Ofiarowanie Jezusa w świątyni czy Matki Bożej Gromnicznej?

Konspekt lekcji kl. 4-6 Szkoły Podstawowej
Data realizacji:
Osoba prowadząca: mgr Sylwia Stępień
Temat: Ofiarowanie Jezusa w świątyni czy Matki Bożej Gromnicznej?

Cele lekcji
Uczeń potrafi:
-opisać biblijne opowiadanie ofiarowania Pana Jezusa w świątyni;
- wyjaśnić co znaczy, że „Pan Jezus jest światłem”;
-wyjaśnić ludowy zwyczaj świętowania Matki Bożej Gromnicznej.
Środki dydaktyczne: kalendarze katolickie z zaznaczonymi świętami, gromnica, Pismo Święte.
Metody: m. słowne: pogadanka, praca z tekstem biblijnym, praca w parach;
m. oglądowe: wyszukiwanie wskazanego święta w kalendarzu katolickim;
m. zajęć praktycznych: „przeprowadzenie wywiadu”.

Przebieg zajęć:

1. Sprawy organizacyjne. Modlitwa.
2. Proszę, aby uczniowie wyszukali, w przyniesionych kalendarzach z zaznaczonymi świętami i uroczystościami, jakie święto przypada 40 dni po Bożym Narodzeniu.
3. Uczniowie podają datę: 2 lutego 2016 (wtorek) Matki Boskiej Gromnicznej, Święto Ofiarowania Pańskiego.
4. Tłumaczę uczniom, że oficjalna nazwa tego kościelnego święta to Ofiarowanie Pańskie (nazwę zapisuję na tablicy), obchodzone 40 dni po Bożym Narodzeniu. Święto to upamiętania ofiarowanie Jezusa Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej. Biblijny opis wydarzenia zawdzięczamy św. Łukaszowi Ewangeliście (por. Łk 2, 22-38). Według tradycji żydowskiej każdy chłopiec miał być poddany symbolicznemu ofiarowaniu Bogu w świątyni. Maryja i Józef również wypełnili tą tradycję. W przypadku Jezusa obrzęd ten miał jednak wyjątkowy charakter, ponieważ ofiarowywał się on swojemu Ojcu.
5. Uczniowie samodzielnie wyszukują wskazany fragment biblijny a następnie czytają go. Pracując w parach przygotowują wywiad z Symeonem lub Anną.
6. W podsumowaniu tej części katechezy podkreślam, że ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni i składana ofiara była wyrazem wypełnienia religijnych obowiązków rodziców wobec Pana Boga.
7. Symeon i Anna rozpoznali Jezusa i witali Go jako obiecanego Mesjasza.
8. Przechodząc do dalszej części katechezy tłumaczę, że tradycyjnie od IX wieku tego dnia w kościołach święci się gromnice. Stąd też inna nazwa tego święta- Matki Bożej Gromnicznej (nazwę tę zapisuję na tablicy).
9. Pokazuję uczniom przygotowaną świecę. Tłumaczę, że gromnice miały chronić domostwa przez piorunami. Dawniej po uroczystościach przynoszono płonące świece do domów. Na co dzień gromnica była zawieszana nad łożem, przed obrazem Maryi. Zapalano ją we wszystkie święta maryjne, a podczas burzy stawiano w oknie, bo powiadano: Jak ciężki grzmot, czy błyskawice, postaw w oknie gromnicę. A ponieważ początek lutego to połowa kalendarzowej zimy –Gromnica, zimy połowica - i często okres najtęższych mrozów, więc pod chłopskie zagrody podchodziły wygłodniałe wilki. Wierzono, że światło gromnicy odpędza je, powtarzając: Od gromnic wilcy stadem odchodzą. Nie brakowało, oczywiście, również porzekadeł pogodowych, np.: Gdy słońce jasno świeci na Gromnicę, to przyjdą większe mrozy i śnieżyce; Gdy na Gromnicę roztaje – rzadkie będą urodzaje; Gdy na Gromnicę z dachu ciecze, zima jeszcze się odwlecze; Gdy na Gromniczną mróz, chowaj chłopie sanie, szykuj wóz.
10. Święto Ofiarowania Pańskiego wyznacza również zakończenie okresu bożonarodzeniowego, kończy się śpiewanie kolęd, a choinki powinny zostać rozebrane. Jeszcze dziś, gdzieniegdzie, zwłaszcza na obszarach wiejskich, można latem w czasie potężnych burz dostrzec płonące gromnice w oknach.
11. W ramach pracy domowej uczniowie muszą wykonać rysunek przedstawiający pewne wydarzenie rodzinne, które najbardziej kojarzy się z wydarzeniem ofiarowania Pana Jezusa w świątyni.