Główne zmiany w zakresie zabiegów resuscytacyjnych u dorosłych

Główne zmiany w zakresie zabiegów resuscytacyjnych u dorosłych:
- decyzję o podjęciu resyscutacji krążeniowo - oddechowej ( RKO) podejmuje się, gdy chory nie reaguje i nie oddycha
- ratownicy układają ręce centralnie na klatce piersiowej nie szukając łuku żebrowego
- każdy oddech ratowniczy powinien być wykonany przez 1 s, a nie 2
- w przypadku osoby dorosłej stosunek uciśnięć klatki piersiowej do
oddechów wynosi 30:2
- u dzieci stosuje się ten sam stosunek oraz gdy akcję prowadzi 1 ratownik

Technika podstawowych zabiegów reanimacyjnych:
Po rozpoznaniu zatrzymania serca: utrata przytomności + brak tętna na tętnicy szyjnej należy:

- ułożyć ratowanego na wznak na twardym podłożu (jeżeli zdarzyło się w łóżku zsunąć na podłogę)
- odchylić głowę ratowanego ku tyłowi
- sprawdzić palcem jamę ustną i ew. usunąć ciała obce (ruchome protezy zębowe)
- rozpocząć wykonywanie sztucznego oddychania metodą usta-usta i masażu serca.

Oddech metodą usta-usta:

- ratownik klęczy z boku ratowanego na wysokości jego głowy, kładzie jedną dłoń na czole ratowanego, drugą podkłada pod kark, odginając głowę ratowanego ku tyłowi. Jeżeli żuchwa opada nadmiernie ku dołowi należy dłonią (zamiast podkładać ją pod kark) ująć brodę i żuchwę podciągnąć ku górze,
- ratownik nabiera głęboki wdech, zaciska nos ratowanego palcami dłoni trzymanej na czole, przykłada swe usta do ust ratowanego możliwie szczelnie i wdmuchuje w nie energicznie powietrze. W czasie wdmuchiwania powietrza klatka piersiowa ratowanego powinna unieść się ku górze. Jeżeli nie unosi się, wdech nie był skuteczny, prawdopodobnie w wyniku:
- zapomnienia o konieczności zaciśnięcia nosa ratowanego
- niewystarczającego odgięcia głowy ku tyłowi (zamknięcie dróg oddechowych zapadającym się językiem)
- złego "uszczelnienia" ust ratownika z ustami ratowanego
- mało energicznego wdmuchiwania powietrza przez ratownika.

Masaż pośredni serca:

Polega na rytmicznym uciskaniu mostka, powodującym ściśnięcie serca pomiędzy mostkiem a kręgosłupem i wypchnięcie krwi z komór serca do dużych tętnic.
Aby masaż serca był skuteczny i nie powodował obrażeń - złamań żeber oraz mostka należy przestrzegać następujących zasad:
- mostek należy uciskać wyłącznie nadgarstkiem, co zapewnia odwiedzenie dłoni ku górze

- przystępując do masażu należy ułożyć dłonie jedna na drugiej, z palcami odgiętymi ku górze i skierowanymi poprzecznie do osi długiej klatki piersiowej (ratownik zajmuje pozycję u boku ratowanego).

- pierwsze uciśnięcie mostka powinno być wykonane delikatnie, dla przekonania się o podatności klatki piersiowej. Istnieją w tym zakresie znaczne różnice: dobra podatność u osób młodych, upośledzona w wieku podeszłym.

- ucisk powinien powodować ugięcie mostka ok. 4-5 cm.
reanimacja
- w czasie wykonywania ucisków ratownik powinien mieć ręce wyprostowane w łokciach.

- zwalniając ucisk nie należy odrywać nadgarstków od powierzchni klatki piersiowej.