W świątecznym nastroju - ubieramy choinkę

Scenariusz zajęć
Temat: W świątecznym nastroju- ubieramy choinkę
Cele ogólne:
- podtrzymywanie tradycji i zwyczajów dotyczących Świąt Bożego Narodzenia
- wzbogacanie zasobu słownictwa dzieci
- kształtowanie umiejętności porządkowania oraz klasyfikowania przedmiotów
- wprowadzenie nastroju oczekiwania na zbliżające się święta Bożego Narodzenia.
- rozwijanie zainteresowań plastycznych
Cele szczegółowe:
Dziecko:
- skupia uwagę na słuchanym opowiadaniu
- potrafi swobodnie wypowiedzieć się na określony temat
- zna zwyczaje i tradycje związane z obchodami Świąt Bożego Narodzenia
- posługuje się określeniami wielkości: mały, duży, średni
- prawidłowo reaguje na polecenia i sygnały
- umie poruszać się rytmicznie zgodnie z muzyką
- współpracuje i współdziała podczas wykonywania zadań
- poprawnie nazywa kolory

Metody pracy:
-praktyczne
-słowne
-oglądowe

Formy pracy:
-indywidualna
- grupowa
-zbiorowa
Środki dydaktyczne:
Tekst opowiadania A. Galicy „Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?”, sylwety: kot, aniołek, wróble, płatki śniegu z papieru, płotek, pudełka- prezenty, choinki z papierowej wikliny, farby, pędzle, cekiny, bibuła, klej, płyta CD, magnetofon, dzwonek


Przebieg zajęć:
1. Powitanie piosenką:
Witamy ........ bardzo wesoło, teraz dla ............. klaszcze całe koło.
Witamy ........ bardzo wesoło, teraz dla ............. skacze całe koło.
Witamy ........ bardzo wesoło, teraz dla ............. tupie całe koło.
Witamy ........ bardzo wesoło, teraz do ............. macha całe koło.
2. Słuchanie opowiadania A. Galicy „Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?”- inscenizacja przy pomocy sylwet. Udział dzieci podczas powtarzania wyrażeń onomatopeicznych.
Ciemnej nocy, gdy z chmury sypał gęsty śnieg, na gałęziach choinki siedziały zmarznięte wróble. Tymczasem z nieba na ziemię wędrował Aniołek. W jednej ręce niósł złoty dzwoneczek, a w drugiej małą latarenkę.
– Hop, hop – przeskakiwał Aniołek ze śniegowego płatka na płatek i podzwaniał dzwonkiem(dzyń, dzyń, dzyń, dzyń), aż doszedł do ziemi i usiadł na płocie. A koło płotu przechadzał się szarobury Kocur (miau)
– Co tu robisz? I czemu tak głośno dzwonisz? – spytał.
– Nie wiesz? Przypominam wszystkim, że niedługo Boże Narodzenie
– odpowiedział Aniołek. I zawołał anielskim głosikiem:
– Święta, nadchodzą święta!
– A po co komu te święta? – mruknął Kot.(mruuuu)– Komu są potrzebne?
– Jak to? – zadziwił się Aniołek. – Wszyscy o nich pamiętają, bo wszystkim są potrzebne!
– i znów zadzwonił złotym dzwonkiem(dzyń, dzyń, dzyń)
– Wszystkim? To znaczy komu? – dopytywał się Kocur.
Aniołek, słuchając Kota, śmiał się tak, że aż spadł z płotu. Otrzepując skrzydła, mówił:
– Święta potrzebne są choinkom, żeby mogły przystroić się w kolorowe ozdoby, potrzebne są też gwiazdom, żeby mogły urosnąć na czubkach choinek.
– Miau... i jeszcze komu?
– Mamie – mówił Aniołek do kociego ucha. – By założyła piękną sukienkę, i tacie, który pokaże, jaki jest silny, gdy przyniesie największą choinkę.
– I komu jeszcze? – pytał Kot.
– I dzieciom, by pod choinką znalazły kolorowe prezenty.
– I jeszcze komu? – pomrukiwał Kot. – Powiedz, po co są te święta?
– Po to – szepnął Aniołek – by wszyscy mogli spróbować, jak smakuje biały opłatek.
– A czy święta potrzebne są kotom?
– Ach, kotom... – westchnął Aniołek. – Potrzebne są, by mogły dzieciom na dobranoc mruczeć kolędy.
Śnieg przestał sypać, mrugały gwiazdki, Aniołek śpiewał kolędę, a Kot pomrukiwał (mruu, mruu, mruu):
– Już wiem, komu potrzebne jest Boże Narodzenie. Wszystkim, nawet kotom.
– Ćwir, ćwir – dziwiły się wróbelki. – Jeśli wszystkim, to i nam, ćwir, ćwir.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
- Jakie postacie wystąpiły w opowiadaniu? (wróble, kot, aniołek)
- Co aniołek trzymał w rękach?
- Dlaczego aniołek dzwonił dzwoneczkiem?
- Komu są potrzebne święta?
- Znacie jeszcze inne tradycje Świąt Bożego Narodzenia?

4. Zabawa ruchowa „Choinki w lesie”. Dzieci maszerują w rytm muzyki piosenki ”Już blisko kolęda”. Podczas refrenu zatrzymują się i w powietrzu, przed sobą, rysują oburącz choinki z góry na dół.
5. Podanie tematu zajęcia(. Pytanie co jest dla dzieci najważniejsze pod choinką?
Z czego najbardziej się cieszą?)
6. Szukamy prezentów. (Określanie kolorów i porównywanie wielkości) Porządkowanie przedmiotów według określonej cechy. Używanie określeń: mały – mniejszy – najmniejszy, duży – większy – największy, taki sam.

W sali porozkładane są prezenty. Dzieci przynoszą je i zostawiają pod choinką.
N-l prosi, aby jedno z dzieci ułożyło prezenty od największego do najmniejszego, następnie wg kolorów.
7. Zadanie plastyczne:
- podanie tematu zadania plastycznego,
- omówienie sposobu wykonania zadania
- praca w parach- malowanie i dekorowanie choinki wykonanej z papierowej wikliny materiałami znajdującymi się na stolikach dzieci.
8. Podsumowanie zajęć.
9. Ewaluacja. N-l prosi, aby dzieci ustawiły się przy odpowiedniej buźce: uśmiechniętej lub smutnej i uzasadniły swój wybór.
10. Zakończenie zajęć.