"Jesienna Słota” - poznajemy cechy jesiennej pogody w oparciu o opowiadanie B. Formy "Spacer w deszczu”

Opracowanie: mgr Anna Kasprzak
1. Grupa wiekowa: 4 latki
2. Obszary podstawy programowej realizowane podczas zajęć:
III. Wspomaganie rozwoju mowy oraz innych umiejętności komunikacyjnych dzieci.
- dziecko uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
XI. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.
- dziecko rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody (np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę);
XIV. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
- dziecko słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami
3. Cele operacyjne:
- dziecko rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla jesieni
- dziecko wie, jakie przedmioty są przydatne podczas jesiennego spaceru
- dziecko uważnie słucha opowiadania i wypowiada się na określony temat
- dziecko wie, jak należy się ubrać gdy pada deszcz
- dziecko poszerza swoje doświadczenia plastyczne poprzez rozdmuchiwanie plamy farby
4. Metody:
- słowne: opowiadanie, objaśnienia, rozmowa
- oglądowe: pokaz, obserwacja
- czynnościowe: zadań stawianych dzieciom do wykonania, samodzielnych doświadczeń
5. Formy organizacyjne:
- indywidualna
- zespołowa
- grupowa


PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1. Wprowadzenie w temat zajęcia- zabawa z wodą „Krople deszczu” – dzieci zamykają oczy, nauczyciel przechodzi pomiędzy siedzącymi dziećmi i upuszcza na ich ręce kroplę wody. Następnie dzieci otwierają oczy i opisują, co czuły.

2. Słuchanie opowiadania nauczyciela w oparciu o utwór B. Formy „Spacer w deszczu”

3. Omówienie treści opowiadania:
- Jaka pora roku była w opowiadaniu?
- Jakie są cechy charakterystyczne jesieni?
- Jaka pogoda była w opowiadaniu?
- Jaki nastrój miała dziewczynka podczas dnia w przedszkolu?
- Co mama przyniosła Marcie do przedszkola?
- Gdzie poszły mama i Marta po przedszkolu?
- Co Marta robiła w parku?
- Co dziewczynka zrobiła po powrocie ze spaceru?

4. Zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi: „Wirujące kropelki”
Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na trójkącie. Podczas przerwy w grze dmuchają na zawieszone na nitkach, wycięte z bibuły krople.

5. Zabawa dydaktyczna: „Co zabierzesz na jesienny spacer?”
Dzieci klasyfikują do 2 obręczy przedmioty potrzebne na jesiennym spacerze.

6. Podsumowanie i ocena zajęcia: „Deszczowa pogoda”
Dzieci podzielone są na 2 zespoły. Otrzymują duże arkusze szarego papieru. Malują dużą chmurę, krople deszczu malują za pomocą słomek, rozdmuchując niebieską farbę.

Spacer w deszczu Autor: Bożena Forma

Wesoło minął dzień w przedszkolu.
– Za chwilę przyjdzie mama i pójdę do domu – stwierdziła Marta spoglądając na panią.
– Zawsze idę z mamusią na spacer a dzisiaj? Jeszcze rano była ładna pogoda – z żalem spogląda na spływające po szybie krople deszczu.
– Nie martw się – uśmiecha się pani Marzenka. W tej samej chwili w sali rozbrzmiał głos:
– Marta do domu.
– Do widzenia – dziewczynka grzecznie zwraca się w kierunku pani i wychodzi z sali.
– Córeczko skąd taka smutna mina – z daleka woła mamusia.
– Zobacz, co przyniosłam – Marta zagląda do dużej torby. Czerwone kalosze, które dostała na urodziny i peleryna. Jest także kolorowy parasol. Twarz dziewczynki rozjaśnia uśmiech.
– Ubieraj się idziemy do parku. – Po chwili zawartość torby została ułożona na ławeczce.
– Hura! Co za niespodzianka.
Krople deszczu miarowo uderzają o parasol.
– Deszczowa pogoda też ma swoje uroki. Popatrz, w tafli kałuży odbijają się dwie postacie.
– Jakie kolorowe – śmieje się Marta.
– Przechodzenie przez kałużę to świetna zabawa – woła mamusia.
– Tylko ostrożnie, żeby woda nie wlała się do środka kaloszy, bo będziemy musiały wracać do domu.
– Posłuchaj, jak śmiesznie dzwonią krople deszczu – zatrzymuje się na chwilę Marta, wsłuchując się w miarowe dźwięki.
– Śpiewają deszczową piosenkę – śmieje się mama i nuci.

plim, plim, plum, plum, tralala,
Marta dziś parasol ma.
Ma kalosze pelerynę
i zadowoloną minę.
Słucha jak muzyka gra
plim, plim, plum, plum, tra, la, la.

Kiedy wróciły do domu, Marta wyjęła farby i na dużej kartce namalowała dziewczynkę w czerwonych kaloszach, pelerynie z rozłożonym kolorowym parasolem. Czy wiecie, kto to taki?