SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO NA NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO
za okres od 1 września 2012
do 31 maja 2015
Imię i nazwisko: mgr Marzanna Michalska
Stanowisko i miejsce zatrudnienia: nauczyciel wychowania przedszkolnego w Przedszkolu Publicznym nr 5 w Bogatyni
Posiadane kwalifikacje: mgr edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej
Okres staż: 1.09. 2012 - 31.05. 2015
Bogatynia 31-05-2015
WSTĘP
Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego z trzydziestoletnim stażem pracy, zatrudnionym w Przedszkolu Publicznym Nr 5 na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z dniem 1.09.2012 roku rozpoczęłam staż na nauczyciela dyplomowanego w wymiarze 2 lat i 9 miesięcy.
Swój staż rozpoczęłam od napisania planu rozwoju zawodowego i przekazaniu go dyrektorowi placówki, który po przeanalizowaniu zatwierdził do realizacji. Miał on w swym założeniu stanowić kontynuację realizowanych wcześniej zadań dydaktyczno – wychowawczych, a zarazem być podstawą do podejmowania nowych działań w ramach pełnionych obowiązków służbowych.
Realizację Planu Rozwoju Zawodowego rozpoczęłam od podjęcia czynności organizacyjnych związanych z uzyskaniem stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego, co obejmowało:
- zapoznanie się z przepisami prawa oświatowego w celu poznania procedury uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego.
W trakcie trwania stażu analizowałam przepisy prawa oświatowego koncentrując się zwłaszcza na wymaganiach ujętych w art.8, ust.2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz podstawowych dokumentach oświatowych tj. Karcie Nauczyciela i Ustawie o Systemie Oświaty
- gromadzenie dokumentacji z realizacji zadań ujętych w planie rozwoju zawodowego.
Przez cały okres stażu gromadziłam odpowiednie materiały (notatki, scenariusze zajęć, ankiety, zdjęcia itp.) oraz dokumenty poświadczające realizację założonych zadań i przedsięwzięć.
- pogłębianie wiedzy dotyczącej awansu zawodowego nauczyciela.
EFEKTY:
- napisanie własnego planu rozwoju i przygotowywanie sprawozdań dokumentujących moje działania
- gromadzenie dokumentacji potwierdzającej realizację zadań
- napisanie programów własnych ,,Jestem Polakiem- Europejczykiem” ,,Zabawa w teatr” ,,Adaptacja dziecka 3- letniego”
- opisanie swoich działań , które zebrałam i umieściłam w teczce awansu zawodowego
Chcąc prawidłowo opracować dokumentację potwierdzającą spełnienie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego studiowałam literaturę fachową, korzystałam ze specjalnych poradników opracowanych przez portale edukacyjne oraz wymieniałam doświadczenia z innymi nauczycielami. Ułatwiło mi to opracowanie sprawozdania z przebiegu stażu, dokonanie oceny efektów zrealizowanych zadań i analizy poprawności złożonej dokumentacji. Wśród książek, które zwróciły moją szczególną uwagę znalazły się:
* Mirosława Kowalczyk „Determinanty zagrożeń procesu wychowawczego we współczesnej rodzinie polskiej” wyd. Impuls 2004r.
* Robert Gloon , Claude Clero: „Twórcza aktywność dziecka” wyd. Media Rodzina
* Adele Faber , Elanie Mazlish: „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały , jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły” wyd. Media Rodzina
* Adele Faber , Elanie Mazlish: „Wyzwoleni rodzice , wyzwolone dzieci” wyd. Media Rodzina
* Vopel Klaus: „Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat” wyd. Kielce
* Sylwia Szostak, Anna Tabaka: „Porozmawiajmy o agresji” wyd. Kraków
* Gordon Thomas ,,Wychowanie bez porażek”, Instytut Wydawniczy PAX
* Nora Rodriguez ,, Co nam mówią rysunki dzieci” Kielce: Wydawnictwo „Jedność”
Dużo wskazówek rad i sugestii i ciekawych rozwiązań metodycznych znalazłam w czasopismach pedagogicznych: „Głos Nauczycielski", „Wychowanie w Przedszkolu", „Oświata i Wychowanie" Wymieniałam się uwagami z koleżankami nauczycielkami. Gromadziłam dokumentację potwierdzającą przyjęte przeze mnie zadania – świadectwa , zaświadczenia , podziękowania, scenariusze zajęć , programy . Dokumenty potwierdzające moje osiągnięcia na bieżąco były sprawdzane przez Panią Dyrektor Przedszkola poprzez składanie półrocznych sprawozdań .
EFEKTY
- podniesienie jakości pracy z dziećmi
- tworzenie programów autorskich
- praca z dzieckiem potrzebującym pomocy
- ułatwienie współpracy z rodzicami
PRZEBIEG STAŻU ZA OKRES OD 1 WRZEŚNIA 2012 DO 31 MAJA 2015
Opis i analiza wymagań, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt.1 rozporządzenia MENiS
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły
1 Opracowałam i wdrożyłam własny ,,Program adaptacyjny dla
dzieci 3- letnich”
( program przyjęty do realizacji uchwałą Rady Pedagogicznej w dniu 31.08.2012)
Adaptacja to przystosowanie się do nowego środowiska społecznego, sytuacji, warunków; również zmniejszenie odczuwania określonych bodźców wskutek ich długotrwałego działania. Przystosowanie jest wyrazem zaakceptowania nowych warunków, odnalezienia się w nowej roli, pragnienia zmian wewnętrznych i zewnętrznych. M. Suświłło stwierdza, że „poznawanie przez dziecko nowego środowiska społecznego jest szansą na wzbogacenie i stymulację procesów rozwojowych, uspołecznienie, ale tylko wówczas, gdy jest ono zaakceptowane."
Przekroczenie przez dziecko progu przedszkola to przełomowy moment w jego życiu. Zmiana dotychczasowego trybu życia, a przede wszystkim obecność nowych osób wywołują u dzieci napięcie emocjonalne i są przyczyną różnych form protestu i negatywnych reakcji. Takie reakcje mają największe nasilenie na początku roku przedszkolnego „System przedszkolny w dotychczasowym kształcie nie jest w stanie zapewnić dziecku, chociażby na pewien czas, opieki jednej osoby dorosłej w zastępstwie matki.
Musi ono przystosować się do nowych warunków i uczyć się zaspakajania swoich potrzeb emocjonalnych w krótkich kontaktach z innymi osobami dorosłymi i znosić te ograniczenia. Jedne dzieci dają sobie radę z tymi nowymi warunkami emocjonalnymi, a inne nie.”
Koniecznym jest, więc podjęcia takich działań, które pozwoliłby pokonać lęki stres dzieci oraz wpłynęłyby na wyrównanie, w miarę możliwości poziomu rozwoju dzieci w sferze; motoryki, czynności samoobsługowych, zabawowych, rozwoju mowy, rozwoju umysłowego tj. uczuć i zachowań społecznych
Proces przystosowania się dzieci 3-letnich do przedszkola może sprawić korzystne zmiany w rozwoju pod warunkiem, że będzie on przebiegał na miarę możliwości dziecka. Nie każdy 3-latek jest na tyle dojrzały i gotowy, aby temu procesowi samodzielnie nadać właściwy kierunek. Istnieje potrzeba wsparcia dziecka w tym działaniu przez intencjonalnie stworzone środowisko wychowawcze.
Aby stworzyć dzieciom lepszy start należy poznać trudności, jakie napotyka dziecko w początkowym okresie pobytu w przedszkolu, za najtrudniejsze należy uznać:
• zmianę dotychczasowych sposobów zaspokajania potrzeb
emocjonalnych i biologicznych
• nawiązywanie kontaktów interpersonalnych z nieznajomymi ludźmi
• zdobywanie szybkiej orientacji w środowisku materialnym przedszkola
• nabywanie poczucia przynależności do grupy społecznej
• zmiana rytmu i trybu życia dziecka
• inna pozycja dziecka w grupie przedszkolnej niż w rodzinie
• zmiany w sytuacji rodzinnej wywołane faktem podjęcia przez matkę
pracy zawodowej.
Program został opracowany w oparciu o podstawę programową wychowania przedszkolnego i zawiera się w następujących obszarach:
• Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie sytuacjach zadaniowych (1)
• Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymania ładu i porządku (2)
• Wspomaganie rozwoju mowy u dzieci (3)
• Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia (4)
• Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności ruchowej dzieci (5
• Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych (6)
Wieloletnie obserwacje momentu przekroczenia progu przedszkola przez nowo przyjęte dzieci wskazują na trudności, z jakimi znoszą one rozłąkę ze swoimi rodzicami. Trudności dotyczą nie tylko samych dzieci, dotyczą również rodziców oraz personelu przedszkola.
Program adaptacyjny jest działaniem pedagogicznym, które sprzyja rozładowaniu negatywnych doznań dziecka wywołanych gwałtownym rozstaniem z rodzicami i brakiem wiedzy o nowym środowisku. Włączenie najbliższych w poznawanie przez dziecko nowego środowiska wychowawczego ułatwi mu nawiązanie kontaktu z nauczycielką i rówieśnikami w warunkach komfortu psychicznego.
Celem programu jest:
• zaspokojenie podstawowej potrzeby dziecka- potrzeby bezpieczeństwa
• ograniczenie lęku i zachęcanie do przebywania w grupie przedszkolnej
• przystosowanie dzieci do nowych warunków i nowego otoczenia
• pokonanie przez dzieci bariery związanej z rozłąką z rodzicami
• nabywanie przez dzieci umiejętności dostosowanych do ich potrzeb i możliwości
• włączenie rodziców do udzielania dziecku wsparcia psychicznego i pomocy w zakresie przystosowania dziecka do warunków życia przedszkolnego
• wzbogacenie pozytywnych doświadczeń dzieci w kontaktach
z dorosłymi i rówieśnikami.
Wśród form realizacji znalazły się między innymi:
• rozmowy indywidualne z rodzicami i dziećmi podczas zapisywania dziecka do przedszkola. Zachęcanie do oglądania przedszkola i zabaw z dziećmi.
• zebranie informacyjne z rodzicami
• ankieta dla rodziców.
• praca w pierwszych dniach września dwu nauczycielek jednocześnie
• poznawanie pomieszczeń przedszkola pod opieką nauczycielek
• wspólne ustalenia dotyczące świętowania urodzin dziecka w przedszkolu.
• metoda pedagogiki zabawy, metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne jako dominujące formy pracy z dziećmi.
• spotkania integracyjne, warsztaty z rodzicami.
• proponowanie rodzicom fachowej literatury bądź ciekawych artykułów.
• badanie opinii rodziców na temat dotychczas podjętych działań.
Założenia programu własnego ,,Adaptacja dzieci 3- letnich” w pełni zrealizowałam, a efekty potwierdziły potrzebę jego napisania
EFEKTY DZIAŁAŃ
- dziecko spokojnie rozstaje się z rodzicami
- przezwycięż lęk i obawy przed zmianą środowiska
- uczestniczy w życiu grupy
- przestrzega podstawowych reguł współdziałania i współżycia z rówieśnikami
- z zaufaniem zwraca się do nauczyciela
- rodzic wie w jaki sposób pomóc dziecku przekroczyć próg przedszkola
- nawiązuje współpracę z przedszkolem ma poczucie bezpieczeństwa o swoje dziecko
- ma możliwość obserwacji na tle rówieśników
- nauczyciel poznaje dzieci którymi będzie się opiekował
- zna oczekiwania rodziców wobec przedszkola
- planuje pracę w oparciu o wyniki obserwacji zachowań dzieci
2. Opracowałam i wdrożyłam program własny edukacji teatralnej
„Zabawa w teatr”
(przyjęty do realizacji uchwałą Rady Pedagogicznej w dniu 28.08.2013)
Zabawa w teatr jest jednym ze sposobów nauczania i wychowywania dzieci. Daje możliwość spontanicznej zabawy z rówieśnikami, oderwania od rzeczywisto¬ści. Rozwija umiejętność współdziałania, podporządkowania się i obcowania
z innymi. Dzięki kontaktom ze sztuką dziecko rozwija myślenie, inteligencję, wyobraźnię, poznaje skutki zachowań bohaterów, wnika w ich przeżycia. Dziecko styka się z normami społecznymi, wartościami, bohaterami pozytywnymi i nega¬tywnymi.
Wczesne kontakty ze sztuką zachęcają do własnej twórczości. Małe dziecko śpiewa, tańczy, gra, ponieważ ma taką potrzebę. Zabawa w teatr jest czymś bardzo naturalnym, zapewnia dziecku prawidłowy rozwój. Zabawa w role służy zaspa¬kajaniu wewnętrznej potrzeby przyjmowania przez dziecko roli dorosłego. Są one wstępem do działalności teatralnej, w której różne rodzaje ekspresji znajdują swój najpełniejszy wyraz. W teatralnych doświadczeniach kształtują się u dziecka specy¬ficzne głębokie przeżycia artystyczne. Stosowanie ich w pracy z dziećmi zapewnia wiele satysfakcji. Kierując się takimi przesłankami postanowiłam zastosować formy teatralne, jako element wspomagający ogólny rozwój dzieci we wszystkich sferach.
Celem opracowanego przeze mnie programu było zapoznanie dziecka ze sztuką teatralną, poznanie środków wyrazu artystycznego stosowanych w teatrze, kształcenie umiejętności dramatycznych podczas zabaw twórczych, wprowadzenie elementów gry aktorskiej w tworzonych przez grupę inscenizacjach i widowiskach teatralnych, zakończonych występem przed publicznością na „małej” scenie.
Treści programowe były zbiorem planowanych czynności dziecka, które doprowadziły do jego wszechstronnego rozwoju. Realizacja programu opierała się na metodach i formach aktywizujących dzieci w każdej sferze rozwoju. Myślą przewodnią oraz podstawą doboru i układu treści było wykazanie, że teatr – inscenizacje dziecięce stymulują wychowanków do różnorodnych działań. „Zabawa w teatr” – posiada duże wartości wychowawcze i pełniła także funkcję terapeutyczną stwarzając możliwość świadomej dyscypliny, poczucia odpowie¬dzialności zbiorowej, indywidualnej, jak też więzi koleżeńskiej.
Opracowany przeze mnie program wyszedł również naprzeciw potrzebom dzieci nieśmiałych. Jego zadaniem było mobilizowanie ich do działań twórczych wspólnie z innymi dziećmi.
Realizacja programu opierała się na stosowaniu aktywnych metod pracy. Większość zadań realizowana była w grupie. Było to bardzo istotne w nabywaniu przez dzieci umiejętności pracy w grupie i komunikowania się. Podczas zajęć wy¬korzystywałam różnorodne metody, które umożliwiły organizację pracy w grupach, a także indywidualne traktowanie każdego dziecka. Dzięki temu każdy uczestnik zajęć mógł w maksymalny sposób rozwijać swoje zainteresowania, zdolności
i umiejętności. Wśród tych metod znalazły się: inscenizacja, drama, pantomima, pedagogika zabawy, gry i zabawy integracyjne, słuchanie baśni legend i bajek, opowiadanie treści utworu, dialog.
Program własny edukacji teatralnej „Zabawa w teatr” stosowałam z powo¬dzeniem przez cały rok szkolny. Spełnił on swoje zadanie i postawione przeze mnie cele, co wpłynęło pozytywnie na dzieci, które stały się śmielsze i bardziej samo¬dzielne w działaniach.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- samodzielne kierowanie lalką, manipulowania nią,
- odtwarzanie lub samodzielne tworzenie roli w inscenizacjach,
- wykonywania dekoracji i rekwizytów do inscenizacji,
- rozróżnia formy sceniczne tj. teatr lalek, teatr cieni, pantomima, drama, teatr żywego aktora,
- wzbogacenie słownictwa czynnego,
- nabranie pewności siebie, wiary we własne możliwości,
- umiejętność oceny postępowania bohaterów w obejrzanym przedstawieniu,
- uwrażliwienie na piękno słowa mówionego,
- umiejętność posługiwania się językiem literackim.
3. Opracowałam scenariusze i prowadziłam uroczystości
dla dzieci i rodziców
W okresie od września 2012 roku do maja 2015 roku opracowałam scena¬riusze i prowadziłam w przedszkolu wiele uroczystości i warsztatów zarówno dla dzieci jak i rodziców. Były to:
• „Inauguracja roku przedszkolnego” – 2012/2013.
• „Inauguracja roku przedszkolnego” – 2013/2014.
• „Pasowanie na przedszkolaka i starszaka” – 2012/2013.
• „Pasowanie na przedszkolaka i starszaka” – 2013/2014.
• „Jasełka w przedszkolu” – XII 2012.
• „Jasełka w przedszkolu” – XII 2013.
• „Dzień Babci i Dziadka” – I 2012.
• „Akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej” – X 2014.
• „Mamo, tato, ćwiczmy razem” – warsztaty z wykorzystaniem elementów me¬tody Weroniki Sherborne.
• „Ubieramy choinkę” warsztaty z rodzicami – XII 2013.
• „W krainie muzyki” – zajęcia dla rodziców – 30.X. 2013.
• „W świątecznym nastroju” – warsztaty z rodzicami – 5.I. 2013.
• „Warsztaty kulinarne z rodzicami:
- „wiosenne kanapki”,
- „kolorowy zawrót głowy” – owocowe sałatki”,
- „mleczne koktajle i desery”.
• „Wigilijny wieczór w przedszkolu” – 11.XII. 2014.
• „Wieczór wróżb i czarów” – warsztaty z rodzicami – 27.XI.2014.
• „Mikołajkowe spotkanie” – warsztaty z rodzicami – 04.XII. 2014.
Podczas tych uroczystości oraz warsztatów, angażowałam rodziców do wspólnej zabawy i współpracy tak, aby czynnie brali udział w życiu przed¬szkolnym swojego dziecka. Mieli również możliwość obejrzenia swoich pociech podczas występów. Spotkania te były doskonałą okazją do zobrazowania pracy wychowawczo-dydaktycznej przedszkola. Rodzice bardzo chętnie uczestniczyli
w warsztatach, bawiąc się i wykonując pracę wspólnie z dzieckiem. Dzieci nato¬miast występując przed publicznością uczyły się prawidłowych zachowań i pano¬wania nad emocjami. Chętnie prezentowały zdobyte umiejętności w zakresie tańca, śpiewu czy recytacji. Wszystkie te działania przyniosły wiele radości zarówno dzieciom jak i ich rodzicom i dziadkom. Scenariusze przygotowanych przeze mnie uroczystości wzbogaciły mój warsztat pracy, oraz posłużyły pozostałym chętnym nauczycielkom.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- rozwijanie zainteresowań, uzdolnień i umiejętności dzieci,
- wspieranie samodzielnych i twórczych działań dzieci,
- zaangażowanie rodziców do współpracy z nauczycielem,
- wyrabianie wysokiej samooceny oraz pewności siebie,
- promowanie umiejętności i zdolności dzieci w środowisku lokalnym,
- nabywanie przez dzieci umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami,
- angażowanie dzieci w przygotowanie uroczystości.
4. Wykorzystałam w pracy z dziećmi wiedzę i umiejętności zdobyte
w różnych formach doskonalenia zawodowego
Aby w pełni zasłużyć na miano nauczyciela kreatywnego, sukcesywnie doskonaliłam swój umiejętności na różnego rodzaju warsztatach, szkoleniach oraz kursach. Wybierając daną formę doskonalenia kierowałam się potrzebami i zain¬teresowaniami dzieci, z którymi pracowałam. Wszystkie zdobyte umiejętności z powodzeniem stosowałam zarówno na zajęciach z dziećmi jak i warsztatach z rodzicami, opracowując scenariusze uroczystości a także przygotowując oferty edukacyjne na każdy miesiąc pracy z dziećmi.
W okresie od września 2012 roku do maja 2015 roku uczestniczyłam
w następujących formach doskonalenia zawodowego:
• „Prawna ochrona praw osób wykonujących zawód nauczyciela” – warsz¬taty; Ośrodek Usług Pedagogicznych i Socjalnych filia we Wrocławiu.
• „Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w świetle nowego rozporządzenia” – szkolenie; Centrum Edukacji w Kłodzku.
• „Rodzice w przedszkolu” – szkolenie; Centrum Edukacji w Kłodzku.
• „Rurowy dżem – podstawowe sposoby wykorzystania Bum Bum Rurek
w zabawie i edukacji” – warsztaty metodyczne; Centrum Szkoleniowe Klauza w Bogatyni.
• „Na dobry start w przygotowaniach do szkoły – wychowanie przez muzykę” – konferencja; Ośrodek Rozwoju Kompetencji Edukacyjnych Wrocław.
• „Maluchy rosną nie tylko wiosną – wspieranie adaptacji małych dzieci
w przedszkolu” – warsztaty metodyczne Centrum Szkoleniowe Klauza
w Bogatyni.
• „Wielokierunkowe percepcje muzyki w przedszkolu i szkole – jesień, zima” – warsztaty metodyczne; Centrum Szkolenia Klauza w Bogatyni.
• „Działania muzyczne i plastyczne w przedszkolu – roztańczone, rozśpie¬wane, rozbawione przedszkole” – warsztaty metodyczne; Centrum Szkolenia Klauza w Bogatyni.
• „Nowe wiersze i opowiadania do kreślenia i składania – jesień, zima” – warsztaty metodyczne; Centrum Szkolenia Klauza w Bogatyni.
• „W każde święta buzia uśmiechnięta, czyli upominki od małego dla każdego” – warsztaty metodyczne; Centrum Szkolenia Klauza w Bogatyni.
• „Czarodziejska moc – słowa leczą, słowa ranią” – warsztaty w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli Kraków.
• „Pierwsza pomoc przedmedyczna” – szkolenie.
• „Bezpieczeństwo i ochrona przetwarzania danych osobowych” – szkolenie Empiria DUO s. c Jastrzębie Zdrój.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wykorzystanie zdobytej wiedzy i umiejętności do pracy z dziećmi,
- dzielenie się zdobytą wiedzą i umiejętnościami z koleżankami w ramach WDN,
- stosowanie w pracy z dziećmi nowych technik plastycznych, zabaw i tańców w oparciu o muzykę ludową oraz współczesną,
- stosowanie nowych rozwiązań w celu podniesienia jakości pracy przed¬szkola,
- kreowanie pozytywnego wizerunku placówki w środowisku lokalnym.
5. Współpracowałam z rodzicami, jako współgospodarzami przedszkola
Na początku każdego roku opracowywałam plan współpracy z rodzicami. Współpraca ma na celu podnoszenie poziomu nauczania i wychowania dziecka poprzez:
• okazjonalne rozmowy indywidualne, gdy wymagało tego dobro dziecka;
• organizowanie zajęć otwartych dla rodziców, mających na celu przybliżenie procesu kształcenia i wychowania oraz obserwacji dziecka w przedszkolu;
• w ramach pedagogizacji rodziców opracowałam materiały i umieszczałam
je na tablicy dla rodziców. Były to: „Rola zabaw w życiu dziecka”, „Metody aktywizujące w pracy z dziećmi”, „Kodeks rodziców – wspólne wskazówki dla rodziców i nauczycieli”, „Założenia metody Ruchu Rozwijającego W. Sher¬borne”, „Jak kształtować poczucie własnej wartości u dzieci”, „Jak pracować z dzieckiem leworęcznym”, „Dojrzałość szkolna dziecka”;
• w roku szkolnym 2012/2013 zapoznałam rodziców z „Nową podstawą progra¬mową wychowania przedszkolnego” wg rozporządzenia MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz. U. 2009, Nr 4, poz. 17).
EFEKTY DZIAŁAŃ
- częste kontakty z rodzicami umożliwiły zdiagnozowanie problemów eduka¬cyjnych i wychowawczych dzieci oraz podjęcie skutecznych środków zarad¬czych,
- podnoszenia świadomości rodzicielskiej i poszerzania wiedzy psycholo¬giczno-pedagogicznej,
- ukazanie pozytywnych stron (zarówno emocjonalnych, jak i intelektualnych) płynących z czytania dzieciom książek przez rodziców,
- zapoznanie ze zmianami związanymi z wprowadzeniem „Nowej Podstawy Programowej”,
- zachęcanie do aktywnego sposobu spędzania czasu z dzieckiem,
- zainteresowanie rodziców wszechstronnym rozwojem dziecka.
6. Przygotowywałam dzieci do udziału w konkursach
Udział w konkursach daje dzieciom dużo satysfakcji, pozwala na zdobycie nowych doświadczeń, uczy zdrowej rywalizacji, daje możliwość wykazania się dziecku swoją wiedzą i umiejętnościami w wielu dziedzinach. Pomaga rozwijać ich uzdolnienia i zainteresowania. Jest również jedną z wielu form promowania placówki oraz współpracy ze środowiskiem Przez okres trwania mojego stażu dzieci wzięły udział w różnych konkursach. Były to:
• Ogólnopolski Konkurs „Mój przyjaciel miś”.
• Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny „Przedszkolak w obiektywie”.
• Ogólnopolski Konkurs dla Nauczycieli „Najciekawszy plan lub program współpracy z rodzicami w przedszkolu”.
• Ogólnopolski Konkurs Plastyczny „1001 sposobów na wiosenną ozdobę”.
• Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny „Mój aktywny czas z rodzicami”.
• Udział w Międzynarodowym Konkursie Plastycznym „Ptasie królestwo”.
• Udział w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Wspomnienia z wakacji”.
• Udział w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Jeże mieszkają w lesie”.
• Udział w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Jesienna mandala”.
• Udział w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Opowiedz swoja historię: Jestem nauczycielką przedszkola. Przemieniam świat”.
• Udział w Ogólnopolskim Konkursie „Dinozaur”.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- rozwijanie indywidualnych uzdolnień artystycznych,
- rozbudzanie fantazji i kreatywności dzieci,
- przygotowanie dzieci do właściwego pojmowania sztuki,
- uwrażliwienie na piękno jakie płynie ze sztuki,
- podnoszenie samooceny dzieci,
- przyczynienie się do pozytywnego wizerunku przedszkola.
Opis i analiza wymagań, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt.2 rozporządzenia MENiS
Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
(zgodnie z § 8 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia MENiS)
W ramach realizacji zadania, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 2 rozporządze¬nia MENiS, jako nauczyciel, który chce sprostać wymaganiom współczesności, w swojej codziennej pracy korzystam z zalet komputeryzacji. Powszechność stoso¬wania tego narzędzia stała się niezbędnym elementem we współczesnej rzeczy¬wistości. Wykorzystanie technologii komputerowej wspomaga proces nauczania oraz pozwala na uatrakcyjnienie zajęć dydaktycznych. Proces nauczania wymaga różnych środków wspierających czynności nauczyciela. Wykorzystywałam i do¬skonaliłam umiejętności stosowania technologii informacyjnej i komunikacyjnej poprzez:
• korzystanie z Internetu – poczty elektronicznej, pobieranie informacji, grafiki,
• wyszukiwanie nowości wydawniczych oraz recenzje na stronach internetowych wydawnictw i w portalach internetowych,
• śledzenie zmian w prawie oświatowym,
• korzystanie z ciekawych propozycji nauczycieli w zakresie innowacyjnych metod pracy, a także prezentowałam swoje propozycje i artykuły dotyczące pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.
1. Publikowałam opracowania na stronach internetowych
Na stronach edukacyjnych zamieściłam opracowania mogące pomóc nauczy¬cielom w pracy z dziećmi: scenariusze zajęć, inscenizacje na różne okazje, publika¬cje, plany miesięczne dla poszczególnych grup wiekowych, linki interesujących stron przydatnych nauczycielkom wychowania przedszkolnego oraz strony dla dzieci. Były to:
• „Bajki terapeutyczne”.
• „Plan rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego na nauczyciela dyplomowanego”.
• „Pedagogika zabawy”.
• „Etyka zawodu nauczyciela”.
• „Piękna nasza Polska cała” – scenariusz zajęć.
• „Program adaptacyjny w przedszkolu dla dzieci 3-letnich”
• „Bezpieczny przedszkolak na wakacjach” – 11.08.2014.
• „Żegnajcie nocne strachy” – scenariusz zajęć terapeutycznych – 15.09.2014.
• „Scenariusz zajęć gimnastycznych metodą W. Sherborne” – 25.10.2014.
• „Scenariusz zajęć andrzejkowych u Biedronek” – 13.12.2014.
• „W świątecznym nastroju” – scenariusz zajęć – 11.12.2014.
• „Święto Pluszowego Misia” – scenariusz zajęć – 11.02.2015.
• „Kreatywna twórczość dziecka” – esej 16.02.2015.
• „Zasady funkcjonowania Rady Pedagogicznej” – 03.05.2015.
• „Inauguracja roku przedszkolnego” – 03.05.201.
• „Warsztaty kulinarne u Biedronek” – projekt edukacyjny – 03.05.2015.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- promocja przedszkola w szerszym środowisku,
- wymiana doświadczeń z innymi nauczycielami,
- stosowanie technologii informatycznej i komunikacyjnej w pracy zawodo¬wej i w życiu codziennym.
2. Dokumentowałam realizację Planu Rozwoju Zawodowego
W trakcie stażu sukcesywnie gromadziłam dokumentację potwierdzającą realizowane zadania. Opracowałam wiele przydatnych scenariuszy zajęć, imprez, uroczystości, sukcesywnie wdrażanych do realizacji.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- posiadanie pełnej i uporządkowanej dokumentacji swojej pracy,
- usprawnienie swojej pracy,
- podnoszenie jakości pracy przedszkola,
- estetyczny wygląd dokumentacji nauczyciela.
Poszukując informacji potrzebnych w pracy własnej, korzystałam z zasobów i możliwości sieci Internet. Odwiedzałam wiele stron internetowych m.in. www.literka.pl, www.edux.pl, www.publikacje.edu.pl, www.eduinfo.pl, www.blizejprzedszkola.pl, dotyczących podręczników, materiałów dodatkowych do zajęć, prawa oświatowego, awansu zawodowego, kursów i szkoleń oraz aktual¬nych konkursów i akcji.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- stały dostęp do aktualnych informacji,
- doskonalenie warsztatu pracy poprzez pogłębianie wiedzy, ustawiczne samo¬kształcenie,
- wzrost stopnia fachowości pod względem metodycznym i merytorycznym,
- zgromadzenie ciekawych opracowań z zakresu pedagogiki przedszkolnej,
- udział w proponowanych konkursach i akcjach.
3. Doskonaliłam warsztat pracy za pomocą komputera
Przygotowywałam pomoce dydaktyczne dla całej grupy, a także indywi¬dualne karty pracy dla poszczególnych dzieci, scenariusze zajęć i uroczystości, zaproszenia, dyplomy, podziękowania, arkusze obserwacji, sprawozdania, referaty, prezentacje multimedialne
Drukowałam materiały na tablicę informacyjną dla rodziców – zamiesz¬czam najważniejsze informacje dotyczące grupy (rozkład zajęć, zamierzenia wychowawczo-dydaktyczne, wiersze i piosenki dotyczące aktualnej tematyki kom¬pleksowej). Na spotkania z rodzicami przygotowuję potrzebne materiały dotyczące omawianych zagadnień.
Przy wykorzystaniu sprzętu audio video – odtwarzacza DVD rozbudzałam ciekawość u dzieci, oglądając bajki edukacyjne, które potem z nimi szczegółowo analizowałam. Sprzęt jest też niezastąpionym narzędziem w edukacji muzycznej, zaspokajającej potrzeby ruchu, nauce współdziałania w grupie.
W codziennej pracy korzystam z komputera, drukarki, aparatu cyfro¬wego, skanera. W ten sposób utrwalam ważne chwile z życia przedszkola. Doku¬mentuję organizowane przez mnie i innych uroczystości przedszkolne, imprezy, wycieczki.
Uczestniczyłam w pracach zespołu do spraw pomocy psychologiczno- pedagogicznej, prowadząc pełną dokumentację w formie elektronicznej.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- korzystanie z Internetu i komputera pozwoliło mi estetyczniej i ciekawiej opracowywać pomoce dydaktyczne, przez co uatrakcyjniać zajęcia,
- znajomość technologii komputerowej pozwoliła mi na opracowywanie wszelkiej dokumentacji pedagogicznej,
- uatrakcyjnianie zajęć poprzez wykorzystanie dostępnych programów edu¬kacyjnych i sprzętu audio video.
4. Opracowałam techniką komputerową i wdrożyłam
kartę odbioru dziecka z przedszkola
Dzieci są odbierane z przedszkola przez osoby upoważnione, czyli wskazane przez rodziców. Osoby te zostają wyszczególnione podczas wypełniania karty przyjęcia dziecka do przedszkola. Zdarza się jednak jednorazowe odebranie dziecka przez nieupoważnionego członka rodziny. Wtedy rodzic zobowiązany jest do wypełnienia jednorazowego upoważnienia, które posiada niezbędne informacje do odbioru – imię i nazwisko osoby odbierającej, numer i serię dowodu osobistego, datę odbioru, oświadczenie o pełnej odpowiedzialności prawnej za bezpieczeństwo dziecka, podpis rodzica.
EFETKY DZIAŁAŃ
- usprawnienie pracy przedszkola,
- estetyczny wygląd dokumentacji nauczyciela,
- uzyskanie wyczerpujących informacji dotyczących osoby odbierającej dziecko z placówki.
5. Opracowałam techniką komputerową i wdrożyłam arkusz informacyjny dla rodziców dzieci trzyletnich
Przedszkole ma obowiązek informować rodzica o rozwoju jego dziecka. Są to informacje w formie pisemnej. Opracowałam „arkusz informacyjny dla rodziców”, który obejmuje rozwój ruchowy dziecka, rozwój umysłowy, rozwój emocjonalny oraz inne uwagi nauczyciela o dziecku. Rodzice otrzymują taki arkusz w pierw¬szym półroczu roku szkolnego. Arkusz jest wielkości A4, estetycznie wykonany.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- dostarczenie rodzicom informacji o dziecku,
- współpraca z rodzicami,
- podniesienie jakości pracy przedszkola poprzez estetyczne wykonanie arkusza.
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć
1. Pełniłam funkcję opiekuna stażu nauczyciela stażysty pani Joanny Pawłowicz, ubiegającego się o stopień nauczyciela kontraktowego
Opiekę nad stażystką pełniłam od 1 września 2012 r. do 31 maja 2013 r.
W trakcie trwania stażu pani Joanny Pawłowicz starałam się w jak najwięk¬szym stopniu służyć swoją pomocą, umiejętnie dzieliłam się posiadaną wiedzą i doświadczeniem oraz udzielałam wszelkiego wsparcia, jakiego wymagała ode mnie funkcja opiekuna. Za cel główny założyłam sobie dołożenie wszelkich starań, aby pani Joanna Pawłowicz uzyskała kolejny stopień awansu zawodowego – stopień nauczyciela kontraktowego
Realizując postawiony sobie cel skutecznie inspirowałam i wspierałam rozwój zawodowy nauczyciela, pomagałam w doskonaleniu pracy dydaktyczno-wycho¬wawczej, w konkretyzowaniu celów zajęć, podsuwałam oryginalne rozwiązania. Kompetentnie i życzliwie analizowałam pracę nauczyciela, aktywizowałam do działań na rzecz przedszkola i środowiska. Proponowałam użyteczne dla pod¬opiecznego formy doskonalenia zawodowego, zachęcałam do sięgania po litera¬turę, którą uważałam za pomocną w pracy. Starałam się wskazać mocne strony podopiecznego, jak również poprawić jego słabe strony i związane z mini spostrze¬żenia, opnie, przemyślenia, pytania i wnioski. Systematycznie dokonywałam rzetelnej i obiektywnej oceny dorobku zawodowego nauczyciela za okres stażu, proponując konieczne zmiany, podsuwając nowe pomysły.
Chcę dodać, że jako opiekun nie byłam jedynym źródłem wiedzy, ale ciągle poszukiwałam nowych rozwiązań. Byłam osobą aktywną i twórczą, umiejącą sobie radzić w różnych sytuacjach. Pomagając pani Joannie Pawłowicz jej rozwoju zawodowym, poddając refleksji swoje i jej działania, analizując sposób współpracy oparty na kontrakcie, wyciągając wnioski – stworzyłyśmy wspólnie nową wiedzę, która przyniosła korzyści obu stronom.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- motywowanie pani Joanny Pawłowicz do podejmowania różnych działań w zakresie realizacji stażu,
- prawidłowe dokumentowanie przebiegu swojego stażu,
- przyczynienie się działań stażystki do podwyższenia jakości pracy przed¬szkola,
- zrealizowanie przez panią Joannę Pawłowicz zadań zawartych w planie rozwoju zawodowego,
- przyczynienie się do podejmowania przez stażystkę działań dodatkowych,
- uzyskanie zadawalających efektów w pracy dydaktyczno-wychowawczej nauczyciela,
- wzbogacenie własnej wiedzy z prawa oświatowego, rozwiązań metodycz¬nych oraz wiedzy merytorycznej,
- uzyskanie przez panią Joannę Pawłowicz kolejnego stopnia awansu zawo¬dowego – nauczyciela kontraktowego.
2. Przygotowałam, prowadziłam i uczestniczyłam
w radach szkoleniowych WDN
Wewnątrzprzedszkolne Doskonalenie Nauczycieli to zespół, który został utworzony w celu wspierania działań nauczycieli w placówce oraz pomagać roz¬wiązywać problemy wychowawcze. Podczas spotkań nauczyciele dzielą się swoją wiedzą oraz doświadczeniami oraz wspierają swoje działania. Opracowałam samodzielnie następujące referaty:
• „Tańce ludowe – różne formy aktywności w przedszkolu” rok szkolny 2012/2013
Wprowadziłam nauczycieli w temat wyjaśniając na początku znaczenie poję¬cia „muzyka”, przedstawiając różne jej formy takie jak: taniec, słuchanie muzyki, śpiew, ruch przy muzyce, instrumentalizacja muzyki. Następnie zapoznałam z nie¬którymi rodzajami polskich tańców ludowych; krakowiak, kujawiak, mazurek oberek, polonez, a także z mnie znanymi tańcami regionalnymi. Przedstawiłam
w formie prezentacji multimedialnej stroje ludowe przeznaczone do tańców.
• „Wspomaganie dziecka z wadami wymowy” rok szkolny 2013/2014
Spotkanie rozpoczęłam od wyjaśnienia, do czego służy nam mowa i jak kształtuje się jej rozwój u dziecka w wieku przedszkolnym. Następnie zapoznałam nauczycielki z najczęściej występującymi wadami wymowy u dzieci w tym wieku i czym są one spowodowane. Potem przedstawiłam najważniejsze zasady sprzyja¬jące rozwojowi sprawności językowej. W części warsztatowej koleżanki podjęły zabawy z elementami ćwiczeń wspomagających terapię logopedyczną
EFEKTY DZIAŁAŃ
- dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z Radą Pedagogiczną,
- wykorzystanie zdobytej wiedzy podczas działań z dziećmi oraz rodzicami,
- zacieśnianie współpracy koleżeńskiej,
- uatrakcyjnienie podejmowanych w pracy z dziećmi działań.
3. Jako członek Rady Pedagogicznej
Uczestniczyłam w pracach Rady Pedagogicznej – będąc protokolantem, co wymagało ode mnie umiejętności wyodrębnienia tego, co istotne i ważne, proto¬koły pisałam w formie elektronicznej.
Brałam udział w wypracowaniu dokumentów służących podniesieniu jako¬ści pracy przedszkola w zakresie organizacji nauczania, prowadzenia działalności profilaktycznej, polepszenia jakości wychowania.
Wspólnie z koleżankami: brałam udział w opracowaniu i zatwierdzaniu Harmonogramu działań okazjonalnych, rocznego planu pracy przedszkola, na każdy rok szkolny, oraz nowej Koncepcji pracy przedszkola na lata 2015-2019.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wypracowywanie dokumentów służących podniesieniu jakości pracy przedszkola,
- podjęte w tym zakresie działania wpłynęły pozytywnie na podniesienie jakości pracy szkoły,
- współdziałanie Rady Pedagogicznej.
4. Prowadziłam zajęcia otwarte dla nauczyciela stażysty oraz innych nauczycieli
Zgodnie z wymogami w tym punkcie przygotowałam i prowadziłam zajęcia w różnych grupach wiekowych. Przygotowując zajęcia korzystałam z literatury fachowej, oraz doświadczenia i wiedzy, którą zdobyłam w ciągu wieloletniej pracy w przedszkolu. Starałam się jak najlepiej służyć pomocą młodym nauczy¬cielom, tak dobierać tematy zajęć, aby mogły korzystać z doświadczenia i drob¬nych sugestii. Przygotowałam i prowadziłam zajęcia:
• „Mamo, tato ćwiczmy razem wykorzystanie elementów metody W. Sherborne” – czerwiec 2012.
• „Zabawy z kołem” – wykorzystanie Metody Dobrego Startu – październik 2012.
• „Gry i zabawy z chustą animacyjną” – listopad 2012.
• „Ubieramy choinkę” – świąteczne warsztaty z rodzicami – grudzień 2012.
• „Bawimy się z misiem” – zabawy matematyczne w oparciu o metodę
E. Gruszczyk-Kolczyńskiej – luty 2103.
• „Wiosenne spotkanie na łące – biedroneczki są w kropeczki” – maj 2013.
• „Wiosenne zabawy z gazetami” – działania z rodzicami – marzec 2013.
• „Raz, dwa, trzy... liczę ja, liczysz ty” – styczeń 2014.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wzbogacanie własnego warsztatu pracy,
- wzbogacanie warsztatu pracy innych nauczycieli,
- umożliwienie obserwowania dzieci w różnych sytuacjach zadaniowych,
- korzystanie z wiedzy i doświadczenia innych nauczycieli podczas przygo¬towania zajęć,
- umożliwienie dzieciom podejmowania różnych form aktywności wpły¬wających na rozwój ich ekspresji twórczej,
- podniesienie jakości pracy przedszkola.
5. Brałam aktywny udział w szkoleniach i warsztatach w ramach WD
Zadaniem wynikającym ze specyfiki przedszkola jest udział w Radach Pedago¬gicznych, szkoleniach oraz współpraca z gronem pedagogicznym. W ramach WDN uczestniczyłam w radach szkoleniowych przygotowanych przez koleżanki:
• „Niebieska karta” – 2012.
• „Małe dziecko w zaburzonym świecie – nowe uzależnienia” – 2013.
• Nadzór pedagogiczny” – 2013.
• „Umuzykalnienie w przedszkolu” – 2014.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wzbogacanie warsztatu pracy własnej i koleżanek,
- poznanie procedur zakładania niebieskiej karty,
- uzyskałam wiedzę na temat współczesnych uzależnień.
Opracowałam i udostępniłam innym nauczycielom opracowane przeze mnie materiały:
- scenariusze uroczystości,
- własne pomoce dydaktyczne,
- pisemny kontrakt opiekuna nauczyciela kontraktowego,
- projekt oceny stażysty,
- arkusze informacyjne dla rodziców dziecka 3- letniego,
- ankieta dla rodziców nt „Oczekiwania rodziców wobec przedszkola”,
- pisemne upoważnienie do odbioru dziecka z przedszkola,
- prezentacje multimedialne.
Chętnie też pomagałam też koleżankom w zakresie doskonalenia ich warsz¬tatu pracy:
• udostępniałam im scenariusze zajęć i uroczystości, referaty do wykorzysta¬nia w ramach podnoszenia świadomości pedagogicznej rodziców,
• udzielałam porad w ramach sporządzania planów miesięcznych,
• udzielałam nauczycielkom pomocy w czynnościach takich, jak: gromadzenie przydatnych materiałów, wykonywanie pomocy dydaktycznych i dekoracji, przygotowywanie i przepisywanie dokumentów, opracowywanie zaproszeń, dyplomów, systematycznie także dzieliłam się wszelkimi nowościami, umiejęt¬nościami i informacjami, które uzyskałam podczas udziałów w kursach i szko¬leniach poza przedszkolem,
• dzieliłam się także wszelkimi nowościami metodycznymi znalezionymi
w Internecie.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- dzielenie się posiadaną wiedzą z innymi nauczycielami,
- pogłębienie własnej wiedzy,
- Sprawniejsze planowanie zadań wychowawczych, dydaktycznych i opie¬kuńczych,
- współdziałanie w zespole,
- udostępnienie sprawdzonych materiałów edukacyjnych.
Sprawozdanie z realizacji zadania, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 4a rozporządzenia MENiS
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich
1. Opracowałam i prowadziłam Projekt Edukacyjny
„Warsztaty kulinarne u Biedronek”
Odżywianie jest procesem niezbędnym do funkcjonowania ludzkiego organi¬zmu. Poprzez jedzenie dostarczamy człowiekowi energię potrzebną do utrzymania niemal wszystkich funkcji życiowych. Jedzenie jest także, z czego nie wszyscy zdają sobie sprawę, pierwszym nośnikiem informacji o fizycznych właściwościach otaczającego świata. To w kontakcie z pokarmem noworodek, niemowlak, przed¬szkolak zdobywa informacje o smaku, temperaturze, zapachu, kolorze, fakturze, strukturze, ciężarze, ilości i o innych istotnych cechach otoczenia. Ważne jest więc, aby od początku dostarczać dziecku możliwie jak najlepszego „materiału” do tych doświadczeń.
Dlaczego już w przedszkolu? Prostą odpowiedzią niech będzie tytuł książki klasyka młodego pokolenia pedagogów amerykańskich, Roberta Fulghuma: Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu. Zdanie to potwierdza starą prawdę, że w okresie wczesnego dzieciństwa człowiek uczy się najintensywniej, jak „na białej karcie” zapisuje wszystkie doświadczenia, reakcje. Wtedy tworzą się pierwsze schematy zachowań, reakcje, przyzwyczajenia. Postępujmy więc z dziećmi tak, aby nie trzeba było później nic naprawiać, co najwyżej udoskonalać...
W drugim półroczu roku szkolnego 2013/2014 zorganizowałam w swojej grupie projekt edukacyjny – warsztaty kulinarne. Obywały się one raz w miesiącu. Podczas działań dzieci wspólnie z rodzicami wykonywały wiosenne kanapki, owocowe sałatki oraz mleczne koktajle. Na jedno z naszych spotkań zaproszona została zawodowa kucharka, która pokazała dzieciom i rodzicom piękne dekoracje z owoców i warzyw. Zauważyłam, że organizowanie warsztatów podnosi zainte¬resowanie dzieci dla tematu jedzenie, poprawia efektywność i skuteczność zjada¬nych w przedszkolu potraw.
W sposób zauważalny uaktywnia także większość dzieci w zajęciach, popra¬wia dyscyplinę. Edukacja przedszkolaków stała się bardziej spontaniczna, radosna. Realizacja projektu wzbudziła zainteresowanie i sympatię w środowisku rodziców dzieci, którzy wspólnie z nimi pracowali, a potem uczestniczyli w degustacji. Nasze warsztaty kulinarne możemy uznać za bardzo udane. Dzieci zapoznały się z tematyką zdrowego odżywiania oraz poznały nowe smaki pełnowartościowych produktów, które powinny znajdować się w codziennej diecie. Forma zajęć była dla dzieci bardzo atrakcyjna, ponieważ pozwalała na całkowitą dowolność i ekspe¬rymentowanie w tworzeniu własnych posiłków.
Podstawowym wyznacznikiem udanej realizacji programu jest obserwowana radość u każdego dziecka, która daje poczucie wpływu na swoje życie oraz uczest¬niczenie we wspólnym tworzeniu.
Zakończeniem naszych warsztatów było wspólne ognisko, na którym po¬dziękowałam rodzicom za zainteresowanie i zaangażowanie w ten projekt, oraz wspieranie moich działań swoją obecnością
EFEKTY DZIAŁAŃ
- kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych,
- wzmocnienie odporności dziecka,
- wzmocnienie układu trawiennego,
- niwelowanie łaknienia na nadmierną ilość słodyczy,
- rozwijanie ciekawości poznawczej dzieci,
- wyrabianie samodzielności podczas posługiwania się nożem,
- rozwijanie u dzieci umiejętności współpracy i współdziałania.
2. Opracowałam i wdrożyłam Projekt Edukacyjny
„Gwiazdy i planety – poznajemy kosmos”
Odkrywanie świata odgrywa ogromną rolę w wszechstronnym rozwoju dzieci. Mały człowiek poprzez codzienną zabawę w połączeniu z nauką wzbogaca zasób słów, spostrzegawczość oraz odkrywanie świata. Rozwijają się jego kompetencje poznawcze, które pomagają lepiej zrozumieć świat. Ile planet ma Układ Słoneczny? Jakiego są koloru? Która z nich jest największa. Te i wiele innych pytań zadawały dzieci podczas oglądania bezchmurnego nieba. Było to dla mnie inspiracją do napisania projektu o kosmosie, Świat kosmosu jest dla dzieci bardzo tajemniczy, ale także bardzo ciekawy. Projekt ten umożliwił dzieciom poznanie tak odległego tematu, jakim jest kosmos.
Celem realizacji projektu edukacyjnego było budzenie ciekawości dzieci otaczającym światem, inspirowanie do poznania nowych, ciekawych zjawisk oraz rozbudzenie ciekawości poznawczej.
Nasze działania rozpoczęliśmy od poznanie niezwykłej planety Ziemi.
Z wielką pasją oglądaliśmy ulubione zwierzęta, zachwycało nas bogactwo roślin, oraz różnorodność minerałów. Jako mali podróżnicy odkryliśmy Układ Słoneczny – 8 planet: Merkury, Wenus, Ziemia Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun oraz Księżyc i asteroidy. Zabawy badawcze z powietrzem w ogrodzie przedszkolnym stopniowo oddaliły nas od Ziemi w kierunku kosmosu. Aby wybrać się tam kon¬struowaliśmy różnorodne satelity, rakiety, kosmiczne pojazdy, niezidentyfikowane obiekty latające i poznawaliśmy historię lotów kosmicznych. Dowiedzieliśmy się o pierwszych ludziach w kosmosie, pierwszej kobiecie oraz o pierwszym psie
o imieniu Łajka. Po fantastycznym „locie naszą rakietą” opowiadaliśmy wrażenia
z podróży oraz przedstawialiśmy ruchowo, muzycznie i plastycznie niezwykłych mieszkańców kosmosu.
Naszą wyobraźnię pobudziły działania, podczas których przy użyciu folii ter¬micznej oraz folii aluminiowej zamieniliśmy się w kosmitów, którzy przylecieli z odległych planet i prezentowali swój język, nazwę planety oraz wymyślony ta¬niec. Ogromnym powodzeniem cieszyła się kosmiczna biżuteria, którą wykonali¬śmy również z folii termicznej. Naszą wyobraźnię pobudziła kosmiczna muzyka Vangelis’a. To było ciekawe przeżycie – każdy „widział i przeżył” co innego więc z papierowych talerzyków, foremek do muffinek oraz brokatu stworzył własną planetę. Na naszej kosmicznej wystawie znalazły się również kolorowe księżycowe kamienie z pyłem kosmicznym. Wiele kosmicznych zabaw „wymyśliło się samo”, jak na przykład wspaniałe tęcze, które obserwowaliśmy podczas zabaw z płytami CD.
Okazało się, że wszystkie podejmowane działania i te zaplanowane i te całkiem przypadkowe były bardzo atrakcyjne dla dzieci i... dorosłych – rodzice bardzo aktywnie włączyli się w realizację projektu (np. systematycznie obserwując z dziećmi księżyc w kolejnych fazach, wykonując z dziećmi rakietę).
Podsumowaniem tematyki o kosmosie oraz naszego projektu była możliwość udziału w przedstawieniu „Dzieci Pana Astronoma”, które obejrzeliśmy w przeno¬śnym planetarium „Bajkonur”, które dzięki zaangażowaniu rodziców przyjechało do naszego przedszkola i dostarczył dzieciom wielu wspaniałych i niezapomnia¬nych wrażeń.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wzbogacenie wiedzy dzieci na temat kosmosu,
- gromadzenie literatury fachowej,
- komponowanie prac z różnorodnego materiału,
- oglądanie filmów o kosmosie,
- samodzielne poszukiwania odpowiedzi na nurtujące pytania,
- angażowanie rodziców w pomoc podczas budowania rakiety.
2. Opracowałam i wdrożyłam program własny edukacji europejskiej „Jestem Polakiem – Europejczykiem”
(przyjęty do realizacji uchwałą Rady Pedagogicznej w dniu 28.08.2014)
Program edukacyjno-wychowawczy „Jestem Polakiem Europejczykiem” po¬wstał z myślą o dziecku najmłodszym, które jest bacznym obserwatorem życia społecznego. Od kilku już lat stajemy w obliczu ogromnych zmian społecznych, gospodarczych i politycznych zachodzących w Polsce i w Europie. Zmiany za¬chodzące w otaczającym nas świecie – zjawiska i przemiany, są trudne do zrozu¬mienia dla człowieka dorosłego, a cóż dopiero dla wstępującego w rzeczywistość małego człowieka. Program ten jest propozycją edukacji europejskiej dającej pewien zasób wiedzy o Unii Europejskiej, państwach Europy, ich historii, tradycji i kultury oraz miejscu Polski w Europie.
Myślą przewodnią programu było przybliżenie dzieciom znajomości swojej „małej Ojczyzny”, własnego miasta, regionu, państwa, Europy w różnych aspek¬tach, aby obok związków emocjonalnych, umiały wykorzystać wiedzę w sposób praktyczny.
Program był realizowany
• w czasie dodatkowych zajęć;
• podczas zajęć dydaktycznych;
• w czasie imprez okolicznościowych;
• zgodnie z pomysłami dzieci i inwencją nauczyciela.
Poprzez wychowanie patriotyczne i europejskie starałam się przygotować dzieci do bycia odpowiedzialnymi obywatelami, znającymi swój kraj i kontynent, którzy szanować będą drugiego człowieka i jego prawa oraz aktywnie włączać się w życie wspólnoty państwowej, europejskiej i ogólnoludzkiej. Edukacja europej¬ska miała przede wszystkim na celu:
• budzenie uczuć patriotycznych, poszerzenie wiedzy o swoim mieście o na¬szym kraju;
• nabywanie poczucia przynależności do określonych grup(rodziny, grupy rówie¬śników, przyjaciół, narodu itp.);
• poznawanie i kultywowanie tradycji naszego regionu, kraju i jego związku z dorobkiem innych krajów europejskich;
• poznanie życia ludzi w wybranych krajach europejskich;
• kształcenie uczucia przynależności do Unii Europejskiej jako pełnoprawnego obywatela;
• zaznajomienie dzieci z zarysami kontynentu europejskiego z zaznaczeniem na nim Polski;
• kształtowanie szacunku do przedstawicieli różnych narodowości;
• budzenie poczucia odpowiedzialności za przyjaźń i współpracę między wszyst¬kimi krajami Europy.
Podkreślić należy, że realizacja zadań edukacji europejskiej ma charakter wychowawczy i służy zainteresowaniu dzieci Unią Europejską. Działania wyni¬kające z programu realizowałam w trakcie całego roku szkolnego według potrzeb wynikających z planu pracy
Program autorski edukacji europejskiej zawarty został przeze mnie w blo¬kach programowych, które są spójne i jego realizacja polegała na integracji treści poszczególnych bloków:
• Polska w Europie – dziecko poznało legendy o powstaniu państwa polskiego, symbole unijne, poznało symbole narodowe, oraz sławnych Polaków.
• Podróże szlakiem Unii Europejskiej – dziecko poznało symbole narodowe wybranych państw, rozumie potrzebę uczenia się języków, poznało zabytki oraz ciekawe miejsca państw unijnych.
• Muzyka naszych sąsiadów – dziecko poznało twórców muzyki europejskiej, wysłuchało wybranych utworów, poznało podstawowe kroki tańców wybra¬nych państw unijnych.
• Baśnie i bajki krajów Europy – poznało wybrane nazwiska pisarzy literatury dziecięcej, chętnie wysłuchało baśni i bajek.
• Dzieci różnych stron świata – dziecko dowiedziało się o odmienności dzieci innych narodów, poznało wartość tolerancji, przyjaźni, lojalności.
Działania związane z wdrożeniem tego programu miły na celu:
• Dostarczenie dzieciom możliwości doskonałej zabawy, rozwijanie zdolności i zainteresowań obyczajami, historią i tradycją innych krajów europejskich.
• Inspirowanie i wyzwalanie potrzeby twórczej ekspresji dzieci w wyrażaniu swoich przeżyć w odniesieniu do poznanych twórców literatury, muzyki, sztuki.
• Kształtowanie poznawczego i emocjonalnego stosunku dziecka do innych krajów.
• Wzbogacanie wiadomości, słownictwa, doświadczeń w zakresie edukacji europejskiej.
Mogę z całą pewnością stwierdzić, że realizacja programu własnego „Jestem Polakiem – Europejczykiem” bardzo pozytywnie wpłynęła na dzieci, które chętnie uczestniczyły w „podróżach” po krajach Unii Europejskiej, samodzielnie przygotowywały potrawy (pizza, francuskie rogaliki), uczestniczyły w nauce tańców wybranych państw. Chętnie podejmowały działania zmierzające do pozna¬wania różnych krajów, poprzez przynoszenie literatury, wyszukiwania ciekawostek dotyczących krajów, dzieliły się tą wiedzą z innymi dziećmi. Wszystkie te działania przyczyniły się do lepszej integracji grupy, umiejętności współdziałania w zespo¬łach oraz poszerzenie wiedzy dotyczącej Unii Europejskiej.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- rozpoznawanie różnych regionów Polski,
- odnoszenie się z szacunkiem do problematyki życie ludzi innych naro¬dowości,
- poznanie zwyczajów i tradycji charakterystycznych dla innych krajów,
- rozpoznanie i nazywanie symboli narodowych własnego kraju,
- rozpoznanie i nazywanie niektórych symboli unijnych,
- uczestniczenie w „podróżach” po krajach Unii Europejskiej,
- uwrażliwienie na piękno innych krajów,
- pobudzanie motywacji dzieci do ekspresji słownej, ruchowej, plastycznej.
Sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 4c rozporządzenia MENiS
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych
1. Wdrożyłam Ogólnopolski Program Edukacji Zdrowotnej
„Akademia Aqafresh”
Zdrowie jest jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka i troska
o nie to najlepsza inwestycja, na jaką możemy sobie pozwolić. Powszechnie wia¬domo, że sytuacja zdrowotna społeczeństwa polskiego jest zła i od szeregu lat pogarsza się. Ta ciągle pogarszająca się sytuacja zdrowotna skłoniła nauczycielki naszego przedszkola do podjęcia działań w celu promowania higieny jamy ustnej.
Z tego powodu, będąc nauczycielką grupy dzieci 6- letnich przystąpiłam wspólnie z innymi nauczycielkami do realizacji programu profilaktyki jamy ustnej. „Akademia Aquafresh” to największy w Polsce program profilaktyki higieny jamy ustnej realizowany w przedszkolach oraz od 2014 roku w żłobkach. W Polsce problem próchnicy jest nadal bardzo poważny – prawie 90% dzieci w Polsce jest dotkniętych tą chorobą! Jesteśmy w czołówce krajów z największym procentem dzieci chorujących na próchnicę!
Najlepszym sposobem edukacji jest nauka połączona z zabawą, dlatego przystąpiliśmy do Programu. Jako pomoc w jego realizacji otrzymałam pakiet zawierający:
- kasetę video z filmem edukacyjnym,
- scenariusze zajęć z dziećmi przygotowane przez zespół praktyków i teoretyków wychowania przedszkolnego,
- plansze z ilustracjami,
- kolorowe kartki dla każdego dziecka do zaznaczania codziennego mycia zębów,
- kolorowanki.
W codziennej pracy z dziećmi zwracałam uwagę na wyrabianie właściwych nawyków higienicznych, sprzyjających zachowaniu zdrowia. Przeprowadziłam cykl zajęć wprowadzających w tematykę zdrowa, ze szczególnym uwzględnieniem treści dotyczących utrzymania higieny jamy ustnej. Dołożyłam wszelkich starań, aby dać dzieciom możliwość wyrabiania nawyków higieniczno-kulturalnych poprzez systematyczne mycie zębów w przedszkolu.
Dużą rolę w realizacji planowanych zadań odegrały nadesłane pomoce, zwłaszcza postać „Pastusia”, który wprowadzając dzieci w świat „Pastusiowej Krainy” – opowiedział dzieciom, dlaczego Pastusie nie lubią „Robaczka-Próch¬niaczka” i w jaki sposób z nim walczyć. W wolnych chwilach dzieci miały możliwość wypełniania kolorowanek o tematyce higieny jamy ustnej.
Podsumowując realizacje programu „Akademia Aquafresh” stwierdzam, że był on bardzo przydatny, cieszył się dużym zainteresowaniem zarówno wśród dzieci jak i rodziców, a założone cele zostały osiągnięte.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- kształtowanie nawyków higienicznych jamy ustnej,
- zdobycie informacji na temat co to jest próchnica,
- wdrożenie dzieci do systematycznego mycia zębów,
- zachęcanie rodziców do wspólnego rodzinnego mycia zębów.
2. Wdrożyłam i realizowałam Program Edukacyjny
„5 porcji warzyw, owoców lub soków”
Jak wiadomo, prawidłowe żywienie wspomaga dobry stan naszego zdrowia. Dlatego tak ważne jest, by warzywa i owoce zjadać kilka razy dziennie, dzięki czemu przez cały dzień organizm otrzymuje naturalne witaminy, składniki mine¬ralne i flawonoidy.
Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dzienne spo¬życie warzyw i owoców powinno wynosić co najmniej 400-500 gramów, podzie¬lonych na kilka mniejszych porcji Wielu z nas nie zapewnia swojemu organi¬zmowi nawet tej minimalnej ilości, która pozwala zadbać o dobre samopoczucie i kondycję. Dlatego tak ważna jest edukacja, którą należy rozpocząć już w przed¬szkolu, by od najmłodszych lat zaszczepić w dzieciach zasady właściwej diety i zachęcić je do spożywania warzyw, owoców i picia soków każdego dnia.
Wspólnie z dziećmi przystąpiliśmy do realizacji Programu Edukacyjnego
„5 porcji warzyw, owoców i soków”, którego celem jest kształtowanie od najmłod¬szych lat świadomości i właściwych nawyków żywieniowych polegających na regularnym spożywaniu warzyw, owoców i soków. Organizatorem inicjatywy jest Stowarzyszenie Krajowa Unia Producentów Soków (KUPS) przy wsparciu merytorycznym Instytutu Żywności i Żywienia.
Do realizacji programu otrzymałam materiały, które pomogły i uatrakcyjnić zajęcia i osiągnąć cele. Były to:
- scenariusze zajęć na płycie CD,
- książeczki do kolorowania dla dzieci,
- plakat programowy.
Dzieci z dużym zainteresowaniem rozwiązywały rebusy i zgadywanki do¬tyczące znaczenia codziennego spożywania warzyw, owoców i picia soków. Szeroko rozbudowane scenariusze zajęć pozwoliły na interesujące przekazywanie założeń akcji. Żądne wiedzy przedszkolaki chętnie przyswajały wiadomości, które do tej pory mogły nie być częstym tematem rozmów w domu. Program edukacyjny „5 porcji warzyw, owoców lub soku” wzbudził zainteresowanie także rodziców – zauważyli i w większości chwalili zaangażowanie malucha w akcję, która jest przecież sprzymierzeńcem codziennej domowej edukacji żywieniowej. Rodzice wspomagali nasze działania poprzez dostarczanie nam warzyw i owoców (marchew jabłka) potrzebnych do wykonywania surówek.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- zmiana nawyków żywieniowych u dzieci,
- propagowanie zdrowego stylu żywienia,
- pozytywne przyjęcie działań przez rodziców,
- wspomaganie działań przez rodziców.
3. Wdrożyłam do działania konkurs
„Odkryj kosmos ze Złotym Misiem Haribo”
Od stycznia do maja 2014 roku wzięłam udział w konkursie „Akademii Misia Haribo”. To cykliczny projekt o charakterze edukacyjnym, który jest adresowany do dzieci w wieku 4-6 lat. Celem programu to inspirowanie dzieci do zdobywania wiedzy, rozbudzanie ich ciekawości poznawczej świata oraz propagowanie idei nauki poprzez zabawę. Hasłem edycji konkursu jest Odkryj Kosmos ze Złotym Misiem HARIBO! który zabrał przedszkolaków w niecodzienną podróż po przestrzeni kosmicznej. Program był okazją do zdobywania wiedzy i rozwijania indywidualnych umiejętności poprzez inspirującą zabawę.
Po zgłoszeniu swojej grupy do konkursu otrzymaliśmy pakiet edukacyjny,
w skład którego wchodziły:
- gry edukacyjnej w formie plakatu,
- instrukcja,
- materiały dydaktyczne,
- płyty CD ze słuchankami, bajkami i zabawami edukacyjnymi.
Zadaniem konkursowym dzieci było przejście przez grę „Odkryj Kosmos ze Złotym Misiem Haribo”, a następnie stworzeniu nieziemskiego pojazdu kosmicz¬nego. Celem gry jest pobudzenie kreatywności i wykorzystanie podczas tworzenia pracy konkursowej wiedzy zdobytej przy okazji wykonywania zadań.
Zanim przystąpiliśmy do budowania rakiety poznaliśmy kosmos, który jest tematem odległym dla dzieci a jednocześnie bardzo ciekawym. Wspólnie wykony¬waliśmy różne prace (rakiety, latające talerze, kosmiczne kamienie) wzbogacaliśmy swoją wiedzę gromadząc i czytając literaturę fachową.
EFEKTY DZAIŁAŃ
- pogłębienie wiedzy na temat wszechświata,
- pobudzanie twórczej aktywności dzieci,
- współdziałanie w zespołach,
- promowanie przedszkola w środowisku.
Sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 4e rozporządzenia MENiS
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami
1. Nawiązałam współpracę z Międzynarodowym Parlamentem
Dziecięco-Młodzieżowym „Nysa” działającym przy Gimnazjum
im. M. Kopernika w Bogatyni
Parlament jest międzynarodowym stowarzyszeniem dzieci i młodzieży miesz¬kającej w okolicy trójkąta trzech państw: Republiki Federalnej Niemiec, Polski
i Republiki Czeskiej. Przedmiotem pracy parlamentu są inicjatywy dzieci i mło¬dzieży mieszkającej w naszym regionie. Parlament podejmuje również próby rozwiązywania problemów, których dorośli często nie zauważają lub nie doceniają. Podstawowym elementem działalności jest współpraca w zakresie kultury, sportu i oświaty. Dzieci dowiedziały się, co to jest takiego parlament, jak rozwiązuje się problemy.
Podczas spotkań w przedszkolu dzieci zobaczyły wystawę z działalności Parlamentu. Starsi koledzy opowiadali nam o wspólnych wycieczkach, spacerach, olimpiadach oraz innych formach działalności z kolegami z Czech i Niemiec. Za¬poznali nas z niektórymi flagami państw unijnych i opowiedzieli o nich. Zapro¬szeni do naszego przedszkola w okresie przedświątecznym wspólnie z nami wykonywali ozdoby choinkowe i zrobiliśmy najdłuższy łańcuch, który ozdobił naszą choinkę.
Wspólnie z Młodzieżą z Parlamentu wykonywaliśmy ilustracje do Biblii. Właściwie to dorośli pisali Biblię, a my postanowiliśmy pięknie pokolorować biblijne obrazki, a potem je ozdobić. Na początku zaproponowaliśmy naszym gościom zabawę na dobry początek, potem trochę pośpiewaliśmy i ostro zabrali¬śmy się do pracy. To wszystko musiało być bardzo ładne, ponieważ dzięki uprzej¬mości dyrektora pana Balcera powstała z tego wystawa w Bibliotece Miejskiej im. Polskich Noblistów
Na zakończenie naszych spotkań starsi koledzy zorganizowali nam mini konkurs wiedzy o naszym państwie, który wypadł bardzo dobrze.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- uatrakcyjnienie zajęć,
- pogłębienie wiedzy na temat państw sąsiadujących z Polską,
- zapoznanie dzieci z działalnością Parlamentu Młodzieżowego,
- wspólne działania z młodzieżą.
2. Nawiązałam współpracę z Przedszkolem Nr 96 we Wrocławiu oraz Przedszkolem Publicznym im Braci Grimm w Górze Świętej Anny
Współpraca z Przedszkolem Nr 96 we Wrocławiu oraz Przedszkolem Publicz¬nym im Braci Grimm w Górze Świętej Anny wiąże się ściśle z programem wycho¬wawczym naszej placówki. Idea integracji ze środowiskiem lokalnym jest niezwy¬kle istotna. W wychowaniu realizowanym na poziomie edukacji wczesnoszkolnej, jako nauczyciel dążę do takiego kształtowania postaw społeczno-emocjonalnych, by zaspakajały potrzeby dzieci Jedną z nich jest współpraca z zamiejscowymi placówkami oświatowymi. Podczas współpracy z placówkami wykorzystałam technikę korespondencji przedszkolnej. Jest to metoda twórcza, mająca ogromny wpływ na budowanie kontaktów społecznych i wychowawczych, służy rozwijaniu przyjaźni między dziećmi z okolicznych przedszkoli i miast, uczy szacunku dla obyczajów i zainteresowań innych niż własne, czyni je aktywnymi, zaangażo¬wanymi i przydatnymi. Dzieci z niecierpliwością oczekiwały na każdy kolejny list, a następnie wspólnie je odczytywaliśmy. Żaden z nich nie pozostał bez odpowiedzi podyktowanej przez dzieci. Wymiana korespondencji, która jest dziełem całej grupy, mała ogromne znaczenie wychowawcze. Dzieci zbierały materiały, szukały, niejednokrotnie współpracowały z rodzicami lub starszym rodzeństwem, aby odpowiedzieć korespondentom. Wysyłane listy opatrzone były rysunkami dzieci.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wyzwolenie wielokierunkowej aktywności dzieci,
- realizowanie własnych pomysłów,
- udzielanie informacji na interesujące tematy,
- nawiązywanie nowych znajomości,
- szanowanie zainteresowań innych niż własne,
- poznanie sposobu porozumiewania się listownego,
- promowanie placówki w środowisku.
3. Przygotowałam dzieci do udziału w akcji
„Wielkie Sprzątanie świata”
Wrzesień jest miesiącem, którym od wielu lat trwa ogólnopolska akcja „Clean up the Word”, czyli Sprzątanie Świata, w której bierze udział 130 państw. Aby rozbudzić w moich wychowankach poczucie odpowiedzialności za obecną i przy¬szłą jakość życia na Ziemi, corocznie przyłączam się do tej akcji.
W wyznaczonym dniu września, którym wszyscy sprzątają świat, dzieci zaopatrzone w rękawiczki jednorazowe oraz worki na śmieci stawiły się na przedszkolnym placu. Wspólnie z wspierającą nas grupą VI dzieci zbierały nieczystości znajdujące się w ogrodzie przedszkolnym oraz wokół niego. Nasze działania poprzedzone były cyklem zajęć kształtujących postawy proekologiczne.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- wyrabianie u dzieci odpowiedzialności za świat, oraz empatycznej postawy wobec środowiska naturalnego,
- umiejętne segregowanie odpadów,
- wzbogacenie wiedzy dzieci na temat przyrody, oraz działań proekolo¬gicznych,
- wyrabianie u dzieci poczucia piękna i estetyki otoczenia.
4. Podejmowałam działania rozbudzające zainteresowania czytelnicze przy współpracy z Biblioteką Publiczną im. Polskich Noblistów w Bogatyni
Wiedząc jak niezmiernie ważne jest zainteresowanie dzieci książką i czytel¬nictwem nawiązałam systematyczną współpracę z Biblioteką Publiczną im. Polskich Noblistów w Bogatyni.
Wraz z kierownikiem działu dziecięcego biblioteki postawiłyśmy sobie za cel rozbudzenie u dzieci zainteresowań czytelniczych, które są źródłem wiedzy i przy¬jemności. Inspiracją tego działania stała się także kampania „Cała Polska czyta dzieciom”. Chciałam umożliwić dzieciom prawidłowy kontakt z książką, zainte¬resować ich treścią, oswoić z literackim obrazem przekazu świata.
Poprzez aktywne działanie, gdy obraz i słowa tekstu łączą się z emocjonal¬nym przeżyciem, chciałam sprawić by ksiązka zajmowała w życiu dziecka ważne miejsce. Zorganizowałam w Sali kącik książki tak, aby zachęcał do samodzielnego korzystania.
Rozbudzanie zainteresowań czytelniczych dzieci rozpoczęłam od systema¬tycznego czytania utworów literackich znanych i lubianych przez dzieci autorów;
J. Brzechwa, J. Tuwim, M. Konopnicka i inni. Potem czytaliśmy baśnie polskie, baśnie innych narodów oraz książki przynoszone przez dzieci z ich domowej biblioteczki.
Każdego roku szkolnego dzieci uczestniczyły w zajęciach bibliotecznych, które odbywały się na terenie biblioteki. Dotyczyły zasad właściwego zachowania się w bibliotece, właściwego obchodzenia się z książką, regulaminu wypożyczania książek
Raz w miesiącu dzieci wychodziliśmy do biblioteki na zajęcia przygotowane przez panie bibliotekarki. W tym też czasie wspólnie wypożyczaliśmy nową książkę, którą czytałam dzieciom we fragmentach w przedszkolu.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- rozbudzenie zainteresowań czytelniczych dzieci,
- poznanie niektórych nazwisk poetów literatury dziecięcej,
- wzbogacanie wiedzy oraz czynnego słownika dzieci,
- umiejętność słuchania w skupieniu,
- ukształtowanie nawyku korzystania z biblioteki,
- wyrobienie nawyku systematyczności i obowiązkowości,
- doznanie wielu pozytywnych wrażeń poprzez obcowanie z literaturą.
5. Podjęłam działania proekologiczne we współpracy
z Urzędem Miasta i Gminy Bogatynia
Wydział Ochrony Środowiska i Zagospodarowania Przestrzennego Urzędu Miasta i Gminy Bogatynia w dniu 10 października 2014 roku w parku C. A. Preibischa zorganizował Happening Edukacyjny „Ziemia w naszych rękach” Partnerem tej akcji była Fundacja Ekologiczna „Arka” Z Bielska-Białej. Wspólnie z dziećmi podjęliśmy to zadanie i uczestniczyliśmy w projekcie realizowanym w ramach „Ogólnopolskiej Lekcji Ekologicznej”. Podczas warsztatów dzieci do¬wiedziały się o tym, co zrobić, aby ograniczać odpady i jak prawidłowo je segregować, układały gigantyczne puzzli ekologiczne oraz brały udział w grach i warsztatach przestrzennych. W programie tegorocznej akcji byli między innymi: aktorzy na szczudłach, którzy opowiadali o odpadach i wielka kula ziemska, występ orkiestry recyklingowej (muzyka z odpadów). Bardzo ważnym elementem tej akcji była ulotka informująca o potrzebie ograniczenia powstawania odpadów oraz ich właściwej segregacji. Po powrocie z warsztatów do przedszkola kontynuowaliśmy temat ekologii wykonując rysunki na temat segregacji odpadów.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- kształtowanie u dzieci postaw proekologicznych,
- rozwijanie świadomości, że są współgospodarzami przedszkola,
- podniesienie wizerunku przedszkola w środowisku,
- rozwijanie odpowiedzialności za naszą planetę – Ziemię,
- dostarczenie dzieciom możliwości udziału w innej formie działań.
6. Podjęłam działania mające na celu udział dzieci w kampanii UNICEF „Wszystkie Kolory Świata”
W swojej pracy dydaktyczno-wychowawczej staram się zawsze pomagać innym i które pomogą promować nasze przedszkole w środowisku i dlatego zgłosi¬łam nasze przedszkole do udziału w światowym projekcie UNICEF „Wszystkie Kolory Świata”, które zostałam koordynatorem. W Polsce kampanię wspiera Am¬basador Dobrej Woli UNICEF Majka Jeżowska. W projekcie uczestniczyło sześć grup z naszego przedszkola, razem 175 dzieci w wieku od 2,5-6 lat. W ramach akcji dzieci wspólnie z rodzicami oraz dziadkami przygotowywali charytatywnie szmaciane laleczki UNICEF. Wcześniej podczas „podróży przez kontynenty”, dzieci zbierały jak najwięcej informacji o geografii krajów, ich mieszkańcach, zwyczajach, kulturze. Przedszkolaki dowiedziały się, że celem tego przedsięwzię¬cia jest zebranie środków na ratowanie życia dzieci w Sudanie Południowym, oraz tego, że pomaganie może być nie tylko pożyteczne, lecz również przyjemne.
Z wielkim zaangażowaniem, od października 2014 roku do lutego 2015 roku, poświęcając swój wolny czas, powstały małe arcydzieła. Szmaciane laleczki sym¬bolizowały pomoc najbardziej potrzebującym, dlatego były takie niezwykłe. Każda z nich otrzymała swoją tożsamość, która została umieszczona w „akcie urodzenia”. Następnie wszystkie lalki zostały sprzedane na kwotę 390 złotych, które trafiły na konto fundacji. Jedna z naszych lalek została wytypowana na konkurs „najbardziej oryginalna laleczka”, w którym nagrodą był koncert Majki Jeżowskiej.
Po skończonym projekcie zredagowałam notatkę na temat naszego przed¬sięwzięcia, która ukazała się w naszej lokalnej gazecie
EFEKTY DZIAŁAŃ
- kształtowanie wśród dzieci i młodzieży postawy tolerancji i otwartości na inne kultury,
- pokazanie, że pomaganie może być nie tylko pożyteczne, ale także przyjemne,
- zebranie środków na ratowanie życia dzieci w Sudanie Południowym,
- promowanie przedszkola w środowisku.
7. Podjęłam działania mające na celu udział w akcji „Nasiona dla Afryki”
Wiedząc jak ważne jest pomaganie i niesienie pomocy innym dzieci z mojej grupy włączyły się w akcję charytatywną „Nasiona dla Afryki”. Mpanshya to wioska w Zambii – około 200 km na wschód od stolicy kraju – Lusaki. Siostry starają się usamodzielnić swoich małych podopiecznych i ich rodziców, dlatego założyły ogródek przedszkolny, w którym uczą dzieci siać i opiekować się rośli¬nami. Nasiona w Zambii są bardzo drogie, dlatego siostry zwracają się o pomoc w ich zakupie. Nie pozostaliśmy obojętni na apel Sióstr Boromeuszek. Kiedy tylko dowiedzieliśmy się o akcji, przystąpiliśmy do działania, dzięki któremu szybko uzbieraliśmy nasiona. Z tego, co wyrośnie w ogródku, przygotowywane będą posiłki. Nasiona w Zambii są bardzo drogie, dlatego siostry, które prowadzą tam szpital, hospicjum oraz przedszkole, zwracają się o pomoc w ich zakupie.
Podczas działań zapoznałam dzieci z kontynentem Afryki, oraz państwem, do którego wysyłaliśmy nasiona. Dzieci obejrzały także zdjęcia z wioski Mpanshya: tamtejsze domy, przedszkole i miejsca, w których przebywają rówieśnicy naszych przedszkolaków.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- niesienie pomocy innym,
- uwrażliwienie dzieci na problem głodu chorób,
- sprawianie radości dzieciom,
- rozumienie potrzeby tolerancji,
- podniesienie wizerunku przedszkola w środowisku.
8. Podjęłam działania mające na celu udział w akcji „Marzycielska poczta”
Marzycielska Poczta wystartowała 12 października 2009 roku. Jest to ogólno¬polska akcja, która polega na wysyłaniu tradycyjnych listów i kartek do ciężko chorych dzieci. Na stronie MarzycielskaPoczta.pl prezentowane są profile chorych dzieci wraz z ich adresami pocztowymi. W profilach można odnaleźć najważniej¬sze informacje o dzieciach, ich zainteresowania czy krótką biografię. Pomysł utwo¬rzenia Marzycielskiej Poczty powstał z inspiracji nieistniejącą już amerykańską akcją „Make a Child Smile”, która powstała w 1998 roku. Marzycielska Poczta jest prowadzona wyłączenie przez wolontariuszy. Są to młodzi ludzie, którzy mieszkają w różnych stronach Polski
Wspólnie z dziećmi zaczęliśmy wysyłać listy i kartki z pozdrowieniami do ciężko chorych dzieci. Za każdym razem, kiedy wybieraliśmy chore dziecko, czy¬tałam najważniejsze informację, poznawaliśmy rodzinę dziecka. Przedszkolaki były bardzo poruszone losem chorych dzieci i chętnie uczestniczyły w pisaniu listów, które one dyktowały, a ja przelewałam na papier.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- pisanie listów i kartek,
- wspieranie chorych dzieci i ich rodziców,
- sprawianie radości innym,
- uwrażliwienie dzieci na cierpienie innych.
Sprawozdanie z realizacji zadań, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 4f rozporządzenia MENiS
Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej
1. Otrzymałam w ciągu realizacji stażu Nagrody Dyrektora
- 14 października 2012 roku z okazji Dnia Edukacji Narodowej
- 14 października 2013 roku z okazji Dnia Edukacji Narodowej
2. Otrzymałam nagrodę Burmistrza Miasta i Gminy Bogatynia
- 14 października 2014 roku z okazji Dnia Edukacji Narodowej
3. Uzyskałam III miejsce w Konkursie dla Nauczycieli „14 Festiwal Sztuki Małego Dziecka” – esej na temat „Kreatywna twórczość dziecka”
4. Mój wychowanek Kuba Ł zakwalifikował się w Ogólnopolskim Konkursie Piosenki „Muzyczna Kraina Przedszkolaka”
do finału, który odbył się w Gnieźnie
5. Moja wychowanka Iga Z. otrzymała I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Plastyczno-Technicznym „Ekologiczny Instrument muzyczny”
6. Moi wychowankowie uzyskali wysokie noty i wyróżnienia w przeglądach organizowanych przez środowisko lokalne oraz konkursach ogólnopolskich
- Przegląd Widowisk Jasełkowych – BOK styczeń 2013, 2014.
- Jesienny Liść – BOK listopad 2012.
- Wielkie Maluchów Śpiewanie – BOK marzec 2014.
- IX Przegląd Wierszy Jana Brzechwy – konkurs organizowany przez Szkołę Podstawową w Opolnie Zdrój marzec 2014.
- „Nie obejdzie się bez misia” – Ogólnopolski Konkurs Plastyczny – wyróż¬nienie Michalina K.
- Ozdoba, dekoracja wielkanocna” – Ogólnopolski Konkurs Plastyczny – wyróżnienie Igor C.
- „Mój dąb” – Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny – wyróżnienie Hania M., Michalina K.
- „Najpiękniejsza ramka na zdjęcie” Ogólnopolski Konkurs Plastyczny – wyróżnienie Michalina K, Hanna M.
EFEKTY DZIAŁAŃ
- Rozwijanie zainteresowań i zdolności dzieci,
- Promowanie uzdolnień dzieci w środowisku lokalnym i ogólnopolskim,
- Pozyskanie pozytywnego wizerunku w oczach rodziców, środowisku lokal¬nym oraz władz oświatowych,
- Ukoronowanie mojej pracy pedagogicznej oraz mobilizacja do dalszej pracy.
§ 8 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia MENiS
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony
W ramach realizacji tego zadania rozpoznałam i rozwiązałam problemy edukacyjne i wychowawcze, które udokumentowałam jako:
- Opis i analiza przypadku: dziecko nadaktywne
- Opis i analiza przypadku: dziecko z zaburzeniami rozwoju ruchowego oraz funkcji poznawczych
OPIS I ANALIZA PRZYPADKU
Dziecko nadaktywne
WSTĘP
Termin nadaktywność, inaczej „nadpobudliwość psychoruchowa” dotyczy zarówno sfery ruchowej jak i psychicznej. Przejawi się w postaci wzmożonego pobudzenia ruchowego, nadmiernej reaktywności emocjonalnej oraz zaburzeniach funkcji poznawczych, głównie w postaci zaburzeń uwagi (według H. Natowskiej)
Dzieci nadpobudliwe są bardzo kłopotliwe dla otoczenia. Swoim zachowa¬niem stwarzają wiele problemów wychowawczych zarówno rodzicom jak i nauczycielom. Dzieciom nadpobudliwym należy poświęcać dużo uwagi. Wyma¬gają nie tylko specjalnego sposobu postępowania jak również odpowiedniej postawy rodziców i wychowawców.
IDENTYFIKACJA PROBLEMU
Jakub to pięcioletni chłopiec, który uczęszcza do grupy dzieci cztero-
i pięcioletnich. Większą przewagę stanowią jego rówieśnicy. Po kilkudniowej obserwacji grupy to on stał się dzieckiem, które wybijało się na pierwszy plan. Jednakże wynikało to z sytuacji przyczynowo-skutkowej, w której uczestniczył Jakub. Zauważyłam, że chłopiec reaguje bardzo impulsywnie podczas drobnych czynności w działaniu i ma trudności w wyrażaniu swoich emocji. Niekiedy dochodzi do przejawów agresji. Jest bardzo drażliwy i łatwo się irytuje. Dziecko nie budzi zastrzeżeń, jeśli chodzi o jego rozwój fizyczny. Jego stan zdrowia oceniam na dobry, dobrze odżywiony oraz odporny na choroby. Głównym proble¬mem, jaki dostrzegam jest sfera emocji, która u Jakuba jest zaburzona, a objawia się np. płaczliwością wspomniana wcześniej drażliwość agresja.
Nie potrafi powstrzymać się przed chęcią natychmiastowego załatwienia swoich pragnień. Nie reaguje na polecenia nauczyciela jak i personelu przed¬szkolnego. Zachowanie Jakuba często było bardzo skrajne i niebezpieczne, co zagrażało jemu jak i osobom w jego otoczeniu. Zaczęłam szukać rozwiązań, które powinny pomóc chłopcu.
Wywiad przeprowadzony z tatą wniósł wiele do sprawy. Jakub do drugiego roku życia wychowywany był w rodzinie pełnej. Jednakże w późniejszym czasie matka zaczęła stanowić zagrożenie dla rodziny. Okazało się, że była uzależniona od środków odurzających. Nie wiadomo, czy czegokolwiek nie zażywała podczas ciąży. Małżeństwo rozpadło się, a opiekę nad dzieckiem przejął ojciec. Matka straciła prawa rodzicielskie. Uchroniło to dziecko od dalszej egzystencji w rodzinie patologicznej.
GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Dane zostały zgromadzone za pomocą: wywiadu, diagnozy pedagogicznej, analizy dokumentów. Stan emocjonalny Jakuba, środowisko rodzinne jak i relacje z otoczeniem było poznawane przez obserwacje chłopca w różnych sytuacjach jak i działaniach. Dogłębnie analizowałam zgromadzone dokumenty jak i kolejne wywiady.
Zdaniem taty zachowanie Jakuba było spowodowane nadmiernym rozpiesz¬czaniem syna jak i każdorazowym wynagradzaniem mu utraty matki. Ojciec nie potrafi stosownie do sytuacji używać w stosunku do syna słowa „nie”. Jednakże jest dla Jakuba dużym autorytetem.
Deklarowaną chęć współpracy ze strony ojca, postanowiłam skierować do poradni psychologiczno-pedagogicznej, aby mieć pełniejszy obraz zaistniałej sytuacji. Natomiast całą rodzinę zaprosiłam na indywidualne zajęcia terapeutyczne z elementami metody W. Sherborn. Po pewnym czasie można było już dostrzec u dziecka większy spokój, zaczął powoli panować nad swymi emocjami oraz zachowaniem.
W pierwszym roku mojej pracy z grupą Jakuba, a były to wówczas trzylatki chłopiec miał bardzo duże trudności z działaniu. Nadmiernie irytował się i narzucał swoją wolę. Jeśli ktoś się z nim nie zgodził bił, popychał dzieci i głośno krzyczał. Potrafił wyrwać z ręki drugiej osobie zabawkę, ponieważ ta nie chciała mu jej dać. W ataku złości rzucał się bezwładnie na podłogę krzycząc i spinając mięśnie ciała. Zachowanie Jakuba nie było adekwatne do sytuacji oraz wywołują¬cej jej bodźca. Niejednokrotnie zwracana uwaga przez osobę dorosłą nie powodo¬wała opanowania ataku złości u dziecka, wprost przeciwnie powodowała nasilenie się agresji. Jakub wówczas potrafił wić się po podłodze jak gąsienica. Za wszelką cenę stara się udowodnić, że to on ma rację. Bez podania powodu w ataku szału niszczy dzieciom wytwory z np. z klocków. W dalszym ciągu, gdy pojawią się trudności, czy jakiekolwiek przeszkody reaguje szybciej emocjonalnie niż jego rówieśnicy. Szybciej rezygnuje z budowli klocków, układania puzzli czy prac plastycznych. Niechętnie współdziała z grupą. Stara się za wszelką cenę być indywidualnością w grupie w złym słowa tego znaczeniu. Podczas zajęć z zakresu mowy i myślenia chłopiec nie chce w nich uczestniczyć, przeszkadza, rozmawia z kolegami. Moje włączanie Jakuba do rozmowy podczas np. burzy mózgów na¬potyka się z odmową, a jego odpowiedzi bardzo często nie są na temat. Robi przy tym dziwne miny, obraża się, odsuwa się od grupy. Pytany po zajęciach, czym było spowodowane jego zachowanie nie potrafi odpowiedzieć, w tym samym momencie zaczyna przytulać się, uśmiechać. Odwraca sytuację opowiadając, np. co robił wczoraj w domu. Trudno jest mu skupić się na tym, co dorosła osoba chce mu przekazać.
W trakcie zajęć plastycznych Jakub jest osobą kreatywną, lecz robi wszystko w przyspieszonym tempie. Prawidłowo posługuje się nożyczkami, pędzlem, lubi lepić z plasteliny. Nacisk kredki chłopca jest zbyt silny, prace schematyczne, lecz bogate w szczegóły. Koloruje z rozmachem, prawidłowo dobiera kolory. Prawi¬dłowo posługuje się sztućcami. Czynności samoobsługowe bez żadnych zastrze¬żeń. Podejmuje bardzo chętnie działania, które z góry przesadzone są, że przyniosą mu sukces. Chętnie podejmuje zabawę z dwójką dzieci z resztą kolegów i koleżanek bywa różnie.
ZNACZENIE PROBLEMU
W świetle literatury psychologicznej, socjologicznej, czy pedagogicznej to rodzina jest podstawową grupą społeczną, która ma zagwarantować dziecku poczucie bezpieczeństwa, miłości, status ekonomiczno-materialny, rozwój intelek¬tualno-fizyczny itd. W przypadku Jakuba poczucie stabilności, bezpieczeństwa zostało przerwane. Utrata jednego z rodziców nie zależnie, z jakiego powodu powoduje spustoszenie w psychice dziecka, a emocje zaczynają brać górę. Emocje ulegają kształtowaniu po przez otoczenie dziecka.
W miarę rozwoju psychicznego chłopca pojawiają się potrzeby wyższego rzędu np. społeczne. Jeśli natomiast dochodzi do sytuacji, gdzie któraś z tych potrzeb nie zostaje zaspokojona to musimy mieć świadomość, że rozwój psy¬chiczny również nie będzie przebiegał prawidłowo. To właśnie więź emocjonalna kształtuje prawidłowy rozwój. Jeśli dziecko znalazło się w sytuacji, gdzie musi żyć w stale zmieniającym się otoczeniu i wciąż przystosowywać się do stale zmieniają¬cych się bodźców wówczas będzie miało problemy ze skupieniem swojej uwagi na jednej osobie czy rzeczy. Nadmiar bodźców i duża częstotliwość ich pojawiania się mogą być efektem zmieniających się opiekunów. Oczywiście ogromny wpływ ma również to, że opiekunowie bywają często niedostępni, a dziecko większość wolnego czasu spędza na oglądaniu telewizji.
Po przez zachowanie dorosłych dzieci kroczek po kroczku poznają siebie. Dzięki temu dziecko buduje spójny, stabilny i pewny siebie obraz. Szukam za każdym razem sposobności do tego, aby chwalić Jakuba za jego prawidłowe zachowanie, za współpracę z rówieśnikami oraz za opanowanie, które zaczyna u niego się przejawiać.
PROGNOZA
Ważne jest, aby pomóc dziecku w znalezieniu dziedziny, która odpowiada jego talentom. W której działalność będzie dawać mu zadowolenie. Pozwoli na odkrycie i rozwijanie predyspozycji i zainteresowań (D. Goleman 2000).
Jak powszechnie wiadomo dzieci, które mają jakiś talent, lub rozwijają swoją pasję rozwijają się lepiej. Podnosi się ich samoocena, realizują się, mimo, że niekiedy nie ma to wpływu na wyniki kształcenia w szkole. Zauważenie i podkreślenie zalet oraz mocnych stron Jakuba pozwoli ułatwić codzienną pracę oraz wspomoże prawidłowy rozwój chłopca.
Jakub wykazuje zainteresowanie przyrodą i posiada dość szeroką wiedzę na ten temat, jak na swój wiek. Świat prehistoryczny nie jest mu obcy, a dino¬zaury budzą u niego podziw. Bardzo lubi się nimi bawić. Wszelkiego rodzaju zabawy ruchowe ze śpiewem cieszą się u Jakuba zainteresowaniem. Obecnie dziecko wyciszyło się, potrafi kontrolować swoje działania, jak i liczy się ze zdaniem innych. Reaguje poprawnie na wydawane polecenia, jest chętny do pomocy nauczycielowi.
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ
Cele:
- dalsze próby nawiązania kontaktu z domem rodzinnym,
- przebadanie dziecka w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, która wskaże zalecenia do dalszej pracy z dzieckiem,
- przekonanie Jakuba o konieczności poważnego traktowania swoich obowiąz¬ków, respektowania uwag nauczycieli,
- wygaszanie u chłopca agresywnych zachowań i narzucania własnego zdania rówieśnikom,
- zaprzestanie używania przez chłopca agresji i stosowanie się do ogólnie przyjętych norm.
Zadania:
- organizowanie zabaw rozwijających poczucie sprawstwa: ćwiczenia uczące koncentracji uwagi, wyciszające. Gry i zabawy stolikowe posiadające zasady.
- wzmacnianie samooceny i poczucia własnej wartości: wzmacnianie po przez indywidualną recytację wierszy, śpiewanie piosenek, wzbogacanie słownika mowy czynnej i biernej, co pozwoli na łatwość wypowiedzi, zajęcia sportowe – Jakub, jako na przykład kapitan drużyny.
- ograniczenie nieprawidłowych zachowań społecznych i integracja z grupą.
Wykorzystałam muzykoterapię, bajki relaksacyjne, ćwiczenia sportowe rozładowujące napięcie emocjonalne, zajęcia według metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn, które pozwoliły na wyciszenie się, zdobycie zaufania jak i nawiązanie lepszych kontaktów interpersonalnych.
WDROŻENIE ODDZIAŁYWAŃ
W toku codziennych zajęć i czynności w przedszkolu przestrzegałam ustalo¬nych zasad i reguł. Nawiązałam bliski kontakt z dzieckiem, co nie było trudne, ponieważ Jakub potrzebuje tej bliskości i sam o nią zabiegał. Pilnowałam, aby prace wykonywane przez chłopca doprowadzane były do końca.
Starałam się podnosić samoocenę dziecka oraz podnosić poczucie jego wartości Podkreślałam prawidłowe zachowania, a negatywne starałam się tłumić. W napadzie emocji nie dawałam się wciągnąć w konflikt. Starałam się przeczekać aż emocje opadną i wówczas rozmawiałam z dzieckiem. Jedynym przekazem w chwili eksplozji emocji są jasne komunikaty typu: weź, usiądź, spróbuj i tak dalej i żądać wykonania komunikatu (C. Neuhaus 2003). Nie należy wówczas popędzać dziecka, ponieważ spotka się to z odmową i protestem z jego strony.
Wraz z upływem czasu Jakub wykonywał coraz trudniejsze zadania, a jego napady złości stały się ograniczone i bardziej kontrolowane. Zauważyłam, że chłopiec bardzo lubi być chwalony. Za każdy nawet najdrobniejszy sukcesy chwaliłam chłopca przed całą grupą.
Ogromną potrzebę ruchu Jakuba postanowiłam wykorzystać do celów spo¬łecznie pozytywnych. Podsuwałam do wykonania różne czynności: rozdawanie pomocy do zajęć, układanie zabawek lub książek, pełnienie funkcji dyżurnego w nakrywaniu do stołów. Wzmacniałam tym samym poczucie jego wartości, sugerując, że to, co robi jest bardzo ważne.
Dla rozwiązania problemów wychowawczych posługiwałam się znanymi
i sprawdzonymi metodami, które poznawałam podczas licznych szkoleń oraz na podstawie literatury. Duże walory odprężające dawała Jakubowi możliwość odpoczynku po intensywnej pracy. Chłopiec wyciszał się i nabierał pewności siebie
EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Efektem wdrożonych przeze mnie trzyletnich oddziaływań na Jakuba było nabycie prawidłowych zachowań społecznych. Dały się zauważyć pierwsze oznaki „postępowania naprawczego” – odpowiednie zarządzanie swoimi emocjami, pod¬wyższenie własnej samooceny jak i własnej wartości, doznawanie przyjemności oraz radości zabawy. Coraz częściej dochodziło do konfliktów między chłopcem a rówieśnikami. Jakub szukał z nimi kontaktu i coraz częściej znajdował kolegów do zabawy. Chłopiec zdaje sobie sprawę z problemu, który go dotyka i świadomie podejmuje z nim walkę.
WNIOSKI I REFLEKSJE
Należy kontynuować działania zmierzające do korygowania zachować dziecka. W przedszkolu i w domu organizować zajęcia wymagające dłuższego skupienia, chwalić jego osiągnięcia, unikać nadmiaru negatywnych bodźców
Praca z Jakubem jest procesem długotrwałym, lecz może przynieść spodzie¬wane efekty. Wszystko również zależ od dobrej współpracy osób odpowiedzial¬nych za Jakuba. Miejmy nadzieję, że rodzina, w której jest obecnie Jakub zapewni mu oparcie, miłość i poczucie bezpieczeństwa.
W podsumowaniu pozwolę sobie zacytować fragment książki H. Natowskiej o wychowaniu dzieci nadaktywnych: Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo, wychowane od najwcześniejszego dzieciństwa w spokojnej atmosferze, w systemie konsekwentnych wymagań i stałej kontroli, przy pełnej pomocy rodziców i nauczy¬cieli mają wszelkie szanse prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie, aczkolwiek nadal pozostaną skłonne do przejściowych zaburzeń równowagi procesów nerwowych.
BIBLIOGRAFIA
1. Bauer J., Empatia. Co potrafią lustrzane neurony, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
2. Davidson R. J., Życie emocjonalne mózgu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013.
3. Nartowska H., Wychowanie dziecka nadpobudliwego, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1986.
4. Pospiszył K, Żabczyńska E. Psychologia dziecka niedostosowanego społecznie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980.
OPIS I ANALIZA PRZYPADKU
Dziecko z zaburzeniami rozwoju ruchowego oraz funkcji poznawczych
WSTĘP
Małgosia do Przedszkola Publicznego nr 5 uczęszcza od września 2013 roku. Jest w najstarszej grupie V. Wychowywana jest w rodzinie pełnej, ma starsze rodzeństwo. Pierwsza konsultacja oraz wnioski z Poradni Psychologiczno-Peda¬gogicznej zostały przekazane rodzicom, kiedy Małgosia miała 3 lata. Była pod opieką neurologiczną (zespół Westa), leczona farmakologicznie. Nie uczęszczała wówczas do przedszkola. Zaleceniem poradni jest umieszczenie dziewczynki w przedszkolu, oraz objęcie wczesnym wspomaganiem rozwoju.
IDENTYFIKACJA PROBLEMU
Od pierwszego dnia w przedszkolu zauważyłam niepokojące obawy, które nie pozwoliły na nawiązanie kontaktu z Małgosią:
- zaburzenia równowagi,
- trudności w logicznym myśleniu,
- słaba percepcja słuchowa,
- słaba sprawność fizyczna (wolno się porusza),
- słaba sprawność manualna,
- trudności w obszarze językowym(zacina się, mówi powoli).
Na podstawie obserwacji, wywiadu z matką, rozmów z nauczycielkami, jakie przeprowadziłam w przedszkolu ustaliłam, że Małgosia wymaga większej uwagi ze strony przedszkola oraz domu rodzinnego.
GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Dziewczynka nie utożsamiała się z grupą, nie współdziałała w zabawie, nie nawiązywała kontaktu z żadnym dzieckiem. Bardzo rzadko wykazywała inicjatywę w zabawie. Była bardzo nieśmiała. Bała się schodzić i wchodzić na schody. Dlatego też niechętnie wychodziła z sali. Małgosia przejawiała spowolnienie psy¬choruchowe, utrzymywała pewien dystans emocjonalny w kontakcie z dorosłymi
i z dziećmi. Jej nastrój często bywał obniżony, nie wykazywała ożywienia. Lubiła spokój i ustalone rytuały znanych czynności. Dziewczynka miała ogólnie słaby napęd do działania. Najchętniej zasiadała w jednym miejscu i poddawała się takim instrukcjom, które nie wymagały od niego wysiłku fizycznego ani intelektualnego. Łatwo się męczyła i szybko zniechęcała pod wpływem przeszkody w realizacji jakiegoś zadania. Małgosia miała niską sprawność ruchową i manualną. Słabo ma¬nipulowała przedmiotami, przejawiała ogólnie małą aktywność ruchową. Wykony¬wała polecenia dotyczące prostych, pojedynczych czynności takich jak: podaj, weź, trzymaj, podnieś. Jej spontaniczne zabawy były ubogie pod względem wykonywa¬nych czynności.
ZNACZENIE PROBLEMU
Proces nabywania umiejętności i wiadomości jest niezmiernie ważny,
a szczególnie ważne jest stworzenie dziecku z zaburzeniami rozwoju psychorucho¬wego oraz funkcji poznawczych optymalnych warunków do ich opanowania. Systematyczne wdrażanie przemyślanych oddziaływań przyniosło nieznaczne efekty. Mimo ustawicznej pracy w zakresie:
- usprawnienia motoryki małej i dużej,
- wyrabiania koordynacji zmysłowej,
- ćwiczeń w zakresie spostrzegawczości słuchowej i wzrokowej,
- wyrabianie koncentracji uwagi oraz samokontroli.
Małgosia w niewielkim stopniu opanowała program klasy zerowej, udało się natomiast wykształcić u niej niektóre pozytywne nawyki:
- postępy w poruszaniu się po schodach,
- próby samodzielnego ubierania się i rozbierania,
- samodzielność w czynnościach samoobsługowych,
- nawiązywanie kontaktów z dziećmi, które zna,
- uprzątanie miejsca zabawy.
PROGNOZA
Nauczyciel pracujący z dziećmi musi liczyć się z tym, że każde dziecko ma inne tempo i rytm rozwoju. Dlatego wymagania muszą być dostosowane do indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka. W pracy z Małgosią ważne było stworzenie życzliwej atmosfery wokół niej. Równolegle z poznaniem dziecka i pracą nad jego wszechstronnym rozwojem poznawałam jego środowisko rodzinne i współpracowałam z nim, gdyż oddziaływania prowadzone w przedszkolu powinny być kontynuowane w domu.
Spodziewany stan w przypadku zaniechania oddziaływań, pogłębienie trudno¬ści w nauce i nasilenie negatywnych zachowań.
Wdrożenie systematycznych działań w kierunku usprawnienia motoryki, percepcji wzrokowej, słuchowej, ćwiczeń spostrzegawczości, systematyczna praca z nauczycielem – terapeutą oraz współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedago¬giczną przyniesie oczekiwane efekty.
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ
Cele
- uświadomienie matce, że systematyczna praca jest konieczna,
- usprawnienie motoryki małej i dużej,
- praca indywidualna w zakresie ćwiczeń spostrzegawczości, percepcji wzroko¬wej i słuchowej,
- uspołecznienie dziewczynki, wdrażanie do nawiązywania prawidłowych kon¬taktów z rówieśnikami,
- wzbudzenie poczucia własnej wartości oraz wiary we własne siły.
Zadania:
- otoczyć dziecko życzliwością i pomocą,
- uświadomić dziecku, że praca może być przyjemna i daje korzyści,
- nawiązać kontakt z matką dziewczynki i ustalić wspólny sposób oddziały¬wania na dziecko,
- zachęcać do regularnego wykonywania czynności, z którymi dziewczynka dobrze sobie radzi; wzmocni to poczucie jej wartości oraz samoocenę,
- dobierać zajęcia z całą grupą tak, aby umożliwić dziecku osiągnięcie pozy¬tywnych wyników,
- pozytywne wzmacnianie – chwalenie i nagradzanie najdrobniejszych sukcesów,
- włączyć Małgosię do zajęć terapeutycznych.
WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ
Opieką dydaktyczno-wyrównawczą oraz terapeutyczną dziewczynka została objęta pod koniec października, kiedy zauważyłam powolne zaklimatyzowanie się Małgosi w grupie przedszkolnej. Ze względu na bardzo niską sprawność ma¬nualną prowadzone ćwiczenia początkowo skupiały się głównie na wyrabianiu sprawności ręki w zakresie drobnych mięśni, aby dziecko mogło bez problemu posługiwać się ołówkiem, nożyczkami. Ponadto prowadziłam ćwiczenia języ¬kowe, orientacji przestrzennej, starałam się też rozwijać spostrzegawczość, pamięć, uwagę. Małgosia nie zawsze chętnie wykonywała ćwiczenia.
Duże zaangażowanie z mojej strony, ze strony nauczyciela – terapeuty i dobra współpraca z mamą dziewczynki pozwoliły na podjęcie właściwej i skutecznej pomocy dziecku. Powoli pokonywała ona własne trudności i nabywała coraz więcej umiejętności w zakresie grafomotoryki. Stale podkreślałam znaczenie każdej, samodzielnie podjętej przez dziecko próby i zachęcałam do dalszych działań. Zabawy dowolne z rówieśnikami i gry ogólnorozwojowe przyczyniły się do większej aktywności i komunikatywności dziewczynki oraz jej uspołecznienia. Małgosia chętniej brała udział w zajęciach z całą grupą, była wesoły, a nawet czasami wykazywała inicjatywę w zabawie.
W pomoc Małgosi zaangażowałam całą grupę, do której uczęszczała dziew¬czynka. Uświadomiłam dzieciom, jak duży wysiłek musi włożyć Małgosia
w pracę, którą oni wykonują bez problemu. Wskazywałam sytuacje, w których mogą zaoferować koleżance swoją pomoc..Często chwaliłam dziewczynkę, dbając o to, aby były one wyraźnym sygnałem dla grupy, że Małgosia potrafi już wiele. Poprzez te wszystkie działania dzieci akceptowały dziewczynkę.
EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Małgosia na początku swojej edukacji w przedszkolu miała problem ze swoimi emocjami, z zaaklimatyzowaniem się w nowej społeczności. Jej wiedza, umiejętności i sprawności były na bardzo niskim poziomie. Po roku pracy z dziew¬czynką, zarówno w szkole jak i w domu, jest widoczna poprawa. Małgosia przełamała opory związane z nowym otoczeniem – przedszkolem, ma nowe koleżanki/kolegów, z którymi lubi przebywać, chętnie bierze udział w proponowa¬nych formach zajęć i zabaw. Próbuje pokonywać trudności, nie zniechęca się szybko; chętnie pomaga w różnych czynnościach w przedszkolu. Dziewczynka jest chętna do pracy, cieszy się z każdej nawet najdrobniejszej pochwały ze strony nauczyciela. Potrafi posługiwać się nożyczkami, prawidłowo trzyma ołówek, kreśli wzory literopodobne, chętnie koloruje obrazki.
WNIOSKI I REFLEKSJE
Aby Małgosia osiągnęła dojrzałość szkolną należy poświęcić jej bardzo dużo uwagi oraz pracy. Podjęcie skutecznej i wieloaspektowej terapii spowoduje, że nastąpi zmniejszenie zaburzeń funkcji poznawczych i emocjonalno-uczuciowych, ruchowych oraz percepcji wzroku i słuchu.
Prawdopodobnie Małgosia będzie uczennicą słabszą od pozostałych dzieci, jednak kontynuowana przez nauczycielkę w szkole praca indywidualna oraz umieszczenie dziewczynki w klasie integracyjnej będą stopniowo przynosić efekty. W tym celu należy uzyskać zgodę matki na rozmowę o Małgosi z nauczycielką klasy I. Rozmowa ta jest konieczna, ponieważ ułatwi nauczycielowi diagnozę oraz pozwoli nakreślić kierunki pracy z dziewczynką.
Niezwykle istotna jest także współpraca z matką dziewczynki. Powinna ona wykazać się ogromną cierpliwością i konsekwencją w działaniu. Powinna motywo¬wać dziewczynkę oraz stosować system pochwał i nagród, ponieważ w przypadku Małgosi bardzo ważna jest wiara we własne siły oraz swoje możliwości. Należy uświadomić mamie, że dziewczynka będzie stale wymagała pomocy w kierunku usprawnienia funkcji poznawczych, społecznych emocjonalnych.
Aby pomoc była skuteczna, matka musi w dalszym ciągu współpracować ze specjalistami z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Współpraca to nie tylko rozmowa, ale także przeniesienie konkretnych działań na środowisko rodzinne.
BIBLIOGRAFIA
1. Jackowska E., Środowisko rodzinne a przystosowanie społeczne dziecka w młod¬szym wieku szkolnym, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1980.
2. Przetacznikowi M., Podstawy rozwoju psychicznego dzieci i młodzieży, Wy¬dawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1978.
3. Spionek H., Psychologiczna analiza trudności i niepowodzeń szkolnych, Pań¬stwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1970.
opracowała
mgr Marzanna Michalska
Opolno Zdrój
Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na nauczyciela dyplomowanego
O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.