Dzień Pluszowego Misia w przedszkolu - scenariusz

DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA W PRZEDSZKOLU – SCENARIUSZ

POWITANIE DZIECI

Witam wszystkich, którzy przynieśli ze sobą misie,
Witam wszystkich, którzy lubią ciastka,
Witam wszystkich, którzy lubią miód,
Witam wszystkich, którzy kochają misie,
Witam wszystkich, którzy mówią swoim misiom wszystkie własne tajemnice.
Dziecko, które czuje się powitane macha ręką.

GWIAZDA SKOJARZEŃ

Dzieci siedzą w kręgu. Nauczycielka w środku koła usadza swojego misia, którego również przyniosła i prosi dzieci, aby kolejno każde z nich wymieniały to wszystko, co kojarzy im się, co komu przyjdzie do głowy, kiedy patrzą na misia. Przywołują na myśli uczucia, sytuacje, miejsca, czynności i inne skojarzenia.

HISTORIA PLUSZOWEGO MISIA

Nauczycielka pyta dzieci:
- Czy wiecie, skąd wzięły się i jak długo już istnieją pluszowe misie?
Z pomocą pacynki krasnalka Milusia nauczycielka krótko przedstawia dzieciom historię pluszowego misia
- Dzień dobry dzieci. Przyszedłem do was prosto z lasu bo chcę opowiedzieć historię pluszowego misia, która zaczyna się w 1902 roku. Wtedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton, właściciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak można się domyślać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory.
I od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie..

PARADA PLUSZOWYCH MISIÓW
Dzieci w rytm muzyki prezentują swoje misie .

POZNAJ SWOJEGO MISIA

Dzieci nazywają podstawowe części ciała misia (głowa, brzuch, plecy, ręce, nogi, uszy, oczy, nos); a następnie pokazują i nazywają części ciała własnego i porównują się z misiami.

URODZINY MISIA FIKUSIA

Opowieść wychowawczo - ruchowa (story line). Zał: nr1.
Nauczycielka przedstawia dzieciom swojego, starego już misia o imieniu Fikuś, i mówi im, że to właśnie on - Fikuś powiedział jej rano na uszko, że bardzo chciałby przeżyć wspaniałą przygodę z przedszkolakami. W imieniu Fikusia nauczycielka zaprasza wszystkie dzieci na urodziny tego właśnie misia . Zaczyna opowiadać przygodę z zawartą w niej fabułą, a dzieci naśladują ruchem zadania w tejże opowieści.

UDAJEMY MISIE

Zabawa pantomimiczna. Rozdajemy dzieciom maski - opaski misia. Po czym czytamy tekst o misiach, a dzieci przedstawiają go za pomocą gestów.

Jesteśmy grubymi misiami. Mamy zimne noski i mięciutkie uszy. Gdy jest ciepłe lato, lubimy wędrować po lesie i słuchać świergotu ptaków. Czasem wąchamy kwiaty, czasem zbieramy poziomki. Od czasu do czasu po cichutku na paluszkach zakradamy się do leśnych uli i wyjadamy pszczołom miodek. Ale zdarza się że pszczoły nas zauważą, wtedy musimy bardzo szybko uciekać i chować się za jakimś krzakiem. Niestety czasem pszczółki nas dogonią i pokłują, wtedy nam puchną noski i bolą pogryzione łapki. Gdy lato się kończy i nadchodzi zimna jesień szukamy jakiejś groty skalnej po czym układamy się do zimowego snu.

TROPEM MISIA HARIBO
Wspólnie z nauczycielką w sali dzieci szukają ukrytych wcześniej kart z Akademii Misia Haribo. Gromadzą się przy kolejno znalezionych kartach i omawiają naturalnego środowiska życia niedźwiedzi oraz ich odżywania w oparciu o karty i Encyklopedię przyrodniczą.
- A to mój przyjaciel miś Haribo. Pokazuje dzieciom plakat z misiem Haribo.
- Opowiedział mi jak firma Haribo adoptowała trzy niedźwiedzie z Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego – Małą, Sabinę i Grzesia. Wcześniej te niedźwiedzie ciężko pracowały w cyrku. Na pewno też zależy Wam drogie dzieci, aby niedźwiedzie i inne zwierzęta spokojnie żyły? A teraz, żeby bliżej poznać moich przyjaciół niedźwiedzi zapraszam wszystkie dzieci do odszukania ze mną Kart Misia Haribo.

NIEDŹWIEDZIA ZGADUJ – ZGADULA
Nauczycielka na dywanie tworzy z krążków leśną ścieżkę, w każdy krążek wkłada odszukaną przez dzieci kartę z Akademii Misia Haribo
- Jestem niedźwiedziem,
- Jestem pszczołą
- Jestem górą
- Jestem lasem,
- Jestem grzybem,
- Jestem jagodą,
- Jestem rybą ,
- Jestem miodem,
Prowadząca losuje wizytówkę z imieniem dziecka. Dzieci odczytują imię i ta osoba jest zaproszona do wzięcia karty ,idzie do niej ułożoną ścieżką. Zagadkę przedstawia ruchem lub układa słowną do tego co przedstawia jej karta, pozostałe dzieci odgadują,. Kiedy dzieci odsłonią i odgadną wszystkie zagadki z kart, prowadząca nagradza wszystkich uczestników gry żelkami HARIBO.

MISIE

Origami z kółek . Dzieci podzielone na zespoły 4 osobowe z przygotowanych kółek dużych i mniejszych w różnych kolorach układają na kartce z bloku misia, a następnie przyklejają go do kartki. Gotowe prace wywieszają na tablicy w sali.

WIELKA WYPRAWA ŚLADAMI KUZYNÓW PLUSZOWEGO MISIA

Dzieci w grupach z pociętych na 6 części kartek układają misia lub niedźwiedzia ( Kubuś Puchatek, Miś Colargol, Miś Paddington, Miś Uszatek, Misie Troskliwe, Miś Yogi, Gumisie- wszystkie znane dzieciom z bajek TV i literatury dziecięcej). Następnie nazywają swojego misia. Nauczycielka w krótki sposób omawia cechy każdego z nich. z pomocą dzieci , które w miarę swoich możliwości uzupełniają jej wypowiedzi.

GIMNASTYKA W STUMILOWYM LESIE

Według ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne Sherborne

- Miś na spacerze” – marsz w różnym tempie nadawanym przez nauczycielkę;
-Witajcie przyjaciele” – powitanie stopami;
- Gonię Maleństwo” – zabawa w parach: jedno z dzieci to uciekające Maleństwo, drugie goni; oboje wykonują skoki obunóż;
- Krzyś ciągnie misia” – ciągnięcie z nogi partnera zabawy;
- Siłacze” - przepychanie się plecami;
- Baryłki miodu” – jedno dziecko czworakuje, drugie zwisa przez jego plecy poprzecznie; zwisające dziecko zbiera rozrzucone woreczki (baryłki miodu); po kilku minutach zmiana ról;
- Przyjaciele pomagają” – tworzenie mostu (nad rzeczką w Stumilowym Lesie), po którym kolejno pełzają uczestnicy zabawy
- Pora na małe co nieco, czyli pożegnanie” – pożegnanie łokciami

NIEDŹWIADKI – NIEJADKI
Zabawa muzyczno - ruchowa.
Do śpiewanej przez nauczycielkę piosenki i dzieci piosenki, dzieci podzielone na postacie z niej ruchem opowiadają jej treść. Te, które nie dostały ról aktywnie śpiewają tekst.

Żyły w lesie małe misie,
a tych misiów było sześć.
Siadły raz przy pełnej misie,
ale żaden nie chciał jeść!

Co tu robić, co tu robić,
nie chcą misie jeść!

Prosi mama niedźwiedziowa,
prosi tata, duży miś:
„Moi mili jedzcie obiad,
dobry miodek mamy dziś”!

Co tu robić, co tu robić,
nie chcą misie jeść!

Zjadła mama, zjadł i tata,
a niedźwiadki – hopsa – w las.
„Co tam obiad, mała strata!
Tysiąc przygód czeka nas”.

Co tu robić, co tu robić,
nie chcą misie jeść!

Wyhasały się niedźwiadki,
jeść wołają wszystkie sześć.
„Wielka szkoda – mówi mama –
ale nie ma już co jeść”.

Mówią misie: Oj, chce mi się,
oj, chce mi się jeść!”
Biedne misie, głodne misie,
co nie chciały jeść!
LEPIENIE Z MASY PLASTYCZNEJ
Z kolorowej masy dzieci lepią jednego z misiów bajkowych i organizują ich wystawę dla rodziców.
MAŁE CO NIECO
Na koniec zajęć dzieci częstują się upieczonymi przez mamy misiami ciasteczkowymi, które zjadają z miodem od Puchatka, a Kubuś - miś na butelkach z sokiem marchewkowym zaprasza dzieci do ugaszenia pragnienia.

ZAKOŃCZENIE ZAJĘĆ
Dzieci oceniają jak podobały się im zajęcia wybierając krążek z uśmiechniętą lub smutną miną misia.
NIEDŹWIEDZI UŚCISK
Prowadząca staje z dziećmi w kręgu i mówi: Niedźwiedzi uścisk wysyłam w krąg, niech wróci do mych rąk.