - tylko na lewym brzegu
• Oświęcim - tylko na prawym brzegu
• Kraków
• Niepołomice - tylko na prawym brzegu
• Połaniec - tylko na lewym brzegu
• Baranów Sandomierski - tylko na prawym brzegu
• Tarnobrzeg - tylko na prawym brzegu
• Sandomierz
• Zawichost - tylko na lewym brzegu
• Kazimierz Dolny - tylko na prawym brzegu
• Puławy - tylko na prawym brzegu
• Dęblin - tylko na prawym brzegu
• Góra Kalwaria - tylko na lewym brzegu
• Karczew - tylko na prawym brzegu
• Józefów - tylko na prawym brzegu
• Warszawa
• Łomianki - tylko na lewym brzegu
• Nowy Dwór Mazowiecki - tylko na prawym brzegu
• Zakroczym - tylko na prawym brzegu
• Wyszogród - tylko na prawym brzegu
• Płock
• Dobrzyń nad Wisłą - tylko na prawym brzegu
• Włocławek
• Nieszawa - tylko na lewym brzegu
• Ciechocinek - tylko na lewym brzegu
• Toruń
• Solec Kujawski - tylko na lewym brzegu
• Bydgoszcz (poprzez dzielnicę Fordon) - tylko na lewym brzegu
• Chełmno - tylko na prawym brzegu
• Grudziądz - tylko na prawym brzegu
• Nowe - tylko na lewym brzegu
• Gniew - tylko na lewym brzegu
• Malbork (nad Nogatem)
• Tczew - tylko na lewym brzegu
• Gdańsk (nad Martwą Wisłą, a także nad Wisłą właściwą poprzez Wyspę Sobieszewską) - tylko na lewym brzegu.

Delta Wisły
W miejscowości Biała Góra k/ Sztumu około 50 km od ujścia rozdzielając się na dwa ramiona Leniwka (lewe) i Nogat (prawe), tworzy szeroką deltę zwaną Żuławami. W miejscowości Gdańska Głowa od Leniwki oddziela się w kierunku wschodnim kolejne ramię zwane Szkarpawa w celu ochrony przeciwpowodziowej zamknięte śluzą. Kolejne ramię Martwa Wisła oddziela się w Przegalinie. Uchodzi do Zatoki Gdańskiej.
Do XIV wieku ujście Wisły dzieliło się na główne wschodnie ramię Wisłę Elbląską i mniejsze zachodnie ramię Wisłę Gdańską. Od roku 1371 głównym ramieniem staje się Wisła Gdańska. Po powodzi w 1840 roku tworzy się dodatkowe ramię Wisła Śmiała. W latach 1890-1895 wykonano przekop koło Świbna.

Wisła wystąpiła z brzegów w Warszawie - sierpień 2004
Wisła jest połączona za pomocą kanałów z:
• Odrą - Kanałem Bydgoskim, Notecią i Wartą
• Niemnem - Kanałem Augustowskim i Czarną Hańczą
• Dnieprem - Kanałem Dnieprzańsko-Bużańskim i Prypecią

Walory przyrodnicze
Do najważniejszych walorów przyrodniczych Wisły należą:
• sąsiedztwo wielu kompleksów leśnych (np. Puszcza Sandomierska).
• niski stopień uregulowania
• rozwijanie się dzikiej przyrody (np. lasów łęgowych)
• w dorzeczu Wisły istnieje 6 parków krajobrazowych (planuje się kolejny - od Sandomierza do Płocka).

BIEGI RZEKI
Bieg górny rzeki:
- z szybkim prądem
- twardym, skalistym, kamienistym, grubożwirowym podłożem
- z przewagą erozji nad sedymentacją
- o silnej turbulencji wody
- bardzo dobrych warunkach tlenowych
- plankton tu nie występuje
- główny zespół organizmów to peryfiton na twardym podłożu oraz bentos.
Bieg środkowy rzeki:
- o powolniejszym ruchu wody i słabszej turbulencji
- zrównoważonym bilansie erozji i akumulacji materiału
- z podłożem piaszczystym
- występuje tu już niekiedy plankton oraz pozostałe organizmy.
Bieg dolny rzeki:
- ze znacznie powolniejszym ruchem wód
- o przewadze akumulacji nad erozją
- bogatszym planktonem
- podłożem drobnopiaszczystym a miejscami mulistym.

Kiełb

Opis : Kiełb z bogatego rodzaju .Gobio, którego przedstawiciele zasiedlają wody występują cztery gatunki kiełb długowąs, kiełb białopłetwy, i kiełb Kesslera.

Kiełb występuje praktycznie na całym terenie, obficie w górnym biegu Wisły, ma wydłużone wrzecionowate ciało ze stosunkowo dużymi łuskami.

Wszystkie gatunki kiełbi mają jedną parę wąsików, ale różnią się miedzy sobą ich wielkością.

Ubarwienie: grzbiet czarniawo-zielonkawy lub niebieskawobrązowy boki jaśniejsze, brzuch białawo połyskujący. Długość: od 8 do 14 centymetrów, maksymalnie do 20 centymetrów.

Środowisko: bystro płynące wody krainy pstrąga i lipienia oraz strefy przybrzeżne jezior o dnie piaszczystym i żwirowatym ta ryba przebywa latem na płyciznach, a zimą w głębszych miejscach odżywiają się bezkręgowcami ikrą ryb. W Polsce jest pod ścisłą ochroną .


Płoć

Opis : Płoć jest rybą występującą w wodach nizinnych, (środkowy i dolny bieg rzeki) występuje w Europie aż po Ural jest jedną z najpospolitszych ryb karpiowatych.

Płoć ma smukłe spłaszczone ciało z wypukłym brzuchem, charakterystyczna jest czerwona barwa tęczówki jej oka, środowiskiem Płoci są wody stojące, wolno płynące.

Ubarwienie: grzbiet zielonkawy, boki i brzuch o zielonym i niebieskim połysku płetwy brzuszne odbytowa i ogonowa czerwone. Żywi się fauną bezkręgową. Osobniki starsze jedzą także pokarm roślinny, jak i zwierzęcy. Płoć dożywa do 8-9 lat i osiąga wówczas długość 35-45 centymetrów.
Tarło Płoć odbywa w kwietniu-maju
Rekord Polski złowionej Płoci wynosi 2.20 kilograma


Okoń

Opis : Okoń jest przedstawicielem starej rodziny ryb okoniowatych, jest rybą drapieżną .Typową jego cechą jest czarna plama na końcu pierwszej płetwy grzbietowej, i od 5 do 9 ciemnych pasów na boku ciała, w Polsce należy do najpospolitszych gatunków ryb.

Środowisko Okonia występuje na całym obszarze w wodach stojących i płynących.( bieg środkowy i dolny rzeki)
Okoń unika wód szybko płynących, preferuje czyste wody o spokojnym nurcie nad twardym dnem.

Ubarwienie grzbiet ciemnoszary do niebieskiego lub oliwkowozielonkawego boki jaśniejsze. Jego duża rozrodczość powoduje że w wielu wodach naturalnych tworzy bardzo duże populacje. Długość od 25 maksymalnie do 50 centymetrów masa ciała wynosi do 3 kilogramów.

Wymiar ochronny Okonia wynosi do15 centymetrów.
Rekord Polski złowionego Okonia wynosi 2.65 kilograma.


Słonecznica

Opis : Słonecznica występuje pospolicie, zwłaszcza w stawach małych jeziorkach, ciekach wodnych, (środkowy bieg rzeki). Słonecznica jest rybą odporną na niekorzystne wpływy klimatu niewielka stadnie żyjąca ryba. Przeważnie przebywa blisko powierzchni wody wśród obfitej roślinności strefy przybrzeżnej.

Ubarwienie: grzbiet brązowawy do oliwkowego, boki silnie srebrzyste z niebieskim połyskiem, brzuch białawy. Długość: od 6 do 9 centymetrów maksymalnie do 12 centymetrów samice większe od samców.

Należy do najmniejszych ryb jest poszukiwaną przynętą na okonie. W Polsce jest chroniona, prawnie przez cały rok.


Kleń

Opis : Kleń jest rybą która występuje we wszystkich potokach i rzekach, w Wiśle występuje u ujścia rzeki.

Kleń jest rybą wytrzymałą ,pospolita ryba żyjąca stadnie, stare klenie stają się samotnikami. Kleń jest bardzo żarłoczny, żywi się różnymi organizmami zwierzęcymi miedzy innymi owadami opadłymi na wodę ,a także glonami i resztkami roślin. Pożera małe rybki, jagody, czereśnie, śliwki.

Kleń wyglądem zbliżony do jelca, nieco mniej do jazia, płoci.

Ubarwienie: grzbiet szarobrązowy z zielonkawym połyskiem, boki srebrzyste, często ze złotawym połyskiem brzuch białawy, ciało wrzecionowate, gruby, lekko spłaszczony bocznie. Duży pysk na końcu szerokiej głowy.

Długość: od 30 do 40 centymetrów, maksymalnie do 60 centymetrów Waga: kleń dorasta do wagi 6.5 kilograma.
Rekord Polski: złowionego Klenia wynosi 6.30 kilograma.


Miętus

Opis : Miętus jest nocnym drapieżnikiem. Jego ciało ma kształt walcowaty, ciało miękkie. Charakterystyczną jego cechą jest pojedynczy wąs na środku brody.

Występuje na całym terenie, głównie w rzekach z czystą i szybko płynącą wodą i żwirowatym dnem, od słonawych wód ujść rzecznych i portów do chłodnych, głębokich wód jezior i rzek aż po krainę pstrąga.

Ubarwienie: grzbiet brązowy, żółtooliwkowy lub zielonkawy z ciemnym niewyraźnym marmurkowaniem, boki jaśniejsze żółtawe brzuch białawy.

Długość: od 30 do 60 centymetrów i masie ciała do 3 kilogramów. Ryba ta jest najbardziej żarłoczna w zimie, pożera owady i inne większe zwierzęta wodne-ryby, raki, żaby. Ma bardzo smaczne mięso i wielką wątrobę ,ma duże znaczenie sportowe.
Rekord Polaki: złowionego miętusa wynosi 3.84 kilograma


Pstrąg potokowy

Opis : Pstrąg potokowy jest mieszkańcem chłodnych i zasobnych w tlen potoków i rzek. W Polsce występuje w dorzeczach górnej Wisły i Odry w całym pasie wód górskich.

Tarło przypada na koniec jesieni lub zimy, najczęściej odbywa się w listopadzie lub w grudniu na czystym, nie zamulonym piaszczystym lub żwirowatym dnie.

Ubarwienie: bardzo zmienne zwykle zielonkawe lub brązowe. Na bokach ciemne, a wzdłuż i poniżej linii bocznej czerwone jasne plamy. Długość: od 20 do 40 centymetrów, maksymalnie do 50 centymetrów. Młode zjadają larwy wodnych owadów oraz owady, które spadły na powierzchnię wody.

Ryby dorosłe pożerają drobne zwierzęta wodne, małe rybki. W razie niedoboru pożywienia mogą stać się kanibalami. Pstrąg żyje przeciętnie 3-5 lat maksymalnie 12 lat. Tempo wzrostu zależy od warunków środowiska. Przeciętna masa pstrąga potokowego wynosi około 0.5 kg trafiają się jednak okazy o masie 1 kg, a sporadycznie nawet 5.0 kg do 8 kg.


Pstrąg tęczowy

Opis : Pstrąg tęczowy obejmuje kilka gatunków, i odznaczających się miedzy innymi tym że przez środek ciała przebiega czerwona lub nawet purpurowa pręga, boki pokrywają ciemne plamy.

Dorosłego, wyrośniętego pstrąga tęczowego bardzo łatwo jest odróżnić od pstrąga potokowego i źródlanego, dzięki czerwonej prędze. Pstrąg tęczowy żyje w wodach stojących, jak płynących (środkowy i dolny bieg rzeki): często bywa hodowany w stawach razem z Karpiem.

Pstrąg tęczowy osiąga długości 50 centymetrów i masę ciała do 1 kilograma .Może uzyskać imponujące rozmiary: do 90 centymetrów i wadze do 6-7 kilogramów .Odżywia się skorupiakami, mięczakami, larwami owadów, i dorosłymi owadami opadającymi na powierzchnię wody.
Rekord Polski złowionego Pstrąga tęczowego wynosi 7.30 kilograma.


Brzana

Opis : Jest to ryba karpiowata o dużym znaczeniu, żyjąca we wszystkich rzekach ze żwirowatym dnem, ryba stadna środowiskiem Brzany są dobrze natlenione czyste wody rzek (bieg górny rzeki).

Ciało brzany jest wydłużone, masywne w przekroju okrągłe z płaskim brzuchem. Otwór ustny jest zaopatrzony w silne, mięsiste wargi z dwoma parami wąsów o trójkątnym kształcie.

Ubarwienie: grzbiet brązowy do szarozielonego, boki jaśniejsze ze złotawym połyskiem

Brzana w Polsce występuje na terenie całego kraju, jednak ze względu na zanieczyszczenia w wielu rzekach zanika. Przebywa w szybko płynących wodach o piaszczystym lub twardym, żwirowym podłożu. Podchodzi aż do dolnej granicy krainy pstrąga.
Rekord Polski: złowionej Brzany wynosi 7.00 kilograma


Szczupak
Opis : Szczupak jest jedynym przedstawicielem rodziny szczupakowatych. Ryba ta żyje we wszystkich nizinnych stojących i wolno płynących wodach (bieg środkowy rzeki).Szczupak jest rybą osiadłą, czatującą na zdobycz ukryta wśród roślin wodnych.

Starsze szczupaki żerują zwykle w głębokich oddalonych od brzegów partiach wody.

Ciekawa rzecz u szczupaka to że jest kanibalem gdy dorośnie do 20 milimetrów później wyłącznie drapieżnikiem .Szczupak szybko rośnie w trzecim roku życia osiąga długość od 40 do 50 centymetrów i wagę 1 do 3 kilogramów.

Ubarwienie: w zależności od zbiornika bardzo różne, grzbiet brązowawy lub zielonkawy boki z jaśniejszymi i ciemniejszymi poprzecznymi pasami i plamami brzuch białawy do żółtawego. Długość samca do 100 centymetrów samicy do 150 centymetrów. Jest cenną rybą gospodarczo i poszukiwanym obiektem połowów wędkarskich.
Wymiar ochronny Szczupaka wynosi 45 centymetrów.
Rekord Polski złowionego Szczupaka wynosi 24.10 kilograma


Ukleja

Opis : Ukleja jest rybą smukłą i symetrycznie zbudowaną, ryba karpiowata. Występuje na całym obszarze.

Żyje w wolno płynących wodach występuje jednak aż do krainy pstrąga. Ukleja prócz owadów żywi się także planktonem. Dorasta do 15-20 centymetrów.

Ukleja w miejscach w których występuje masowo ma znaczenie gospodarcze.


Płoć

Opis : Płoć jest rybą występującą w wodach nizinnych, występuje w Europie aż po Ural jest jedną z najpospolitszych ryb karpiowatych.

Płoć ma smukłe spłaszczone ciało z wypukłym brzuchem, charakterystyczna jest czerwona barwa tęczówki jej oka, środowiskiem Płoci są wody stojące, wolno płynące.

Ubarwienie: grzbiet zielonkawy, boki i brzuch o zielonym i niebieskim połysku płetwy brzuszne odbytowa i ogonowa czerwone. Żywi się fauną bezkręgową. Osobniki starsze jedzą także pokarm roślinny, jak i zwierzęcy. Płoć dożywa do 8-9 lat i osiąga wówczas długość 35-45 centymetrów.
W Polsce wymiar ochronny wynosi 15 centymetrów .


Okoń

Opis : Okoń jest przedstawicielem starej rodziny ryb okoniowatych, jest rybą drapieżną .Typową jego cechą jest czarna plama na końcu pierwszej płetwy grzbietowej i od 5 do 9 ciemnych pasów na boku ciała, w Polsce należy do najpospolitszych gatunków ryb.

Środowisko Okonia występuje na całym obszarze w wodach stojących i płynących.

Okoń unika wód szybko płynących, preferuje czyste wody o spokojnym nurcie nad twardym dnem.

Ubarwienie grzbiet ciemnoszary do niebieskiego lub oliwkowozielonkawego boki jaśniejsze. Jego duża rozrodczość powoduje że w wielu wodach naturalnych ,tworzy bardzo duże populacje. Długość od 25 maksymalnie do 50 centymetrów masa ciała wynosi do 3 kilogramów.

Wymiar ochronny Okonia wynośi do15 centymetrów.


Leszcz

Opis : Leszcz jest to ryba karpiowata o dużym znaczeniu gospodarczym, odznaczająca się wysokim ciałem silnie bocznie ścieśnionym. Środowisko większe obfitujące w pokarm jeziora i powoli płynące rzeki.

Młode leszcze przebywają małymi stadkami w pobliżu brzegu, dorosłe w głębszych partiach wody skąd po zapadnięciu zmroku ciągną na płytsze miejsca, aby poszukując pokarmu ryć w mulistym dnie.

Ubarwienie: grzbiet ołowiany do czarniawego, zwykle z zielonym połyskiem ,boki jaśniejsze metalicznie połyskujące, tułów wysoki, wąski pokryty średniej wielkości łuską i obfitym śluzem.

Długość: od 30 do 50 centymetrów ,maksymalnie do 70 centymetrów. Masa ciała od 5.00 do 7.00 kilogramów.
Wymiar ochronny leszcza wynosi do 25 centymetrów.


Sandacz

Opis : Sandacz z rodziny okoniowatych, jest największą i gospodarczo najważniejszą rybą. Ciało ma symetryczne z wąską głową i szeroko rozciętym pyskiem, na bokach ma od 8 do 12 brązowoczarnych poprzecznych pasów. W Polsce występuje na obszarze całego kraju.

Środowisko: większe rzeki i dolne odcinki ich dopływów, zalewy, jeziora i zbiorniki zaporowe, szczególnie cieplejsze i o twardym dnie Sandacz jest samotnikiem, polującym na małe ryby w otwartej toni wodnej.

Ubarwienie Sandacza grzbiet ciemny ,zielonkawy lub szary boki jaśniejsze brzuch białawy.

Długość: od 40 do 70 centymetrów maksymalnie do 130 centymetrów masa ciała do 4 kilogramów maksymalnie od 8 do 12 kilogramów .Ze względu na smaczne mięso i szybki wzrost jest traktowany zarówno z gospodarczego jak i sportowego punktu widzenia jako bardzo ceniona ryba.
Rekord Polski złowionego Sandacza wynosi 15.60 kilograma


Sum europejski
Opis : Sum to typowy drapieżnik wód nizinnych osiągający wielkie rozmiary, występuje na terenie całego kraju w nizinnych odcinkach rzek i ich dopływach, a także w zbiornikach zaporowych.

Sum jest rybą wydłużoną, bezłuską, śluzowate ciało o szerokiej płaskiej głowie .Sum jest rybą ciepłolubną :żyje w wodach głębokich wolno płynących, z miękkim podłożem.

Ubarwienie: grzbiet czarnoniebieski, brązowy lub zielonkawy, boki jaśniejsze ciemno marmurkowane, brzuch brudnobiały, czerwono mieniący się. Długość: od100 do 200 centymetrów maksymalnie do 250 centymetrów, masa ciała do 90 kilogramów.
Pokarm suma to :ryby, żaby, ptaki wodne i małe ssaki. Wymiar ochronny Suma wynosi 70 centymetrów.


Wzdręga
Opis : Wzdręga jest rybą karpiowatą o dużym znaczenie wędkarskim, jest podobna do płoci, występuje na terenie całego kraju. Podobna do płoci, od której różni się przede wszystkim wyższym ciałem, oraz rozmieszczeniem płetw.

Najchętniej zamieszkuje zarośnięte rzeczne odnogi, i starorzecza z czystą wodą, jeziorach, oraz w wodach słonawych nad miękkim dnem. Istotna różnica występuje także w ubarwieniu. Tęczówka oka płoci jest czerwona, podczas gdy u wzdręgi jest żółtawa lub pomarańczowa.

Ubarwienie: grzbiet i wierzch głowy szaro-lub brazowozielone, boki jaśniejsze z mosiężnym połyskiem, brzuch srebrzysty. Długość: od 20 do 30 centymetrów, maksymalnie do 45 centymetrów. Masa ciała od 1.5 do 2.0 kilogramów.


Karaś

Opis : Karaś jest rybą silnie wygrzbieconą, krepą spłaszczone bocznie ciało. Karaś zwłaszcza zaś jego młode roczniki, bywa często mylony z Karpiem.

Żyje w starorzeczach i zarośniętych zatokach, jeziorach w formie karłowatej często występuje w wiejskich sadzawkach i stawach. W zimie zagrzebuje się w mulistym dnie i zapada w cos w rodzaju snu zimowego.

Ubarwienie grzbiet brązowy z zielonym połyskiem, boki jaśniejsze żółtawobrązowe brzuch żółtawy. Długość od 20do 35 centymetrów maksymalnie do 50 centymetrów. Waga masa ciała do 2.5 kilo maksymalnie do 4-5 kilogramów.
Rekord Polski Karasia srebrzystego wynosi 3.55 kilograma.


Lin

Opis : Jest najpospolitszą rybą karpiowatą. Żyje głównie na obszarach nizinnych, w wolno płynących wodach starorzeczach zbiornikach zaporowych i stawach z bagnistym dnem porośniętym roślinnością.

Kształt jego ciała i ogólne ubarwienie są tak charakterystyczne że nie da się go pomylić z żadną inną rybą.

Tułów krępy, wszelkie kształty, łącznie z konturem płetw łagodnie zaokrąglone. Łuska drobna, bardzo mocno osadzona, pokryty grubą warstwą śluzu.

Ostrożna unikająca światła ryba żyjąca samotnie przebywająca w ciągu dnia przeważnie blisko dna i ożywiająca się zwykle wraz z nadejściem zmroku.

Ubarwienie przeważają kolory ciepłe, od czarno-brązowego grzbietu przez złotawozielonkawe boki, po jasnozłoty brzuch.

Wymiar ochronny Lina wynosi do 25 centymetrów.


Węgorz europejski

Opis : Węgorz jest z rodziny ryb węgorzowatych, obejmuje aż 10 gatunków, węgorz występuje na całym terenie kraju. Jego rozprzestrzenianiu sprzyja dowóz i zarybianie wód narybkiem szklistym.

Ciało ma silnie wydłużone, węzłowate bez płetw brzusznych, ryba dwuśrodowiskowa wędrowna tzn ciągnąca na tarło z wód słodkich do morza. Po 4-10 latach pobytu w rzekach ,jeziorach rozpoczyna wędrówkę na przełomie sierpnia-września na tarło do morza .

Ubarwienie: w naszych wodach ubarwienie grzbietu tej ryby jest ciemnozielone lub ciemnobrunatne, brzuch jest biały. Węgorz prowadzi zazwyczaj nocny tryb życia ,wówczas opuszcza swoją kryjówkę, by chwytać pokarm.

Pokarm: małe mięczaki, skorupiaki, niewielkie ryby żaby.
Rekord Polski złowionego Węgorza wynosi :6.43 kilograma .