W krainie wiatru - scenariusz zajęć wychowawczo - dydatktycznych

Grupa dzieci: 3- latki

Temat dnia: W krainie wiatru

Cel kształcący:
- Doskonalenie umiejętności rozpoznawania zjawisk atmosferycznych – wiatru za pomocą wzroku i słuchu
- Kształtowanie umiejętności obserwacji i wyciągania prostych wniosków

Cele operacyjne:
Dziecko:
- Potrafi za pomocą wzroku i słuchu rozpoznać i nazwać wiatr,
- Wie jak można wywołać wiatr,
- Umie współdziałać z innymi dziećmi podczas realizacji zadań, pamięta o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa podczas zabaw na sali

Metody pracy:
Eksperyment, obserwacja, zabawa badawcza, zadań stawianych dzieciom do wykonania, improwizacja ruchowa i muzyczna.

Formy:
Indywidualna, zbiorowa

Pomoce:
Ilustracje, suszarka do włosów, wiatrak gazety, piórka, piłeczki plastikowe, balonik, wata, strzępki papieru, nagrania.


Przebieg:

1. Powitanie – zabawa powitalna: ,, Witamy się”

2. Zagadka słuchowa „Wiatr” – dzieci wysłuchują nagranych na płytę dźwięków i odgadują, co słyszą.
3. Burza mózgów: po czym możemy poznać, że wieje wiatr?
4. „Deszcz i wiatr” – zabawa z gazetami. Szeleszcząc trzymaną w rękach gazetą dzieci naśladują wiatr, wietrzyk, wichurę.
• lekki wiatr - dzieci poruszają gazetami w sposób delikatny, tak aby gazeta cichutko szeleściła;
• mocny wiatr- dzieci poruszają gazetami bardzo szybko
• wichura - dzieci poruszają gazetą gwałtownie, tak aby gazeta się podarła.
5. Improwizacja ruchowa „Jestem wiatrem” - nauczycielka włącza nagranie z magnetofonu – odgłosy wiatru a dzieci naśladują ruchem ciała wiatr.
6. Zabawa badawcza: wprawianie przedmiotów o różnej ciężkości w ruch za pomocą dmuchania, użycia suszarki do włosów i wiatraka. Dzieci wyciągają wnioski: żeby poruszyć lekki przedmiot wystarczy lekki podmuch wiatru. Do poruszenia ciężkiego przedmiotu potrzebny jest mocny wiatr.
7. Podsumowanie zajęć: nauczycielka pyta dzieci, czy zajęcia się podobały
8. Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę