OPIS I ANALIZA ZAGADNIEŃ
oraz
UZYSKANE EFEKTY
ZA OKRES STAŻU
(01. 09. 2012 r. -31. 05. 2015 r. )
28 czerwca 2004 r. uzyskałam tytuł magistra po odbyciu studiów wyższych na kierunku matematyka w zakresie matematyki ze specjalnością matematyka z informatyką na Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
Swoją pracę w Zespole Szkolno-Przedszkolnym Szkoła Podstawowa im Św. Kingi i Przedszkole im. Św. Kingi rozpoczęłam w dniu 1 września 2006 roku jako nauczyciel matematyki i informatyki. W 2009 r. ukończyłam kwalifikacyjne studia podyplomowe w zakresie organizacji i zarządzania oświatą na Uniwersytecie Pedagogicznym im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Starałem się i staram, by wiedza zdobyta w trakcie studiów magisterskich jak i podyplomowych procentowała i przynosiła pozytywne efekty w mojej pracy dydaktycznej i wychowawczej
Staż, który podjęłam ubiegając się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego, nie zmienił diametralnie stylu mojej pracy, ani też aktywności zawodowej. Starałam się od początku swojej pracy w zawodzie nauczyciela wspierać ucznia w rozwoju, doskonalić siebie oraz swój warsztat pracy przede wszystkim dla dobra uczniów i szkoły, w której pracuję i na której poziomie, a także dobrym imieniu bardzo mi zależy.
Pomimo dziesięciu lat pracy w zawodzie stale uczę się czegoś nowego. Każdego roku odkrywam interesujące rozwiązania, stosuję coraz ciekawsze metody pracy i ciągle jeszcze mam nowe pomysły, jednak również od moich uczniów nadal uczę się szczerości, otwartości i zaufania, ale także tego samego wymagam od nich. Przekonałam się, że w naszych uczniach tkwi ogromny potencjał możliwości, wiele zalet i zdolności, trzeba je tylko umieć odkrywać i rozwijać.
Głównym celem wszystkich moich działań w ramach pracy zawodowej od samego początku był, jest i zawsze będzie wszechstronny rozwój uczniów, przygotowanie ich do dalszej nauki, dążenie do ukształtowania wiedzy i wartości, postaw i motywacji, potrzeb i nawyków oraz umiejętności i sprawności, a także stwarzanie warunków do ich samoistnej działalności. W pracy z uczniami stawiam na działania praktyczne, dlatego też bardzo starannie organizuję i przygotowuję się do imprez szkolnych oraz innych form, które w sposób praktyczny przybliżają uczniom wiedzę o otaczającym ich świecie.
Stworzony plan rozwoju miał w swoim założeniu stanowić kontynuację realizowanych wcześniej zadań dydaktyczno-wychowawczych, ale jednocześnie miał być podstawą do podejmowania nowych działań i wyzwań w ramach pełnionych przeze mnie obowiązków służbowych. Nie powstawał tylko na zapotrzebowanie awansu. Zapisałam w nim takie działania, które i tak bym wykonała oraz zadania, których i tak bym się podjęła, gdyż wynikają one bezpośrednio z potrzeb szkoły, uczniów oraz moich. Realizacja ich miała dać mi w efekcie wzrost różnorodnych umiejętności i doświadczeń, poszerzyć jeszcze bardziej posiadaną już wiedzę merytoryczną i pedagogiczną, podnieść jakość pracy szkoły. Innymi słowy miała przynieść korzyści zarówno mnie, jak i rodzicom oraz uczniom, którzy mimowolnie byli uczestnikami realizacji napisanego przez mnie planu.
Odbyty przeze mnie staż przebiegał w ścisłej współpracy z Dyrektorem Szkoły, Radą Pedagogiczną, rodzicami i uczniami. Niniejszy opis i analiza realizacji wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego powstał w związku z zakończeniem trwającego 2 lata i 9 miesięcy stażu, który rozpocząłem z dniem 01.09.2012r.
Koniec stażu jest okazją do podsumowania moich dokonań. Włożony w nie wysiłek przyniósł mi satysfakcję, zmienił moje spojrzenie na własną pracę i na ucznia, któremu należy poświecić jak najwięcej czasu, uwagi i zainteresowania.
Staż pomógł mi rozwinąć moje zainteresowania.
Realizowane zadania nakreślone w planie rozwoju ulegały mniejszym lub większym modyfikacjom.
Okres stażu, który jest wycinkiem mojej pracy pedagogicznej jest okazją do zweryfikowania jakim jestem nauczycielem i wychowawcą.
Moje najważniejsze priorytety to:
-podniesienie efektywności działań dydaktyczno-wychowawczych,
-wykorzystanie własnego potencjału twórczego oraz umiejętności dzielenia się posiadaną wiedzą i doświadczeniem z innymi osobami,
-wzbogacanie kwalifikacji i umiejętności pedagogicznych i dydaktycznych,
-podniesienie jakości pracy szkoły,
-promocja szkoły.
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły
W trakcie stażu poznałam procedury awansu zawodowego. Dokonałam analizy wybranych pozycji z zakresu prawa oświatowego min.:
-ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191 ze zm.);
-ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.);
-rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. poz. 393);
Uzyskane informacje pomogły mi właściwie realizować plan rozwoju zawodowego, opracować sprawozdanie i przygotować dokumentację.
W wyniku podjętych działań:
- poznałam wymagania niezbędne do uzyskania awansu na nauczyciela dyplomowanego,
- poszerzyłam wiedzę na temat aspektów prawnych systemu awansu zawodowego,
- opracowałam i wdrożyłam do działania plan rozwoju zawodowego.
Ważnym zadaniem nauczyciela jest podejmowanie działań ukierunkowanych na doskonalenie swojego warsztatu pracy. Koncentrowałam się przede wszystkim na zdobywaniu i doskonaleniu umiejętności przydatnych w nauczaniu matematyki oraz pełnieniu funkcji wychowawcy. Aby wzbogacić własny warsztat i metody pracy na bieżąco aktywnie uczestniczyłam w wewnątrzszkolnych i innych formach doskonalenia zawodowego oraz poprzez samokształcenie . Wszystkie moje przedsięwzięcia miały na celu podniesienie jakości pracy szkoły, podniesienie kompetencji oraz podniesienie procesu dydaktyczno-wychowawczego. Systematyczne poszerzałam wiedzę w zakresie pracy dydaktyczno – wychowawczej i opiekuńczej. Jako priorytet w swojej pracy postawiłam sobie przygotowanie uczniów do sprawdzianu w klasie VI z matematyki oraz objęcie szczególną opieką uczniów słabych, o mniejszych możliwościach.
Ukończone szkolenia:
Konferencje:
-Matematyka „Liczy się nie tylko sprawdzian”
Tematyka:
Pierwsza lekcja po sprawdzianie – jak o napisanym sprawdzianie rozmawiać z uczniami?
Jak dobrze wykorzystać czas po sprawdzianie. Szóstoklasiści odchodzą a ja uczę dalej – jak wykorzystać na przyszłość tegoroczne doświadczenia? Lepsza edukacja matematyczna – nasze wspólne zadanie.
U progu wakacji... bez kompetencji kluczowych ani rusz. Umiejętności nabyte w szkole, a sytuacje życiowe
Program:
Kompetencje – dlaczego tak istotne? Podsumowanie próbnego zastosowania narzędzi do badania kompetencji kluczowych.
Jak wykorzystać naukę szkolną w sytuacjach codziennych – materiały do pracy z uczniami na ostatnich i pierwszych lekcjach w roku szkolnym.
TIK – sprawdzone sposoby na urozmaicenie lekcji
Tematyka:
-Przegląd narzędzi internetowych wspierających aktywizację uczniów
-Gry i zabawy edukacyjne oraz filmy jako formy dydaktyczne pobudzające zaangażowanie uczniów (Learning Apps, Zondle, Kahoot)
-Matematyka pomysłem rysowana – o roli rysunku w nauczaniu matematyki.-
o roli rysunku w ujęciu psychologiczno-dydaktycznym i w nauczaniu matematyki w ujęciu teorytycznym, przykłady zadań z cyklu Matematyka z pomysłem i przykłady efektów prac projektowych. Przybliżone zostały różne pomysły na wykorzystanie rysunku, metody pracy, ciekawe zadania. Oraz o przyszłości rysunku – nowe technologie – nowe podejście – nowe pokolenie.
Jak uczyć matematyki w nowej rzeczywistości szkolnej? Program:
Portret edukacyjny populacji, a obraz mojej klasy. Jak wspomagać uczniów w osiąganiu sukcesu?
Co o umiejętnościach matematycznych polskich uczniów mówią wyniki badań?
E-kongres Sprawdzian 2015
Program:
Sprawdzian 2015? Jesteś na najlepszej drodze.
Jaki sprawdzian 2015? – podstawy prawne, zmiany organizacyjne, komunikowanie wyników.
Czy nowa formuła sprawdzianu lepiej sprawdzi umiejętności szóstoklasistów? – nowy zakres treści, nowe typy zadań, nowy sposób oceniania.
Warsztaty:
Jak pomóc uczniowi osiągnąć sukces edukacyjny?
Program warsztatów:
-Techniki uczenia się zwiększające odpowiedzialność uczniów za własny rozwój
-Warsztat pracy nauczyciela w zakresie nowatorskich metod motywacji uczniów i technik nauczania
-Innowacyjne techniki pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych z uwzględnieniem psychologicznych uwarunkowań współczesnych uczniów
-Ocenianie kształtujące jako skuteczny sposób przygotowania ucznia do uczenia się przez całe życie
Program warsztatów:
-Motywowanie przez ocenianie
-Wspieranie przez ocenianie
-Stosowanie oceniania kształtującego
-Praca w Sieci Wsółpracy i Samokształcenia w Powiecie Gorlickim nt „Jak wspierać dziecko w uczeniu się matematyki ?-praca w sieci na platformie edukacyjnej doskonaleniawsieci.pl oraz udział w spotkaniach warsztatowych sieci współpracy i doskonalenia. Najważniejszym i efektem tej pracy było opracowanie katalogu metod aktywizujących.
W ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia nauczycieli uczestniczyłam w szkoleniu
Wykorzystanie w szkole europejskiego Programu e-Twinning
dzięki temu szkoleniu dowiedziałam się ,że program ten opiera się na współpracy szkół w Europie za pomocą technologii informacyjno- komunikacyjnej (TIK). Wspomaga rozwój kompetencji językowych i informatycznych, kształtuje umiejętność pracy zespołowej, rozwija kreatywność myślenia, buduje postawę otwartości i tolerancji. Poza tym jest atrakcyjną metodą realizacji tematów z podstawy programowej, pozwala na wymianę doświadczeń i materiałów dydaktycznych z nauczycielami z Europy, wspomaga rozwój zawodowy nauczycieli.
„Szkolenie okresowe BHP dla pracowników placówek oświatowych” -szkolenie
Celem szkolenia było uaktualnienie i uzupełnienie wiedzy i umiejętności w szczególności z zakresu oceny zagrożeń oraz metod ochrony przed tymi zagrożeniami, postępowania w razie wypadku oraz w sytuacjach awaryjnych.
Poza tym na bieżąco Pani Dyrektor w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli informuje na zebraniach Rady Pedagogicznej o wszystkich zmianach w przepisach prawa oświatowego.
Odbyte przeze mnie szkolenia przyczyniły się do:
- podniesienia moich kompetencji zawodowych,
-doskonalenia rozwoju osobistego
- wzbogacenia posiadanej wiedzy i umiejętności
-podniesienie wartości procesu dydaktyczno-wychowawczego
-zainteresowanie uczniów ciekawymi metodami i formami pracy
-zdobycia wiedzy na temat pracy z uczniem o specjalnych potrzebach jak i z uczniem zdolnym,
-wykorzystanie ciekawych pomysłów na zajęciach
- dzielenia się zdobytą wiedzą
- kreowania pozytywnego wizerunku nauczyciela w środowisku
Istotną rolę w doskonaleniu mojego warsztatu pracy odgrywa studiowanie literatury fachowej oraz czasopism dla nauczycieli (najczęściej w formie elektronicznej ze względu na łatwość dostępu). Książki, które najbardziej pomogły mi w pracy to:
Schaffer Rudolph H. „Psychologia dziecka”, wyd. PWN, Warszawa 2012;
Bates J, Munday S. “Dzieci zdolne, ambitne i utalentowane” wyd. K. E. Liber, Warszawa 2005;
Plummer Deborah M. „Jak kształtować umiejętności społeczne”, wyd. Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2010;
Materiały szkoleniowe MEN „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”;
Swój warsztat wzbogacałam wykorzystując informacje i porady zawarte na stronach internetowych wydawnictw np.: www.wsip.pl, www.operon.pl, www.nowaera.pl, www.gwo.pl i tym podobne. W celu poszukiwania nowych metod aktywizujących i urozmaicania zajęć korzystałam z materiałów zamieszczonych na stronach edukacyjnych: www.literka.pl, www.profesor.pl., www.scholaris.pl, www.matmag.pl, www.zdamy.pl, www.matzoo.pl, www.waznelekcje.pl, na platformach są dostępne materiały dotyczące m.in. zapobieganiu agresji, cyberprzemocy, profilaktyki uzależnień, przeciwdziałaniu otyłości u dzieci oraz poprzez studiowanie publikacji w m.in. Matematyka, czasopismo dla nauczycieli, Świat matematyki, Głos nauczycielski, , Głos pedagogiczny, śledzenie „nowinek” w internecie,poprzez systematyczne przeglądanie stron internetowych m.in. : www.kuratorium.krakow.pl , www.oke.krakow.pl/, www.men.gov.pl.
Wymienione pozycje:
- pomogły mi ustosunkować się do pracy z dzieckiem,
- wzbogacić wiedzę i umiejętności,
- poznać nowe metody pracy i dostosować je do indywidualnych potrzeb uczniów,
-wprowadzić wiele ciekawych rozwiązań na zajęciach,które pomogły rozwiązać wiele
problemów pedagogicznych (np. praca z uczniem o specjalnych potrzebach
edukacyjnych),
- zajęcia stały się bardziej atrakcyjne, ciekawe,
- nastąpiło podniesienie jakości pracy szkoły,
-nastąpiło podniesienie kompetencji zawodowych nauczycieli.
Przez cały okres stażu aktywnie uczestniczyłam w pracach organów szkoły związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich działań. Brałam czynny udział w zespołach zadaniowych do opracowania dokumentów mm.in. regulujących pracę szkoły:
tygodniowego planu zajęć
harmonogramu dyżurów nauczycieli
Planu Pracy Szkoły,
Programu wychowawczego,
Programu profilaktyki,
Regulaminu rekrutacji,
Planu Doskonalenia Zawodowego,
Kalendarza Uroczystości szkolnych
Programu Poprawy Efektywności kształcenia
Wewnątrzszkolnych zasad oceniania
Ewaluacji wewnętrznej: ankiety dla rodziców na temat „Szkoła mojego dziecka” efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły oraz analizy jej wyników
ankiety dla uczniów na temat negatywnych zachowań oraz analizy jej wyników
Przez cały okres stażu pełniłam funkcję zastępcy Przewodniczącego Szkolnego Zespołu Egzaminacyjnego do przeprowadzenia sprawdzianu w klasie VI.
Uczestnictwo w pracach organów szkoły wpłynęło na:
- właściwe planowanie pracy
-kształtowanie kreatywności i pomysłowości,
- podniesienie moich kompetencji zawodowych,
- nabycie umiejętności tworzenia dokumentów, ich analizy i pisania sprawozdań,
-motywację uczniów do pracy nad właściwym zachowaniem się w szkole,
-nabywanie umiejętności organizacyjnych
W swojej pracy staram się otoczyć szczególną opieką uczniów mających problemy w nauce, z dysfunkcjami, a w szczególności uczniów klasy czwartej. Ważną rzeczą jest, bowiem wyrównanie, w miarę możliwości poziomu klasy oraz nadrobienie przez niektórych uczniów zaległości . Aby zapoznać się z poziomem wiedzy i umiejętności uczniów, co roku przeprowadzałam test diagnostyczny. Następnie po jego szczegółowej analizie, jeśli była taka potrzeba uczniowie uczestniczyli w zajęciach dydaktyczno- wyrównawczych.
Na zajęciach wykorzystywałam różne aktywne metody nauczania jak praca w grupach, „burza mózgów”, dyskusja, analiza przykładów,gry i zabawy dydaktyczne. Pamiętając o różnych możliwościach i zdolnościach uczniów wprowadziłam na swoich lekcjach indywidualizację nauczania. Tak organizowałam pracę na zajęciach, by uczeń zdolny się nie nudził, a uczeń o mniejszych możliwościach nie pracował w stresie. W związku z tym przygotowywałam indywidualne karty pracy, zadania dodatkowe oraz wprowadziłam stopniowanie trudności zadań. Zainteresowani uczniowie wykonywali prace długoterminowe, które pozwalały dostrzec praktyczne zastosowanie matematyki i wymagały powiązania wiedzy matematycznej z innymi dziedzinami. Uczniowie chętnie wykonywali prace w postaci prezentacji, a następnie przedstawiali je w klasie. Nawet uczniowie z trudnościami z matematyką chętnie podejmowali to wyzwanie.
Efektem tych działań było:
-zniwelowanie trudności w nauce
-podwyższenie samooceny uczniach
-organizowanie procesów edukacyjnych w sposób sprzyjający uczeniu się
-zmotywowanie ucznia do aktywnego uczenia się i wsparcie w trudnych sytuacjach
-wysoki wynik (16/20 pkt) na sprawdzianie w kl. VI (w cz. matematycznej) ucznia z trudnościami w nauce posiadającego opinię poradni psych.-pedag.
-wysoki wynik na sprawdzianie w klasie VI w cz. matematycznej
W czasie swojej pracy pedagogicznej poszukiwałam i stosowałam różne metody nauczania matematyki. Moja praca z uczniem była ukierunkowana na rozwijanie zainteresowania i aktywności, włączanie ucznia w proces tworzenia zajęć szkolnych oraz poczucia odpowiedzialności za efekt końcowy lekcji.
Ważnym elementem nauczania jest ocenianie, które budzi wiele emocji i wątpliwości. Aby uczniowie otrzymywali jasny komunikat o poziomie swojej wiedzy wspólnie z nauczycielami w ramach działań Zespołu Nauczycieli opracowaliśmy spójny dla wszystkich system oceniania. Uczniowie znając od początku te kryteria mają poczucie, że są sprawiedliwie oceniani i otrzymują jasny komunikat o swoich postępach.
W dydaktyce oprócz oceniania bardzo ważne jest motywowanie. Apatia, brak zaangażowania uczniów, a często brak wiary we własne możliwości jest poważną przeszkodą w efektywnym nauczaniu. Postanowiłam przeciwdziałać braku motywacji u moich uczniów Na swoich zajęciach tworzę atmosferę wspierającą uczniów, prawidłowo układam relacje z nimi oraz jasno ustalam normy, w jakich członkowie grupy mają funkcjonować, co poprawia poczucie bezpieczeństwa i tworzy więzi wspólnotowe. Moja praca w szkole to nie tylko nauczanie, ale i wychowywanie. Jako, że jestem wychowawcą klasy staram się dokładnie opracować każdą lekcję wychowawczą i zachęcam uczniów do proponowania tematów, które chcą poruszyć. Na swoich lekcjach stosuję zasadę, mówiącą o tym, że człowiek chwalony stara się być lepszy. Każdego ucznia chwalę z osiągnięcia biorąc pod uwagę ile pracy musiał w nie włożyć. Odkrywam w moich uczniach ich mocne strony, których oni sami często nie dostrzegają. Wspólnie ustalamy zasady właściwego postępowania i wytyczamy sobie granice. Rozmawiamy na temat tego, co nam pomaga dobrze czuć się w zespole klasowym. Cieszę się z każdego sukcesu oraz wspieram w trudnych chwilach. Podstawową profilaktyką wychowania szkolnego jest właściwa relacja między nauczycielem i uczniem. Moje starania i zaangażowanie w dziedzinie wychowania zostały dostrzeżone i docenione przez innych nauczycieli i Panią Dyrektor.
Efekty :
-bardzo dobre relacje z uczniami i nauczycielami
-podniesienie wartości procesu wychowawczego
-zmotywowanie uczniów do systematycznej pracy
-zaangażowanie uczniów w pracę na rzecz klasy i szkoły
- doskonalenie i rozwijanie swoich umiejętności
Jako wychowawca klasy miałam obowiązek współpracować z rodzicami. Podczas systematycznych spotkań z rodzicami poruszałam tematy, które wynikały bezpośrednio z sytuacji wychowawczej zespołu klasowego, którego byłam wychowawczynią : współpraca między uczniami, zachowanie w szkole, postępy uczniów, osiągnięcia w konkursach. W trakcie zebrań z rodzicami stosowałam pedagogizację rodziców nt „Jak wspierać dziecko w nauce?”,”Jak mówić, żeby dzieci słuchały, jak słuchać, żeby mówiły?”, jak również omawiając między innymi: przyczyny niepowodzeń szkolnych, profilaktykę agresji wśród dzieci, zagrożenia płynące z Internetu. Informowałam rodziców o warunkach i sposobie przeprowadzenia sprawdzianu w klasie VI. Przedstawiłam propozycje sposobów zapobiegania trudnościom. W razie potrzeby spotykałam się indywidualnie. Zapraszałam rodziców na zajęcia otwarte w celu obserwacji zachowań dzieci i ich zaangażowania podczas zajęć.. Rodzice również chętnie pomagali w organizacji imprez szkolnych np.: dzień chłopaka, mikołajki, DEN, andrzejki, sejmik ekologiczny, spotkanie opłatkowe, dzień kobiet, święto rodziny, zabawy, dyskoteki, kiermasz bożonarodzeniowy, jasełka pożegnalne ognisko w klasie. Dzięki współpracy z rodzicami:
- nastąpiła systematyczna kontrola postępów w nauce, zachowaniu,
- wzrost zaangażowania rodziców w działania wychowawcze szkoły, organizowanie imprez i uroczystości,
- nastąpił wzrost pozytywnych relacji nauczyciel - rodzic
Uczniowie aktywnie uczestniczyli w życiu klasy, szkoły, uczyli się współpracy. Rozwijali swoje umiejętności artystyczne, uczyli się właściwego zachowania, szacunku. Wpłynęło to również na integrację nauczycieli. Odczułam satysfakcję z udanych uroczystości szkolnych i udoskonaliłam swój warsztat pracy.
Wszystkie osiągnięcia uczniów naszej szkoły i ważne wydarzenia prezentowane są na stronie internetowej naszej szkoły, którą prowadzę. Niektóre informacje można również znaleźć na stronie internetowej gminy Biecz lub obejrzeć na stronie telewizji gorlickiej.
Współczesna szkoła musi tworzyć nie tylko odpowiednie warunki do zdobywania wiedzy i umiejętności, ale również wyrobić nawyk samodzielnego kształtowania przydatnych człowiekowi umiejętności. W związku z tym uczę matematyki poprzez dobór ćwiczeń i zadań zachęcających uczniów do aktywności i poszukiwania rozwiązań. Przez podejmowane działania dydaktyczno-wychowawcze daję niezbędną wiedzę i umiejętności do kształtowania relacji międzyludzkich. Poprzez udział w różnorodnych kursach i warsztatach wzbogaciłam swój warsztat pracy, zdobyłam nowe wiadomości i umiejętności oraz doświadczenie. Mam świadomość wagi wykonywanego zawodu i satysfakcję z pracy. Natomiast szkoła ma kompetentnego i pełnego zapału do pracy nauczyciela, poszerza się jej oferta edukacyjna poprzez prowadzenie zajęć dodatkowych. Wszystkie te działania wpływają na podniesienie jakości pracy szkoły.
Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
Praktyczne zastosowanie technologii informacyjnej i komunikacyjnej w nauczaniu matematyki czyni proces dydaktyczny atrakcyjniejszym dla uczniów i bardziej efektywnym.
Niezwykle trudnym zadaniem jest skonstruowanie takich zadań dla uczniów, które byłyby dla nich ciekawe, nie tylko ze względu na samą treść, ale również na ich przydatność w życiu. Uczniowie bardzo chętnie korzystają z komputera, więc gdy tylko dowiedziałam się o możliwości pracy z uczniami wykorzystując w tym celu platformę e-learningową, od razu z niej skorzystałam Uczniowie korzystają z powtórek, rozwiązują testy, sprawdzają opanowanie wiadomości i umiejętności, treningi, a ja mam możliwość monitorowania na bieżąco ich postępów, sprawdzania, z jakimi zagadnieniami mają największe trudności oraz wymieniania się uwagami i spostrzeżeniami.
W naszej szkole w tym roku szkolnym została zakupiona tablica interaktywna. Bardzo jest pomocna przy wykorzystywaniu zasobów dydaktycznych dostępnych w Internecie, wspomaga nauczanie tradycyjne, pogłębia i usystematyzuje wiedzę przedmiotową.
Obecnie cały czas wykorzystuję zasoby internetowe w poszukiwaniu ciekawych scenariuszy lekcji, pomysłów na wprowadzenie różnych zagadnień – zwłaszcza tych trudniejszych dla uczniów, filmów.
Efektem tych działań było:
-uatrakcyjnienie lekcji poprzez wykorzystanie zasobów internetu
-lepsze zrozumienie przez uczniów omawianych na lekcji treści
-większe zaangażowanie i zainteresowanie uczniów pracą wymagającą wysiłku umysłowego
-indywidualizacja pracy
-usystematyzowanie i poszerzenie wiedzy
-wspomaganie nauczania tradycyjnego
Wykorzystuję Internet jako narzędzie komunikacji z uczniami przygotowującymi się do konkursów . W ten sposób mam możliwość systematycznego kontaktu z uczniami i sprawdzania zadanych im prac, a tym samym bieżącego monitorowania ich postępów.
Komputer jest dla mnie niezastąpionym narzędziem pomocnym w organizacji pracy jako wychowawca klasy i jako nauczyciel matematyki. Pełniąc funkcję wychowawcy często jestem zmuszona do tworzenia licznych list uczniów, zestawień itp. Stworzyłam wiec sobie bazę wzorów szeregu wymaganych dokumentów ( np. harmonogram dyżurów, plan lekcji, zestawienie ocen itp.), z których mogę wielokrotnie korzystać. Wykonując semestralne zestawienia (np. dotyczące analizy sprawdzianów, testów) wykorzystuje arkusz kalkulacyjny Excel, który usprawnia i skraca czas wykonania wymaganych podsumowań. Zasoby Internetu wykorzystuję do przygotowania scenariuszy zajęć wychowawczych, akademii, ciekawych pomysłów. W pracy nauczyciela komputer wykorzystuję przy tworzeniu testów, prac klasowych, przy wykonywaniu zestawień wyników. Internet zaś stanowi nieograniczoną bazę pomocy dydaktycznych, skarbnicę różnorodnych zadań, które bardzo łatwo wyszukać tematycznie. Ich różnorodność pozwala na szersze spojrzenie na realizowany temat. W swojej pracy dydaktycznej staram się nie ograniczać do jednego używanego podręcznika, czy zeszytu ćwiczeń, ale korzystam z różnorodnych źródeł, wybieram zadania dodatkowe, a sieć ułatwia mi szybkie ich znajdowanie. Równie chętnie korzystam z edytora tekstu do tworzenia dokumentów, konspektów lekcji oraz innych materiałów (np. ankiet, dyplomów, zaproszeń, plakatów) przydatnych w pracy. Czytelność wykonanych opracowań, jak również możliwość ich modyfikacji, wprowadzania poprawek są cechami bardzo pomocnymi na etapie prób i znacząco wpływają na osiągnięcie celu. Przy pomocy edytora tekstu, opracowuję zestawy zadań dodatkowych, sprawdziany, kartkówki i inne materiały na zajęcia lekcyjne i pozalekcyjne. Dzięki temu mogę je dostosować do indywidualnych możliwości i potrzeb ucznia zarówno pod względem zawartych treści (stopniowanie trudności), jak i szaty graficznej. Korzystając z komputera prowadziłam również dokumentację związaną z awansem zawodowym, dzięki czemu mogłam jej nadać estetyczną i czytelną formę. Prowadzę również zajęcia w pracowni komputerowej, dzięki temu lekcje są dla uczniów bardziej atrakcyjne, czasem łatwiejsze jest zrozumienie omawianego tematu ze względu na możliwość wizualizacji poprzez symulacje komputerowe, czy też wykorzystanie dostepnych lekcji na platformie you tube. Dzięki temu uczniowie mają możliwość odtworzyć sobie przynajmniej część lekcji w ramach usystematyzowania wiadomości.
Zebrania z rodzicami również prowadziłam z wykorzystaniem komputera i przygotowanej prezentacji, przekazywałam informacje nt sprawdzianu w klasie VI wykorzystując internet i korzystając ze strony internetowej OKE w Krakowie.
Poprzez wykorzystanie komputera i internetu:
- ułatwione mam prowadzenie dokumentacji klasy, estetyczne wykonanie dyplomów, zaproszeń, podziękowań,
- poszerzyłam swoje umiejętności z zakresu opracowywania i tworzenia dokumentów,
- tworzyłam czytelną informację dla rodziców, opinie o uczniach
- zajęcia były bardziej urozmaicone i atrakcyjne,
- kształciłam u uczniów zasady bezpiecznego korzystania z technologii informacyjnej,
- uczniowie zdobywali nowe umiejętności,
- poszerzyłam swoje umiejętności z zakresu korzystania z Internetu w celu poszukiwania ciekawych pomysłów, scenariuszy i innych materiałów pomocnych w prowadzeniu zajęć,
- systematycznie dokształcałam się poprzez korzystanie ze stron edukacyjnych (www.matzoo.pl, www.waznelekcje.pl, www.matmag.pl, www.scholaris.pl, www.zdamy.pl)
- stałam się bardziej otwarta na nowe możliwości.
Internet jest dla mnie źródłem aktualnej informacji oraz służy do komunikowania się na przykład za pomocą poczty elektronicznej z innymi nauczycielami. Edukacyjne portale internetowe stanowią efektywne narzędzie odnajdywania materiałów przydatnych w pracy dydaktycznej i wychowawczej. W szkole, w której pracuję komputer służy również do komunikacji w relacji nauczyciel-dyrektor, nauczyciel-nauczyciel. Opracowane materiały można, więc łatwo i szybko przekazać.
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć
Dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami stanowiło jedno z zadań realizowanych przeze mnie w czasie trwania stażu. Chętnie organizowałam zajęcia otwarte dla nauczyciela stażysty, którego byłam opiekunem oraz innych zainteresowanych nauczycieli. Przed każdą lekcją dokładnie omawiałam cele zajęć, metody pracy, które planowałam zastosować, aby uczniowie aktywnie uczestniczyli w zajęciach. Podkreślałam, jak ważne w pracy nauczyciela jest rozpoznawanie możliwości i zainteresowań każdego zespołu klasowego. Istotne jest również ocenienie poziomu rozwoju psychofizycznego, emocjonalnego i stopnia motywacji uczniów. W procesie dydaktyczno – wychowawczym to właśnie stopień motywacji uczniów do pracy odgrywa ogromnie ważną rolę. Nauczyciel może i powinien skutecznie motywować doceniając osiągnięcia, nawet te najmniejsze i przekazując o nich uczniowi informację zwrotną. Stopień docenienia powinien być jednak proporcjonalny do pracy, jaką uczeń włożył w wykonanie danego zadania. Każda przeprowadzona przeze mnie lekcja została dokładnie omówiona. Chętnie podzieliłam się również z koleżanką własnymi scenariuszami lekcji.
Efektem tych działań było:
-poszerzenie wiedzy i umiejętności moich i nauczyciela stażysty
-opracowanie planu rozwoju zawodowego i sprawozdania z jego realizacji
-wspomaganie pracy nauczyciela poprzez: obserwację lekcji, prowadzenie lekcji w obecności nauczyciela stażysty
- wymiana spostrzeżeń, uwag, itp.
Z wychowawczyniami klas omawiałyśmy natomiast zadania wychowawcy zespołu klasowego, sposób prowadzenia dokumentacji przez nauczyciela wychowawcę oraz przygotowanie tematyki zajęć w ramach godziny do dyspozycji wychowawcy w oparciu o plan wychowawczy oraz plan profilaktyki szkoły. Pomogłam przygotować rozkład zajęć na godzinę wychowawczą i udostępniłam scenariusze prowadzonych przeze mnie zajęć. Mimo, że panie z którymi współpracuję uczą innych niż ja przedmiotów, to zawsze mogły obserwować pracę uczniów w czasie moich zajęć edukacyjnych. W ramach współpracy nauczycieli uczących w jednym oddziale rozwiązywałyśmy problemy wychowawcze, wymieniałyśmy doświadczenia, poglądy w pracy wychowawczej,bardzo często konsultowałyśmy się w różnych sprawach np. dotyczących udzielanej uczniowi pomocy psychol.-ped., wymieniałyśmy scenariusze zajęć z wychowawcą. Wspólne organizowanie i prowadzenie wspólnych działań m.in. takich jak planowanie wycieczek, wybieranie podręczników bardzo pozytywnie wpłynęło na korelację między przedmiotami , których uczymy. Zawsze staram się mieć czas dla innych nauczycieli i sądzę, że mają do mnie zaufanie, ponieważ jeśli istnieje potrzeba to zwracają się z prośbą o radę właśnie do mnie.
Uczestniczyłam we wszystkich posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Starałam się brać aktywny udział w zebraniach, angażowałam się w prace podejmowane podczas posiedzeń np. formułowanie wniosków do dalszej pracy. Dzięki udziałowi w spotkaniach Rady Pedagogicznej nastąpiło:
- podnoszenie kompetencji zawodowych nauczycieli,
- diagnozowanie pracy szkoły w zakresie zapobiegania trudnościom wychowawczym,
- możliwość dzielenia się wiedzą i doświadczeniem,
- poszerzenie możliwości pracy z uczniem .
Podczas spotkań w ramach WDN przedstawiłam i opisałam na przykładach „Narzędzia do analizy sprawdzianów i testów”. Dla wszystkich zainteresowanych jakością efektów kształcenia ważne jest trafne rozpoznawanie poziomu osiągnięć uczniów. Niezbędnym warunkiem jest doskonalenie metod pomiaru osiągnięć uczniów oraz jak najpełniejsza analiza wyników pomiaru. Taka analiza pozwala wyciągać wnioski co do metod pracy z uczniami, doboru treści nauczania, doskonalenia narzędzi pomiaru dydaktycznego. Poprawione karty odpowiedzi uczniów są podstawą do wystawienia uczniowi oceny opanowania przewidzianych wiadomości i umiejętności. Powinny być też wykorzystane do przeprowadzenia różnorodnych analiz takich jak: ocena wartości opracowanego testu, ocena osiągnięć ucznia na tle klasy, ocena realizacji danego działu programu itd. Aby przeprowadzić taką analizę należy wyniki zestawić w tabeli zbiorczej i wyliczyć wskaźniki ( np. poziom trudności testu, mediana, dominanta), które umożliwią dokonanie statystycznej analizy wykonania zadań przez uczniów oraz określenia wartości testu jako narzędzia pomiaru.
Co roku w naszej szkole odbywa się próbny sprawdzian w klasie VI organizowany przez Okręgową Komisję Egzaminacyjną lub wydawnictwo WSiP. Po ocenieniu prac uczniów zaprezentowałam nauczycielom wyniki, dokonałam analizy stopnia trudności poszczególnych zadań oraz najczęściej popełnianych błędów, zaproponowałam wnioski do dalszej pracy. Sama miałam także okazję do zapoznania się z analizami dokonanymi przez nauczycieli innych przedmiotów, a ich spostrzeżenia uwzględniłam we własnej pracy.
W klasach czwartych, co roku przeprowadzam test diagnostyczny, którego wyniki, analizę i wnioski do pracy również przedstawiałam na zebraniu rady pedagogicznej. Jako nauczyciele i wychowawcy musimy zwracać szczególną uwagę na aspekty zdrowia i bezpieczeństwa, w swojej codziennej pracy i innych przedsięwzięciach. W ramach szkoleniowych spotkań rady pedagogicznej przedstawiłam prezentacje pt. „Zapobieganie przemocy i agresji w szkole”, temat ten o tyle mnie zainteresował, że był jednym z kierunków polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2014/2015, określonym przez Ministra Edukacji Narodowej. Zachęciłam nauczycieli do skorzystania ze strony http://www.ore.edu.pl/, z której korzystałam tworząc prezentację. Dzięki współpracy z innymi nauczycielami:
- poszerzyłam swój warsztat pracy,
- dzieliłam się pomysłami, wszelkimi nowościami, umiejętnościami i informacjami, które zdobyłam podczas kursów i szkoleń,
- mogłam liczyć na pomoc innych nauczycieli w razie jakichkolwiek problemów wychowawczych czy dydaktycznych,
- nastąpiła integracja zespołu nauczycielskiego,
- dzięki opracowaniu wspólnej strategii i wymianie doświadczeń uzyskujemy coraz lepsze wyniki w nauce,
- uczniowie mogli brać udział w atrakcyjnych zajęciach, poszerzać i utrwalać wiadomości zdobyte na innych przedmiotach
W latach 2012-2015 pełniłam funkcję przewodniczącej zespołu nauczycieli ds planowania i koordynowania udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej. Wspólnie z członkami zespołu opracowaliśmy i wdrożyliśmy do realizacji Indywidualny Program Edukacyjno Terapeutyczny dla dziewczynki z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Przygotowywałam plan pracy zespołu na bieżący rok oraz harmonogram, który uwzględniał zalecenia poradni, a także propozycje działań w pracy dydaktyczno- wychowawczej ustalone wspólnie w zespole. Czuwałam nad realizacją zaplanowanych działań, poprzez organizowanie spotkań zespołu, w których czynnie uczestniczyłam. Pełniona funkcja przewodniczącej zespołu nauczycieli wpłynęła na:
- zdobycie nowych doświadczeń, poprzez pracę w zespole zadaniowym
- kształtowanie umiejętności interpersonalnych,
- podniesienie skuteczności pracy dydaktycznej,
- wprowadzenie nowych metod i form pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych
- możliwość dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami i rodziacami
- nabycie umiejętności pisania różnego rodzaju dokumentów,
- satysfakcje z realizacji zamierzeń
- inspiracje do podejmowania nowych działań.
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami działa na mnie motywująco. Prowadzenie zajęć otwartych wymaga nie tylko rzetelnego przygotowania merytorycznego, ale także umożliwia wymianę spostrzeżeń, co wzbogaca moje doświadczenie. Natomiast przygotowywanie materiałów dla nauczycieli do pracy z uczniami, dzielenie się wnioskami z mojej pracy i szkolenia z zakresu pracy wychowawczej w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego nauczycieli wpływają na podniesienie jakości pracy szkoły.
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich
Największą bolączką dla uczniów na wszystkich etapach kształcenia są przedmioty ścisłe, a wśród nich matematyka. Jest to przedmiot uważany za trudny przez co niezbyt lubiany przez uczniów. Zwykle z matematyki są słabsze oceny niż z przedmiotów humanistycznych czy nawet przyrodniczych, słabiej wypadają sprawdziany i egzaminy zewnętrzne, większe są zatem trudności i szybciej nawarstwiają się zaległości.
Aby zaradzić tej sytuacji uatrakcyjniałam zajęcia, starałam się zainteresować uczniów przedmiotem już od najwcześniejszych etapów kształcenia, a pojawiające się braki i zaległości wyrównywać na zajęciach dodatkowych z matematyki. Zdecydowałam się zatem opracować program pt. „Matma jest łatwa” z myślą o takich właśnie uczniach. Opracowany został zgodnie z podstawą programową kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół oraz oparty na programie nauczania „Matematyka wokół nas – szkoła podstawowa”.
W realizacji programu pomocne były podręczniki do nauczania matematyki w poszczególnych klasach szkoły podstawowej (wydawnictwa WSiP) „Matematyka wokół nas” wraz z płytą CD-ROM, ćwiczenia wyrównawcze, zeszyty ćwiczeń, przygotowane przez wydawnictwo dla każdej z klas. Wykorzystywałam też inne materiały (podręczniki innych wydawnictw, zbiory zadań) dobierane na bieżąco przy uwzględnieniu poziomu wiedzy i umiejętności uczniów.
Program zajęć wyrównawczych realizowany był na dodatkowych zajęciach pozalekcyjnych w wymiarze jednej godziny tygodniowo w grupie liczącej kilku uczniów. Układ treści programu dostosowany był do możliwości uczniów mających trudności w nauce matematyki. Jego założeniem było wyposażenie ucznia w wiadomości i umiejętności matematyczne umożliwiające zdanie sprawdzianu szóstoklasisty z wynikiem zadowalającym, a także brak zaległości z przedmiotu kontynuując naukę w gimnazjum.
Głównym celem planowanych zajęć była próba zainteresowania matematyką uczniów, którym sprawia ona najwięcej trudności, wyrównanie braków edukacyjnych z tego przedmiotu z zakresu pierwszego i drugiego etapu kształcenia, poprawa wyników nauczania oraz poprawa wyników sprawdzianu zewnętrznego.
A ponad to:
Wspieranie rozwoju ucznia mającego trudności w nauce matematyki;
Kształcenie umiejętności logicznego myślenia i poprawnego wnioskowania;
Rozwijanie wyobraźni przestrzennej uczniów;
Kształcenie umiejętności rozwiązywania typowych zadań matematycznych;
Rozwijanie umiejętności posługiwania się właściwą terminologią;
Motywowanie do samodzielnego wykonywania zadań;
Planowanie i organizowanie pracy zespołowej, odpowiedzialne współdziałanie w pracy zespołu:
Wdrażanie do systematycznej i wytrwałej pracy;
Wdrażanie do samooceny.
Rozpoczynając pracę z zespołem uczniów przeprowadziłam test diagnostyczny, którego wyniki posłużyły do prawidłowego zaplanowania zajęć, odpowiedniego dostosowania treści i właściwego doboru metody pracy. Program zawierał wszystkie treści nauczania zawarte w obowiązującej w szkole podstawowej podstawie programowej. Planując pracę wyrównawczą w swojej grupie, pomijałam treści, które uczniowie dostatecznie opanowali na lekcjach, z kolei więcej czasu poświęcałam na te zagadnienia, które według wyników testu diagnostycznego, były trudniejsze czy mniej znane uczniom.
Wśród form pracy na lekcjach matematyki bardzo ważna jest indywidualna praca z uczniem i nie mniej ważna praca w grupach. Indywidualizacja procesu nauczania wyzwala aktywność ucznia, pozwala lepiej poznać zasób jego wiadomości oraz poziom rozumienia nauczanych treści. Praca w grupach uczy współpracy i współdziałania, prowadzenia dyskusji, prezentacji wyników, komunikacji, zwiększa samodzielność uczniów. Podstawową cechą moich zajęć była otwartość na oczekiwania i propozycje ucznia, a tym samym stwarzałam uczniom warunków dla rozwijania samodzielności, współodpowiedzialności i kreatywności .
Aby uatrakcyjnić proces nauczania, a tym samym wzbudzać zainteresowanie uczniów nauką stosowałam różnorodne metody pracy. Nie ma jednej, powszechnie skutecznej metody czy strategii nauczania. O ich wyborze decyduje konkretna sytuacja pedagogiczna, która zależy od wielu czynników, m.in. realizowanych celów edukacyjnych, tematów lekcji itp. Ważne jest, aby metody stosowane na zajęciach oparte były na aktywności poznawczej uczniów, umożliwiały rozwijanie ich zainteresowań i osiąganie zamierzonych umiejętności. Stosowanie różnorodnych, odpowiednio dobranych do zespołu uczniowskiego, metod i form pracy pozwoliły mi lepiej poznać predyspozycje uczniów, a uczniom osiągać jak najlepsze wyniki. W osiąganiu założonych celów bardzo przydatne są odpowiednio dobrane środki dydaktyczne. Na zajęciach matematycznych wykorzystywałam przyrządy geometryczne, modele brył, plansze, kalkulatory a także różnorodne programy komputerowe. Odpowiednio dobrane, interesujące pomoce dydaktyczne uatrakcyjniają zajęcia, rozbudzają naturalną ciekawość uczniów i rozwijają ich zainteresowanie przedmiotem.
Udział w zajęciach wyrównawczych umożliwił uczniom przede wszystkim:
wyrównanie braków edukacyjnych,
wyrabianie nawyku systematycznej i samodzielnej pracy,
umiejętność współdziałania w grupie.
Cały czas dążyłam do tego, aby moi uczniowie nabyli i rozwijali umiejętność myślenia matematycznego, a co za tym idzie, formułowali wnioski oparte na rozumowaniu matematycznym. Przy każdej nadarzającej się okazji uświadamiałam uczniom, że matematyka jest nauką bardzo potrzebną w życiu codziennym, bardzo ważna jest więc umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w praktyce.
Na bieżąco na podstawie monitoringu postępów w nauce, obserwacji. a także na podstawie wyników testów diagnostycznych przeprowadzanych wśród uczniów na początku i na końcu nauki w danej klasie dokonywałam ewaluacji programu . Istotnym elementem ewaluacji były również rozmowy z uczniami, bądź ankieta, w której znalazły się pytania o celowość zajęć, ich atrakcyjność, samopoczucie uczniów, postawę nauczyciela prowadzącego, atmosferę na zajęciach,. Aktywność, zadowolenie, poczucie sukcesu i zaspokojenie potrzeb uczniów uczestniczących w zajęciach stały się wyznacznikami mojego sukcesu.
Rezultatem zajęć wyrównawczych było: pozytywne nastawienie uczniów do przedmiotu, ambitniejsze podejście do rozwiązywanych zadań a nawet elementy zdrowej rywalizacji na zajęciach. Uczniowie osiągnęli lepsze wyniki w nauce. Poczucie bezpieczeństwa i atmosfera zajęć wzmocniły samoocenę uczniów, wzrosła ich aktywność na innych zajęciach. Dzięki odpowiednim metodom dydaktycznym i rozmaitym ćwiczeniom uczniowie rozwinęli swoje umiejętności poznawcze, samodzielność i logiczne myślenie. Udział w tych zajęciach przyczynił się do rozwinięcia zainteresowań oraz wzrostu motywacji do nauki. Zajęcia kształtowały intuicję i wyobraźnię matematyczną. Uczniowie wykazywali pozytywne nastawienie do podejmowanego wysiłku intelektualnego. Dla mnie, ale głównie dla uczniów, bo to oni włożyli mnóstwo pracy przez trzy lata uczestnictwa w dodatkowych zajęciach ogromnym sukcesem był wynik sprawdzianu szóstoklasisty w części matematycznej (tj. 75, 8 % -wynik klasy i 76, 7 %-wynik uczniów biorących udział w zaj. dyd. -wyr.) i muszę przyznać, że nie był on dla mnie, aż tak dużym zaskoczeniem. Bo obserwując ich pracę na zajęciach, (a była to praca tylko w szkole, ponieważ grupa uczniów, z którą pracowałam nie poświęcała w ogóle czasu na naukę w domu) i rosnące wyniki nauczania z przedmiotu można było się tego spodziewać.
Nauczając matematyki zauważyłam , że część uczniów jest bardzo zainteresowana tym przedmiotem i praca wyłącznie podczas lekcji jest dla nich niewystarczająca, dlatego stworzyłam program „Lubię myśleć (matematycznie)”, by móc rozwijać zainteresowania matematyczne tych uczniów także na zajęciach pozalekcyjnych. Program ten zawierał treści, które wpłynęły na utrwalenie i pogłębienie wiedzy zdobytej przez uczniów podczas lekcji, a także pozwoliły na wdrożenie uczniów do samodzielnego i logicznego myślenia, wyciągania i formułowania wniosków oraz ich uzasadniania, wiązania teorii z praktyką, czy posługiwania się językiem matematycznym. Uczniowie najchętniej realizowali się nie tylko poprzez rozwiązywanie zadań i udział w konkursach matematycznych, ale także poprzez organizowanie dla swoich kolegów i koleżanek konkursów matematycznych. To zaangażowanie dzieci postanowiłam wykorzystać w pracy koła matematycznego. Matematyka jest przedmiotem uważanym za trudny i nielubiany dlatego chciałam, żeby te zajęcia poprzez różnorodne formy pracy były ciekawe , a uczniowie uczestniczyli w nich chętnie i pracowali na nich z dużym zaangażowaniem.
Program przeznaczony był dla uczniów klas V i VI szkoły podstawowej. Przygotowany został do realizacji w ramach zajęć poza lekcyjnych, na jego przeprowadzenie przewidziałam około 40 godzin lekcyjnych w roku szkolnym, w którym założyłam zrealizowanie tematów z VI modułów (I. Wiadomości z historii matematyki Przybliżenie sylwetek znanych matematyków , II. Obliczenia procentowe, III. Zadania praktyczne „z życia wzięte” , IV. Zadania konkursowe Rozwiązywanie zadań konkursowych z lat ubiegłych, V. Łamigłówki matematyczne i tangramy, VI. Wykonywanie modeli przestrzennych - Rysowanie siatek i sklejanie modeli wielościanów foremnych (ośmiościan, dwunastościan, dwudziestościan foremny). Uczniowie podczas zajęć koła przygotowywali się do różnego rodzaju konkursów matematycznych.
Główne cele, jakie sobie założyłam opracowując i wdrażając program, to:
Rozwijanie myślenia
Rozwijanie pamięci oraz umiejętności myślenia abstrakcyjnego i logicznego rozumowania Rozwijanie umiejętności czytania tekstu ze zrozumieniem.
Przygotowanie do korzystania z tekstów dotyczących różnych dziedzin wiedzy oraz tekstów użytkowych.
Rozwijanie umiejętności interpretowania informacji.
Rozwijanie zainteresowań matematycznych.
Uczenie dostrzegania prawidłowości matematycznych w otaczającym świecie.
Kształtowanie umiejętności stosowania schematów, symboli literowych i rysunków przy rozwiązywaniu różnych zadań i problemów w sytuacjach codziennych.
Rozwijanie osobowości
Kształtowanie pozytywnego nastawienia do podejmowania wysiłku intelektualnego oraz postawy dociekliwości.
Nauczanie dobrej organizacji pracy, wyrabianie systematyczności, pracowitości i wytrwałości Rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.
Nauczanie przedstawiania rozwiązań problemów i zadań w sposób czytelny.
Wyrabianie nawyków sprawdzania otrzymanych odpowiedzi i korygowania błędów.
Metody nauczania podporządkowywałam celom kształcenia. Do najczęściej stosowanych należały między innymi: wykład, pokaz, obserwacja, opis, pogadanka, metoda algorytmiczna , praca z lekturą
• Wykład to metoda, której jedynie pewne elementy mogą być wykorzystane na zajęciach w szkole podstawowej.
• Pokaz w pracy z uczniem zdolnym pełni dwie role: eksponującą i inspirującą.
• Obserwacja to metoda podobna do pokazu. Zadaniem ucznia jest analizowanie szczegółowych operacji.
• Opis u uczniów ma wyzwolić wyobraźnię i zastąpić im demonstrację omawianego obiektu.
• Pogadanka uczy samodzielnego i prawidłowego pod względem logicznym myślenia uczniów, sterowane przez nauczyciela poprzez zadawanie odpowiednich pytań.
• Metoda algorytmiczna to metoda, podczas której uczeń drogą samodzielnej analizy dochodzi do potwierdzenia pełnej skuteczności i jednoznaczności algorytmu.
• Praca z lekturą matematyczną to metoda pogłębiająca wiadomości z tematu omawianego na zajęciach . Praca z książką wyrabia u uczniów nawyk samodzielnej pracy, studiowania.
Praca z uczniem przejawiającym zainteresowanie matematyką wymagała ode mnie również stosowania wielu zróżnicowanych form. Do najciekawszych można zaliczyć: pracę w grupach, konkurs, pracę indywidualną, turniej, projekt, krótki wykład, konkurs zadaniowy i konsultacje.
• Praca w grupach. W grupach o składzie uczniowskim zróżnicowanym uczeń zdolniejszy miał ważna role, która wymagała od niego wielu umiejętności.
• Podczas konkursu funkcję kapitana w drużynie powierzałam uczniom zdolnym.
• Praca indywidualna to najczęściej stosowana przeze mnie forma pracy. Należały do niej rozmowy z uczniem, zadawanie prac dodatkowych, asystowanie.
• Projekt to dłuższa forma umożliwiająca przeprowadzenie , obliczeń i analizy ciekawego zagadnienia.
• Krótki wykład był najczęściej przygotowywany przez uczniów w oparciu o podaną przeze mnie literaturę.
• Konkurs zadaniowy za rozwiązanie którego uczniowie otrzymywali punkty, nagrody i dyplomy.
• Konsultacje- ustalałam dla uczniów stały termin, w którym mogli oni uzyskiwać dodatkowe informacje oraz odpowiedzi na nurtujące ich pytania.
Postępy czynione przez uczniów w czasie zajęć koła nie podlegają ocenie szkolnej, jednak śledziłam je systematycznie. Jednym ze sposobów sprawdzania wiedzy i umiejętności było organizowanie wśród uczestników zajęć mini – konkursów. Miały one różne formy , np. testu rozwiązywanego przez wszystkich w określonym czasie lub pojedynku drużyn, które zadawać będą sobie nawzajem pytania z pewnego tematu. Innym miernikiem wiedzy i umiejętności uczniów były wyniki osiągane przez nich w różnego rodzaju konkursach wykraczających poza ramy koła matematycznego. Uczennica biorąca udział w kółku zajął IV miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Matematycznym ,,Matematyka jest wszędzie”, brała również udział w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym ,,Kangur”, gdzie zdobyła 75% punktów możliwych do zdobycia oraz Małopolskim Konkursie Matematycznym i tutaj również jej wynik był bardzo zbliżony do wyników laureatów tego konkursu.
Jako autor programu , a jednocześnie osoba go wdrażająca dokonywałam jego całościowej ewaluacji aby: - ocenić jego skuteczność, przydatność i atrakcyjność. - wyciągnąć wnioski do dalszej pracy, wprowadzić zmiany. Narzędziami badawczymi były ankiety, dotyczące stopnia akceptacji tego programu przeprowadzone wśród uczestników koła oraz wyniki konkursów matematycznych, w których brali udział członkowie koła matematycznego.
Na początku roku szkolnego 2012/2013, gdy powierzono mi wychowawstwo w klasie IV Pani dyrektor powołała mnie do pełnienie funkcji przewodniczącej zespołu ds planowania i koordynowania udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zadaniem zespołu było opracowanie i wdrożenie do realizacji Indywidualnego Programu Edukacyjno- Terapeutycznego dla dziewczynki, która posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Zintegrowane działania nauczycieli prowadzących zajęcia z uczennicą :
-zapewniły poczucie bezpieczeństwa, akceptacji i życzliwości
-dostosowały działania edukacyjne do diagnozy psychologiczno-pedagogicznej
-poszerzyły wiedzę o świecie
-pobudziły wiarę we własne możliwości
-wzbogaciły słownictwo
-ukształtowały umiejętność wnikliwej obserwacji i logicznego myślenia
-stworzyły pozytywne relacje oparte na szacunku, zaufaniu i wsparciu
-rozwinęły myślenie przyczynowo-skutkowe
Spotkania zespołu odbywały się w miarę potrzeb. Raz w roku szkolnym, zespół , którym kierowałam dokonywał okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania uczennicy, uwzględniając ocenę efektywności udzielanej uczennicy pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz oceniał poziomu funkcjonowania ucznia.
Wspólnie z nauczycielami dokonaliśmy diagnozy dziecka, jego mocnych stron i deficytów, analizując zapisy orzeczenia i proponując formy wsparcia.
Praca przy opracowywaniu i wdrażaniu programu przyczyniła się do:
- poszerzenia wiedzy i wszechstronny rozwój uczennicy ze specjalnymi potrzebami
- umocnienia wizerunku szkoły jako miejsca intelektualnego i społecznego rozwoju uczniów,
- poszerzenia oferty szkoły o zajęcia pozalekcyjne i rewalidacyjne
- podniesienia moich umiejętności opracowania i wdrażania IPETu,
- podniesienia własnych umiejętności dydaktycznych i wychowawczych
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych
Aby poszerzyć zakres działań szkoły trzeba być do tego jak najlepiej merytorycznie przygotowanym, stale rozwijać swoje zainteresowania i umiejętności. Mając to na uwadze w trakcie trwania stażu postanowiłam uczestniczyć w konferencjach i warsztatach, które wzbogaciły moje wiadomości z zakresu dydaktyki oraz pedagogiki wychowawczej. Zdobyta wiedza jest przeze mnie wykorzystywana w codziennej pracy podnosząc jakość pracy szkoły i poszerzając zakres jej działań. Ważnym zadaniem szkoły, a w tym samym nauczyciela, jest zauważenie i pielęgnowanie talentów uczniów zdolnych. Raz w tygodniu poświęcam, więc czas na pracę z uczniem zdolnym. Zachęcam do udziału w konkursach . Wspieram ich działania, służę radą i pomocą. Niestety uczniów, którzy byliby zainteresowani matematyką w naszej szkole jest bardzo mało. Tym bardziej o każdy talent trzeba bardzo zabiegać i go pielęgnować. Od czasu rozpoczęcia przeze mnie pracy w szkole przygotowywałam uczniów do Gminnego Konkursu Matematycznego, który odbywa się w Racławicach. Moi uczniowie osiągają wysokie wyniki w tym konkursie. Co roku przygotowuję również uczniów do międzynarodowego konkursu Kangur Matematyczny , w którym uczniowie bardzo chętnie biorą udział i tu również wyniki są bardzo zbliżone do wyników laureatów tego konkursu. Uważam, że zajęcia te spełniają oczekiwania uczniów zainteresowanych przedmiotem. W ramach wyrównywania szans edukacyjnych równie ważnym zadaniem szkoły jest praca z uczniem słabym lub mającym zaległości w nauce. Zadanie to realizuję prowadząc zajęcia wyrównawcze. Uczniowie mają okazję do uzupełnienia braków z w zakresie wiedzy i umiejętności z matematyki. Najczęściej braki te dotyczą podstawowych i elementarnych wiadomości. Ponadto uczniowie ze wszystkich klas mają możliwość utrwalenia bieżącego materiału i nadrobienia zaległości powstałych w związku z nieobecnością na lekcjach. Uczniowie słabi nie mają możliwości uczestnictwa w typowych konkursach matematycznych, które wymagają oczywiście pewnego poziomu wiedzy i umiejętności. Dlatego też zdecydowałam się zorganizować w naszej szkole konkurs „Zagadki matematyczno – logiczne”. Brało w nim udział wielu uczniów, w tym sporo takich, którzy nie są uzdolnieni matematycznie. Wielu z nich odniosło w tym konkursie sukces na swoją miarę. Udział w konkursach dla uczniów, to sprawdzenie swojej wiedzy, ale także sprawdzenie siebie w sytuacji stresowej. Poznanie swoich reakcji i próba pokonywania stresu, to umiejętności bardzo istotne szczególnie przed czekającymi uczniów sprawdzianem w klasie VI, to uczenie się planowania czasu pracy, korzystania z dostępnych pomocy.
Dzięki udziałowi w konkursach:
- uczniowie mieli możliwość skonfrontowania swoich umiejętności z koleżankami i kolegami z innych szkół,
- mogli zaprezentować się w środowisku rówieśniczym i lokalnym,
- wzmocnili i rozwinęli w sobie wiarę we własne możliwości,
- poznali zasady zdrowej rywalizacji,
- nastąpiła promocja osiągnięć szkoły,
- zwiększyła się jakość pracy szkoły w obszarze kształcenia,
- nastąpiła wymiana doświadczeń z nauczycielami z innych placówek,
- zadania konkursowe wzbogaciły mój warsztat pracy,
- odczułam zadowolenie z sukcesów uczniów i poczucie dobrze spełnionego obowiązku.
Dla każdego nauczyciela bardzo ważne i motywujące jest docenianie jego wysiłku i osiągnięć. Specyfiką tej pracy jest to, iż ocenie podlega się nie tylko ze strony pracodawcy, ale i uczniów oraz ich rodziców. Jedną z ważniejszych nagród, jakie może otrzymać nauczyciel jest Nagroda Dyrektora. W okresie trwania stażu zostałam wyróżniona Nagrodą Dyrektora Szkoły za osiągnięcia w pracy dydaktyczno – wychowawczej i pracę na rzecz szkoły. Nagroda ta jest dla mnie bardzo cenna, gdyż pozwala mi wierzyć w moje siły, pokazuje , że moja praca jest dobrze oceniana nie tylko przez uczniów, rodziców ale również przez Dyrektora. Pochwały ustne są również zachętą do dalszej, jeszcze wytrwalszej pracy oraz zaangażowania w sprawy szkoły i środowiska lokalnego. Otrzymane wyróżnienie jeszcze bardziej motywuje mnie do polepszenia jakości swojej pracy.
W czasie odbywania stażu jako wychowawca dbałam o wygląd sali, wykonywałam wspólnie z wychowankami dekoracje na różne okazje oraz gazetki tematyczne. Umieszczałam na gazetce prace, plakaty uczniów. Na tablicy informacyjnej umieszczałam ciekawostki z życia klasy, regulamin właściwego zachowania się, który uczniowie respektowali podczas zajęć. Zadbałam również o ukwiecenie sali. Do wspólnego dbania o salę angażowałam również swoich uczniów.
Wpłynęło to na:
- lepsze samopoczucie uczniów,
- kształtowanie aktywności własnej uczniów,
- rozwijanie zainteresowań i poszerzenie wiedzy,
- kształtowanie umiejętności pracy w grupie,
- rozwijanie lepszej współpracy z rodzicami,
- podniesienie wizerunku szkoły,
- odczułam satysfakcję z dobrze wykonanej pracy,
Każdy ma od urodzenia pęd witalny, który pcha go do zdobywania świata. Wystarczy dostarczyć dziecku odpowiednich bodźców, stworzyć sytuacje w których tkwi coś nowego, coś co pobudzi go do aktywności poznawczej. Na mnie jako nauczycielu i wychowawcy spoczywa obowiązek rozbudzania tej ciekawości, organizowania różnych sytuacji wychowawczych i stwarzanie okazji do powstania nowych, szerszych zainteresowań. Podczas swojej pracy starałam się, aby moi wychowankowie brali udział w wycieczkach, spotkaniach z ciekawymi ludźmi, wyjazdach do kina, teatru. Wspólnie z koleżankami zorganizowałam:
- wycieczkę do Krakowa, gdzie zwiedziliśmy Rynek Główny, Kościół Mariacki, Sukiennice. Uczniowie wzięli udział w lekcji muzealnej na Wawelu, oglądnęliśmy piękną panoramę z miasta z Kopca Kościuszki, a na koniec wybraliśmy się na długi spacer po Krakowskim zoo.
- wyjazd do Teatru „Maska” w Rzeszowie na spektakl pt”Dzikie Łabędzie” oraz odwiedzenie Muzeum Lalek Teatralnych, gdzie uczniowie podziwiali zgromadzone w nim lalki, elementy scenografii i projekty, pochodzące z dawnych spektakli i przedstawień teatru.
-udział w wyjątkowym projekcie pn. „Edukacja ekologiczna dla dzieci z przedszkoli i szkół podstawowych województwa małopolskiego” przede wszystkim wyjątkowe było miejsce, gdzie projekt był realizowany – przystań żeglarska nad zalewem Bagry w Krakowie. Zajęcia projektowe odbyły się w formie 1-dniowych warsztatów, oparte były głównie na ruchu na świeżym powietrzu i edukacji poprzez zabawę. W trakcie pobytu nad zalewem Bagry dzieci zapoznały się także z podstawową terminologią żeglarską, zobaczyły, jak zbudowana jest łódka, dowiedziały się też, jak bezpiecznie zachowywać się nad wodą i w wodzie. Warsztaty prowadzone były przez specjalistów z zakresu ekologii oraz animatorów.
-wyjazd do Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Bieczu na spektakl „Wilk i zając na wakacjach”, przygotowany przez krakowskie Studio Art-Re. Nauczył dzieci odpowiednich zachowań w różnych sytuacjach życiowych. Świetna gra aktorów, piękna kolorowa scenografia, muzyka i stroje pozostawiły u młodych widzów niezapomniane wrażenia.
- udział w koncercie profilaktycznym w wykonaniu Piotra 'Lupi' Lubertowicza w kinie "Farys" w Bieczu Uczestnikami koncertu byli uczniowie klas szóstych. Piotr 'Lupi' Lubertowicz to muzyk związany z polską sceną blues-rockową. Był gościem i laureatem wielu festiwali: Rawa Blues, Węgorzewo, Jarocin, podczas których koncertował z popularnymi zespołami i wokalistami, np. Nocna Zmiana Bluesa, John Porter, Dżem, Jacek Dewódzki. Muzyk opowiedział młodzieży o własnych przeżyciach z okresy walki z narkomanią i alkoholizmem. Mówił i śpiewał o tym, jak nałóg niszczy całe życie człowieka. Przedstawił drogę prowadzącą do narkomanii i swoją walkę o wyjście z nałogu. Przypominał, że nawet pierwszy kontakt z narkotykami może być śmiertelny.
-wyjście do MiGBP w Bieczu, gdzie odbyła się lekcja biblioteczna dotycząca katalogów. Celem wizyty było zapoznanie uczniów z działalnością biblioteki, młodzież oglądała pomieszczenia pracy bibliotekarzy. Uczniowie mieli szansę oglądnąć stare katalogi kartowe, które biblioteka przechowuje. Dowiedzieli się, że dzięki katalogowi dostępnemu na stronie internetowej biblioteki można wyszukiwać różne typy dokumentów, rezerwować i zamawiać książki, przeglądać nowości wydawnicze, a także przeszukiwać zbiory według autora, tytułu. Uczniowie dowiedzieli się jak można założyć konto elektroniczne i za jego pomocą zamawiać, rezerwować i prolongować książki. Informacje te bardzo interesowały uczniów, sami próbowali poszukiwania książek w katalogu. Uczniowie dowiedzieli się także co należy zrobić, aby zapisać się do biblioteki. Większość z nich zadeklarowała chęć stania się nowym czytelnikiem biblioteki. Zaprezentowano młodzieży książki, nowości z różnych dziedzin wiedzy w celu zachęcenia do czytania.
Aktywnie i chętnie brałam udział razem z uczniami w realizacji wynikających z planu pracy szkoły zadań:
-udział w projekcie „mleko z klasą”, dzięki któremu uczniowie korzystali z darmowego mleka
-udział w projekcie „Owoce w szkole” w ramach, którego uczniowie korzystają bezpłatnie z porcji warzyw i owoców, ponadto prowadzone były działania promujące zdrowy styl życia i zdrowe odżywianie w ramach konkursów plastycznych, wycieczek do ogrodu sadu
-udział w projekcie „Akademia czystych rąk” w zakresie higieny ciała. Uczniowie otrzymali darmowe mydła, przeprowadzona została pogadanki nt dbałości i czystość i udzielono uczniom instruktażu mycia rąk. (Szkoła otrzymała dyplom „Szkoły czystych rąk”)
-przystąpienie do akcji Wydawnictwa National Geographic „Odkrywca”, dzięki której uczniowie korzystają z ciekawych materiałów na lekcjach (scenariusze, filmy edukacyjne ) i mają dostęp do strony internetowej www.ngodkrywca.pl
-przystąpienie do rządowego programu „Pomoc państwa w zakresie dożywiania”, dzięki któremu niektórzy uczniowie korzystają z darmowych posiłków w szkole oraz programu „Wyprawka szkolna”
-udział w akcji Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym w Stróżach „Zostań Św. Mikołajem”- 3 uczniów naszej szkoły uczestniczyło w finale tej akcji otrzymując mikołajkowe prezenty
-przygotowanie akademii szkolnych z okazji Dnia Edukacji Narodowej, Gminnych Obchodów Święta Niepodległości, Gminnych obchodów Dnia Strażaka, święto 3 Maja oraz uroczystości tj. opłatek, Andrzejki, Mikołajki, zabawa noworoczna, Święto Rodziny
-uczestnictwo w cyklicznych akcjach „Jesienne spotkania z....” w ramach których odbył się między innymi koncert gitarowy w wykonaniu muzyka Jacka Ostrowskiego, warsztaty plastyczne prowadzone przez p.B. Belniaka-artystę , rysownika satyrycznego, spotkanie z podróżnikiem -wspomnienia z pobytu w Maroko
-udział w warsztatach „Tradycyjne zwyczaje andrzejkowe” połączone ze zwiedzaniem skansenu
-udział w przedstawieniu profilaktycznym „Bezpieczeństwo w internecie”
-udział w akcjach:
ekologicznych: sprzątanie świata, Listy do Ziemi, szkolny konkurs zbiórki makulatury, segregacja śmieci, spotkanie z myśliwym
zdrowotnych: szkolna akcja „Poczuć smaki”, projekt międzyprzedmiotowy „W krainie zdrowie-warsztaty na temat zdrowego odżywiania się , prezentacja zdrowych posiłków przygotowana przez poszczególne klasy oraz konkurs plastyczny, wyjazdy na basen, warsztaty udzielania pierwszej pomocy, spotkanie z policjantem na temat „Bezpieczna droga do szkoły oraz bezpieczeństwo w szkole”, konkurs plastyczny „Jak spedzać ferie?” oraz akcja profilaktyczna „W zdrowym ciele zdrowy duch”, w ramach której przeprowadzony został konkurs plastyczny, wiedzowy oraz gry i zabawy sportowe
charytatywnych: zbiórka nakrętek , by wspomóc chorego chłopca z Korczyny, udział w akcji „Góra grosza”, świąteczna paczka- pomoc materialna z okazji świąt dla rodzin wielodzietnych oraz znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej,
-udział w zorganizowaniu:
Dnia Otwartego Szkoły- prezentacja oferty edukacyjnej szkoły, podręczników pomocy, poznanie bazy szkoły, rozmowy z rodzicami, prezentacja na temat przygotowania szkoły na przyjęcie sześciolatków, Gminnego Sejmiku Ekologicznego, Gminnego Konkursu Ortograficznego, spotkania jasełkowego dla nauczycieli emerytów i rencistów z gminy Biecz, kiermaszu świątecznego oraz kiermaszu używanych podręczników, redagowaniu gazetki szkolnej „Szkolne co nieco", szkolnej akcji „Super klasa”, szkolnym konkursie profilaktycznym „Moja rodzina wybiera zdrowie”
Dzięki zorganizowanym wycieczkom i wyjazdom do placówek kulturalnych:
- uczniowie poznali walory turystyczne naszego regionu i kraju,
- podwyższyli swoje umiejętności w zakresie samodzielności i zachowania się w miejscach użyteczności publicznej,
- uczniowie wzbogacili wiedzę na temat teatru i kina,
- poprzez integrację zespołu klasowego wykształciła się u dzieci samodzielności oraz właściwe zachowanie się podczas spektaklu lub filmu,
- poszerzyłam wiedzę na temat organizowania wyjazdów do placówek kulturalnych.
Dzięki udziałowi w akcjach:
- uczniowie znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej uzyskali pomoc
- uczniowie stali się bardziej wrażliwi na potrzeby innych, chętnie włączali się w akcje na rzecz potrzebujących,
- mam poczucie dobrze spełnionego obowiązku,
- doskonaliłam swoje zdolności organizacyjne.
- uczniowie podejmowali aktywności zmierzające do rozwoju samorządności szkolnej
-nastąpiła integracja społeczności szkolnej i mieszkańców Korczyny
-społeczne zaangażowanie się w działalność szkoły i środowiska
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami
W celu lepszej koordynacji oddziaływań wychowawczych i organizacji różnych przedsięwzięć wychowawczych, edukacyjnych lub kulturalnych, podejmowałam działania we współpracy z organizacjami, instytucjami, osobami pośrednio lub bezpośrednio do tego powołanymi:
Współpraca ze szkołami z Gminy Biecz – poprzez czynny udział w spotkaniach (przegląd miniatur tetralnych, sejmiki ekologiczne, mała gala najlepszych), konkursach organizowanych zarówno w naszej szkole , jak również na terenie całej gminy.
Współpraca z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Bieczu
Aby moje działania dotyczące pracy z dzieckiem przejawiającym trudności dydaktyczno- wychowawcze były jak najbardziej celowe i skuteczne, podjęłam współpracę z Poradnią Psychologiczno- Pedagogiczną w Bieczu, jak również z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Gorlicach. Dostrzegając potrzebę pomocy dziecku, które moim zdaniem miało trudności wychowawcze czy edukacyjne rozmawiałam z rodzicami i zachęcałam ich, do nawiązania współpracy z Poradnią. Jako nauczyciel przygotowywałam opinię o dziecku do poradni. Po otrzymaniu i zapoznaniu się z opinią na temat każdego dziecka, stosowałam w praktyce określone zalecenia do dalszej pracy dydaktyczno-wychowawczej. Dzięki tej współpracy odbyły się w szkole warsztaty między innymi udzielania pierwszej pomocy, na temat zdrowego odżywiania, „Zapobieganie i ochrona przed przemocą rówieśniczą”wg programu „Bezpieczne dziecko-przyjaciel Sznupka”, „Jak wspierać rozwój dziecka?”
Współpraca z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Pomocy w Bieczu
Informowałam rodziców o:
dofinansowaniu do podręczników dla uczniów
możliwości dofinansowania posiłków
Dzięki tej współpracy :
- podniosłam poziom własnej wiedzy dotyczącej pomocy dzieciom ze specjalnymi
potrzebami,
- nastąpiło nawiązanie współpracy z pracownikami instytucji pomocnych w
rozwiązywaniu problemów wychowawczych, dydaktycznych,
Współpraca z pracownikami Komendy Policji
Podczas zorganizowanego spotkania z policjantem na temat „Bezpieczna droga do szkoły oraz bezpieczeństwo w szkole”, dzieci zostały pouczone jak bezpiecznie poruszać się po drodze oraz jak zachowywać się w szkole, żeby było bezpiecznie. Oprócz przypomnienia podstawowych zasad bezpieczeństwa na drodze, pan policjant zapoznał uczniów bliżej za specyfiką wykonywanej przez niego pracy. Spotkanie to było dla uczniów wielkim przeżyciem, z dużym zainteresowaniem wysłuchały policjanta, jak również zadawały mnóstwo pytań. Ze spotkania wyniosły wiele korzyści. Przeprowadzona pogadanka utrwaliła zasady bezpieczeństwa, sprawiła, że dzieci we właściwy sposób poruszały się na drodze podczas organizowanych spacerów i wycieczek. Były bardziej świadome tego, że od ich właściwego zachowania na drodze zależy nie tylko ich bezpieczeństwo, ale też wszystkich uczestników drogi. Dzięki współpracy z policją:
- wzrosła świadomość u dzieci zachowania ostrożności i szczególnej uwagi w drodze do szkoły i do domu,
- szkoła jest miejscem pierwszej edukacji komunikacyjno-drogowej uczniów oraz jako instytucja promująca zasady bezpieczeństwa drogowego i nie tylko,
- uczniowie wzbogacili swoją wiedzę na temat zachowania bezpieczeństwa w szkole
- mam świadomość podniesienia codziennego bezpieczeństwa moich wychowanków,
- odczuwam satysfakcję z prawidłowego wprowadzenia swoich uczniów w złożone
problemy życia codziennego.
Współpraca z pracownikami Straży Pożarnej
Dobrze układa się również współpraca z Ochotniczą Strażą Pożarną. Co roku w
maju organizowany jest apel z okazji Dnia Strażaka, na którego zapraszani są przedstawiciele Straży Pożarnej. Aby uatrakcyjnić tą uroczystość, strażacy organizują różne pokazy np: gaszenie ogniska za pomocą węży, przejazd wozem strażackim, udostępnienie hełmów i kamizelek strażackich w celu robienia pamiątkowych zdjęć. Nasza szkoła była również organizatorem Gminnych Obchodów Dnia Strażaka, w której uczestniczyli przedstawiciele straży pożarnej z całego powiatu. Uczniowie przygotowali akademię, po której zostały wręczone medale. Uczestniczyliśmy również w wycieczce do PSP w Gorlicach w ramach akcji „Otwarte strażnice” braliśmy udział w warsztatach na temat bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Współpraca z Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury, Gminną Biblioteką w Bieczu i
Gorlickim Centrum Kultury
Kontakt z żywa kulturą jest bardzo istotny w rozwijaniu poczucia wrażliwości estetycznej. Moja współpraca z MGOK, MiGBP w Bieczu i GCK- iem w Gorlicach opierała się na realizacji zadań kulturalno- wychowawczych w takich formach, jak udział w spektaklach profilaktycznych „Zeby dzieciom było lepiej”-koncert, teatralnych „Przegląd miniatur teatralnych”, „Wilk i zając”, „Zaczarowany świat”, „Królewna Śnieżka” oraz przygotowanie gminnych uroczystości, udział w akcji „Cała Polska czyta dzieciom”
Dzięki współpracy z tymi instytucjami:
- uczniowie poznali zasady ich funkcjonowania w naszym środowisku,
- potrafili samodzielnie korzystać ze zbiorów biblioteki,
- rozwijali swoje zainteresowania czytelnicze,
- nastąpiła współpraca szkoły z innymi instytucjami,
- nastąpiło poszerzenie źródeł informacji,
- wzbogacałam swój warsztat pracy wychowawcy
Współpraca z Powiatowym Centrum Edukacji w Gorlicach- w ramach tej współpracy w okresie 2012/2014 oraz 2014/2015 brałam udział w projekcie „Kompleksowe wspomaganie rozwoju szkół i przedszkoli w powiecie gorlickim” w ramach , którego odbywały się warsztaty oraz praca w sieci współpracy samokształcenia poza tym na bieżąco korzystam ze zbiorów Biblioteki PCE.
Współpraca z sądem rodzinnym- stały kontakt na temat sytuacji szkolnej uczniów z rodzin znajdujących się pod nadzorem kuratora sądowego.
Współpraca z Ośrodkiem Zdrowia w Bieczu- w ramach tej współpracy uczniowie uczestniczyli w projekcie „W krainie zdrowia „ i warsztatach z pielęgniarką „Nałogom stop”
Współpraca ze Skansenem Wsi Pogórzańskiej w Szymbarku- udział w warsztatach „Tradycyjne zwyczaje andrzejkowe” oraz udział w organizowanych konkursach.
Współpraca z Centrum Wolontariatu w Gorlicach- w ramach tej współpracy prowadzone są dodatkowe zajęcia dla uczniów przez absolwentów naszej szkoły.
Współpraca z kołem łowieckim „Grabina”- pan leśniczy cyklicznie spotyka się z uczniami i zachwyca ich opowieściami o przyrodzie.
Współpraca ze Stowarzyszeniem Pomocy Szkole „Małopolska”, dzięki której wpływają fundusze przekazane z 1% podatku, które są przekazywane na potrzeby szkoły.
Współpraca z Fundacją Pomocy Osobom Niepełnosprawnym w Stróżach – w ramach akcji „Zostań Św. Mikołajem ” kilkoro uczniów uczestniczyło w finale tej akcji otrzymując prezenty mikołajkowe.
Współpraca z Związkiem Nauczycielstwa Polskiego- zorganizowanie spotkania noworocznego dla byłych pracowników oświaty, emerytów i rencistów z gminy Biecz.
Współpraca z wioską indiańską Hooka Hej z Kunowej- podczas Święta Rodziny i zabawy karnawałowej indianin z wioski przygotowuje liczne atrakcje i konkursy dla dzieci.
Współpraca z Instytutem Badań Edukacyjnych- corocznie w klasie V przeprowadzam diagnozę umiejętności matematycznych uczniów , jest to badanie przygotowane przez IBE. W 2014 r. swoją formą i rodzajem użytych treści nawiązywało do nowej formuły sprawdzianu po szkole podstawowej. Zestawy zadań były tak przygotowane, aby pokazać różnorodność typów zadań. Natomiast w tym roku zajęto się trzema obszarami edukacji matematycznej: sprawnością rachunkową, modelowaniem matematycznym oraz rozumowaniem i tworzeniem strategi. Instytut opracowuje i przesyła mi bardzo szczegółową analizę wyników uczniów, którą wykorzystuje w planowaniu mojej pracy z uczniami. Efektem tej współpracy była:
-analiza wszystkich rodzajów popełnionych błędów
-ukazanie mocnych i słabych stron umiejętności matematycznych
-omówienie i docenienie różnorodnych zaproponowanych przez uczniów sposobów rozwiązania zadań
-wdrożone wnioski z badań przyczyniły się do poprawy wyników sprawdzianu szóstoklasisty
Pełniąc rolę wychowawcy cyklicznie przygotowywałam również inne uroczystości, które wpisały się na stałe w kalendarz imprez szkolnych tj. walentynki, dyskoteki, ogniska klasowe, dzień chłopaka, dzień kobiet, powitanie wiosny, zakończenie roku szkolnego. Do w/w imprez opracowywałam scenariusze, przygotowywałam wspólnie z koleżankami oprawę plastyczną muzyczną i czuwałam nad sprawnym przebiegiem. W efekcie uczniowie rozwijali swoje uzdolnienia artystyczne, a imprezy grupowe integrowały i przyczyniały się do wzmacniania więzi.
Współpraca jest jednym z najtrudniejszych wymiarów relacji międzyludzkich. Jest trudnym obszarem, gdyż wymaga rezygnacji z celów własnych, podrzędnych na rzecz celu nadrzędnego. W procesie kształcenia i wychowania dziecka nadrzędnym celem jest rozwój osobowościowy ucznia. Dlatego też, ja jako nauczyciel, w imię dobra dziecka zabiegałam o dobre relacje z rodzicami.
Od rodziców wymaga się pełnienia roli przewodników dziecka w coraz bardziej komplikującej się rzeczywistości. W tym bardzo trudnym, często przerastającym ich możliwości procesie, wspierać ich może jedynie kompetentny, empatyczny a zarazem kreatywny wychowawca. Tej wspomagającej funkcji nie ureguluje prawo, ale świadomość, że jedynie partnerski dialog, wzajemne zaufanie i życzliwość mogą zapewnić warunki prawidłowego rozwoju i sukcesu uczniów.
T.Gordon w „Wychowaniu bez porażek” stwierdził, że „Rodziców się oskarża, ale się ich nie szkoli”. Powiedział również, że aby zostać nauczycielem należy skończyć studia, aby zostać inżynierem należy skończyć studia, aby być rodzicem nie trzeba nawet szkoły podstawowej. Myśl ta sygnalizuje fakt, że nie można od rodziców wymagać idealnych z naszego punktu widzenia decyzji, zachowań, jeśli uprzednio nie powiemy im o wielu ważnych zagadnieniach pedagogiczno - psychologicznych, które dla nas pedagogów są oczywiste, a dla rodziców często nieznane i niezrozumiałe.
Bywa, że jako nauczyciele narzekamy, iż rodzice nie wspierają nas w procesie dydaktycznym, a często po prostu nie potrafią pomóc swoim dzieciom, że nie wspierają nas w procesie wychowawczym, a często powielają złe wzorce wyniesione z domu rodzinnego, czy też popełniają błędy wynikające ze zwykłej niewiedzy.
Niezbędne jest więc planowanie przez każdego wychowawcę różnych form systematycznej pedagogizacji rodziców prowadzonej w ciekawej formie - w formie spotkań warsztatowych, zajęć otwartych, zajęć edukacyjnych.
Przez cały okres mojej pracy modyfikowałam oddziaływania wychowawczych rodziców, ukazywałam właściwe kierunki pracy z dzieckiem, co pozwoliło wypracować wspólny front działań. Zwiększenie kompetencji rodziców w ich roli wychowawczej poprawiło komunikację z dzieckiem. Poszerzenie wiedzy rodziców na temat prawidłowości rozwojowych i głównych problemów na różnych etapach rozwoju, a także usprawnienie umiejętności wychowawczych, umożliwiło rodzicom unikanie poważnych błędów wychowawczych, mogących prowadzić do powstania u dziecka zachowań niepożądanych.
Działania, które podjęłam w celu podwyższenia kompetencji wychowawczych rodziców:
Informacyjne
Rodzice uczestniczyli w spotkaniach informacyjnych na różne nurtujące ich tematy. W ramach pedagogizacji rodziców przeprowadziłam pogadanki „Jak pomóc dziecku w nauce?”, „Jak mówić, aby dzieci nas słuchały, jak słuchać, aby dzieci mówiły”. Tego typu spotkania organizowane były również przy współpracy innych specjalistów: psychologa „Jak wspierać rozwój dziecka”, pedagoga „Kary cielesne i ich wpływ na rozwój emocjonalny dziecka”, pielęgniarki, policjanta.
Edukacyjne
Ich celem jest pomoc w rozwijaniu ważnych umiejętności psychologicznych i społecznych rodziców. Podstawą działania jest przekonanie, że ludzie mimo posiadanej wiedzy popełniają wiele błędów z powodu braku umiejętności psychospołecznych.
Błędy te rzutują na proces wychowawczy, wywołując zaburzenia umiejętności społecznych dzieci.
Ja jako nauczyciel nie jestem w stanie wyposażyć rodziców w gotowe zestawy reguł, które będą umożliwiały mądre wychowanie ich dzieci, ale mogę stworzyć warunki do osobistego przeżywania, doznawania emocji. Autorefleksja zatem jest drogą do rozwoju każdego człowieka.
Najlepszą metodą do zrozumienia drugiego człowieka jest doświadczanie i przeżywanie. Dlatego, gdy rodziców zostali postawieni w sytuacji problemowej pozwoliło im to wczuć się w sytuację własnego dziecka, empatycznie doświadczyć emocji, które ono przeżywa.
Interwencyjne
Organizowałam konsultacje indywidualne, otwarta byłam na stworzenie możliwości spotkania się z rodzicem w czasie dla niego dogodnym. Spotkania te pełniły formę doraźnej pomocy w sytuacjach powstania wątpliwości wychowawczych u rodziców i w sytuacjach trudnych wychowawczo dla nauczyciela.
Inne drogi, dzięki którym zbudowałam dobre relacji z rodzicami
Bardzo cenne jest stwarzanie rodzicom możliwości uczestniczenia w prowadzonych zajęciach otwartych. Zajęcia te kryją w sobie wiele wartości:
pozwalają rodzicom obserwować dziecko i postrzegać je na tle klasy
są bardzo dobrym materiałem do dyskusji z rodzicem na temat sfer działalności ucznia, nad którymi należy popracować
dają nauczycielowi możliwość ukazania toku metodycznego opracowywania trudnych dla dzieci i rodziców zagadnień metodycznych np. zagadnień matematycznych – wskazują rodzicom jak można pracować z dzieckiem w domu
ukazują niejednokrotnie trudną rzeczywistość szkolną
Aby rodzic miał poczucie ważności i podmiotowości stwarzałam mu możliwość do wyrażania własnego zdania na temat zagadnień wychowawczych dotyczących jego dziecka. Zamiast odczytywać na zebraniu program wychowawczy klasy, przekazałam propozycję programu wychowawczego i pozwoliłam im podyskutować nad tym, z czym się zgadzają, z czym nie, co należałoby zmienić. Stworzyło to klimat wzajemnego wspierania się i współuczestniczenia w procesie wychowania.
Często zarzuca się rodzicom niewłaściwy sposób nawiązywania kontaktów z nauczycielem, zły czas rozmowy, niewłaściwe miejsce. Wielokrotnie problemy wynikają z „nieumawiania” się na pewne normy i zasady wzajemnych relacji. Ustaliłam zatem z rodzicami na początku współpracy reguły, które będą obowiązywały podczas wszystkich spotkań, rozmów, konsultacji indywidualnych, tworząc w ten sposób klimat zaufania i bezpieczeństwa. Wymiana opinii i różnica zdań pomiędzy rodzicem a nauczycielem może mieć pozytywny wpływ na proces wychowania. Nigdy nie zastąpimy rodzica, nawet wtedy, gdy lepiej wiemy jak wychowywać. To rodzic jest tą osobą, która ma wziąć odpowiedzialność za proces wychowania. Nie należy go w tym wyręczać, ale wyzwalać w nim wszystkie siły potrzebne do sprostania roli rodzica. Nie podawałam więc od razu gotowych rozwiązań, ale na przykład pytałam: Co Pani proponuje? Jak Pani myśli, co będzie najlepszą drogą do rozwiązania tego problemu?
Nauczanie i wychowanie jest niezwykle wymagającą pracą, ale uważam,że jeśli nauczyciel, który jest kreatywny, lubiący kontakt z innymi ludźmi, odpowiedzialnie i mądrze poradzi sobie z rolą wychowawcy, a refleksyjna postawa w stosunku do swoich działań sprawi, że dokona się jego rozwój osobisty i zawodowy połączony z rozwojem osobowości jego wychowanków.
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony
Opis i analiza rozpoznawania i rozwiązywania przypadku problemu edukacyjnego w pracy z uczniem przejawiającym zainteresowanie matematyką
IDENTYFIKACJA PROBLEMU I
Problem dotyczy uczennicy przejawiającej zainteresowanie matematyką. Praca z nią jest dla mnie prawdziwą przyjemnością i wyzwaniem, ponieważ pracując z klasami technikum nieczęsto spotykam uczniów osiągających bardzo dobre wyniki z tego przedmiotu. Uczennica wyróżnia się na tle klasy podejściem do nauki i pracowitością. Już po pierwszych pracach pisemnych i odpowiedziach zauważyłam, że:
- otrzymuje ze wszystkich sprawdzianów maksimum punktów możliwych do zdobycia,
- często rozwiązuje zadania nadobowiązkowe wykraczające poza podstawę programową z matematyki
- zawsze rozwiązuje wszystkie zadania z danego tematu, które znajdują się w podręczniku i zbiorze zadań nawet, gdy nie zostały one ujęte w pracy domowej.
GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Po przeprowadzeniu testu diagnostycznego z matematyki wśród uczniów klasy czwartej zauważyłam, że wśród nich jest uczennica, która osiągnęła wynik znacznie wyższy niż jej rówieśnicy. W czasie lekcji pracuje w tempie znacznie wyższym niż reszta zespołu klasowego. Chętnie samodzielnie studiuje podręcznik i zna tematy z wyprzedzeniem. Omawiane na lekcjach zagadnienia nie są więc dla niej całkowitą nowością. Ponadto mogę stwierdzić, że opanowała je w stopniu zadowalającym.
Dowiedziałam się, że uczennica również w klasach młodszych wyróżniała się na tle zespołu klasowego – uczestniczyła w konkursach i poszerzała swą wiedzę i umiejętności na zajęciach pozalekcyjnych.. Rezultaty mogłam obserwować na zajęciach – uczennica zawsze była do nich świetnie przygotowana i rozwiązywała zadania o podwyższonym stopniu trudności. Osiągała bardzo wysokie wyniki w nauce. Z lekcji na lekcję dystans między nią, a klasą zaczął się pogłębiać.
ZNACZENIE PROBLEMU
Praca z uczniem i efekty, jakie może osiągnąć, podwyższają jakość pracy szkoły i pozytywnie wpływają na wizerunek szkoły w środowisku lokalnym. Uczeń ma szansę rozwijać swoje zainteresowania i zdolności, spełnić swoje marzenia. Trzeba jedna zwrócić uwagę na akceptację ucznia zdolnego przez zespół klasowy. Często bowiem nie jest on akceptowany, nie może sobie znaleźć kolegów i koleżanek. Inni uczniowie często zazdroszczą sukcesów, łatwości przyswajania wiedzy.
PROGNOZY
A) Prognoza negatywna:
- brak inicjatywy i aktywności
- osiąganie wyników poniżej możliwości intelektualnych
- zatrzymanie uzdolnień matematycznych
B) Prognoza pozytywna
- aktywny udział w lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych
- osiąganie wysokich wyników w nauce
- rozwój zainteresowań i uzdolnień matematycznych
- sukcesy w konkursach
- systematyczne przygotowywanie się do sprawdzianu w klasie VI
PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA PROBLEMU
Postanowiłam indywidualizować pracę z uczennicą. Uczestnictwo w warsztatach „Aktywizowanie uczniów na zajęciach edukacyjnych z matematyki” oraz w szkoleniu wskazało mi sposoby na motywowanie uczniów do pracy oraz zachęciło do indywidualnego podejścia na lekcji do każdego ucznia. Zachęcałam do uczestnictwa w konkursach, a także do zajęć pozalekcyjnych. Uczennica ma jasno sprecyzowane cele i dąży do ich osiągnięcia.
Na lekcjach dobrym rozwiązaniem jest stosowanie pracy w grupach. Uczennica może wtedy zostać liderką grupy, organizować pracę i pomagać słabszym uczniom w zrozumieniu omawianych zagadnień i w rozwiązywaniu zadań. Tym samym pogłębia się jej więź z rówieśnikami.
WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ
Nadrzędnymi celami jakie sobie obrałam, było stworzenie warunków do rozwoju uzdolnień oraz wzmacnianie więzi z rówieśnikami, aby różnice w wiedzy i umiejętnościach nie przełożyły się na funkcjonowanie w zespole klasowym.
Zorganizowałam koło matematyczne, którego nadrzędnym celem było przygotowywanie uczniów do sprawdzianu w klasie VI oraz do konkursów. Od początku klasy piątej uczennica uczestniczy w nim bardzo aktywnie i systematycznie. Bardzo dużo pracuje samodzielnie w domu.
Uczennica świetnie sprawdza się w roli liderki grupy. Dobrze organizuje pracę w grupie, podpowiada sposób rozwiązania problemu. Również bardzo chętnie i z dużą cierpliwością pomaga uczniom słabszym z matematyki.
EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Opisane powyżej przedsięwzięcia przyniosły pozytywne efekty. Uczennica chętnie i z wielkim zaangażowaniem pracuje nad rozwijaniem swojego zainteresowanie, bierze udział w konkursach i angażuje się w życie klasowe i szkolne. Jest lubiana przez kolegów i koleżanki zarówno z klasy, jak i ze szkoły. Rówieśnicy cenią pomoc, którą otrzymują z jej strony i doceniają sukcesy. Można nawet powiedzieć, że nawet podziwiają jej zdolności matematyczne. Uważam, że trzeba motywować zdolnych uczniów do jeszcze aktywniejszej pracy, dodawać im wiary we własne siły i podtrzymywać na duchu. Potem gdy uczeń osiągnie sukces, satysfakcja jest naprawdę bardzo duża i mobilizuje do dalszej pracy i do poszukiwania coraz to innych, lepszych rozwiązań.
IDENTYFIKACJA PROBLEMU II
Analiza przypadku, który przedstawiam dotyczy problemu edukacyjnego w klasie V, który
polegał na bardzo niskim stopniu opanowania rozwiązywania rozbudowanych zadań tekstowych.
GENEZA i DYNAMIKA ZJAWISKA
Na istnienie problemu, jakim jest umiejętność rozwiązywania zadań tekstowych z matematyki zwróciłam uwagę w trakcie codziennej pracy z moimi uczniami, a ponadto wskazywały na to wyniki próbnego sprawdzianu jaki był przeprowadzony w klasie V.
Pracę w tym zakresie rozpoczęłam od wnikliwej obserwacji moich uczniów na lekcjach (zwłaszcza w czasie rozwiązywania zadań), przestudiowałam literaturę na ten temat, przeanalizowałam opinie (wydane przez PPP) o moich wychowankach, dokonałam analizy sprawdzianów i przeprowadziłam rozmowy z rodzicami i uczniami. Ustaliłam, że uczniowie mają trudności w zakresie rozwiązywania zadań tekstowych z matematyki. Brak sukcesów na tym polu przyczynia się do zniechęcenia dzieci do nauki. Zarówno na lekcjach jak i w pracy domowej często korzystają i oczekują pomocy innych osób, nie pracują samodzielnie, zdarza się , że odpisują zadania od kolegów.
Ponadto zebrane materiały pozwoliły mi wysunąć wnioski dotyczące przyczyn trudności uczniów w rozwiązywaniu zadań tekstowych z matematyki:
- pomijając opóźnienia w rozwoju i deficyty rozwojowe uczennicy posiadającej orzeczenie (są to przyczyny oczywiste),
- mogą to być trudności występujące w sytuacjach nowych, gdy uczeń nie potrafi jeszcze zastosować poznanych już wcześniej sposobów rozwiązania danego problemu – w matematyce każda zmiana elementu, czy związku między danymi już tworzy sytuację nową,
- abstrakcyjność i symboliczność materiału nauczania matematyki,
- a także sama technika czytania i słabe rozumienie czytanego tekstu jest również przyczyną trudności w opanowaniu umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych.
ZNACZENIE PROBLEMU
Zadania z treścią są najlepszym środkiem nauczania matematyki. Rozwiązywanie zadań służy utrwalaniu zdobytych wiadomości, sprawdzaniu wyników nauczania i postępów w nauce oraz kształtowaniu pojęć matematycznych, wyobraźni i logicznego myślenia, a także ukazuje praktyczne stosowanie matematyki w życiu. Umiejętność rozwiązywania zadań z treścią jest powiązana integralnie z całokształtem wiedzy matematycznej i dlatego jest jedną z kluczowych umiejętności, którą uczeń powinien opanować.
Każde zadanie tekstowe składa się z sytuacji życiowej i warunków matematycznych wyrażanych danymi liczbowymi lub słownymi oraz wielkością poszukiwaną, zawartą w pytaniu głównym. Konieczne jest tu dostrzeganie wzajemnych stosunków i powiązań między tymi elementami. Wykrywanie tych zależności jest znacznie łatwiejsze w zadaniach prostych – jednodziałaniowych. Przy zadaniach złożonych trzeba ustalić łańcuch zależności, które nie wynikają bezpośrednio z pytania głównego i nie są łatwo uchwytne.
Proces rozwiązywania zadania z treścią nie jest łatwy. Przebiega od zapoznania uczniów z treścią zadania (różnymi sposobami), dokładnej analizy treści poprzez wybór metody rozwiązania, zapis formuły matematycznej odpowiadającej warunkom podanym w zadaniu. W końcowym etapie dokonuje się obliczeń, sprawdza i ocenia.
Złożoność i wieloetapowość tego procesu sprawia uczniom trudności, a narastające problemy w tym zakresie i brak pomocy ze strony nauczyciela i rodziców mogą spowodować ogólne trudności w dalszym kształceniu matematycznym, zwłaszcza rozwiązywanie zadań w testach , sprawdzianach i pracach domowych, kiedy uczeń jest pozbawiony bezpośredniego kontaktu z nauczycielem i możliwości skorzystania z jego pomocy i rady. Brak lub słabe efekty dydaktyczne z matematyki mogą spowodować u dzieci „niechęć do przedmiotu” , oczekiwanie ciągłej pomocy w nauce od innych osób, niskie poczucie własnej wartości.
PROGNOZA NEGATYWNA
Starania nauczyciela nie przynoszą oczekiwanego efektu. Wyniki nauczania w klasie są coraz gorsze. Dyscyplina załamuję się całkowicie. W klasie zaznacza się negatywny wpływ kilku jednostek. Uczniowie, którzy do tej pory bronili się przed słabszymi wynikami poddają się. Jestem zmuszona znacznie obniżyć wymagania by nie powodować jeszcze większego spadku samooceny i wzrostu zniechęcenia.
PROGNOZA POZYTYWNA
Następuje konsolidacja klasy. Uczniowie akceptują plan oddziaływań nauczyciela w celu poprawy opanowania rozwiązywania zadań i czynnie uczestniczą w jego realizacji. Wyniki nauczania podnoszą się. Wzrasta samoocena klasy. Klasa wydaje się spójna osobowo – widać pierwsze symptomy wzajemnej pomocy.
PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ
CELE:
•zmotywowanie uczniów do lepszej pracy;
•podniesienie poziomu opanowania wiadomości z matematyki, zawartych w podstawie programowej;
•konsolidacja zespołu klasowego.
ZADANIA:
•poświęcenie większej uwagi i czasu na opanowanie podstawowych umiejętności w czytaniu ze zrozumieniem (definicji zadań, itp.)
•przygotowanie dodatkowych zadań z uwzględnieniem zasady stopniowania trudności,
•wprowadzenie zasady indywidualizacja pracy z uczniem;
•wyznaczenie wspólnego celu dla całej klasy: „Po przećwiczeniu rozwiązywania zadań piszemy kartkówki sprawdzające stopień opanowania materiału”.
WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ
Aby ograniczyć i zapobiec narastaniu trudności moich wychowanków w zakresie rozwiązywania zadań tekstowych z matematyki :
1. prowadziłam obserwację moich uczniów
2. przeprowadziłam rozmowy i pedagogizację rodziców
3. stosowałam - od klasy IV - różne formy pracy związane z rozwiązywaniem zadań
tekstowych na lekcjach, w klasie piątej zwiększyłam ilość ćwiczeń doskonalących tę umiejętność i pracowałam również nad doskonaleniem czytania ze zrozumieniem
4. wprowadziłam również różnicowanie zadań tekstowych z matematyki
W czasie spotkań indywidualnych i zbiorowych z rodzicami uświadamiałam im konieczność wyrobienia w dziecku nawyku systematycznej pracy, podejmowania prób samodzielnego rozwiązywania problemów i zadań, mówiłam także o roli i celach nauki domowej Dawałam również rodzicom praktyczne wskazówki jak pomagać i jak naprowadzać dziecko na prawidłowe rozwiązanie zadania, a nie rozwiązywać zadań za dziecko.
Każda modyfikacja procesu kształcenia wymaga dokładnej znajomości problemu i starannego przygotowania. Pracując z moimi uczniami, już od klasy czwartej, stosowałam w procesie kształcenia matematycznego różne formy pracy związane z zadaniami tekstowymi.
Po zapoznaniu uczniów ze strukturą zadań tekstowych, wprowadzałam systematycznie różne sposoby rozwiązywania zadań, rozwiązywanie jednego zadania różnymi sposobami, nie zaniedbywałam także ćwiczeń polegających na uzupełnianiu luk w zadaniach, układaniu pytań do zadań, treści całych zadań, przekształcaniu zadań, a także ćwiczeń doskonalących umiejętność czytania ze zrozumieniem.
Treść i cel zadawanych prac domowych zawsze wiązałam z tematem lekcji i opracowywanymi w jej toku zagadnieniami, nigdy treści wprowadzane po jednokrotnym omówieniu na lekcji nie były tematem pracy domowej. Zawsze zadawałam pracę domową przez wprowadzenie, tak by rozwiązywane w czasie lekcji zadania stanowiły podstawę i ułatwiały uczniom samodzielne i prawidłowe wykonanie zadania domowego. Jedynie dla chętnych uczniów zadawałam czasem zadania, które miały pobudzić ich inwencję twórczą i wymagały od nich większego wysiłku. Na lekcjach stosowałam różne formy pracy.
Bazując na dotychczas stosowanych metodach i formach pracy z moimi uczniami w zakresie rozwiązywania zadań tekstowych z matematyki wprowadziłam w klasie różnicowanie takich zadań w pracy domowej. Na lekcjach położyłam większy nacisk na kształcenie tej umiejętności. Rozwiązywaliśmy więcej zadań tekstowych, oprócz zadań z podręcznika także różne inne zadania, które przygotowałam, o podobnej strukturze do zadań przeznaczonych do wykonania w domu.
Dobór zadań do pracy domowej warunkowałam z jednej strony możliwościami uczniów, a z drugiej realizowanym materiałem nauczania. Wartość różnicowanej pracy domowej polegała na dostosowaniu jej do możliwości uczniów oraz doskonaleniu umiejętności i opanowaniu wiadomości przewidzianych w programie nauczania.
Pracę domową zadawałam przez wprowadzenie – organizując już w czasie lekcji ćwiczenia umożliwiające dzieciom samodzielne wykonanie zadań w domu. Uczniowie, w końcowej fazie lekcji, zapoznawali się z treścią zadań i wskazywali analogiczne zadania rozwiązywane wcześniej na lekcjach.
Zebrane prace uczniów dokładnie sprawdzałam pod względem ilościowym i jakościowym, zawsze także omawiałam je z uczniami. Rejestracja wyników pozwalała natychmiast uchwycić braki i popełniane przez uczniów błędy. Stało się to wskazówką do modyfikacji na bieżąco procesu kształcenia. Zadania trudniejsze, bądź takie, gdzie powtarzały się charakterystyczne błędy rozwiązywaliśmy wspólnie na lekcji.
EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
W celu określenia efektów dydaktycznych podjętych działań przeprowadziłam rozmowy z rodzicami, sprawdziłam i oceniłam prace domowe moich uczniów oraz dokonałam szczegółowej analizy porównawczej wyników próbnego sprawdzianu przeprowadzonego w klasie V.
Poziom umiejętności rozwiązywania matematycznych zadań tekstowych wśród moich uczniów jest wysoki - świadczą o tym wyniki sprawdzianu w klasie VI w obecnym roku szkolnym.
Systematyczne różnicowanie pracy domowej kształtuje pozytywny stosunek uczniów do nauki, motywuje ich do pracy i rozwiązywania problemów oraz podnosi ich samoocenę. Świadczy o tym :
- samodzielne rozwiązywanie zadań domowych przez uczniów, co stwierdziłam w oparciu o wyniki rozmowy przeprowadzonej z rodzicami , a także w codziennej pracy z uczniami na lekcjach,
- oddawanie rozwiązanych zadań w ustalonym terminie,
- ilość rozwiązanych zadań
- poziom rozwiązań
- sposób rozwiązania zadań – w zadaniach złożonych uczniowie, którzy nie mają problemów z nauką najczęściej wybierali łączenie działań w jednym zapisie, a pozostali uczniowie układali kilka działań do pytania głównego (bardzo rzadko wykonywali rysunki pomocnicze do zadań i schematy graficzne).
Podsumowując stwierdzam, że różnicowanie procesu nauki zwiększa i pozytywnie wpływa na efekty dydaktyczne.
Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.
Grudna
Opis i analiza zagadnień na nauczyciela dyplomowanego
O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.