Subiektywna ocena pedagogiki

Termin pedagogika, w szerokim znaczeniu jest nauką o wychowaniu, która formuje teoretyczne i metodyczne podstawy planowej działalności wychowawczej. Pedagogika ogólna zajmuje się podstawami, strukturą i celami wychowania, metodologią badań swego przedmiotu, analizą ogólnych doktryn pedagogicznych i psychicznych a także wszelkimi problemami wychowania. Jednak jest postrzegana dla każdego z nas inaczej.

W mojej ocenie pedagogika jest bardzo ważnym terminem w życiu każdego człowieka, która zmierza do obiektywnego i adekwatnego poznania otaczającej nas rzeczywistości. Jest również dla mnie bardzo ważna jako, że jestem matką i przyszłym nauczycielem.
Rozważa treści zmienności wychowania, ukazuje konflikty, które w tych okresach pojawiają się. Mówiąc o pedagogice, mam na myśli o warunkach, treściach, celach, formach, koncepcjach i metodach wychowania. Uważam, iż jest nauką o złożonej budowie teoretycznej jak i praktycznej. Wiedza teoretyczna nie może być teorią „na sucho”, lecz ma kształcić wiele modeli wychowania, które doskonalą praktykę pedagogiki. Głównym zadaniem teorii jest poznanie zjawisk i przewidywanie zachodzących w niej przemian, zaś najważniejszym zadaniem praktyki jest praktyczne stosowanie prawd w życiu. Bardzo istotną rolą w procesie tworzenia wiedzy pedagogicznej są pytania. Szukając odpowiedzi na pytania dokonujemy analizy i syntezy, wykorzystujemy rożnego rodzaju doświadczenia na temat wiedzy pedagogicznej.
Ważna w moim przekonaniu jest pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna, która jest dziedziną pedagogiki zajmującej się procesem kierowania rozwojem dzieci już od najmłodszych lat. Według mnie to ona jest najważniejszym kluczem w życiu człowieka. W sposób w jaki będzie ona kierowana i przekazywana. Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna jest to uporządkowana i systematyczna wiedza o wychowaniu w przedszkolu i w szkole. Pedagogika przedszkolna ma w dużym stopniu charakter praktyczny, a także integracyjny. Łączy wiedzę czerpaną z pedagogiki i rożnych nauk pomocniczych z metodyką wychowania przedszkolnego jako instytucji zbiorowego wychowania dzieci. Podstawową funkcją pedagogiki przedszkolnej jest wszechstronny rozwój dzieci, który im umożliwia osiągnięcie dojrzałości szkolnej i ułatwia rozpoczęcie nauki w szkole. Według mnie przedszkole wywiera wielostronny wpływ na rozwój dzieci. Efekt pracy przedszkola zależny jest zawsze od uwzględnienia właściwości rozwojowych dziecka. Pedagogika przedszkolna bierze na siebie główne zadanie spełniane przez pedagogikę. W tym o to zadaniu, polega na dostarczaniu praktyce wiedzy. Pedagogika wczesnoszkolna zaś ma charakter ogólny w zakresie pracy wychowawczej i dydaktyczne,j jej częścią jest metodyka nauczania zintegrowanego w klasach od I do III .
Nawiązując do poprzedniej mojej myśli, chciałam jeszcze raz zwrócić uwagę, iż ważną rolą w pedagogice jest nauczyciel. To w jaki sposób przekazuje nam informacje, czy pedagogika będzie tylko teorią czy tez praktyką. Jaki powinien być? O to pytanie, które często jest zadawane. Po niespełna jednego roku studiów, moje perspektywy uległy zmianom.
Nauczyciel to odpowiedzialny zawód, niosący przyszłość pedagogiki. Człowiek ten powinien być nauczycielem z powołania i naprawdę musi tego chcieć. Co z wychowawcy, który prowadzi zajęcia od dzwonka do dzwonka? Tylko po to, żeby szybciej biegł czas. Niestety w dzisiejszej edukacji często napotykamy takich nauczycieli. Czy to prowadzi do dobrej przyszłości? To w jaki sposób będzie przekazywana wiedza, ma ogromne znaczenie u takiego małego dziecka. Przecież wiemy, że takiego malucha bardzo łatwo jest zniechęcić, ale czy później łatwo jest w drugą stronę? Osoba prowadząca zajęcia powinna w sposób zrozumiały przekazywać naukę,. Dostrzegać czy dla wszystkich uczniów materiał jest zrozumiały, a jeżeli nie, to powinien przedstawić indywidualnie dane zagadnienie. Dlatego też uważam, że ważną cechą jaką powinien mieć nauczyciel, to cierpliwość. Lekcje muszą przebiegać w sposób ciekawy, pogodny, tak by wychowankowie na lekcje wracali z chęcią, a nie z przymusu - „bo muszę chodzić do szkoły”. Wiedzę trzeba przekazać w taki sposób, aby zarazić nią swoich podopiecznych. Nauka ma być pasją. Nauczyciel powinien być życzliwy, mieć dar porozumiewania się z drugą osobą, być otwartym na opinie każdego ucznia, a co najważniejsze nie krytykować. Przecież każdy ma prawo do swojego zdania. Wychowawca to odpowiedzialny zawód, w ręce nauczyciela rodzice oddają to co najcenniejsze – swoje dzieci. Nauczyciel musi posiadać również wiele innych umiejętności takich jak: skutecznie rozwiązywać konflikty, budować zgrany zespól, motywować uczniów do nauki, dawać poczucie bezpieczeństwa. Powinien być dobrym organizatorem. Racjonalne podejście nauczyciela powinno zachęcić dziecko do właściwego działania. Nauczyciel dzięki swej obecności odnajduje i ułatwia drogę dziecku. Przez swoje zaangażowanie sprzyja rozwojowi. Przy tych całkiem dobrych walorach charakteru, powinny znaleźć się również te mocne, tzn. nie powinien sobie dać „wejść na głowę”, powinien być stanowczy i wyciągać konsekwencje w sytuacjach, które tego potrzebują. Z pewnością dla każdego ucznia idealny nauczyciel oznacza to coś innego, zatem nie ma takiej definicji, którą można by było zdefiniować nauczyciela. Należy jednak pamiętać, że wychowawca powinien być wzorem dla każdego ucznia.
Głównym zadaniem nauczyciela jest przygotowanie dziecka do pracy i życia w zmieniającym się świecie, tak by prawidłowo funkcjonowało w przyszłości.
A więc nasuwają mi się kolejne pytania. Jak studiować pedagogikę? Co jest ważne? Na co zwrócić szczególną uwagę? Co zrobić żeby być dobrym nauczycielem? Co dał mi ten rok studiowania? Myślę, że najważniejsze to pozytywne nastawienie do procesu uczenia się. Pozytywne nastawienie zmniejsza napięcie organizmu, niweluje stres, co za tym idzie daje nadzieje na lepsze osiągnięcie celu. Kolejną jest motywacja. Co bez niej zrobimy? Wydaje się ze nic. Motywacja jest celem dla, którego chcemy poświęcić swój czas oraz zaangażowanie na naukę. Każdy podejmujący naukę powinien wypracować własny rytm tzn. czas i miejsce nauki. Ważne jest też, aby być systematycznym. Równie istotna dla mnie jest samokontrola, w której uczeń sprawdza swoje wyniki działania i poprawia zauważone błędy. Idzie w parze ze własnym sumieniem. Bo tak naprawdę jesteśmy sami sobie w stanie odpowiedzieć na pytanie czy „opanowaliśmy” dany materiał, czy też nie. Czy rozumiemy wszystkie pojęcia pedagogiki? Samoocena jak i samokontrola uczy samopoznania, samokrytyki, pozwala na korektę błędnych działań.
Studiowanie jest samodzielnym zdobywaniem wiedzy w formach zajęć organizowanych przez uczelnie wyższe. Ważna rolą w studiowaniu pedagogiki jest zapoznanie się z podstawowymi pojęciami pedagogiki i systemami, tak by zrozumieć ich sens. Dotychczasowy system studiowania opieram na systematycznej nauce i ciągłym pogłębianiu wiedzy, gdyż wiąże z tym swoją pracę w przyszłości dlatego chcę nabywać wiedze i uczyć sie tak aby móc później swą wiedze przekazywać innym. Ważne są podręczniki, artykuły i praktyki, bo dzięki nim można dużo się dowiedzieć i wiele aspektów dostrzec.