Cel główny:
- wie, jaka pogoda panuje jesienią
Cele szczegółowe:
- zna pory roku,
- potrafi opisać pogodę charakterystyczną dla jesieni,
- wie, jak należy się ubrać odpowiednio do pogody,
- potrafi odpowiedzieć na pytania dotyczące wiersza.
Metody:
- podająca,
- poszukująca,
- oglądowa,
- praktyczna.
Formy:
- indywidualna,
- grupowa.
Środki dydaktyczne:
Tekst wiersza L. J. Kerna pt. „Panie Wietrze”, ilustracje przedstawiające różne stany pogody, obrazek człowieka i wycięte elementy ubioru, tamburyno, bębenek.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie zabawą „Jak masz na imię?”
2. Krótka pogadanka na temat pór roku:
- jakie znamy pory roku?
- jaka pora roku jest obecnie?
- czym się charakteryzuje każda z nich?
3. Opisywanie ilustracji przedstawiających różne stany pogody, dopasowanie odpowiednich do aury panującej za oknem.
4. Wysłuchanie wiersza L. J. Kerna pt. „Panie Wietrze”:
Panie Wietrze, panie Wietrze,
Czemu pan nie chodzi w swetrze?
Czemu pan udaje zucha,
Skoro sam pan chłodem dmucha?
Sam oziębia pan powietrze,
Oj, ostrożnie, panie Wietrze!
Gnając chmurki gdzieś po niebie,
Chce pan sam przeziębić siebie?
Jednak lepiej panie Wietrze,
O tej porze chodzić w swetrze.
Ani się pan sam spodzieje,
Jak pan siebie sam zawieje.
Liczka ma pan coraz bledsze,
Panie Wietrze...
5. Rozmowa kierowana na temat wiersza:
a) o czym była mowa w wierszu?
b) Jak należy ubierać się jesienią?
6. Dopasowanie odpowiednich części garderoby dla wyciętej figurki człowieka.
7. Zabawa ruchowa „Ulewa – mżawka” – kiedy nauczyciel wystukuje rytm tamburynem dzieci biegają po sali na palcach naśladując mżawkę, gdy zaś nauczyciel zaczyna uderzać w bębenek, podopieczni chodzą głośno tupiąc stopami o podłogę imitując ulewę.
8. Praca plastyczna „Ubranka Piotrusia” – na stolikach leżą wycięte poszczególne elementy garderoby (spodnie, spódnice, koszule, bluzki, czapki, buty itp.); dzieci mają za zadanie wybrać strój, w jaki ubiorą „Piotrusia”, pokolorować go według własnego uznania, a następnie przykleić na wydrukowaną sylwetkę chłopca.