Scenariusz akademii: Święto Niepodległości. Powrót Śląska do Macierzy

WYSTĘPUJĄ:
• Chór szkolny
• Uczeń – Józef Piłsudski
• Narrator I, II, III, IV
• Recytator I, II, III
• 4 chłopców ( symbolizują Polskę i wojsko), 4 dziewczynki (symbolizują Śląsk)

Narrator I:
Zapraszamy na akademię poświeconą odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Uroczystość rozpoczniemy odśpiewaniem hymnu państwowego.
Wszystkich proszę o powstanie. Baczność!
/Po odśpiewaniu hymnu komenda / Po hymnie! Proszę usiąść.

Narrator II:
Po latach niewoli rosyjskiej, austriackiej i pruskiej - nadszedł dla Polaków upragniony dzień niepodległości. Warto zwrócić się wdzięczną myślą ku naszym pradziadkom, wspomnieć, jak z patriotyzmu i walki wyłoniła się Polska.

Narrator I:
W listopadzie 1918 roku Wódz Naczelny Józef Piłsudski w swojej odezwie tak napisał:

Uczeń – J. Piłsudski:
(...) Państwo Polskie powstaje z woli całego narodu. Rząd Polski zastąpi panowanie przemocy, która przez ponad sto lat ciążyła nad losami Polski. Teraz, gdy ojczyzna nasza jest wolna (...) ma przed sobą wielką pracę, musi stać się znowu potężna, wspaniała i bogata! Do tej służby wzywam was wszystkich w imieniu Polski! (...).

Recytator I:
Polska to nie legendy dziadków
Czy baśnie!
My tę Polskę mamy tutaj właśnie
Nie było jej długo na Europy mapach
Ale była w sercach, jak w żywych domach i chatach!

Chór: „My Pierwsza Brygada”.

Narrator II:
Trzy powstania i układy międzynarodowe odmieniły losy Śląska i naszego miasta. Górny Śląsk powracał do Macierzy!

Narrator III:
Posłuchajcie!
Działo się to w czerwcu 1922 roku. Wojska polskie wkraczały na Śląsk!

/chór: „Przybyli ułani pod okienko, 4 chłopców maszeruje/

Narrator IV:
Na granicy powiatu tarnogórskiego, w Świerklańcu, starosta pan Olejarczyk powitał wojsko polskie. Po czym pochód ruszył do Tarnowskich Gór. Na drogach ustawione były bramy triumfalne. Ludność tworzyła szpalery i entuzjastycznie witała żołnierzy polskich.

/ chłopcy machają chorągiewkami, a dziewczęta kwiatami /

Narrator III:
Tarnowskie Góry bogato udekorowane i odświętnie przystrojone czekały na wojska. U granic miasta, burmistrz, pan Michatz powitał wkraczających żołnierzy po polsku i po niemiecku.

Narrator IV:
W tym momencie nadjechał generał Stanisław Szeptycki i wraz z wojskiem udał się na rynek, gdzie przed ratuszem odprawiono mszę polową, którą odprawił ks. proboszcz z Nakła, w asyście dwóch księży ze Strzybnicy.

Narrator I:
Orędzie delegata biskupa ks. Jan Kapicy, odczytane we wszystkich kościołach Śląska, głosiło: „Weselmy i radujmy się! Niech dzwony głoszą światu radość! W kościołach niech zabrzmi uroczyste „Te Deum Laudamus – Ciebie, Boże, chwalimy!”

/dzwony, fragment Te Deum /

Narrator II:
Śpiewał, więc cały Górny Śląsk i był to najradośniejszy śpiew ludu śląskiego w dziejach tej polskiej dzielnicy. Ślązacy witali Polskę z pieśnią na ustach i polecali losy Polski i Śląska Matce Boskiej.

Narrator I:
Przenieśmy się znowu na rynek w Tarnowskich Górach.

Narrator III:
Po mszy generał Szeptycki podziękował za powitanie i zapewnił, że armia polska bronić będzie tej ziemi, która wywalczyła sobie wolność.

Narrator IV:
Po nabożeństwie odbyła się defilada wojska, która wywołała entuzjazm ludności. Na czele pochodu kroczył oddział powstańców powiatu tarnogórskiego i banderia konna w stroju narodowym.

/chór: „Czerwone słoneczko”/

Narrator I:
Ks. prałat Kapica głosił autentyczny akt zawierzenia Ślązaków Polsce w formie testamentu. Oto fragmenty.

Recytator II:
„Idziemy do Ciebie Polsko, bo wierzymy, że będziesz bezpieczną przystanią dla wszystkich naszych praw”.

Recytator III:
„Idziemy do Ciebie Polsko, bo ufamy, że będziesz mnożycielką pokoju i pokojowej pracy”.

Narrator II:
Na całym Śląsku, chóry witały Polskę „Hymnem na powitanie wojsk polskich” pióra Kazimierz Ligonia.

Narrator I:
Była to nowa wersja „Roty Górnoślązaków” – zwycięska, ale zarazem jeszcze jedna przysięga wierności. Posłuchajmy!

Recytator I:
„Spełniony marzeń wielki cud
Niewoli spadły z rąk kajdany!
Zmartwychwstał górnośląski lud
Z Polską na wieki już związany!

Wszyscy:
Za wolność Polski, Śląska
Życie oddamy w każdy czas!

Recytator II:
Królowo Polska
Z tronu gwiazd
Tyś w serca nasze męstwo wlała
Żeśmy nie dali naszych gniazd,
Cześć ziemi Śląskiej ocalała!

Wszyscy:
Za wolność Polski, Śląska
Życie oddamy w każdy czas!

Recytator III:
Do nieba wznieśmy twardą dłoń.
Od ciężkiej w znoju krwawej pracy
Z pokorą schylmy naszą skroń
W przysiędze świętej my Ślązacy!

Wszyscy:
Za wolność Polski, Śląska
Życie oddamy w każdy czas!

/chór: „Od Bytomskich Strzelców”/

Zakończenie:
Chłopcy (symbolizują Polskę) i dziewczęta (symbolizują Śląsk) przechodzą przez triumfalną bramę, podają sobie ręce i tańczą poloneza.

Bibliografia:
1. Montes Tarnovicensis, Tarnowskie Góry, czerwiec 2007
2. Bolesław Lubosz, Kraina gwarków i lasów, wyd. „Śląsk” 1969.