Menora

Menora.[ poświęcona pamięci Bohaterów warszawskiego getta].


Nieważne słowa stały się kluczowe,

zwyczajne kroki stały się milowe,

gdy popioły okryły swym szarym całunem

chwałę tych, co ośmielili się przeciwstawić złu.



Bo pewien kronikarz opisał te kroki i słowa.

Był to Żyd, który przybrał postać garnusznicy bukowej

i pięć małych menor na łódce liścia buka zapalił,

a potem z niej wyfrunął jako dorosły pryszczarek.



Ale jej światełko aż do jesieni błyszczało

dopóki wraz ze śniegiem nie wyemigrowało.

Pozostało w swej wirtualnej, białej Palestynie

aż do kolejnej odwilży, gdy buk wypełnił się liśćmi.