Profilaktyka - przeciwdziałanie zagrożeniom na terenie Publicznej Szkoły w Szczepocicach

I. Struktura programu:
a) Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej,
b) Powszechna Deklaracja Praw Człowieka,
c) Konwencja o Prawach Dziecka- art. 3, art. 19 i art. 33.
d) Rozporządzenie Ministra Edukacji i Sportu z dnia 31.01.2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.

II. Spis treści:
1.Wizja i misja szkoły.
2.Cele i sposoby realizacji.

1. Szkolny Program Profilaktyki to integralna część planu pracy szkoły i jako taki jest ściśle związany z programem opiekuńczo – wychowawczym i dydaktycznym szkoły jak i jest zgodny z podstawą programową.

Wizja Szkolnego Programu Profilaktyki

Uczeń to dziecko zdrowe, wolne od nałogów, świadome zagrożeń płynących z używania środków odurzających jak i uzależniających. Potrafi stosownie do swojego wieku odpowiednio zachować się w sytuacjach stresowych. Kontroluje swoje emocje. Wyraża się kulturalnie, szanuje swoich kolegów, jak i dorosłych. Pomaga osobom mające swoje problemy. Rozwija się i bawi oraz uczy w środowisku przyjaznym i rozumiejącym jego problemy. Integruje się z osobami sprawnymi inaczej.

Misja Szkolnego Programu Profilaktyki

- Szkolny Program Profilaktyki ma spowodować zmiany ilościowe i jakościowe w środowisku uczniowskim, a także wykreować nowy model życia bez brania narkotyków, palenia papierosów, picia alkoholu oraz bez agresji.
- Szkolny Program Profilaktyki ma mobilizować dzieci, poprzez stosowanie różnorodnych form oddziaływań zarówno informujących, edukujących jak i interwencyjnych.
- Szkolny Program Profilaktyki skierowany jest do dzieci, które albo są zagrożone używaniem używek poprzez przebywanie w środowisku patogennym, bądź poprzez braku nadzoru ze strony rodziców znajdują się pod wpływem grup rówieśniczych. W obszarze działania są dzieci agresywne, palące papierosy i dzieci mające trudności szkolne.
- Szkolny Program Profilaktyki proponuje dziecku zajęcia terapeutyczne, pracę i zabawę w gronie osób mu życzliwych, możliwość samorealizacji.
- W wyniku wszystkich działań w ramach Szkolnego Programu Profilaktyki nasz uczeń potrafi sam zadecydować, co dla niego jest dobre, a co złe, potrafi współżyć w grupie, pomaga innym, szanuje kolegów i osoby starsze.

2. Cel szczegółowy
Cele operacyjne
Sposoby realizacji
Osoby odpowiedzialne

I. Zmniejszanie zachowań agresywnych wśród uczniów PSP w Szczepocicach.
1. Uczeń wie, co to są zachowania agresywne, potrafi je wymienić.
Analiza właściwych zachowań na podstawie lektur.
Nauczyciel języka polskiego.

2.Rozróżnia rodzaje agresji.
Omówienie zachowań agresywnych z pracownikiem Komendy Powiatowej Policji w Radomsku.
Nauczyciel wychowawca.

3. Przewiduje skutki zachowań agresywnych.
Cykliczne spotkania z dzielnicowym.
Dyrektor szkoły.

4.Potrafi dokonać selekcji właściwego zachowania.
Zwiększenie czujności w czasie pełnienia dyżurów.
Dyrektor szkoły, nauczyciele.

5.Ocenia negatywne zachowania rówieśników.
Szybkie reagowanie na wszelkie przejawy agresji.
Dyrektor szkoły, nauczyciele, pedagog.

6. Proponuje alternatywne zachowanie w sytuacji problemowej.
Kontrakt wzmocnień dla uczniów sprawiających trudności wychowawcze.
Nauczyciele, pedagog.

II. Zapobieganie nałogom:
-narkotyki,
-nikotyna,
-alkohol.
1. Uczeń wie, co to jest nałóg.
Konkursy nt. Szkodliwości palenia papierosów i picia alkoholu.
Opiekun SK PCK

2.Rozróżnia substancje powodujące uzależnienia.
Promocja zdrowego stylu życia.
Pielęgniarka szkolna, wychowawca klas.

3. Przewiduje negatywny wpływ nałogu na zdrowie człowieka.
Wybrane elementy programu profilaktycznego „Siedem kroków”.
Nauczyciel przyrody.

4. Potrafi wybrać zdrowy tryb życia.
Klasy 4 – 6 cykl spotkań z przedstawicielem Punktu ds. Uzależnień w Radomsku.
Opiekun SK PCK

5. Umie wpłynąć pozytywnie na nałogowe zachowania rówieśników.
Współdziałanie z Gminną Komisją ds. Uzależnień w Radomsku.
Dyrektor szkoły, opiekun SK PCK, pedagog, nauczyciele.

6. Potrafi powiedzieć „NIE” w sytuacjach nacisku otoczenia.
Wzmożenie kontroli uczniów na posiadanie używek.
Dyrektor szkoły, nauczyciele.

III. Zapobieganie niepowodzeniom szkolnym.
1. Uczeń sygnalizuje swoje i innych niepowodzenia szkolne.
Zajęcia reedukacyjne, wyrównawcze, logopedyczne.
Nauczyciele posiadający uprawnienia, pedagog szkolny, logopeda.

2.Próbuje wskazać przyczyny zaistniałych niepowodzeń.
Pogadanki nt. Trudności szkolnych i sposobów ich przezwyciężania.
Wychowawca klasy, pedagog szkolny.

3.Poszukuje wspólnie z osobami kompetentnymi rozwiązania swoich problemów szkolnych.
Terapia wzmacniająca dla uczniów mających trudności w nauce.
Wychowawca klasy, pedagog szkolny.

4. Aranżuje własne działania w celu przezwyciężenia trudności szkolnych.
Zorganizowanie pomocy koleżeńskiej
Wychowawca klasy

5. Konsekwentnie dąży do realizacji podjętych działań.
Ćwiczenia wspomagające skuteczne komunikowanie się i aktywność twórczą.
Wychowawca klasy, pedagog szkolny.

6.Zwraca się do odpowiednich osób w sytuacji kryzysowej.
Lekcje wychowawcze w formie warsztatów dające uczniowi możliwość: prezentacji własnego stanowiska, podejmowanie indywidualnych i grupowych decyzji, rozwiązywanie problemów w sposób twórczy
Wychowawca klasy, pedagog szkolny.

7. Znajduje zrozumienie dla swoich problemów wśród rówieśników i nauczycieli.
Indywidualne plany pomocy dl uczniów mających orzeczenie z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej o dysleksji, dysgrafii, dysortografii.
Pedagog szkolny, wychowawca klasy.

8.Dziecko wykazuje pierwsze objawy świadczące o wystąpieniu dysleksji.
Przeprowadzenie badań profilaktycznych – Skala Ryzyka Dysleksji wg M. Bogdanowicza. Nauczyciel oddziału przedszkolnego.