Bezpieczeństwo osobiste

Bezpieczeństwo dzieci i młodzieży to ostatnio bardzo popularny temat. Niemal codziennie słyszymy o agresji w szkole, domu, na podwórku, ulicy itd.. Specjaliści i znawcy tematu pouczają i radzą, wskazują rozwiązania, odkrywają przed nami metody i sposoby zapobiegania agresywnym zachowaniom i na razie nie przynosi to oczekiwanego efektu. Fala agresji z udziałem dzieci i młodzieży rośnie w zastraszającym tempie. Są one często ofiarami coraz brutalniejszych przestępstw.
Celem tej publikacji nie jest powielanie tematów dotyczących rozwiązań globalnych w stylu: „więcej pedagogów i psychologów w szkołach”, czy „więcej policjantów na ulicach”. Zajmiemy się tu jedynie drobnymi elementami, które mogą wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa naszych dzieci, wychowanków czy wreszcie nas samych. Nie znajdziecie tu Państwo gotowych rozwiązań jak postępować, by nie stać się ofiarą przestępstw, a jedynie podpowiedzi, które po niewielkim przeanalizowaniu mogą obniżyć poziom ryzyka, na jakie jest narażona nasza młodzież poza domem.
Wiele zagadnień tu poruszonych dotyczy nas samych.
Ale do rzeczy:
*Wypuszczając nasze dziecko do koleżanki, na dyskotekę itp. musimy wiedzieć gdzie idzie, o której godzinie wróci, z kim się spotyka, (bowiem, gdy nie wróci o określonej porze będziemy wiedzieć gdzie i ewentualnie u kogo szukać).
*W domu powinna się znajdować lista znajomych, koleżanek, kolegów łącznie z adresami i telefonami, (po zaginięciu dziecka często odkrywamy, że nie wiemy jak ma na nazwisko i gdzie mieszka najbliższa przyjaciółka, koleżanka itd.)
*Wracając późnym wieczorem lub nocą chodzimy lewym chodnikiem, (idąc prawą stroną jezdni narażeni jesteśmy na sytuację, w której zza naszych pleców podjedzie samochód i zostaniemy wciągnięci do środka)
*Starajmy się nie chodzić blisko fasad budynków, (możemy zostać wciągnięci do bramy lub może nam coś spaść na głowę). Najlepszym rozwiązaniem jest więc prawa strona lewego chodnika.
*W torebce czy plecaku nie trzymamy dokumentów, kluczy i pieniędzy, (szybciej i łatwiej jest złodziejowi wyrwać nam torebkę czy plecak niż zedrzeć z nas kurtkę czy przeszukiwać nasze kieszenie)
*Wzywając pomocy nie wołamy – policja!!!pomocy!!!ratunku!!!, tylko - pożar!!!pali się!!!, (doświadczenie uczy, że na pierwsze reaguje już coraz mniej osób, a na drugie zdecydowana większość – zwłaszcza w nocy)
*Prosząc o pomoc wskazujemy na konkretną osobę np. ”pani w zielonej kurtce”, (wskazanie konkretnej osoby bardzo mocno obliguje ją do udzielenia nam pomocy i bardzo rzadko zdarza się odmowa. Bezimienne wołanie o pomoc rozkłada odpowiedzialność na wiele osób i szanse na jej uzyskanie są nikłe. Statystyki mówią, że w takich sytuacjach częściej pomocy udzielają kobiety)
*Wracając wieczorem lub nocą nie należy skracać sobie drogi. Często lepiej znacznie nadłożyć drogi i iść oświetloną i ruchliwszą ulicą niż robić ryzykowny skrót.
*Gdy nas ktoś nocą goni – nie uciekajmy do bram, klatek schodowych, zamkniętych przestrzeni, ale na środek ulicy, jezdni – tam gdzie ktoś nas może zauważyć i pomóc, (w małych i zamkniętych pomieszczeniach mamy znacznie mniej szans na pomoc innych i obronę)
*W sytuacji zagrożenia zbijmy szybę wystawową lub samochodową, (brzęk tłuczonego szkła na pewno wzbudzi czyjąś reakcję i jest duża szansa, że zadzwoni po policję)
*Unikamy ostatnich kursów autobusów czy tramwajów. Nie wsiadamy do ostatnich wagonów – staramy się być blisko motorniczego, kierowcy.
*Torebkę w środkach komunikacji trzymamy zawsze pod pachą lub przed sobą.
*Nie trzymamy pieniędzy w jednym miejscu.
*Pamiętajmy, że kradzieże dokonywane są najczęściej tuż przed dojazdem do przystanku czy stacji (wzmóżmy wówczas naszą czujność).
*Jeżeli wsiadamy do samochodu – blokujemy od środka wszystkie drzwi (mniejsze ryzyko zuchwałej kradzieży torebki, laptopa, itp.).
*Internet – temat rzeka – nie możemy pozwolić na nieograniczony i niekontrolowany dostęp dzieci i młodzieży do sieci, (coraz więcej przestępstw ma związek z internetem)
*Umawiając się z nieznajomymi wskazujmy dobrze znane sobie miejsca. Zawsze umawiamy się tam gdzie jest dużo ludzi np. kawiarnia – ale nie na rogu ulicy.
*Jeżeli pozwalamy naszemu dziecku na wyjście na imprezę (np. dyskoteka ), określamy godzinę o której musi wrócić, ale jeżeli ma to być np. pierwsza, druga, trzecia…- a dziecko ma wracać samo, to lepiej niech przenocuje u koleżanki i wróci rano kiedy zaczyna się ruch na ulicach, niż naraża się na napad, gwałt czy porwanie.
*Kobiety i dziewczęta nie powinny same chodzić wieczorem w butach na wysokim obcasie (trudniej uciekać, a stukanie słychać z daleka i daje przestępcy sygnał o potencjalnej ofierze)
*Dowiedziono, iż znacznie trudniej dokonać gwałtu na ofierze, która nosi na sobie obcisłe spodnie. Jeśli więc idziemy na dyskotekę, zabieramy ze sobą odzież na zmianę, na powrót do domu - obcisłe spodnie i płaskie, miękkie obuwie.
*Na dyskotece idąc na parkiet nie zostawiamy niedopitych napojów i nie przyjmujemy poczęstunków, szczególnie od nowo poznanych i nieznajomych osób (mogli nam coś wsypać ).
*Nie oddalamy się od przyjaciół i znajomych, z którymi przyszliśmy.
*Jeżeli musimy wyjść do toalety lub na zewnątrz – poprośmy kogoś znajomego, aby nam towarzyszył.
*W lokalach nie siadajmy w pobliżu szyb i wejść – szczególnie tyłem, (w czasie bandyckiego napadu jesteśmy na linii ognia i możemy być przypadkowymi ofiarami.
*To samo dotyczy ciągów komunikacyjnych w lokalach, (o ile kelner nie wyleje na nas gorącej zupy to uciekający złodziej może nas potrącić). Najlepszym miejscem są stoliki w pobliżu ścian, filarów itp..
*Jeżeli słyszymy strzały – kładziemy się na brzuchu nogami w kierunku skąd one dobiegają, (jeżeli chowamy się za samochodem, to kładziemy się za kołami, a nie między nimi).
*Jeżeli jesteśmy ofiarą gwałtu i nie możemy się bronić (kopnięcie napastnika w krocze, uderzenie pięścią w krtań, wciskanie palca w oko), to skuteczne może okazać się:
- udawanie napadu padaczki
- oddanie na siebie moczu
- zwymiotowanie na siebie (trudne, ale bardzo skuteczne)
Wszystkie te sposoby znacznie zniechęcają gwałciciela.

To jedynie kilka przykładowych opisów zachowań w różnych sytuacjach. Jednak przestrzeganie ich, a przede wszystkim zdrowy rozsądek i odrobina wyobraźni mogą znacznie zredukować ryzyko stania się ofiarami przestępców.
Mam nadzieję, że choć odrobinę zainteresowałem Państwa tym tematem, a proponowane rozwiązania, choć w części zostaną wykorzystane, aby zapobiec tragedii.