Krzyś jest wyjątkowy - nasz kolega ze spektrum autyzmu

SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH Z UDZIAŁEM NAUCZYCIELI Z PRZEDSZKOLI I SZKÓŁ PROWADZĄCYCH ODDZIAŁY/ KLASY INTEGRACYJNE PRZEPROWADZONYCH W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 11
Z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI

Temat zajęć: „Krzyś jest wyjątkowy – nasz kolega ze spektrum autyzmu”
Termin: 05.04.2016 r.
Grupa: IX integracyjna Wiek dzieci: 5, 6 lat
Miejsce: przedszkolna sala gimnastyczna
Osoby prowadzące: Weronika J, Anna P – G
Cel ogólny: kształtowanie postaw tolerancji i akceptacji w stosunku do osób niepełnosprawnych

Przewidywane efekty:
Dziecko:
• wie w jaki sposób może pomóc niepełnosprawnym kolegom na terenie grupy;
• wie, że z niepełnosprawnych kolegów nie należy szydzić;
• efektywnie współpracuje w zespole.

Metody:
• słowna – rozmowa i objaśnienia;
• aktywizująca;
• elementy stymulacji polisensorycznej.

Formy:
• grupowa;
• zespołowa;
• indywidualna.

Obszary wskazane w podstawie programowej wychowania przedszkolnego:
1.1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują [...];
1.2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych [...];
1.4) wie, [...] że nie należy dokuczać dzieciom [...], a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych.

Pomoce: list od taty Krzysia na podstawie książki „Krzyś jest wyjątkowy – dla dzieci o autyzmie” Charles A. Amenta, obrazki ilustrujące zachowania dzieci ze spektrum autyzmu, opaska na oczy, trójkąt, kolorowe paski papieru, 4 ilustracje do odszukiwania szczegółów, 4 flamastry, 2 płyty z dźwiękami, 2 odtwarzacze CD, 4 komplety obrazków ilustrujących dźwięki, 4 kartki z kratkami na obrazki ilustrujące dźwięki, układanki - balony w ilości odpowiadającej liczbie dzieci, odpowiednia ilość par rękawiczek, kleje i kartki formatu A4, kredki.
Przewidywany przebieg zajęć:
1. Powitanie
Nauczycielki witają dzieci za pomocą zabawy: „Witam tych, których imiona rozpoczynają się na głoskę...”. W momencie witania dzieci odwzajemniają powitanie nauczycielkom machaniem dłoni.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć – list od taty Krzysia, który chciałby przedstawić dzieciom swojego syna i zapytać czy mógłby on stać się ich kolegą, gdyby przyszedł do ich przedszkola.

3. Tematyczna rozmowa kierowana na podstawie listu
Nauczycielka pyta dzieci o to jaki jest Krzyś. Gdy dzieci udzielają odpowiedzi, nauczycielka przypina do tablicy obrazki przedstawiające zachowania Krzysia. Nauczycielka tłumaczy, że dziwne zachowania Krzysia nie wynikają z tego, że jest niegrzeczny tylko po prostu taki już się urodził. Krzyś nie zawsze nas rozumie, ale tak jak inni potrzebuje przyjaciół. Krzyś po prostu inaczej niż my czuje, widzi, słyszy i myśli. O tym, jak Krzyś postrzega świat, dzieci będą mogły się przekonać podczas kolejnych zadań.

4. Zabawa „Poprowadź mnie”
Dzieci stoją w dwóch rzędach, przodem do siebie i mają wysunięte przed siebie ręce. Jedno z dzieci ma zakryte oczy i przechodzi pomiędzy dwoma rzędami. Odbija się od rąk kolegów, którzy między sobą rozmawiają. Na końcu rzędów stoi nauczycielka grająca na trójkącie. Dziecko wraca na początek jednego z rzędów i przekazuje opaskę koledze. Następnie nauczycielka dzieli dzieci na 4 zespoły rozdając paski w 4 czterech kolorach.

5. Zabawa „Moje oczy widzą wszystko”
Dzieci podzielone są na 4 zespoły. Każdy zespół musi odszukać wskazane przez nauczycielkę szczegóły na ilustracji. Wygrywa ten zespół, który pierwszy odszuka wszystkie elementy czyli zaznaczy je flamastrem.

6. Zabawa „Słyszę mimo to”
Dzieci podzielone na 4 zespoły jak w poprzedniej zabawie. Każdy zespół otrzymuje 9 obrazków ilustrujących dźwięki. Dzieci odsłuchują kolejno dźwięków odtwarzanych z płyty, ale w tle cały czas słychać odgłosy z ulicy odtwarzane z drugiej płyty. Zadaniem dzieci jest uważne słuchanie i przyklejanie na kartonie obrazków w takiej kolejności, w jakiej były odtwarzane dźwięki. Wygrywa ten zespół, których obrazki będą przyklejone dokładnie w takiej kolejności jak u nauczycielki.

7. Zabawa „Niebieski balonik”
Każde dziecko zakłada na dłonie rękawice i otrzymuje układankę złożoną z 4 elementów. Zadaniem dzieci jest ułożenie układanki i przyklejenie na kartkę.

8. Podsumowanie zajęć – rozmowa z dziećmi na temat tego, jak się czuły podczas wykonywania zadań z utrudnieniami. Nauczycielka wyjaśnia dzieciom, że Krzyś zachowuje się dziwnie, denerwuje się, krzyczy lub głośno śmieje się zupełnie bez powodu, gdyż jego oczy, uszy, ciało cały czas napotykają na takie trudności jak oni podczas zadań. Następnie pyta czy mógłby on chodzić do naszej grupy i czy dzieci byłby jego kolegami/koleżankami. Dzieci na podstawie dzisiejszych doświadczeń starają się podać sposoby dzięki którym mogłyby pomóc Krzysiowi podczas pobytu w przedszkolu (zwłaszcza w trakcie zajęć):
Dzieci mogą pomóc Krzysiowi poprzez:
• wycinanie i przyklejanie małych elementów;
• wskazywanie odpowiedniej strony w książce;
• zgodną zabawę, bez hałasu;
• uprzedzanie go o tym, że podadzą mu za moment rękę, unikanie klepania po plecach, przepychania się podczas ustawiania.
Podsumowujące zdanie nauczycielki, że Krzyś jest wyjątkowy, ale potrzebuje naszej pomocy, tak samo jak każdy inny kolega czy koleżanka, a zatem zapraszamy go do naszej grupy.

9. Podziękowanie dzieciom i nauczycielom za udział w zajęciach.