Mowa nienawiści - scenariusz apelu profilaktycznego

Scenariusz apelu profilaktycznego: „Nienawiść – jestem przeciw”

1 - Witamy serdecznie na apelu dotyczącym mowy nienawiści. Jak już zauważyliście przebiega on pod hasłem „Nienawiść – jestem przeciw”. Dzisiejsze spotkanie jest częścią realizacji projektu Centrum Edukacji Obywatelskiej, podczas którego bliżej zgłębialiśmy problemy mowy nienawiści otaczającej nas coraz częściej: na ulicy, w szkole, w Internecie, w mediach.

2 - Podczas „Wieczoru w szkole”, który odbył się pod hasłem „Lubię pomagać”, w ramach projektu wykonaliśmy na białym materiale 2 plakaty, na których wyrażamy swój sprzeciw przeciwko zjawisku mowy nienawiści.

1 - A czym jest w ogóle ta mowa nienawiści?
Mowa nienawiści to wszelkie formy wypowiedzi wyszydzające, nienawistne i wrogie
(tzw. hejtowanie). Ściśle łączy się ona z nietolerancją i uprzedzeniami.

2 - Mowa nienawiści to treści ustne i pisemne, ale także przedstawienia ikoniczne (np. filmy, zdjęcia, grafiki) podyktowane uprzedzeniami, odbierające godność osobom ze względu na cechy ich tożsamości – przynależność rasową, etniczną i religijną; płeć, orientację seksualną
i niepełnosprawność.

1 - Możliwości komunikacji zwiększyły się wraz z pojawieniem się internetu. Zdjęcie na facebooku, wpis na tweeterze, może obejrzeć i skomentować praktycznie każda osoba, niezależnie od tego, gdzie mieszka, w jakiej kulturze się wychowała, jakie ma przekonania. Internet stworzył nowe możliwości wyrażania własnej opinii, którą można przekazać o wiele większej liczbie osób.

2. - W jakimś sensie, zamieszczając swój wpis w sieci, stajemy się wydawcami przedstawiającymi swoje zdanie publiczne. Czy czujemy przez to większą odpowiedzialność za słowo? Wręcz przeciwnie. Przez Internet mówimy rzeczy, których nie odważylibyśmy się powiedzieć publicznie w realnym świecie.

1. - Największym problemem w walce z mową nienawiści jest poczucie bezkarności jej sprawców i sprawczyń.
Czy jednak wszystkie osoby, które hejtują pozostają poza prawem?

2. - Część aktów mowy nienawiści można zgłosić do sądu i ścigać na podstawie polskiego prawa. Są to tzw. przestępstwa z nienawiści.

1 Dlaczego dochodzi do aktów mowy nienawiści?

Kierowani stereotypami i uprzedzeniami sprawcy mowy nienawiści dyskryminują, czyli gorzej traktują swoje ofiary ze względu na to kim są, a nie ze względu na to co robią, jak się zachowują.

2. Mowa nienawiści to jeden z obserwowanych przejawów dyskryminacji. jest też elementem szerszego zjawiska – eskalacji nienawiści. Nienawiść może się ograniczyć do mowy nienawiści w komentarzach ustnych, na stronach internetowych, w mediach, na murach budynków publicznych. Może także przybierać na sile i prowadzić do tragedii.

/wiersz Nienawiść – Wisława Szymborska/

/Układanie muru; uczniowie wychodzą kolejno z kartonem na którym widnieje odpowiedni napis, czytają definicje/:

rasizm - «pogląd oparty na przekonaniu o nierównej wartości biologicznej, społecznej i intelektualnej ras ludzkich, łączący się z wiarą we wrodzoną wyższość jednej rasy»

szowinizm - «postawa, którą charakteryzuje brak tolerancji i przyznawanie uprzywilejowanej pozycji własnej płci, rasie lub grupie»

ksenofobia - ksenofob «człowiek niechętnie lub wrogo usposobiony do cudzoziemców i cudzoziemszczyzny albo obawiający się ich»

homofobia - «silna niechęć do homoseksualistów i homoseksualizmu»

antysemityzm - «wrogość wobec Żydów jako grupy wyznaniowej lub etnicznej stereotypy - podzielane społecznie wiedza, poglądy i oczekiwania wobec danej grupy społ.;

uprzedzenia,
kompleksy,
nienawiść,

1. Drodzy koledzy, drogie koleżanki, apelujemy do wszystkich – bądźmy tolerancyjni, życzliwi do siebie nawzajem – zacznijmy od dzisiaj – to nic nie kosztuje.

2.Od dziś możecie zauważyć na korytarzach przygotowane przez nas karteczki „Podaruj komuś miłe słowo” – korzystajcie z tego, zachęcamy

1.A oto proponowany przez nas ciekawy przepis na cały rok:

2.„Wziąć dwanaście miesięcy, obmyć je dobrze do czysta z goryczy, chciwości, pedanterii i lęku, i podzielić każdy miesiąc na 30 lub na 31 części, tak, żeby starczyło zapasu akuratnie na cały rok.

1.Każdy dzionek przyrządza się oddzielnie, biorąc po jednej części pracy i dwie części wesołości i humoru.

2.Dodać do tego trzy kopiaste łyżki optymizmu, łyżeczkę tolerancji, ziarenko ironii i szczyptę taktu.

1.Następnie masę tę polewa się obficie miłością.

2. Gotowe danie ozdobić bukiecikami małych uprzejmości i podawać je codziennie z pogodą ducha i porządną filiżanką ożywczej herbaty”.

/piosenka Cz. Niemen Dziwny jest ten świat – burzenie muru/

Dziękujemy za wysłuchanie apelu