Helka i królik Alojz

Trzi dni tymu moja siostra Helka przilazła ze szkoły uślintano i tak beczy, ale tak beczy, że cołki klajd miała ufifrany ciompami. Żol mi się jom zrobiyło i się pytom:
Helka tyś dostała jako uwaga od rechtorki?
Niyyyyyyy- i wyje dali.
To możno żeś źle co porachowała?
Niyyyyyyy- i wyje dali.
Zaś żeś Tadzikowi pinezka położyła na stołek?
Niyyyyyyy!
To godej co się stało bo terozki to jo już nic nie rozumia.
Rechtorka padała, żeby na jutro kożde dziecko opisało swoji ulubione zwierzontko, a jo żodnego ni mooooom – i wyje jeszcze głośni.

Przaja Helce i mi się jom fest żol zrobiyło. Miarkowoł żech poł nocy jak ji pomoc i w końcu wpod żech na gynialny pomysł. Rano ledwo Helka stanyła godom ji:
Helka jeżeś uratowano. Wiesz kaj starzik mo za szopom taki wielki kroliczorz?
No toć że wiym- pado Helka- fol królików i króliczych bobkow. Chobyś był ślepy to po smrodzie trefisz.
A tam bobki- godom- ty smol całe bobki. Niż pódymy do szkoły to się tam po cichu zakradnymy. Wyciągnymy najgryfniejszego krolika i bydziesz miała żywe zwierzontko- dostaniesz szostka, bo bydziesz miała tak jak żodyn.
Helka na mie zaglondała jakby mie miała za gupka, ale wreszcie się uśmiychła.
Yno tak se Helko myśla jako my tego krolika do szkoły zaniesymy- ledwo żech to padoł, to Helka myk do lauby bez słowa. Łoroz patrza, a ona targo ze sobom taki stary niebieski wozek na lalki.
Helka czyś ty ogupła! Ni ma czasu na bawiyni. Trza iś a ty sam swoji graczki przinosisz.
A Helka zaglondo na mie tymi czornymi slypkami i się uśmiycho. Naroz łapła tego biołego królika, co wyglondoł jakby mioł zola pod okiym i go wciepuje do tego wozka. Joch mysloł, że tyn krolik bydzie uciekoł, ale kaj... On se legnył w tym wozku jak jaki panisko i się asiył. Helka wyciongła z bojtlika kraiczek chleba, dwie marekwie i padała, że do połednia to mu musi styknąć. Potym go przikryła takom bronotnom dekom od starki, no i my się zebrali i poszli do szkoły. Jo, Helka i królik. Szkoła my mieli prawie że pod nosym, ale i tak my całom drogom rzykali, żeby nas mamulka nie trefiyła bo by było larmo, aż by my furgali.
Jak my już przijechali na miejsce to Helki tak te wszystki dziołszki oblazły, że aż żech się staroł czy ona se sama do z nimi rada.

Ta wredno piegowato Maryjka to do ni zarozki padała:
Pfff, królika żeś we wozku prziwiozła. A on się chocioż jako mianuje ?
Helka yno zadarła nos do gory i godo :
Ja, to je Alojz. Królik Alojz.
Wiela nie brakowało co by mi ciompa wyskoczyła z nosa ze śmiychu. Bo Alojz to je nasz starzik. I żech se pomyśloł : jakby Alojz wiedzioł kaj teraz je od niego krolik to by nom uszy przetrzepoł.
Skończyło się to wszystko tak, że Helka skuli Alojza dostała szostka, ale w hefcie ji rechtorka napisała:
„ Bardzo prosza, coby Helka już wiyncyj do szkoły krolikow w tym wozku nie prziwoziyła , bo jak na chwila wyciongła Alojza to nom obgryz cale krzoki kole płota”

Jaki było w doma larmo to już wom chyba godać nie musza, ale przynajmi żech uratowoł honor moji siostry.