"Wiersz o ślimaku" T.Różyckiej jako inspiracja do rozmowy na temat swoich uczuć - smutek, radość oraz panowania nad różnego rodzaju emocjami. Scenariusz zajęcia przeprowadzonego w grupie dzieci 3 - letnich

Podstawa programowa:

1.Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci:
porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi,zgodne
funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.

1)obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to,co mówią
i czego oczekują;grzecznie zwraca się do innych w domu,w
przedszkolu,na ulicy;
2)przestrzega reguł obowiązujących w społeczności
dziecięcej(stara się współdziałać w zabawach i w
sytuacjach zadaniowych)oraz w świecie dorosłych;

Zamierzone osiągnięcia dzieci:

- identyfikuje i nazywa różne stany emocjonalne;

Obszar: Edukacja emocjonalna i wprowadzenie w świat wartości.

Zakres treści:Rodzaje emocji. Sposoby radzenia sobie z
emocjami.

Temat:"Wiersz o ślimaku" T.Różyckiej jako inspiracja do
rozmowy na temat swoich uczuć - smutek, radość oraz
panowania nad różnego rodzaju emocjami.

Cele główne:

- poznanie zwierząt hodowanych w przedszkolu (ślimak);
- uczenie się wyrażania swoich uczuć (smutek, radość)
i panowania nad różnego rodzaju emocjami;
- rozpoznawanie,nazywanie i wyrażanie podstawowych uczuć i
emocji;

Cele operacyjne;dziecko:

- poznaje zwierzęta hodowane w przedszkolu (ślimak);
- rozpoznaje i nazywa własne uczucia;
- rozróżnia dobre i złe emocje;
- wczuwa się w określone sytuacje;
- wypowiada się na temat emocji;

Metody:

- słowne rozmowa, objaśnienie;
- oglądowe - pokaz;
- czynne - zadań stawianych dziecku;

Formy: indywidualna, zbiorowa;

Środki dydaktyczne:

ślimaki w słoiku,treść wiersza,ilustracje do wiersza, obrazki przedstawiające miny smutne i wesołe,ilustracja ślimaka wesołego i smutnego,lusterka dla każdego dziecka,obrazki buzi wesołych i smutnych, tamburyno;


PRZEBIEG:
1.Powitanie.Głośne i ciche "Dzień dobry".
2.Obserwacja ślimaków w słoiku. Krótka rozmowa o ich
sposobie poruszania się, odżywiania się i trybie życia.
Zwrócenie uwagi na to,jak należy obchodzić się ze
ślimakiem,aby nie zrobić mu krzywdy.
3.Słuchanie wiersza T.Różyckiej "Wiersz o ślimaku".
4.Rozmowa na temat treści wiersza ze zwróceniem szczególnej
uwagi na sferę cech emocjonalnych.
- Dlaczego ślimak płakał?
- Kiedy ktoś płacze to jest jaki? ... (smutny)
- Gdy spadł deszcz to ślimak był jaki? ... (wesoły)
- Co to znaczy, że jesteśmy zadowoleni? ...
(weseli,cieszymy się)
5.Demonstracja mimiczno - ruchowa.
- pokazywanie przez dzieci jak wygląda i zachowuje się
ślimak, gdy jest smutny;
- kiedy spadł deszczyk ślimakowi zrobiło się wesoło;
- naśladowanie wesołego ślimaka;
6.Pokazywanie na ilustracji ślimaka smutnego i wesołego.
7.Zabawa ruchowo - pantomimiczna "Miny".
Dzieci biegają w rytmie tamburyna.Na przerwę w muzyce
oglądają w lusterkach swoje miny wesołe i smutne.
8.Oglądanie obrazków z buziami:
- Jakie tu są buzie? (wesołe czy smutne?)
- Po czym można poznać, że ktoś jest wesoły albo smutny?
9.Rysowanie w powietrzu smutnej i wesołej buzi.
10.Ewaluacja - zakończenie,podziękowanie za wspólną zabawę.
Dzieci poczęstowały ślimaki sałatą wkładając ją do
akwarium.

Opracowała:Małgorzata Kaczmarska
nauczycielka P.P.Nr6 w Radomiu