Toruń, 15.06.2016 r.
Prywatne Przedszkole i Żłobek
„Pod Muchomorkiem” w Toruniu
Anna Bieńkowska
Marta Lewandowska
Katarzyna Sobiech
SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO W GRUPIE 5-LATKÓW „SKRZATÓW”
1. Wiersz na powitanie
Uroczysty dzień przed nami – dziś przedszkole pożegnamy.
Nasze misie, klocki, lale opuścimy z wielkim żalem.
Opróżnimy szafki w szatni, dzień spędzimy tu ostatni.
Czas w przedszkolu był wesoły, ale pora iść do szkoły!
2. Wiersz „Jak było w przedszkolu”
Słuchajcie niedługo będą wakacje. Koniec z przedszkolem.
Już nie będą o nas mówić – przedszkolaki, ale – uczniowie.
Masz rację, ale przecież nie było nam tu źle.
Chociaż na początku...pamiętacie,
jak przyszliśmy tu pierwszy raz?
Cztery lata w tym przedszkolu myśmy przebywali.
Dziś pragniemy podziękować tutaj na tej scenie.
Dziękujemy wszystkim paniom za trud, wychowanie
i za figle przepraszamy, za niewinne żarty.
Te beztroskie piękne chwile szybko przeleciały
i z maluch wyrósł starszak dzielny, sprawny, śmiały.
Kiedy przyszłam do przedszkola byłam taka mała
gdy mamusia szła do pracy to za nią płakałam.
Pani łezki mi otarła, pani mnie karmiła.
Śpiewać, tańczyć, mówić wiersze cały rok uczyła.
Dziś w przedszkolu nikt nie płacze, każdy jest wesoły.
A ja już urosłam duża i idę do szkoły.
Gdy przedszkole witałem jako maluch spłakany
nie mówiłem „dzień dobry” i trzymałem się mamy.
No a teraz popatrzcie, jaka wielka odmiana
czytam, liczę, tańczę i nie trzyma mnie mama.
Że tak wiele teraz umiem, dziś dziękuję za to
mogą dumni być ze mnie, moja mama i tato.
A ja byłam przestraszona, mocno mamy się trzymałam.
Chociaż wstyd się teraz przyznać, często łezkę w oku miałam.
Adaś trochę wystraszony, Pola w oknie ciągle stała,
Przestraszeni wszyscy byli, Hania krzesła pilnowała.
Pani prędko nam pomogła, była dla nas bardzo miła.
Przytuliła, pogłaskała, drugą mamą dla nas była.
Naszym paniom pewnie smutno, że już nie przyjdziemy jutro,
Więc pokażmy gościom miłym, czego nas tu nauczyły.
3. Scenka „Czego nauczyliśmy się w przedszkolu?”
Dziesięcioro dzieci stoi w rzędzie przed grupą. Kolejno wypowiadają nazwy cyfr (mogą pokazywać tabliczki z cyframi), a grupa pozostałych dzieci wypowiada wspólne kwestie. Całość trzymana w tempie recytacji wiersza.
Dziecko 1: Jeden
Dziecko 2: Dwa
Dziecko 3: Trzy
Dziecko 4: Cztery
Dziecko 5: Pięć
Wszyscy: Do nauki mamy chęć!
Dziecko 6: Sześć
Dziecko 7: I siedem
Dziecko 8: Oraz osiem
Wszyscy: Tylko leń ma muchy w nosie!
Dziecko 9: Dziewięć
Dziecko 10: Dziesięć
Wszyscy: Zapewniamy, że już wszystkie cyfry znamy!
Potrafimy pięknie liczyć, pisać kredą na tablicy,
Namalować domek, chmurkę, a gdy trzeba, to laurkę.
Robić piękne wycinanki, malowanki, wyklejanki,
Koraliki z jarzębiny i pingwiny z plasteliny.
Trudno w miejscu nam usiedzieć,
Co dzień chcemy więcej wiedzieć.
Z dumą wszystkim ogłaszamy,
Że literki też już znamy!
Dzieci stoją w rzędzie, w rękach trzymają kartony z literkami i obrazkami zgodnie z treścią wiersza. Cała scena utrzymana w tempie i rytmice wiersza.
Dziecko 1: A jak arbuz, B jak beczka
Dziecko 2: C jak ciastko i ciasteczka
Dziecko 3: D jak domek, E – elektryk
Dziecko 4: F jak figa, G jak getry.
Dziecko 5: H jak hamak, I jak igła
Dziecko 6: J – jaskółka niedościgła
Dziecko 7: K jak kredka, L jak lama
Dziecko 8: Ł jak łódka, M jak mama
Dziecko 9: N jak nuty, O – ołówki
Dziecko 10: P jak piesek i parówki
Dziecko 11: R jak rower, S jak sanie
Dziecko 12: T – talerze, U – ubranie
Dziecko 13: W – wiaderko i wiatraczek
Dziecko 14: Y jak yeti, Z jak znaczek
Dziecko 15: Ź to źródło i źrebaczek
Dziecko 16: Ż jak żaba w trawie skacze.
Pozostałe dzieci: Gdy złapiemy naszą żabę, zakończymy nią alfabet!
Nim z przedszkola odejdziemy podziękować pięknie chcemy
Za opiekę, za starania i za trudy wychowania.
Mamy kwiatów kosz w podzięce i zabawę przy piosence.
4. Piosenka „Nim przedszkole pożegnamy”
5. Wiersz „Do przedszkola powrócimy”
W tej naszej grupie, jak we wszystkich grupach,
nie brak wiercipięty, nie brak ananasa.
Mamy parę gaduł i spóźnialskich furę
oraz tych, co piszą jak kura pazurem.
Ktoś się nieraz w szatni rozpycha łokciami
więc się pani martwi aż wzdycha czasami.
Ale kiedyś z nami skończą się kłopoty
Już my wszyscy panią przekonamy o tym.
Niech pani nie myśli, że to puste słowa,
bo dziś między nami stanęła umowa.
Gdy tylko od dzisiaj lat dwadzieścia minie,
wszyscy się u pani zjawimy w gościnie!
Będę marynarzem z brodą aż do pasa!
Nie pozna mnie pani, nie pozna mnie klasa.
Będę opowiadał historie prawdziwe.
Nawet pani będzie słuchać mnie z podziwem.
I ja też przybiegnę! Będę już doktorem.
Nadzwyczajny syrop ze sobą zabiorę.
To będzie... "grzecznolin", kto łyknie kropelkę,
w mig straci ochotę na psikusy wszelkie.
Ja za lat dwadzieścia będę budowniczym.
Tyle szkół zbuduję, że trudno wyliczyć.
A dla naszej pani zrobię taką salę,
obok której będzie... ogrzewany basen.
I na dużej przerwie wszyscy - chlup do wody.
Pani też popłynie z dziećmi w zawody.
Mnie bardzo ciekawią maszyny liczące.
Zmajstruję ich tysiąc albo dwa tysiące.
Gdy się zjawię w przedszkolu w Dniu Nauczyciela,
zaraz maszynami dzieci poobdzielam.
Ja za lat dwadzieścia przylecę w rakiecie
i spytam: "Czy pani zechce się przelecieć?"
Proszę mi zaufać, nic a nic się nie bać!
Przecież ja dla pani zdjąłbym gwiazdkę z nieba!
Ja chcę mieć ogródek, w nim róż jak najwięcej.
Zrobię wielki bukiet, i paniom go wręczę.
To za lat dwadzieścia, a dziś na zadatek,
przyniosłam dla pań wycinany kwiatek.
6. Piosenka „Taniec”
7. Życzenia i podziękowania
Iść do szkoły sukces wielki!
Ale, żeby tak się stało, wiele osób pracowało....
Teraz, nasze drogie panie, czas na wielkie dziękowanie.
Pani na nas smutno patrzy, łzy ociera gdzieś w ukryciu,
Bo to pierwszy wielki zakręt w naszym nowym małym życiu.
Panią Dyrektor serdecznie prosimy o jej uśmiech miły.
Niechaj dzisiaj już zapomni żeśmy czasem coś psociły.
Dziękujemy wszystkim wkoło, że codziennie byli z nami.
Że uczyli czym się najeść, jak się umyć i jak kłaniać, i skakania i biegania.
Dziękujemy stołom, ławkom, wszystkim kątom i zabawkom.
Wszystkim książkom z obrazkami, że wciąż były razem z nami.
Dziękujemy Wszystkim gościom i żegnamy się z radością
Więc pakować już plecaki! Na wakacje – czas dzieciaki!
8. Piosenka „W przyjaźni tkwi siła”