Ja pomóc dzieciom i sobie w nauce języków obcych

Wielu rodziców zastanawia się, czy mogą pomóc swoim dzieciom w nauce języka, w przypadku, gdy sami nie znają go. Wielu zastanawia się, czy można nauczyć się języka obcego bez dodatkowych lekcji. Myślę, że na obydwa pytania można udzielić pozytywnej odpowiedzi. Jest jednak jeden warunek – potrzebna jest motywacja i własne zaangażowanie.
Jeśli chcemy schudnąć, nauczyć się grać na instrumencie, osiągać dobre wyniki w sporcie, potrzebne jest pozytywne nastawienie i odpowiednia motywacja. Musimy sobie uświadomić, jaki mamy cel, co chcemy osiągnąć, dlaczego jest to dla nas ważne. Młodsze dzieci ciężko przekonać, że znajomość języka angielskiego przydaje się w wielu sytuacjach życiowych i w wielu zawodach. Na ulicy naszej wsi spotkanie obcokrajowca graniczy z cudem. Niemniej jednak, jeśli wyjedziemy do każdego większego miasta, nie mówiąc o wyjazdach zagranicznych, coraz bardziej widzimy, że nawet sprzedawca, kasjer czy fryzjer powinien wykazywać się przynajmniej podstawową znajomością języka angielskiego, nie mówiąc już o takich zawodach jak informatyk czy manager. Dlatego warto z dziećmi porozmawiać o tym, wspólnie pomyśleć o sytuacjach, w której znajomość języka byłaby dla nich przydatna, czy wręcz niezbędna.
Bardzo ważną rzeczą w nauce języka jest systematyczność. Dwie lub trzy lekcje w tygodniu w szkole to zbyt mało, żeby nauczyć się biegle komunikować w języku angielskim. Potrzebna jest dodatkowa praca własna w domu, najlepiej codziennie. 15 czy 20 minut dziennie to nie jest dużo, nawet jeśli jesteśmy obarczeni wieloma obowiązkami. Nie spowoduje to znużenia, a pomoże nam utrwalić materiał.
Kolejną ważną rzeczą jest zastanowienie się, w jaki sposób możemy się uczyć, żeby ta nauka nas, czy naszych dzieci, nie nudziła. Uczyć języka można się na wiele sposobów. Warto znaleźć taki sposób, który będzie dla nas skuteczny i atrakcyjny. Są osoby, które lubią posługiwać się tzw. „fiszkami”. Są to małe karteczki, na których po jednej stronie zapisujemy słowo angielskie, a na drugiej obrazek lub jego znaczenie. Można wydrukować jakąś śmieszną ilustrację lub namalować ją. Później, przy powtórkach możemy odkładać znane wyrażenia do jednego pudełeczka, a te, z którymi mamy problem do drugiego. Widok coraz obszerniejszej części poznanego materiału działa motywująco. Oczywiście po jakimś czasie należy wrócić do materiału, który wcześniej był zakwalifikowany jako znany. Możemy próbować układać z tymi słowami zdania, próbować grać w tzw. memory (dopasowywanie par) . Jeśli uznamy, że ten materiał zapisał się w naszej pamięci długotrwałej, możemy przenieść go do trzeciego pojemnika.
Dzieci zazwyczaj spędzają sporo czasu przed komputerem czy telewizorem. W Internecie dostępnych jest wiele stron do nauki języka angielskiego. Można w nich znaleźć różne gry, ćwiczenia, które same się sprawdzają. Można skorzystać z propozycji na blogu www.angielskiorzechowka.blogspot.com, gdzie umieszczam propozycje takich ćwiczeń interaktywnych dla każdej klasy, ale można również samodzielnie wpisać dane zagadnienie z tematu lekcji, np. „Past Simple”, „clothes”, wpisując dodatkowo w wyszukiwarce takie hasła jak: „game” (gra), „exercise” (ćwiczenie), „song” (piosenka), „children” (dzieci).
Czy rodzice, którzy nie uczyli się angielskiego mogą kontrolować stan wiedzy swoich dzieci? Oczywiście. Warto sprawdzać, czy dziecko ma notatki z lekcji w zeszycie i w podręczniku, czy ma uzupełnione zadanie domowe. Jeśli nie rozumie polecenia w języku angielskim, sprawdzamy razem z nim przy pomocy słownika internetowego lub translatora. W notatkach do lekcji uczniowie mają zapisane słówka z tłumaczeniami. Można dziecko odpytać ze znajomości tych słówek, zachęcać je do słuchania płyty. Jeśli nie pamięta wymowy, można ją również sprawdzić w słowniku, klikając w ikonę głośnika (np. na www.diki.pl). Można zachęcić, by dziecko pobawiło się w nauczyciela i próbowało przekazać rodzicowi to, czego się nauczyło.
W nauce języka ważne jest słuchanie. W przypadku dzieci będzie to słuchanie piosenek czy bajek. Bardzo łatwo je znaleźć w popularnych serwisach internetowych. Dla ułatwienia można obejrzeć najpierw bajkę w języku polskim, a później znaleźć ten sam odcinek z języku angielskim. Starsi uczniowie mogą słuchać piosenek w języku angielskim, znaleźć do nich słowa po angielsku („lyrics”) oraz tłumaczenia po polsku. Można również oglądać filmy w wersjach z lektorem. Ważne, żeby to były bajki czy piosenki, które uczeń lubi. Warto próbować naśladować wymowę bohaterów, melodię ich głosu, ich emocje.
Podobnie jest w przypadku umiejętności czytania. Czasem teksty, które pojawiają się w podręcznikach szkolnych nie są dla uczniów interesujące. Dlatego warto szukać w Internecie tekstów, blogów, stron czy książek na tematy, które nas interesują. Jeśli na początku uczeń ma problem ze zrozumieniem, można korzystać z opcji tłumaczenia strony, czy z translatora internetowego, porównywać wersję polską i angielską. Należy przy tym pamiętać, żeby ostrożnie podchodzić do korzystania z translatora, zwłaszcza do tłumaczenia z języka polskiego na język angielski. Jest to narzędzie, które może nam pomóc, ale nie zastąpi znajomości języka (Przykład: słowo” Orzechówka” translator przetłumaczy jako „nutcracker” (=dziadek do orzechów) lub np. „Kamila lubią wszyscy.” – „Kamila like everyone else.” (Kamila lubi wszystkich innych)). Potem można próbować pisać komentarze, pytania, warto spróbować znaleźć kogoś, z kimś moglibyśmy porozmawiać np. na czacie.
Podsumowując, odpowiednia motywacja, wytrwałość, systematyczność i własny sposób na naukę to klucze do sukcesu. Życzę wszystkim uczniom, by nauka języków obcych nie była dla nich ciężarem, ale interesującym wyzwaniem; a rodzicom, by nigdy nie czuli się bezsilni, ale zawsze potrafili wspierać swoje dzieci i je motywować do pracy.
Agata Skarbek