Adaptacja dziecka do warunków przedszkolnych a obawy i lęki rodziców przed opuszczeniem przez dziecko rodzinnego domu

Data 1 września to termin dość problemowy.Dla dzieci i młodzieży oznacza koniec wakacji i początek przedszkola oraz szkoły, a dla rodziców początek nowych kłopotów. Nasze niezadowolenie, frustracja oraz nerwy i lęki negatywnie oddziałują na nas samych, ale także na nasze dzieci, które nieświadome niczego nabierają już na starcie niechęci do tego co ma nastąpić - pierwszego dnia przedszkola. Jednak pierwszy dzień pobytu dziecka w przedszkolu nie musi być stresujący i nie powinien wywoływać strachu. Dziecko idące do przedszkola powinno być podekscytowane, gotowe stawić czoła nowym wyzwaniom, pełne dziecięcej ciekawości, jednak w większości przypadków to my rodzice fundujemy naszym dzieciom dawkę emocjonalnej huśtawki której organizm kilkuletniego dziecka nie jest w stanie, ani udźwignąć, ani zrozumieć.A przecież od nas rodziców zależy adaptacja dziecka do nowych warunków - w tym przypadku warunków przedszkolnych, więc obarczanie winą wszystkich wokół jest tylko usprawiedliwieniem naszej frustracji i strachu przed nowym i nieznanym doświadczeniem.Tak więc po pierwsze proces adaptacji dziecka do warunków przedszkolnych powinien się zacząć na długo przed zapisaniem dziecka do przedszkola i to na nas rodzicach ciąży obowiązek systematycznego i konsekwentnego przystosowywana dziecka do nowej rzeczywistości.Uczmy dziecka samodzielności,radzenia sobie w różnych sytuacjach dnia codziennego,pokonywania przeszkód i trudności. Organizujmy dziecku kontakty z rówieśnikami,nie wyręczajmy, a dawajmy dobre rady, motywujmy i wspierajmy, a przede wszystkim szczerze, cierpliwie i otwarcie rozmawiajmy,sięgając w swych opowieściach do swoich własnych wspomnień i doświadczeń.Kształtujmy u dziecka pozytywne nastawienie do przedszkola, dając tym samym szanse sobie i dziecku już na starcie edukacji. Po drugie w procesie adaptacyjnym oswajaniu poddawane jest zarówno dziecko jak i rodzice, gdyż nam dorosłym łatwiej jest przetłumaczyć sobie i zaakceptować nową sytuację i nadchodzące zmiany.Po trzecie niech pierwsze niepowodzenia nie zniechęcą nas i nie odsuną nas od celu jakim już w niedalekiej przyszłości będzie szczęśliwe i bezpieczne dziecko w przedszkolu oraz spokojny rodzic. I po wtóre zaakceptujmy czym prędzej fakt, że już niedługo rodzinny dom i przedszkole będą dla naszego dziecka dwoma najważniejszymi, a może równoważnymi światami, które będą wzajemnie się przenikały. Zadbajmy o dobry start naszego dziecka ku przyszłości w stronę edukacji. Bądźmy świadomi odpowiedzialności jaka spoczywa na każdym z nas - rodzicu. To nie jest trudne. Na pewno damy radę. Wiem to jako rodzic i jako pedagog. Powodzenia.