Konspekt zajęć: Szanujemy uczucia, panujemy nad złością

KONSPEKT ZAJĘĆ

TEMAT: Szanuję uczucia, panuję nad złością.

Adresat zajęć: Dzieci świetlicowe z klas I-III.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności opanowania i przezwyciężania złości i agresji.

Cele szczegółowe:
Uczeń . . .
Umie rozpoznawać uczucia.
Potrafi słuchać i wykazywać empatię.
Wie jak objawia się złość.
Rozumie czym jest agresja i umie prawidłowo reagować na jej objawy.
Umacnianie pozytywny obraz samego siebie.

Formy:
Zbiorowa
Grupowa
Indywidualna

Metody: pogadanka, burza mózgów, rozpoznawanie, inscenizacja, przykład poparty obrazem, rysowanie,

Środki dydaktyczne: Kolorowanki o emocjach oraz z postaciami osób, które mogą udzielać pomocy, kredki, kreda, piłka, muzyka, albumy przyrodnicze

Czas i miejsce zajęć: 1h, sala świetlicowa

FORMUŁA
1. Dzieci od 6 roku życia do 10 – I, II, III klasa podstawówki. Sprawne fizycznie i psychicznie, bez zróżnicowania na płeć.
2. Grupa płynna od 10 do 25 osób w różnych godzinach, uczęszczająca do świetlicy szkolnej w Szkole Podstawowej.

PRZEBIEG ZAJĘĆ
I. Wprowadzenie .
1. Powitanie oraz przedstawienie tematu zajęć (nauczyciel i dzieci siedzą w kręgu).
2. Przypomnienie zasad zachowania w czasie zajęć.
3. Rozmowa z dziećmi o emocjach, jakie emocje znają (burza mózgów- wypisanie ich na tablicy) zgadywanie emocji przedstawionych na obrazkach.
II. Rozpoczęcie części właściwej zajęć.
1. Czytanie wiersza:
autor: Małgorzata Wiśniewska-Koszela

Są słowa, które głęboko ranią,
smucą i złoszczą, chłoszczą i ganią:
głupi i brzydka, leń, nieuk, gapa,
niedbaluch, brudas i piegowata,
mruk, drań, niezdara i nieudana,
biedak i grubas, i rozczochrana.
Czasami sądzę, że są prawdziwe,
gdy mnie dotyczą, mocno się dziwię!
Słowa te smucą, drażnią te słowa,
więc może warto z nich zrezygnować,
ukryć głęboko na dnie szuflady,
by nie szukały już nigdy zwady.
2. Odgrywanie scenek (podzielić grupę na 5- osobowe zespoły) – nauka rozpoznawania emocji i empatycznej reakcji, odpowiedniej do danej sytuacji. Dzieci, które nie odgrywają scenki po wysłuchaniu i obejrzeniu pokazu innej grupy, odgadują odegraną emocję, a następnie, za pomocą gestów pokazują prawidłową reakcję.
a. Radość – radość.
b. Zdziwienie – wyjaśnienie.
c. Smutek – pocieszanie.
d. Złość – uspokajanie, rozmowa.
e. Strach – pokrzepienie, wsparcie.
3. Jak zapanować nad złością? Na początku nauczyciel zadaje pytanie: Jak odczuwamy złość? Chętne dzieci starają się opisać to uczucie. Następnie nauczyciel zadaje pytanie: Jak sobie radzicie ze złością, jak się uspokajacie? Dzieci odpowiadając na pytanie nauczyciela pokazują sobie nawzajem, że każdy odczuwa złość oraz jakie są metody, aby sobie z nią poradzić. Nauczyciel też stara się włączyć w dyskusję, mówiąc co robi on, kiedy odczuwa złość.
4. Zabawa „Lustro” – dobieramy dzieci w pary (jeśli jest potrzeba stajemy z jednym dzieckiem w parze) następnie włączamy radosną muzykę, przy której dzieci naśladują swoje ruchy, na hasło nauczyciela zamieniamy się rolami narcyz i odbicie. Na koniec zabawy przypominamy, że każdy z nas jest podobny i każdy znasz odczuwa wszystkie emocje także te trudne.
5. Nauczyciel przeprowadza pogadankę na temat, do czego służy człowiekowi i zwierzętom uczucie złości i agresywne zachowanie. Przeglądając w grupach albumy przyrodnicze o zwierzętach, dzieci próbują odróżnić agresję, która pomaga przetrwać (np. zdobywanie pożywienia, ochrona potomstwa) od agresji, pełniącej wyłącznie funkcje destrukcyjne (np. napastliwa kłótnia, łamanie krzesełek na stadionie sportowym).
6. Agresja, jak powinniśmy na nią reagować, u kogo szukać pomocy? – Nauczyciel w czasie rozmowy z dziećmi przypomina im, że mówienie komuś dorosłemu o przemocy nie jest skarżeniem, tylko pomocą osobie krzywdzonej. Następnie rozdaje każdemu dziecku kolorowankę, na której występują różne osoby mogące udzielić pomocy ( policjant, pedagog, wychowawca, tata mama, dyrektor szkoły).
III. Podsumowanie.
1. Podsumowanie tematu, czego nauczyły się dzieci, ocena ich starań, wzmacnianie poczucia własnej wartości, pochwały.
2. Podziękowanie za uwagę.