Scenariusz zajęcia dydaktycznych w grupie 4-5 latków
Temat kompleksowy: Muzyka wokół nas.
Temat zajęcia: Słuchanie opowiadania J. Waszczuk „O Fryderyku Chopinie”.
Grupa wiekowa: 4- 5 latki
Cel ogólny:
Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Wspomaganie rozwoju mowy.
Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Cele etapowe:
wdrażanie do uważnego słuchania dłuższych opowiadań
kształtowanie umiejętności wypowiadania się na temat wysłuchanego utworu
wprowadzenie wyrazów do czytania globalnego
doskonalenie słuchu fonematycznego
ćwiczenie wyodrębniania głosek w wyrazach (wygłosie i nagłosie)
kształcenie zdolności reakcji na umówione hasło
określa wysokość, porządkując przedmioty od największego do najmniejszego i odwrotnie, przelicza elementy
Cele operacyjne:
dziecko:
doskonali umiejętności uważnego słuchania,
kształtuje świadomość własnego ciała, rozwija muzykalność,
odczytuje globalnie wyrazy w powiązaniu z obrazkiem,
potrafi nazwać instrumenty muzyczne,
potrafi podzielić wyrazy na sylaby, przeliczyć je, wyróżnia głoski w nagłosie i wygłosie
potrafi policzyć usłyszane dźwięki,
potrafi ułożyć instrumenty od największego do najmniejszego i odwrotnie,
potrafi policzyć instrumenty muzyczne.
METODY:
słowna
czynna
oglądowa
Metoda Dr E. Gruszczyk – Kolczyńskiej
Formy pracy:
z całą grupą,
indywidualne,
Pomoce: Sylwety- mama, tata, dziadek, dziecko, wyrazy, ilustracje przedstawiające instrumenty muzyczne, instrumenty muzyczne- cymbałki, trójkąt, tamburyno, flet, patyczki do liczenia, podkładka dla każdego dziecka, karty pracy, apaszki, płyta z muzyka klasyczną, krążki, sylwety instrumentów
w różnej wielkości.
Przebieg zajęcia:
1. Wprowadzenie.
2. Wysłuchanie opowiadania J. Waszczuk „ O Fryderyku Chopinie”.
Mama, odbierając Karola z przedszkola, powiedziała:
– Muszę zaprowadzić cię do dziadka Romana, ponieważ mam do załatwienia jeszcze mnóstwo spraw.
Dziadek przywitał chłopca pyszną szarlotką i sokiem. Z daleka dobiegała cicha muzyka.
– Ładna ta muzyka – powiedział Karol – co to jest?
– A to muzyka Fryderyka Chopina, wielkiego kompozytora – odpowiedział dziadek. – To najsławniejszy polski kompozytor w naszej historii, znany na całym świecie. Urodził się w Polsce w Żelazowej Woli. Ma takie dziwne nazwisko, ponieważ jego tata był Francuzem. Chopin był geniuszem, na fortepianie nauczył się grać sam.
– Bez niczyjej pomocy? – zdziwił się Karol.
– Tak, a gdy miał sześć lat, potrafił zagrać każdą usłyszaną melodię – dodał dziadek.
– Co działo się dalej? – dopytywał chłopiec.
– W wieku dwudziestu lat Fryderyk Chopin wyjechał do Francji, do Paryża. Tam zrobił błyskawiczną karierę. Był znanym i cenionym kompozytorem. Zarabiał na życie, dając lekcje gry na fortepianie bardzo bogatym ludziom. Od młodych lat chorował na gruźlicę. Umarł w młodym wieku, ale zdążył napisać wiele pięknych utworów – opowiadał dziadek Zbyszek.
– A może teraz, dziadku, posłuchamy twojego ulubionego utworu skomponowanego przez
Chopina? – poprosił Karol.
Dziadek z wnuczkiem usiedli wygodnie na kanapie i wsłuchiwali się w magiczne dźwięki Poloneza
As-dur.
3. Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania
- na jakim instrumencie grał Fryderyk,
- gdzie się urodził,
- kto nauczył Fryderyka grać na fortepianie,
- w jakim wieku zmarła Fryderyk.
4. Wprowadzenie wyrazów do czytania globalnego (mama, tata, Roman, Karol, fortepian, gitara, flet) w powiązaniu z obrazkie.
- Dzielenie wyrazów na sylaby.
- Określanie jaką głoskę słychać na początku i na końcu wyrazów (mama, tata, Karol, fortepian) dla dzieci zdolnych pozostałe wyrazy.
5. Zabawa ruchowa z apaszkami „Taniec motyli” do utworu Fryderyka Chopina. Dzieci motyle poruszają się w rytm muzyki, gdy muzyka milknie zadaniem dzieci jest ustawić się przy krążku (krążki oznaczone są liczbami i kropkami (dla dzieci młodszych)).
6. Zabawa „ Ile dźwięków słyszysz”
Zabawa polega na ułożeniu tylu liczmanów, ile dziecko usłyszało wystukanych dźwięków.
7. Zabawa „Od najmniejszego do największego”. Zadaniem dzieci jest ułożyć instrumenty od największego do najmniejszego.
8. Praca przy stolikach „Policz ile” (karty pracy) . Zadaniem dzieci młodszych jest policzyć instrumenty i pokolorować tyle kropek ile jest instrumentów. Dzieci starsze policzyć instrumenty i pokolorować tyle kropek ile jest instrumentów, przykleić odpowiednią liczbę w okienko.
9. Ewaluacja zajęć – rozdanie dzieciom emblematów w postaci buzi uśmiechniętej i smutnej. Nauczyciel zadaje pytanie: Czy podobały się wam dzisiejsze zajęcia? Dzieci za pomocą „minek” pokazują swoje odczucia. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach, udzielenie pochwał.