Karuzela dni tygodnia - scenariusz zajęć

Temat zajęć: Karuzela dni tygodnia.
Prowadząca: Beata Krajewska
Czas: ok. 1 godzina

Cele ogólne:
Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej.
Poznanie nazw dni tygodnia; uświadamianie dzieciom następstwa dni tygodnia.
Rozwijanie wyobraźni dzieci.
Rozwijanie koordynacji ruchowo – słuchowo - wzrokowej; zachęcanie do ładnego śpiewania.
Rozwijanie pamięci dzieci; wdrażanie do wywiązywania się z przydzielonych zadań.
Ćwiczenia manualne; wycinanie trójkątów z nazwami dni tygodnia.

Pomoce dydaktyczne: WM, woreczki, koperty, CD, kartka A4 podzielona na siedem
kolumn i trzy wiersze dla każdego dziecka, kredki, kalendarz do powieszenia w kąciku

Grupa wiekowa: dzieci 6 – letnie.

Powitanie:
„Pory roku” – zapoznanie z piosenką poprzez zabawę ilustracyjną.

Cztery pory ma rok cały - naprzemienne uderzanie dłońmi o kolana
(najpierw lewą ręką w lewe, potem prawą w prawe).
Każda inna oczywiście - pstrykanie palcami.
Zima w śniegu, wiosna w kwiatach, naprzemienne uderzanie dłońmi o kolana.
lato w słońcu, jesień w liściach - pstrykanie palcami.
Wiosna, lato, jesień, zima - tupanie prawą nogą.
cztery pory rok nasz ma - klaskanie obiema rękami.
Każda inne zna zabawy - tupanie lewą nogą.
każda w co innego gra - klaskanie rękami.
Dzieci śpiewają piosenkę wspólnie, chórem z wykorzystaniem gesto - dźwięków;

„Karuzela z sylabami” – zabawa słuchowa; tworzenie słowa zaczynającego się drugą sylaba słowa poprzedniego (sztafeta sylabowa).
Dzieci siedzą w kole. N. podaje słowo dwusylabowe, np.
zi-ma. Zadaniem dziecka siedzącego obok N. jest wyodrębnienie drugiej sylaby
w słowie i podanie innego, zaczynającego się taką właśnie sylabą. Początkowo
N. pomaga dzieciom w wymyślaniu słów, podpowiada im, dopóki dobrze nie
zrozumieją zasady.

Znam pewnego kawalera – słuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna czytanego przez N.

Znam pewnego kawalera,
co na niedziele się tydzień ubiera.
W poniedziałek
Robi przedziałek.
We wtorek
wkłada do umywalki korek.
W środę
nalewa wodę.
W czwartek
Parska jak dziki lampartek.
W piątek
Myje nosa kawalątek.
W sobotę
wyciera się ręcznikiem frotte.
A w niedziele
Ma już do roboty bardzo niewiele.
Sam nie rozumiem
Dlaczego czasem
Śmieją się z niego,
Że jest brudasem.
Rozmowa na temat dni tygodnia na podstawie wiersza.
Co robił bohater w poszczególne dni?; w który dzień tygodnia bohater robił sobie przedziałek? Należy zadać pytania do kolejnych dni tygodnia. Wymieńcie po kolei dni tygodnia. N. pomaga dzieciom. Policzcie, ile jest wszystkich dni tygodnia! N. pomaga dzieciom wymieniać i liczyć na palcach kolejne
dni tygodnia.

„Tydzień” – zabawa ruchowa z elementami pantomimy. N. ustawia dzieci
w kole. Wskazane dziecko razem z N. wymienia nazwę dnia tygodnia (kolejno,
zaczynając od dowolnego). Każde musi zapamiętać, jakim jest dniem tygodnia.
Następnie do danego dnia przypisuje określoną czynność, np. poniedziałek –
podskakuje jak piłka, wtorek – robi przysiad, środa – robi pajacyki, czwartek
– obraca się dookoła, piątek – skacze jak zając, sobota – fruwa jak wróbel,
niedziela – kładzie się na podłodze. Wymienione czynności na hasło N. – określony
dzień tygodnia – wykonują dzieci, będące tym dniem tygodnia. Natomiast
na sygnał: Tydzień! każde dziecko wykonuje swoją czynność. Podczas kolejnych
powtórzeń zmiany sygnałów następują coraz częściej.

Karuzela dni – porządkowanie kolejnych dni tygodnia; nazywanie; praca z KP.
„Karuzela dni” – wycięcie elementów z karty pracy. N. rozdaje dzieciom kartę z KP.
Dzieci wycinają elementy i wkładają je do przygotowanych przez N. kopert. Odnoszą
na dywan. Każde dziecko ma wyznaczony obszar. Wyjmują elementy
„Karuzeli dni”. N. daje polecenie, który element karuzeli (w jakim kolorze)
dzieci mają wziąć i gdzie go położyć (na górze, na dole, z prawej, lewej
strony). Dzieciom wykonują polecenia N. Po ułożeniu całości wymieniają razem
nazwy dni tygodnia. Następnie rozkładają karuzelę i zaczynają układanie od
nowa – samodzielne.

„Kto następny” –zabawa dydaktyczna; utrwalanie nazw dni tygodnia. Wszyscy siedzą w kole. Dzieci odliczają kolejno dni tygodnia i zapamiętuję kim są.
Każdy dzień tygodnia bierze poszczególny instrument.
Nauczycielka mówi dni tygodnia, wtedy dane instrumenty grają rytmicznie tyle razy ile sylab ma dany dzień.

„Mój tygodniowy kalendarz” – codzienne ilustrowanie czynności. N. daje każdemu dziecku kartkę A4 podzieloną
na siedem kolumn i trzy wiersze. W najwyższym wierszu (wys. 2 cm) są napisane nazwy dni tygodnia. Pod nim są dwa puste wiersze. Pierwszy ma wys. ok. 3 cm (dzieci w tym miejscu rysują kropki dla oznaczenia kolejności dni w tygodniu), a najniższy zajmuje pozostałą część kartki. Tu dzieci będą rysowały. Dzieci po przyjściu do przedszkola będą codzienne rysowały, co robiły poprzedniego dnia w domu. Po tygodniu dzieci opowiedzą o swoich zajęciach w ciągu całego tygodnia.

Pory roku – utrwalenie piosenki; zabawa ilustracyjna.

Opracowała: Beata Krajewska