Scenariusz o Janie Pawle II

Pielgrzym miłości, pokoju i nadziei

Muzyka (Barka 1 strofa i ref.)

Osoba I
Żaden Papież nie cieszył się tak wielkim autorytetem jak Jan Paweł II – coraz częściej zwany Janem Pawłem Wielkim.
Źródłem tego niezwykłego uznania dla osoby Papieża była jego nieprzeciętna osobowość oraz misja, jaką pełnił przez prawie 27 lat swego pontyfikatu. Ale nim nastał ten niezwykły dzień...

Muzyka (Moje miasto, Wadowice - fragment)

Osoba II
Przez 58 lat Papież Polak był znany wszystkim jako Karol Wojtyła. Chłopiec z Wadowic, dla bliskich Karol lub Lolek , po latach na zawsze już zyskał tytuł Jana od Boga. Wcześnie poczuł ból utraty bliskiej osoby; jako dziewięciolatek został osierocony przez Matkę, trzy lata później pożegnał swego starszego brata Edmunda. Największym wsparciem i autorytetem stał się dla niego Ojciec. Oto jak go wspominał:

Głos
„Patrzyłem z bliska na jego życie, widziałem jak umiał od siebie wymagać. Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków”

Osoba III
Lata szybko mijały: egzamin dojrzałości, tuż przed wybuchem wojny przeprowadzka do Krakowa i rozpoczęcie studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim przerwane prze nalot hitlerowskich Niemiec. Mordercza praca w kamieniołomie fabryki chemicznej Solvay, będąca zabezpieczeniem przed przymusowymi robotami w Niemczech.. I kolejny cios – śmierć Ojca.
To bolesne wydarzenie spowodowało wewnętrzną zmianę i sprawiło, iż porzucił pasje teatralne na rzecz życia duchowego.

Głos
„Pan powiedział , ty pójdź za Mną,
Przez zwyczajne , szare dni,
Nie bój się Ja będę z tobą,
Niech nie będzie smutno ci.”

Osoba I
Młody Karol Wojtyła posłuchał wezwania i rok po wojnie przyjął święcenia kapłańskie. Jego późniejsza droga, nie planowana przez Niego, prowadziła nieuchronnie do Stolicy Piotrowej.
Niedługo miały się ziścić sny romantycznego poety Juliusza Słowackiego, który prorokował:

Inny Głos:
„Pośród niesnasków - Pan bóg uderza
W ogromny dzwon
Dla słowiańskiego oto Papieża
otwarty tron
Więc oto idzie Papież słowiański
Ludowy bart,
On rozda miłość, jak dziś mocarze
rozdają broń.
Sakramentalną moc On pokaże,
Świat wziąwszy w dłoń.
Zdrowie przyniesie , rozpali miłość
I zbawi świat.
Wnętrza kościołów on powymiata,
Oczyści sień.
Boga pokaże w twórczości świata
Jasno jak w dzień.”

Dźwięk dzwonów

Osoba I
Spełniła się przepowiednia. Po ponad 400 latach zarządzania Kościołem przez włoskich papieży, pamiętnego dnia 16 października 1978 roku z balkonu Bazyliki św, Piotra kardynał Felici obwieścił radosne: HABEMUS PAPAM!!!

Nagranie

Osoba II
Przez wszystkie lata swego pontyfikatu Ojciec Święty stale był w drodze. Nic dziwnego, że zyskał miano „proboszcza świata”. Odwiedził ponad sto krajów na wszystkich kontynentach. Był nie tylko następcą św. Piotra, ale także naśladowcą św. Pawła, który swą działalność misyjną prowadził przemierzając kraje.

Inny Głos:
„Przychodzisz do nas od Boga,
Przynosisz nadzieję, miłość i wiarę,
Rozbudzasz w nas to, co najszlachetniejsze,
dodajesz sił w trwaniu niezłomnym.”

Fragment z przemówienia „Nie lękajcie się!”

Osoba III
Wielki Papież był także wielkim przyjacielem dzieci. Podczas pierwszej wizyty w USA Papież spotkał się z rodziną prezydenta. Pięcioletnia wnuczka prezydenta, mając kłopoty z wygłoszeniem powitania, powtarzała w kółko: Jego Świątobliwość, Jego Świątobliwość...
Papież , chcąc wybawić dziewczynkę z kłopotu, wziął ją w ramiona i powiedział: Mów mi, „wujaszku”...

Osoba II
Tak. W czasie wizytowania jednej z rzymskich parafii Papież – jak to miał w zwyczaju – wdał się w rozmowę z dziećmi.
- Wy jesteście młodzi, a ja już jestem stary – powiedział Papież
- Nie , nie jesteś stary – gromko zaprotestowały dzieci.
- Tak, ale jak jestem z wami, to dziecinnieję – podsumował.

Osoba I
Często do Watykanu przychodziły dziecięce listy. Oto fragment jednego z tych, który przyszedł tuż po konklawe, autorstwa uczennicy z włoskiej szkoły podstawowej:
„Jestem zadowolona z Ciebie. Jesteś naprawdę bardzo fajny.”

Osoba III
A to już inny:

„Kochany Ojcze Święty! Podczas Twojej pielgrzymki mój kuzyn wręczał Ci kwiaty. Zapytałeś go, co najbardziej lubi robić, a on odpowiedział: chodzić po drzewach. Podobno powiedziałeś, że to zdrowo. Potem Michał wchodził na najwyższe drzewa, a raz wdrapał się nawet na stodołę babci. Zawsze tłumaczył, że ma pozwolenie Papieża. Bardzo mi się podobało, że go nie skarciłeś za brak poważnych zainteresowań. Chciałbym, żeby wszyscy nauczyciele i wychowawcy byli tacy wyrozumiali i nie krzyczeli z byle powodu.”

Osoba I
Papież w szczególny sposób jednak ukochał młodzież.. By wyróżnić ją pośród innych grup ustanowił Światowy Dzień Młodzieży.

Nagranie „Abba Ojcze”

Osoba II
Podczas drugiej pielgrzymki do ojczyzny, gdy tłumy Krakowian gromadziły się przed Pałacem Arcybiskupim na Franciszkańskiej, ludzie ani myśleli rozstać się ze stojącym w oknie Papieżem i bez końca przedłużali dialog z nim. Wreszcie Ojciec Święty powiedział; „Cztery lata temu kręciliście mną, jak chcieliście, a teraz już jestem starym papieżem i nie dam sobą kręcić”.

Osoba III
Nigdy nie zapomnimy słów, jakie do nas kierował w czasie spotkań z nami i choć nie ma Go wśród nas, na pewno będzie na nas spoglądał, gdy będziemy Go odwiedzać, gromadząc się pod Oknem.

Fragment przemówienia