ZESPÓŁ DO OPRACOWANIA I KOORDYNACJI PROGRAMU PRACY Z UCZNIAMI, KTÓRZY NIE UZYSKALI PROMOCJI
Rok szkolny 2010/2011
I. WSTĘP
Brak podstawowych umiejętności dydaktycznych u niektórych uczniów naszej szkoły jest powodem trudności w nauce na danych etapach kształcenia, a w konsekwencji, powtarzania klasy. Uczniowie ci wymagają specjalnej opieki nauczycieli i rodziców a czasami nawet rówieśników. W grupie tej znajdują się osoby uogólnionymi trudnościami ( inteligencja poniżej przeciętnej, dysharmonie rozwojowe ).
Należy zadbać o rozwój uczniów poprzez przygotowanie odpowiednich zadań oraz treści kształcenia umożliwiających opanowanie podstawy programowej. Najczęściej uczniowie tacy powinni pracować indywidualnie lub w małych grupach. Wymagania edukacyjne kreować należy poziomie KONIECZNYM I PODSTAWOWYM.
II. CEL OGÓLNY
Stworzenie optymalnych warunków edukacyjnych oraz opieki psychopedagogicznej dla wskazanych w programie uczniów , w celu podwyższenia szans na promocję do klasy wyższej.
III. CELE SZCZGÓŁOWE
1. Indywidualizacja procesu nauczania stymulująca rozwój uczniów słabszych.
2. Rozwijanie zainteresowań i motywacji do pracy.
3. Kształtowanie osobowości i pobudzanie wiary we własne możliwości.
4. Stały kontakt z rodzicami uczniów, spisanie z nimi kontraktu warunkującego wysiłki edukacyjne nauczycieli i odniesienie sukcesu edukacyjnego przez uczniów.
5. Przebadanie ( aktualizacja opinii P. P-P ) uczniów w P.P-P i odniesienie tych wyników do procesu edukacyjnego.
VI. FORMY POMOCY UCZNIOM MAJACYM TRUDNOŚCI W UCZNIU SIĘ
1. Indywidualne zalecenia wyrównawcze, które każdorazowo są dostosowane do rodzaju ujawnionych braków oraz przez powtarzanie z uczniami, słabo opanowanych partii materiału.
2. Prowadzenie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.
3. Konsultacje przedmiotowe.
4. Różnicowanie trudności zadań domowych.
5. Dostosowanie sposobu i tempa pracy na lekcji do indywidualnych potrzeb uczniów
6. Zachęcanie uczniów do udziału w zajęciach pozalekcyjnych – harmonogram zajęć dodatkowych zostanie przekazany rodzicom.
7. Zorganizowanie pomocy koleżeńskiej.
8. Współpraca z rodzicami – zebrania, konsultacje, wskazówki do pracy z dzieckiem.
9. Współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym.
10. Wskazanie sposobów i form efektywnego uczenia się.
11. Rozwijanie umiejętności szkolnych i wykorzystanie ich w procesie uczenia.
12. Egzekwowanie obecności ucznia w szkole.
13. Stosowanie zasady „małych kroków”.
14. Stosowanie różnych metod pracy na lekcjach.
15. Opracowanie modyfikacji programowych i aneksów dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
16. Utworzenie dla każdego ucznia zdiagnozowanego w P. P-P, przejawiającego problemy edukacyjne lub wychowawcze Karty indywidualnych potrzeb ucznia oraz Planu działań wspierających.
V. PRZEWIDYWANE EFEKTY
1. Uczniowie, którzy podejmą współpracę z nauczycielami i osiągną wyniki
zgodne z wymogami edukacyjnymi, otrzymują promocję do klasy wyższej.
2. Wzrost motywacji do nauki.
3. Wzrost samooceny ucznia.
4. Uczeń rozwija swoje zainteresowania.
VI. MONITORING I EWALUACJA
Monitoring szkolnego systemu wspierania ucznia z trudnościami w uczeniu, odbywa się przez analizę dokumentów szkolnych ( dziennik lekcyjny, dziennik zajęć wyrównawczych, okresowe sprawozdania z prac Zespołu ).
Ewaluację stanowią:
Semestralne i roczne analizy osiągnieć uczniów z trudnościami w uczeniu się.
VII. REALIZACJA ZADAŃ
Zasadniczy ciężar realizacji powyższych form pracy dla uczniów mających trudności w uczeniu się, spoczywa na nauczycielach-przedmiotowcach oraz wychowawcach klas, do których przepisania zostali wyszczególnieni w programie uczniowie.
Główne zadania wychowawcy:
1. Monitorowanie ocen cząstkowych i reagowanie w przypadku niepokojącej ilości słabych stopni – konsultacje z przedmiotowcem oraz rodzicem
2. Monitorowanie frekwencji i stały kontakt z rodzicami w kwestii usprawiedliwień
3. Ciągłe motywowanie ucznia do osiągniecia wymaganych poziomów edukacyjnych, pomoc w realizacji zamierzonych celów np. zorganizowanie pomocy koleżeńskiej, zaangażowanie ucznia w prace na rzecz szkoły itp.
4. Organizacja pomocy koleżeńskiej
5. Wsparcie i monitorowanie wysiłków rodziców
Główne zadania nauczyciela-przedmiotowca:
1. Informacje o niepokojących wynikach w nauce przekazane wychowawcy ( ważny sprawdzian, nieprzygotowanie do lekcji itp. )
2. Stosowanie różnorodnych metod nauczania dopasowanych do wskazań P. P-P
3. MOŻLIWA weryfikacja wiedzy ucznia w zindywidualizowanych warunkach ( np. odpytywanie na zajęciach dodatkowych czyli nie przy klasie, wydłużenie czasu na poprawę sprawdzianu ).
4. Przekazanie informacji uczniowi o zajęciach dodatkowych i zachęcenie do uczęszczania na nie.
5. Zaproponowanie pomocy koleżeńskiej, w przypadku zainteresowania ze strony ucznia – wychowawca klasy podejmuje stosowne czynności organizacyjne np. powiadomienie rodziców, ustalenie miejsca i czasu itp.
Główne zadania Zespołu:
1. Stworzenie programu pomocy uczniom, którzy nie otrzymali promocji do klasy wyższej
2. Ewaluacja tego programu
3. Okresowe sprawozdania z prac Zespołu, dotyczące analizy podjętych działań
4. Koordynacja działań określonych w programie Zespołu
Główne zadania pedagoga i psychologa
1. Koordynacja zadań określonych w programie Zespołu
2. Pomoc psychopedagogiczna dla uczniów i rodziców
3. Monitorowanie opinii i orzeczeń P. P-P - okres ważności, konsultacje z rodzicami w sprawie badań psychologicznych ich dzieci itp.
4. Informowanie wychowawców i przedmiotowców o uczniach zdiagnozowanych w P. P-P
Główne zadania rodzica:
1. Wspieranie wysiłków edukacyjnych dziecka poprzez kontrolę jego procesu nauczania, nagradzanie sukcesów, pomoc w przezwyciężaniu trudności szkolnych, ciągłe motywowanie do pracy itp.
2. Stały kontakt z wychowawcą, nauczycielami, pedagogiem szkolnym – informacje o czynnościach podjętych w domu ucznia w celu polepszenia wyników w nauce
Główne zadania ucznia:
1. Podjęcie współpracy z wychowawcą i nauczycielami
2. Systematyczna praca ucznia wg zaleceń nauczycieli, wychowawcy
3. Opanowanie podstawy programowej w stopniu koniecznym do dalszego rozwoju edukacyjnego
Opracował
mgr Robert Pozorski