Już starożytni zdawali sobie sprawę z tego jak potężną moc ma muzyka i jej oddziaływanie na ludzi organizm. Świadomie stosowali ją by uzyskać wpływ na psychikę oraz ciało. Współcześnie muzyka jest również uznanym środkiem terapeutycznym. Stwarza bowiem naturalną możliwość uzewnętrzniania przeżyć oraz emocji. Stwarza możliwości oddziaływania nie tylko na wybrane sfery funkcjonowania, ale i na człowieka jako całość, połączenie umysłu, ciała i ducha.
W muzykoterapii generalnie można wyróżnić dwa podstawowe kierunki: kierunek o charakterze pasywnym - słuchanie muzyki oraz kierunek o charakterze aktywnym - muzykowanie. W pracy z osobami o obniżonej sprawności intelektualnej można wykorzystywać oba, dostosowując je do indywidualnych możliwości psychofizycznych naszych podopiecznych. Rodzaje muzyki jakie możemy wykorzystywać to:
- muzyka żywa, pobudzająca, zachęcająca do aktywności ruchowej;
- muzyka łagodna, pozwalająca na wyciszenie i wygaszenie negatywnych emocji;
- melodie o powolnym charakterze likwidujące stany przewlekłej nerwowości oraz napięcia.
Oprócz tego z powodzeniem można wprowadzać rozmaite formy aktywności:
- zabawy ze śpiewem,
- ćwiczenia i zabawy rytmiczne,
- ćwiczenia i zabawy oddechowe,
- ćwiczenia i zabawy artykulacyjne.
W czasie tego rodzaju aktywności można:
- wyrabiać koordynację wzrokowo- ruchową,
- stymulować procesy komunikacyjne oraz rozwijać mowę,
- doskonalić sprawności psychomotoryczne,
- oswajać lęk,
- wyrabiać wrażliwość zmysłową, emocjonalną oraz intelektualną.
- doskonalić orientację w schemacie ciała oraz orientację przestrzenną.
Poza tym stosowanie elementów muzykoterapii pozwala uwalniać wychowanków od zahamowań, izolacji i bierności stwarzając możliwości wielorakiej ekspresji. Muzyka jak widać może spełniać funkcje uzupełniające i wspierające usprawnianie kompleksowe, i co ważne jej wykorzystywanie na zajęciach może również dostarczyć wielu pozytywnych emocji i sympatycznych wrażeń, co jest nie do przecenienia w trakcie prowadzenia działań terapeutycznych.