WYSTĘPUJĄ:
-chłopcy przebrani za pasterzy i królów,
-dziewczynki przebrane za aniołki.
REKWIZYTY:
-globus, stolik, tkanina, koło z papieru, chmurka, kwiat, słońce, księżyc, gwiazda, ptaszek, koń, lalki,
-żłóbek, lalka, lampka rowerowa, dary dla dzieciątka.
POMOCE:
-tekst scenariusza napisany przez nauczyciela, komputer, magnetofon, nagłośnienie, płyty CD, własnoręcznie wykonane prezenty dla rodziców, dziadków (lampion świąteczny i aniołek).
BIBLIOGRAFIA:
-teksty Stary Testament - Księga Rodzaju,
-kolędy, efekty dźwiękowe – wykorzystano zestaw płyt muzycznych z cyklu „Tropiciele” wydawnictwa WSiP, I. Woźniacka „Rozśpiewały się obłoki”, K. Dzikowski i S. Krajewski „Jest taki dzień”.
I Powitanie
Serdecznie witamy miłych gości i zapraszamy do obejrzenia naszego występu.
Gaśnie światło.
II Stworzenie świata
Dziewczynki stoją w półkolu. Przed widownią stoi stolik, na nim ustawiono duży podświetlany globus, który przykryty jest tkaniną.
W tle słychać melodię piosenki „Pięknie żyć”, uczennica recytuje fragment
Chcesz wiedzieć skąd ten świat,
z jakich gwiazd tu spadł,
skąd się wziął księżyc, ja i kwiat...
Wciąż pytasz mnie, a ja nie wiem prawie nic...
1. Anioł I – trzyma w rękach koło podzielone na dwie części (białą i czarną) z napisem dzień i noc
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód. Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy.
Dziewczynka kładzie koło na ławce, światło zostaje włączone.
Po wypowiedzi każdego anioła słychać efekt dźwiękowy pasujący do danego fragmentu.
2. Anioł II – trzyma chmurkę
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.
I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.
Dziewczynka kładzie chmurkę na ławce.
3. Anioł III - kwiat
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». A Bóg widział, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.
Dziewczynka kładzie na ławce kwiat.
4. Anioł IV- słońce, księżyc i gwiazda
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. A widział Bóg, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.
Dziewczynka kładzie rekwizyty na stolik..
5. Anioł V - ptaszek
Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, » Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre, pobłogosławił je.
I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.
Dziewczynka kładzie ptaszka na stolik.
6. Anioł VI – koń, Anioł VII – lalki (kobieta i mężczyzna)
Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak. I widział Bóg, że były dobre. A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!»
Stworzył Bóg na swój obraz i podobieństwo człowieka - stworzył mężczyznę i niewiastę.
Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty.
Dziewczynki kładą na stoliku rekwizyty.
7. Anioł VIII
W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym.
Dziewczynka odsłania globus, włącza podświetlenie.
8. Piosenka „Pięknie żyć”.
III Zwiastowanie
1. Anioł I
Mijały dni, miesiące i lata na Ziemi. Na początku panowała zgoda, a później na świecie pojawił się grzech.... Aż wreszcie miała się spełnić przepowiednia o narodzeniu Zbawiciela. Bóg tak ukochał Ziemię, że posłał na nią swojego Syna.
2. Anioł II, III, IV z podziałem na role
Posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, rzekł:
«Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, ».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej:
«Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego.
Na to Maryja rzekła do anioła:
«Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
Anioł Jej odpowiedział:
«Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
Na to rzekła Maryja:
«Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Dziewczynka zapala lampkę rowerową (światło białe, pulsujące), zawiesza ją w żłóbku.
3. Pieśń „Archanioł Boży Gabriel”.
IV Narodzenie Jezusa
1. Anioł V
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
2. Anioł VI
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Dziewczynka kładzie w żłóbku dzieciątko.
3. Kolędy „Dzisiaj w Betlejem”i „Lulajże, Jezuniu”
V Pasterze u żłóbka
1. Anioł VII, VIII i pasterze
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich:
"Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie".
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
"Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania".
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie:
"Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił".
Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.
2. Kolędy „Przybieżeli do Betlejem”, „Bóg się rodzi”.
VI Trzej królowie
1. Anioł IX, X, trzej królowie
Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali:
"Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon".
Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. A Mędrcy, ciągle prowadzeni przez gwiazdę, dotarli do Betlejem. Zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
Panie, betlejemska gwiazda wyznaczyła nam drogę, przyjmij nasze dary, nim znów wyruszymy w drogę.
Królowie składają dary.
2. Piosenka „Rozśpiewał się obłoki”.
VII Zakończenie
1. Anioł I
A gdy Józef i Maryja wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
2. Piosenka „Jest taki dzień”.
3. Składanie życzeń, wręczenie własnoręcznie zrobionych upominków.
4. Pożegnanie.
Dziękujemy wszystkim gościom za przybycie. Mamy nadzieję, że miło będziecie wspominać to przedświąteczne spotkanie. Do miłego zobaczenia.