Scenariusz zajęć
Temat ośrodka zintegrowanego: Wszędzie biało.
Temat ośrodka dziennego: Co to jest śnieg?
Cele:
Cele ogólne:
doskonalenie wyobraźni ruchowej i umiejętności pantomimicznych dzieci,
kształtowanie umiejętności uważnego słuchania,
budzenie zainteresowania zjawiskami atmosferycznymi i zmianami zachodzącymi w stanach skupienia, wyglądzie i właściwościach śniegu,
rozwijanie umiejętności przeliczania sylab i pokazywania ich ilości na zbiorach zastępczych, wdrażanie do posługiwania się liczbami 1, 2, 3.
Cele operacyjne:
Uczeń:
słucha historyjki czytanej przez nauczyciela i ruchem odgrywa np. podskakuje, uderza rytmicznie dłońmi o podłogę, maszeruje,
uważnie słucha opowiadania czytanego przez nauczyciela i uczestniczy w rozmowie na temat opowiadania ukierunkowanej pytaniami nauczyciela,
ogląda i dotyka śnieg, określa właściwości śniegu,
nazywa ubrania, dzieli słowa na sylaby, liczy sylaby w wyrazie i kładzie obrazek obok kartonika z właściwa liczbą kropek; kładzie właściwą cyfrę obok kartonika z kropkami,
obserwuje wyniki doświadczenia,
wykonuje na plecach kolegi masażyk relaksacyjny według wskazówek nauczyciela.
Metody:
percepcyjne: obserwacji i pokazu, przykładu,
słowne: pogadanka, objaśnienie, instrukcja, metoda żywego słowa, sposoby społecznego porozumiewania się (tłumaczenie, aprobata, upominanie),
czynne: samodzielnych doświadczeń, kierowania własną działalnością dziecka, zadań stawianych dziecku.
Formy organizacyjne:
praca indywidualna,
praca w parach,
praca zbiorowa jednolita.
Środki dydaktyczne:
tekst historyjki ruchowej Śnieg i deszcz, tekst opowiadania Olgi Masiuk Woda, śnieg w pojemniczku, obrazki przedstawiające ubrania, cyfry 1, 2, 3 i kartoniki z liczbą kropek odpowiadającą liczbom 1, 2, 3, magnetofon, płyta z muzyką relaksacyjną, tekst wierszyka do masażyku relaksacyjnego.
Przebieg zajęć
1. Śnieg i deszcz – historyjka ruchowa. Nauczyciel opowiada historię, a dzieci ruchem odgrywają ją.
Pewnego dnia, gdy wstało słońce dzieci wybiegły na podwórko. Bawiły się w kółkach, tańczyły, podskakiwały (dzieci bawią się w kółkach, tańczą i podskakują). Nagle pojawiła się ogromna chmura i zaczął z niej padać deszcz (dzieci zatrzymują się i patrzą w niebo). Krople uderzały rytmicznie o ziemię (dzieci kucają i rytmicznie uderzają dłońmi o podłogę). Dzieci zmokły i było im zimno. Zaczęły się trząść (dzieci obejmują się same rękami i szybko obracają górna częścią tułowia w prawo i w lewo). Ulewa się skończyła. Nagle przyleciał wiatr, zadmuchał, nachuchał i wysuszył dzieci (dzieci dmuchają na swoje ubranie). Wyszło słoneczko i zrobiło im się bardzo ciepło. Dzieci znów zaczęły się bawić i tańczyć (dzieci bawią się i tańczą). Nagle przyleciał wiatr, ale tym razem bardzo zimny, a za tym wiatrem pojawiła się bardzo czarna chmura (dzieci zatrzymują się i patrzą w niebo). Z chmury zaczęło coś padać, ale to nie był deszcz. Na niebie tańczyły śniegowe gwiazdki. Dzieci podskakiwały i cieszyły się, że pada śnieg (dzieci podskakują). Najpierw wszystkie dzieci ślizgały się, robiły śniegowe kulki (dzieci naśladują ślizganie się i robienie śniegowych kulek), ale później zrobiło im się bardzo zimno, gdyż nie były właściwie ubrane. Dlatego marszowym krokiem wróciły do domu (dzieci maszerują).
2. Wysłuchanie przez dzieci opowiadania Olgi Masiuk Woda czytanego przez nauczyciela.
Rozmowa na temat opowiadania:
Co to jest śnieg?
Jakie ma właściwości?
Czy śnieg jest rzeczywiście tak czysty, na jaki wygląda?
A jaki jest?
Czy można jeść śnieg?
W co zamienił się śnieg po przyniesieniu do przedszkola?
A w co po zamrożeniu w zamrażarce?
3. Nauczyciel prezentuje dzieciom przyniesiony w pojemniczku śnieg, każde dziecko ogląda śnieg i może go dotknąć. Nauczyciel proponuje dzieciom wykonanie eksperymentu, polegającego na postawieniu pojemniczka ze śniegiem w ciepłym miejscu w sali i zaobserwowanie co stanie z się ze śniegiem.
4. Liczymy sylaby – zabawa słuchowa. Nauczyciel przygotowuje obrazki przedstawiające ubrania, cyfry 1, 2, 3 i kartoniki z liczbą kropek odpowiadającą liczbom 1, 2, 3. Dzieci nazywają ubrania, następnie dzielą słowa na sylaby, liczą sylaby w wyrazie i kładą obrazek obok kartonika z właściwa liczbą kropek; kładą właściwą cyfrę obok kartonika z kropkami.
5. Obserwacja wyników doświadczenia ze śniegiem. Dzieci obserwują to, co zostało w pojemniku. Nauczyciel zadaje pytania:
Co się stało ze śniegiem?
Dlaczego tak się stało?
Co możemy powiedzieć o tej wodzie, jaka ona jest?
6. Masaż relaksacyjny - praca w parach. Nauczyciel włącza muzykę relaksacyjną, dzieci wykonują masaż według wskazówek nauczyciela.
Wieje, wieje wiatr – lekko dmuchamy we włosy kolegi.
Mrozek szczypie w nosy, uszy – delikatnie szczypiemy.
Śnieżek mocno w oczy prószy – stukamy w plecy opuszkami palców.
Dzieci biegną do ogródka – szybkie ruchy palcami wskazującymi na przemian.
Lepią ze śniegu zimowego ludka – rysowanie bałwanka.