Cele ogólne: Rozwijanie zainteresowania literaturą dziecięcą;
Cele operacyjne:
Dziecko:
• rozwija zainteresowania literaturą dziecięcą;
• wdraża się do kilkuzdaniowych wypowiedzi na podany temat;
• wdraża się do uważnego słuchania i nieprzeszkadzania innym;
• wspólnie recytuje wiersz
• rozwija twórczą ekspresję ruchową;
• rozwija pomysłowość i twórczość
Metody:
- słowna ( pogadanka, opowiadanie, wiersz);
- oglądowa ( ilustracja, pacynka );
- praktyczna (zadań stawianych do wykonania)
Formy:
- zbiorowa
- indywidualna
Środki dydaktyczne: wiersz „Naprawiamy misia” - Czesław Janczarski, zagatka, opowiadanie własne, dekoracja szafa z ukrytym Misiem, nagrania CD, kolorowanki z misiem, szablony misia
Przebieg spotkania:
1. Powitanie dzieci.
Dzień dobry witam bardzo gorąco wszystkie dzieci.
Będziemy dzisiaj gościć bardzo lubianego przez wszystkie dzieci Przyjaciela.
Kto to taki, dowiecie się, gdy posłuchacie zagadki i ją rozwiążecie. Wtedy otworzą się drzwi zaczarowanej szafy w której nasz gość zamieszkał....
2. Zagadka o misiu :
Przez całą zimę słodko sobie śpi,
wiecie dlaczego ? Bo miód mu się śni. [miś]
3. Zabawa ruchowa „Ćwiczymy z misiem”
Dzieci biegają po Sali w dowolnych kierunkach w rytm muzyki „Jadą, jadą misie” na pauzie w muzyce wykonują polecenia „misia” – pacynki.
• podskocz wysoko
• klaśnij w dłonie
• tupnij głośno
• podskocz na jednej nodze
4. Słuchanie opowiadania.
Posłuchajcie opowiadania o naszym gościu, a dowiecie się jak ma na imię.
Był sobie sklep z zabawkami. W sklepie na półce siedziały pluszowe misie. Między nimi był jeden Miś, który już bardzo długo siedział na półce. Inne misie wędrowały do rąk dzieci. Wychodziły z nimi uśmiechnięte ze sklepu. A o tego Misia nikt nie pytał. Może dlatego, że stał w kąciku.
Martwił się Miś coraz bardziej, że nie może bawić się z dziećmi. Z tego zmartwienia oklapło mu jedno uszko.
– To nic – pocieszał się niedźwiadek. Może kiedyś i ze mną będą bawiły się dzieci.
Pewnego razu Miś znalazł na półce czerwony parasol. Chwycił go w łapki i odważnie skoczył z półki na podłogę. Potem wyszedł ze sklepu na ulicę. Trochę się najpierw przestraszył, bo na ulicy było dużo ludzi. Ale naraz zobaczył dwoje dzieci, Zosię i Tomka. I od razu przestał się bać. Dzieci uśmiechnęły się do Misia.
– Kogo szukasz, Misiu? – zapytały.
– Szukam dzieci.
– To chodź z nami.
– Dobrze! – ucieszył się niedźwiadek.
I poszli razem.
Dzieci zapytały Misia jak się nazywa? Miś ze smutkiem odpowiedział , że nie ma imienia.
– Nie martw się – pocieszyły go dzieci – bo oklapnie ci drugie uszko. Będziemy ciebie nazywać Uszatek. Miś Uszatek. Zgoda?
Misiowi bardzo podobało się to imię. Klasnął w łapki i zawołał:
– Od dziś nazywam się Miś Uszatek!
5. Pytania dotyczące opowiadania:
• Dlaczego miś był smutny?
• Jak miały na imię dzieci, które zaprzyjaźniły się z misiem?
• Jak miał na imię miś?
6. Taniec wesołych i smutnych misiów – swobodna ekspresja do muzyki.
7. Recytacja przez dzieci wiersza „Naprawiamy misia” - Czesław Janczarski
Kto misiowi urwał ucho?
No kto? - pytam.
Cicho, głucho...
Nikt się jakoś nie przyznaje.
Może jechał miś tramwajem?
Może upadł biegnąc z górki?
Może go dziobały kurki?
Może Azor go tarmosił,
Urwał ucho, nie przeprosił?
Igła, nitka, rączek para,
naprawimy szkodę zaraz.
O! Już sterczą uszka oba.
Teraz miś się nam podoba.
8. Podziękowanie i podsumowanie zajęcia, rozdanie chętnym dzieciom szablonów misiów do ozdoby i kolorowania.