Współpraca szkoły ze specjalistami i domem rodzinnym dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

Współpraca szkoły ze specjalistami i domem rodzinnym dziecka z niepełnosprawnością intelektualną

Placówki integracyjne nawiązują kontakt i współpracują z instytucjami wspierającymi działania dydaktyczno – wychowawcze. Są to m.in. PFRON, PPP, inne placówki integracyjne i specjalne, uniwersytety, placówki doskonalenie nauczycieli, stowarzyszenia i fundacje działające na rzecz osób niepełnosprawnych.
Duże znaczenie dla współczesnej szkoły ma współpraca z rodzicami. W klasach integracyjnych może obejmować szereg różnych aspektów, w zależności od etapu edukacyjnego. Chętni do współpracy rodzice są cennym elementem dobrze funkcjonującej klasy.
Rodzice dzieci niepełnosprawnych w klasach integracyjnych stanowią dla siebie nawzajem grupę wsparcia, mogą dzielić się swoim doświadczeniami, a także integrować z innymi rodzicami.
Jak podkreśla J. Wyczesany do zadań rodziny w zakresie zaspokajania specjalnych potrzeb dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo zaliczyć można:
- określenie potrzeb dziecka na podstawie obserwacji jego rozwoju
- rejestrowanie postępu rozwoju
- ocena całego procesu rewalidacji dziecka
- włączenie rodziców w podejmowanie decyzji i formułowanie programu oddziaływań rehabilitacyjnych
- oferowanie rzetelnej pomocy psychologicznej, socjalnej i medycznej
- okazywanie akceptacji i zrozumienia
W systemie kształcenia specjalnego według J. Wyczesany, ważne funkcje mają do spełnienia: rodzina, szkoła i zakład pracy. Głównymi elementami organizacyjnymi systemu rewalidacji są placówki oświatowo – wychowawcze, placówki medyczne, dom rodzinny wraz z najbliższym otoczeniem dziecka.
„Współpraca z rodzicami ma na celu usprawnianie funkcjonowania rodziny oraz włączenie rodziców w proces dydaktyczno – wychowawczy szkoły”. Rodzice otrzymują również wiedzę z zakresu idei integracji, wychowania dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych, kształtowania umiejętności udzielania pomocy swojemu dziecku. Szkoła przyjmując na siebie obowiązek kształcenia i wychowania dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych , powinna mieć na względzie potrzeby rodzin dzieci niepełnosprawnych.
Należy pamiętać, iż współpraca z rodziną jest jedną z podstawowych zasad obowiązujących w pedagogice specjalnej. Osiągnięcia i umiejętności zdobyte w szkole powinny być również wykorzystywane w domu. W celu usprawniania zaburzonych funkcji psychicznych i fizycznych dziecka nieodzowna jest forma rewalidacji indywidualnej.
„Rewalidacja indywidualna jest podstawową formą specjalistycznej pomocy dzieciom upośledzonym umysłowo, które mają trudności w opanowaniu materiału nauczania oraz w nawiązywaniu kontaktów społecznych z powodu różnych wad i zaburzeń”. Jest to rodzaj zajęć wspierających proces nauczania specjalnego dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności. Mają one na celu usprawnianie funkcji psychicznych, fizycznych wyrównywanie braków dziecka.

Bibliografia:
1. Grygier U.: Praca w klasie integracyjnej. Materiały pomocnicze dla klas IV-VI i gimnazjum. Kraków 2004, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
2. Kosmowska B.: Dzisiaj się bawimy. Rewalidacja indywidualna prowadzona metodą dobrego startu. Scenariusze zajęć klas I – IV szkoły specjalnej. Warszawa 1999, WSiP
3. Popławska J., Sierpińska B.: Zacznijmy razem. Dzieci specjalnej troski w szkole podstawowej. Poradnik dla nauczycieli szkół integracyjnych. Warszawa 2001, WSiP.
4. Wyczesany J.: Pedagogika upośledzonych umysłowo. Kraków 2002, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.