Teatr - i ty możesz być aktorem - scenariusz zajęć świetlicowych

Cel główny: Poszerzanie ogólnej wiedzy uczniów o teatrze.

Cele szczegółowe:
• Zapoznanie z wybranymi pojęciami związanymi z teatrem
• Rozwijanie kreatywności i wyobraźni twórczej dzieci
• Zapoznanie z warsztatem pracy aktora
• Kształtowanie umiejętności kulturalnego zachowania się w teatrze

Cele operacyjne:
Po przeprowadzonych zajęciach uczeń:
• Umie wyjaśnić poznane już pojęcia dotyczące teatru
• Jest kreatywny
• Wie na czym polega praca aktora, jakie są jej główne zalety i wady
• Potrafi zachować się kulturalnie w teatrze

Metody, formy i techniki zajęć:
- Rozmowa kierowana
- Pogadanka
- Zabawy
- Pantomima

Formy pracy:
• Indywidualna
• Grupowa

Czas trwania zajęć: około 40 minut

Miejsce zajęć: Sala świetlicy szkolnej

Pomoce: obrazki oraz definicje pojęć związanych z teatrem, kij długości ok. 1 metra, radiomagnetofon, płyta z muzyką relaksacyjną,
 
Przebieg zajęć:

1. Rozpoczęcie zajęć. Nauczyciel prosi, aby dzieci przywitały się z nim poprzez pokazanie miny: zdziwionej, znudzonej, zdenerwowanej, płaczącej, przestraszonej, radosnej.
2. Rozmowa kierowana: „Co to jest teatr?”.
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania, np. Właściwie dlaczego ludzie chodzą do teatru? Czy ktoś z Was był w teatrze? Jaki to był teatr? Co się czuje, kiedy jest się w teatrze? Jak należy się zachowywać w teatrze?
3. Wyjaśnienie pojęć związanych z teatrem (rekwizyt, kulisy, charakteryzator, kostium, aktor, dekoracja, widz, scena, pantomima, sufler, spektakl, antrakt).
4. Zabawy wprawiające do zawodu aktora:
• „Lustrzane odbicie”
Dzieci stoją w parach naprzeciwko siebie. Jedno z nich zaczyna wolno się poruszać, drugie naśladuje jego ruchy tak, jakby było jego lustrzanym odbiciem. Potem następuje zamiana ról.
• „Gra z pudełkami”
Dzieci siedzą w rozsypce po całej sali. Nauczyciel opowiada: Jesteście czarodziejskimi szkatułkami. Jesteście bardzo małe i szczelnie zamknięte.
A teraz szkatułki pomału otwierają się i wychodzi z nich ...fruwający motyl – dzieci naśladują jego ruchy. Teraz wszystkie pudełka z powrotem się zamykają i wychodzą z nich: ryby, niemowlaki, które są strasznie głodne, dumnie kroczące naostrzone kredki, miauczące koty, węże, ludzie wchodzący po schodach, myjący okna, łapiący motyle.
5. Zabawa: „Pantomima z kijem”
Wszyscy siedzą w kółku. W środku leży kij o długości około 1 metra. Jedno dziecko podchodzi i odgrywa scenkę. Reszta dzieci ma za zadanie zgadnąć, jaki przedmiot przedstawia kij (parasol, pilnik, wiertarka, wykałaczkę, wędka, gitara, miotła, rakieta tenisowa, mikrofon, słuchawka prysznicowa, kij golfowy itp.).
6. Pogadanka: Jakie są odczucia uczniów po wcieleniu się w aktora?
Czy w ostatniej zabawie łatwiej było być widzem, czy występującym? Czy fajnie jest być aktorem? Czy uczniowie chcieliby zostać aktorami w przyszłości? Dlaczego?
7. Zakończenie i ewaluacja zajęć: „Ukłon artysty”- improwizacja ruchowa przy muzyce. Dzieci tańczą przy muzyce, gdy muzyka cichnie składają po kolei fantazyjny ukłon.

 
Spektakl – utwór dramatyczny lub inne dzieło sztuki teatralnej odegrane przez aktorów przed zgromadzoną w tym celu publicznością. Widowisko teatralne stanowi efekt połączenia różnych sztuk – literatury (w wypadku przedstawienia dramatu), sztuki aktorskiej, muzyki (zwłaszcza w przedstawieniach muzycznych, jak opera lub operetka), choreografii (zwłaszcza w przypadku widowisk baletowych). Koordynatorem i właściwym twórcą widowiska teatralnego jest przeważnie reżyser.

Rekwizyt - przedmiot potrzebny w przedstawieniu teatralnym lub na planie filmowym, związany z akcją sztuki albo filmu, niezbędny do wykonywania określonej czynności lub charakterystyczny dla kogoś.

Kulisy – Miejsce za sceną, gdzie trwają przygotowania aktorów i dekoracji.

Charakteryzator – zawód, polegający na nadaniu twarzy i sylwetce aktora cech granej przez niego postaci (wieku, osobowości, wyglądu zewnętrznego). Do narzędzi pracy charakteryzatora należą: kosmetyki, peruki, zarosty itd.

Kostium – ubiór aktora charakteryzujący daną postać, wyróżniający daną osobę.

Aktor – osoba odgrywająca rolę w teatrze lub filmie.

Dekoracja – zaprojektowana i urządzona przez scenografa przestrzeń, w której rozgrywa się akcja sceniczna.

Widz – obserwator na widowni.

Scena – przestrzeń (podwyższenie) w budynku teatralnym przeznaczone dla wystawiania utworów.

Pantomima – rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów.

Sufler – osoba odpowiadająca za koordynację i zgodność z planem przebiegu przedstawienia, w szczególności podpowiadająca aktorowi zza kurtyny lub ze specjalnego miejsca na scenie w sytuacji, gdy aktor zapomni tekstu podczas inscenizacji.

Antrakt - przerwa między aktami przedstawienia teatralnego, opery, częściami koncertu muzycznego; także epizod instrumentalny wykonywany między aktami opery czy baletu.