KONSPEKT GRUPOWYCH ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH DLA DZIECI TRZYLETNICH
TEMAT: Głosy z wiejskiego podwórka.
Cele:
- rozwijanie słuchu fonematycznego i koordynacji słuchowo-ruchowej,
- kształtowanie prawidłowego toru oddechowego,
- wydłużąnie fazy wydechowej,
- rozwijanie pamięci słuchowej,
-usprawnianie narządów mowy.
- stymulowanie aktywności słownej,
- wzbudzenie zainteresowania poezją dziecięcą.
Ogniwo wstępne:
1. Przywitanie się z dziećmi. Podanie i wyjaśnienie tematu zajęć.
2. Zabawa wprowadzająca „Podwórkowe rozmowy”: dzieci siedzą w kręgu i oglądają ilustrację wiejskiego podwórka. Nazywają zwierzęta. Następnie nauczycielka wymienia 4 rodzaje zwierząt i każdemu dziecku wyznacza określoną rolę. Powstają 4 grupy. Kolejno wywoływane są zwierzęta , które mają zamienić się miejscami. Podczas zamiany dzieci naśladują dane głosy, np. kur (ko, ko), krów (muuu), kaczek (kwa, kwa).
Ogniwo właściwe:
3. Nauczycielka czyta/śpiewa wiersz-piosenkę Dziwne rozmowy Anny Aleksandrowicz (dzieci włączają się chóralnie, naśladując głosy zwierząt)
W chlewiku mieszka świnka,
i trąca ryjkiem drzwi.
Gdy niosę jej jedzenie,
to ona „Kwi, Kwi, Kwi!”
Opodal mieszka kaczka,
co krzywe nóżki ma.
Ja mówię jej „Dzień dobry”
A ona „kwa, kwa, kwa!”
Na drzewie siedzi wrona,
od rana trochę zła.
Gdy pytam: „Jak się miewasz?”
To ona: „Kra, kra, kra!”
Przed budą trzy szczeniacki
podnoszą straszny gwałt.
Ja mówię „Cicho pieski!”
A one: „hau, hau, hau!”
4. Zabawy artykulacyjne: Dzieci swobodnie spacerują po sali, na umówiony znak dźwiękowy, kolejno „zamieniają się” w dane zwierzątko”:
- koniki – kląskanie,
- kotki – oblizują się jak po wypiciu mleczka (przy szeroko otwartych ustach),
- krowy – przy zamkniętych ustach powoli żują, przesuwając żuchwą w różnych kierunkach,
- zmęczone pieski – wysuwają język jak najdalej na brodę.
5. Dzieci naśladują biegające po pastwisku konie. W czasie zabawy dzieci wystukują stopami podawany przez nauczyciela zmieniający się rytm.
6. Odsłuchanie z płyty kilku odgłosów zwierząt, wspólne nazwanie ich. Po powtórnym odsłuchaniu dzieci mają za zadanie wymienić kolejno nazwy zwierząt , których odgłosy pojawiły się w nagraniu.
7.Zabawa słuchowo-ruchowa – Szczeniaki i kociaki (wg K. Vopel, Witajcie uszy)
Prowadzący ustala, że małe pieski i kotki mówią bardzo cicho. Każde dziecko w tajemnicy przed innymi dostaje swoją rolę: kociaka lub szczeniaka. Na umówiony dźwiękowy sygnał dzieci chodzą po Sali, wydając cicho odpowiednie dźwięki. Szukają innych, tak samo mówiących „zwierzątek”, z którymi tworzą grupę. Wygrywa ta grupa, która jako pierwsza stanie się kompletna.
8.Operacje na głoskach. Prowadzący prosi dzieci, by zamieniły jedną głoskę w podanym słowie w taki sposób, by powstał odgłos zwierzęcia:
kwit – kwik, sum – kum, tu – mu, dwa – kwa, je – me, be, to – ko
9. Tworzenie rymów. Dzieci mają za zadanie utworzenie ostatniego słowa zdania, aby powstał rym:
- Koło niskiej brzozy pasą się dwie.....(kozy)
- W oborze słyszę ryk, odzywa się......(byk)
- Tu rosną wysokie topole, za nimi widać.........(pole)
- Kto tak splątał wełny motek, czyży to był mały..........(kotek)
10. Ćwiczenia oddechowe.
Prowadzący wyjaśnia, że ludzie na wsi zajmują się nie tylko zwierzętami, ale także roślinami, np. sianiem zboża, koszeniem trawy. Prowadzący demonstruje ćwiczenie. Następnie dzieci imitują te właśnie czynności, przy czym każdemu wyprostowi towarzyszy wdech przez nos, a skrętowi tułowia wydech przez usta.
11. Ogniwo końcowe.
„Mali rolnicy” zmęczeni po pracy chcą odpoczać. Leżą na plecach, chusteczki – kołderki nakrywają brzuchy (na wysokości przepony) dzieci. Przy spokojnej, relaksacyjnej muzyce dzieci oddychają tak, aby „kołderka” się unosiła.
Bibliografia:
1. Joanna Graban, Romana Sprawka, Trening słuchu. Ćwiczenia rozwijające percepcję słuchową u dzieci, Gdańsk 2009.
2. Joanna Graban, Romana Sprawka, Logopedyczne zabawy grupowe dla dzieci od 4 do 7 lat, Gdańsk 2009.
3. Genowefa Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa 1978.
4. Mariola Malkiewicz, Jarmark logopedyczny. Wybór zabaw wspomagających mowę przedszkolaków, Gdańsk 2007.