Sprawozdanie z awansu nauczyciela mianowanego

Opis i analiza realizacji wymagań określonych w § 8 ust. 2, w szczególności ze wskazaniem uzyskanych efektów

Gimnazjum nr 164 z Oddziałami Integracyjnymi i Oddziałami Dwujęzycznymi w Warszawie



Siciński Dariusz


 
Spis treści

WPROWADZENIE 3

§ 8 ust.2 pkt. 1 4
POZNANIE PROCEDURY AWANSU ZAWODOWEGO 4
DOSKONALENIE WARSZTATU I METOD PRACY 4
PROWADZENIE ZAJĘĆ DODATKOWYCH 8
OPRACOWANIE I ORGANIZACJA KONKURSÓW 10
UZYSKANIE POZYTYWNYCH EFEKTÓW W OKRESIE ODBYWANIA STAŻU 11
§8 ust.2 pkt. 2 12
PODSTAWOWE WYKORZYSTANIE KOMPUTERA W PRACY NAUCZYCIELA 12
DODATKOWE MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA TECHNIKI KOMPUTEROWEJ I INFORMACYJNEJ 12
§8 ust.2 pkt. 3 15
EWALUACJA 15
OCENA WŁASNYCH UMIEJĘTNOŚCI 17
DZIELENIE SIĘ WIEDZĄ I DOŚWIADCZENIEM, WSPÓŁPRACA Z INNYMI NAUCZYCIELAMI 17
PUBLIKACJE 18
LEKCJE KOLEŻEŃSKIE 19
§8 ust.2 pkt. 4 lit. A 21
PROGRAM ZAJĘĆ TECHNICZNYCH 21
§8 ust.2 pkt. 4 lit. C 23
§8 ust.2 pkt. 4 lit. E 25
§8 ust.2 pkt. 5 27
STAŁA WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI W ZAKRESIE NIESIENIA POMOCY UCZNIOM Z PROBLEMAMI DYDAKTYCZNYMI LUB WYCHOWAWCZYMI 27
OPIS I ANALIZA, CO NAJMNIEJ DWÓCH PRZYPADKÓW ROZPOZNAWANIA I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW EDUKACYJNYCH, WYCHOWAWCZYCH LUB INNYCH, Z UWZGLĘDNIENIEM SPECYFIKI, TYPU I RODZAJU SZKOŁY, W KTÓREJ NAUCZYCIEL JEST ZATRUDNIONY. 28
PODSUMOWANIE 39

 
WPROWADZENIE

Swoją pracę w Gimnazjum nr 164 z Oddziałami Integracyjnymi i Oddziałami Dwujęzycznymi im. Polskim Olimpijczyków rozpocząłem w dniu 1 września 2010 roku jako nauczyciel zajęć technicznych oraz informatyki, a od kolejnego roku edukacji dla bezpieczeństwa. Starałem się i staram, by wiedza uzyskana podczas studiów oraz doświadczenie zdobyte w innych placówkach procentowały i przynosiły pozytywne efekty w mojej pracy dydaktycznej i wychowawczej. Staż na nauczyciela dyplomowanego, jeszcze przed napisaniem planu rozwoju zawodowego, rozpocząłem od wstępnej oceny własnych umiejętności. Musiałem się zastanowić, co jest dla mnie jest ważne i co, chcę osiągnąć. Rozważania te pomogły mi w opracowaniu ścieżki awansu na nauczyciela dyplomowanego, którą realizowałem, starając się spełnić wymagania egzaminacyjne. Opracowując plan rozwoju zawodowego, wziąłem pod uwagę nie tylko długość stażu i wymogi ustalone przez Ministra Edukacji Narodowej w rozporządzeniu w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, ale również realność osiągnięcia planowanych celów, uwzględniając nauczane przeze mnie przedmioty, potrzeby własnego dalszego rozwoju zawodowego, a także potrzeby placówki, w której jestem zatrudniony. W niniejszym sprawozdaniu przedstawię stopień realizacji założonych w planie rozwoju celów oraz postaram się dokonać oceny efektywności podjętych działań i ich przydatności dla szkoły, w której pracuję, jak i w procesie samodoskonalenia. Forma sprawozdania będzie odzwierciedleniem wymagań niezbędnych w celu uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego.
W trakcie trwania stażu realizowałem zadania ujęte w art.8 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli , co obejmuje:

§ 8 ust.2 pkt. 1
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły oraz wdrażanie koncepcji pracy szkoły.

POZNANIE PROCEDURY AWANSU ZAWODOWEGO

Realizację planu rozwoju zawodowego rozpocząłem od podjęcia czynności organizacyjnych związanych z uzyskaniem stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego, co obejmowało:
• zapoznanie się z przepisami prawa oświatowego w celu poznania procedury uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego;
W trakcie trwania stażu analizowałem przepisy prawa oświatowego, koncentrując się zwłaszcza na wymaganiach ujętych w art. 8 ust 2 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz podstawowych dokumentach oświatowych tj. Karcie Nauczyciela i Ustawie o Systemie Oświaty.
• pogłębianie wiedzy dotyczącej awansu zawodowego nauczyciela.
Chcąc prawidłowo opracować dokumentację potwierdzającą spełnienie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego, studiowałem literaturę fachową, korzystałem ze specjalnych poradników opracowanych przez portale edukacyjne oraz wymieniałem się doświadczeniami z innymi nauczycielami. Ułatwiło mi to opracowanie sprawozdania z przebiegu stażu, dokonanie oceny efektów zrealizowanych zadań i analizy poprawności dokumentacji.

DOSKONALENIE WARSZTATU I METOD PRACY

Przez okres stażu gromadziłem odpowiednie materiały (notatki, scenariusze zajęć, materiały pomocnicze, zaświadczenia i certyfikaty) poświadczające realizację założonych zadań i przedsięwzięć. W czasie trwania stażu uczestniczyłem w wielu formach doskonalenia zawodowego, takich jak: szkoleniowe rady pedagogiczne, warsztaty, konferencje metodyczne, które w dużym stopniu przyczyniły się do wzbogacenia mojego warsztatu pracy dydaktycznej i wychowawczej. Proponowane rozwiązania często inspirowały mnie do działania, a także zmuszały do refleksji, prowadziły do odkryć i korygowania dotychczasowych działań.
Zewnętrzne formy doskonalenia: Organizator Liczba godzin Uzyskane Efekty
Platforma Moodle w szkole – instalacja i administrowanie. Ośrodek Edukacji Informatycznej i Zastosowań Komputerów w Warszawie 15 Opracowywanie dla uczniów dodatkowych zadań informatycznych.
Budowanie strony WWW szkoły w oparciu o system CMS Joomla. 40 Przygotowanie portalu nt. bezpieczeństwa w ruchu drogowych dla uczniów.
Reportaż multimedialny w projekcie edukacyjnym z wykorzystaniem nowych technologii. 10 Opracowywanie sprawozdań w formie filmów. Ukazanie efektów pracy zespołu.
Wprowadzenie do baz danych 40 Wykorzystanie treści na zajęciach informatycznych.
Wprowadzenie do języka logo i środowiska logomocja. 40 Wzbogacenie wiedzy nt. języka programowania Logo.
Seminarium metodyczne dla nauczycieli informatyki i zajęć komputerowych: Nowe technologie na zajęciach komputerowych i informatyce. 30 Poznanie nowego oprogramowanie TIK, wykorzystanie tych zagadnień na lekcji oraz przeprowadzenie szkolenia dla nauczycieli w ramach WDN.
Warsztaty „Jak napisać własny program z zajęć technicznych”. Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno – Społecznych i Szkoleń 5 Wykorzystanie przedstawionych materiałów podczas opracowania własnego programu do zajęć technicznych.
Pierwsza pomoc przedmedyczna. 30 Warunek konieczny do prowadzenia zajęć pierwszej pomocy na przedmiocie Edukacja dla bezpieczeństwa. Ponadto poszerzyłem moją wiedzę oraz umiejętności w tym zakresie.
Kurs kwalifikacyjny dla oświatowej kadry kierowniczej z zakresu organizacji i zarządzania. Mazowieckie Samorządowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli 210 Usystematyzowanie wiedzy nt. przepisów oświatowych. Wprowadzenie wielu nowych rozwiązań w Wewnątrzszkolnym Ocenianiu.
Warsztaty Decoupage. Art. Szkoła Asket 2x10 Doskonalenie techniki decoupage.

Wewnętrzne formy doskonalenia: Organizator Sposób wykorzystania w pracy dydaktycznej i wychowawczej
Praca z uczniem sprawiającym kłopoty wychowawcze. Eko Tur Opracowywanie dla uczniów dodatkowych zadań informatycznych.
Dokumentowanie pracy nauczyciela. Ulepszenie warsztatu pracy.
Ocenianie kształtujące. Stosowanie technik podmiotowego i partnerskiego traktowania ucznia, pozwalających wyposażyć go w umiejętność uczenia się, która przyda mu się przez resztę życia.
Praca z uczniem trudnym. Poznanie technik posługiwania się formami komunikacji interpersonalnej – by zachować poprawne relacje z uczniem.
Ewaluacja zewnętrzna Poznanie wymagań zawartych w załączniku do rozporządzenia o nadzorze pedagogicznym oraz sposobów przeprowadzenia ewaluacji wewnętrznej w szkole.
Nauczyciel liderem efektywnej komunikacji. A-Z Rozwój Edukacji Poznanie umiejętności unikania najczęstszych przyczyn zakłóceń w komunikowaniu się.

Odbyte przeze mnie warsztaty podniosły moje kwalifikacje dydaktyczno-wychowawcze. Starałem się wykorzystywać cenne wskazówki przekazywane przez prowadzących szkolenia. W związku z tym, iż nie wszyscy nauczyciele mogli uczestniczyć w tychże szkoleniach, dało mi to możliwość dzielenia się z nimi wiedzą poprzez przeprowadzenie dwóch szkoleń w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli.
Uważam, że ustawiczne samodokształcanie przeciwdziała zjawisku zwanym „wypaleniem zawodowym”. Warto jest również pamiętać, iż podnoszenie kompetencji zawodowych nauczyciela ma duży wpływ na podniesienie jakości pracy szkoły.
Istotną rolę w doskonaleniu mojego warsztatu pracy odgrywało studiowanie literatury fachowej oraz czasopism dla nauczycieli. Warto wspomnieć o książce Philipa Beadle „Jak uczyć?”, z której mogłem uzyskać informacje nt. metod i organizacji pracy, planowania lekcji oraz oceniania.
Swój warsztat wzbogacałem, wykorzystując informacje i porady zawarte na stronach internetowych wydawnictw i stronach promujących naukę przedmiotów informatycznych np. www.oeiizk.edu.pl. W celu poszukiwania nowych metod aktywizujących i urozmaicania zajęć korzystałam z materiałów zamieszczanych na www.literka.pl i www.profesor.pl oraz www.ore.edu.pl.
Biorę czynny udział w opracowywaniu i ewaluacji dokumentów regulujących pracę szkoły. Doskonalenie i ewaluacja tych dokumentów wpływa również na podniesienie jakości pracy szkoły oraz moich kompetencji zawodowych.
Od 2011 roku jestem przewodniczącym zespołu przedmiotów artystycznych, technicznych i edukacji dla bezpieczeństwa. W ramach zespołu wspólnie przygotowujemy plan pracy, opracowujemy cele na każdy rok szkolny. Prowadzimy ustalenia dotyczące metod i sposobów aktywizujących uczniów, podnoszenia efektywności pracy z uczniem zdolnym oraz z uczniem słabym. Analizujemy zgodność programów nauczania z nową podstawą programową. Wdrażamy zadania zawarte w strategii rozwoju szkoły.
W roku szkolnym wprowadziłem model Total Quality Management, który został wynaleziony przez Waltera Shewarta i rozwinięty przez Edwardsa Deminga. Posłużył nam w zespole do badania i udoskonalania prowadzenia zebrań, do poprawy jakości w pracy zespołu przedmiotowego. Model ten składa się z czterech etapów:
1. Planowanie, czyli określenie czynności, które niezbędne są do otrzymania efektu najwyższej jakości,
2. Wykonanie zgodne ze wszystkimi punktami planu,
3. Badanie wyników, a więc sprawdzanie, czy plan był skuteczny i co można zrobić, by ulepszyć dany proces,
4. Działanie polegające na udoskonaleniu procesu i włączeniu pomysłów do następnego planu.
W ten sposób można uzyskać efekt spirali. Każde kolejne działanie jest lepsze od poprzedniego. Następuje ciągły wzrost i doskonalenie wyników pracy szkoły. Takie podejście do kształcenia i kierowania szkołą implikowane jest przez założenie, że o jakości produktu decyduje pojedynczy proces. Nauczyciele i uczniowie rzadko zadają sobie pytanie, co i jak robiłem, że wynik mnie nie zadowala. Ocena produktu na końcu ma tę wadę, że zły produkt odsyła się na początek linii montażowej do poprawienia lub wyrzuca. Ocena nie powinna czekać na koniec procesu nauczania. Powinniśmy zwrócić uwagę i przeanalizować proces, który doprowadził nas do otrzymanego efektu, a nie jedynie sprawdzać sam efekt.

PROWADZENIE ZAJĘĆ DODATKOWYCH

W roku szkolnym 2012/2013 prowadziłem dodatkowe zajęcia przygotowujące uczniów do egzaminu na kartę rowerową i motorowerową. Od początku pracy w Gimnazjum zostałem upoważniony przez Panią Dyrektor do przeprowadzania egzaminów na kartę rowerową i motorowerową, posiadając wcześniej zdobyte odpowiednie kwalifikacje. Opracowałem kartę przebiegu egzaminu oraz testy sprawdzające wiedzę z przepisów ruchu drogowego. W tym celu przygotowałem z pomocą uczniów i ich rodziców Szkolny Tor Przeszkód, który przyczynia się do doskonalenia techniki jazdy na rowerze. Tor składa się z dziecięciu elementów drewnianych. W ramach zajęć wychowania komunikacyjnego współpracuję ze Strażą Miejską. Wraz z tą instytucją w grudniu 2012 roku przeprowadziliśmy egzamin na kartę rowerową. Ponadto współpracuję z Wojewódzkim Ośrodkiem Ruchu Drogowego w Warszawie. W ramach tej współpracy uzyskaliśmy szereg pomocy dydaktycznych promujących Bezpieczeństwo Ruchu Drogowego w naszej szkole.
Zapoczątkowałem w Szkole rajdy rowerowe, które cieszą się dużą popularnością wśród młodzieży. Pierwszy rajd odbył się w czerwcu 2012 roku nad Jezioro Zegrzyńskie. Celem rajdu było popularyzowanie turystyki rowerowej, aktywnego wypoczynku na rowerach oraz poznawanie terenów Nieporętu. W ramach wycieczki opracowałem program oraz regulamin rajdu. Rozwijając idee wychowania komunikacyjnego w naszym Gimnazjum, przygotowuję Tydzień Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. W ramach akcji uczniowie uczą się zasad udzielania pierwszej pomocy ofiarom wypadku, dowiadują się o konsekwencjach niestosowania się do przepisów ruchu drogowego oraz uczą się jazdy na motorowerze. W ramach akcji przygotowałem wraz z nauczycielem od zajęć artystycznych specjalny tor do nauki jazdy na motorowerze.
Od 2012 roku współpracuję z pracownią Decoupage ART. Szkoła Asket. Dzięki współpracy udoskonalam swój warsztat pracy. Zajęcia odbywają się dwa razy w roku tj. przed Świętami Bożego Narodzenia oraz Wielkanocą. Podsumowaniem akcji jest zorganizowanie wystawy prac uczniów podczas zebrań z rodzicami.
W roku szkolnym 2013/14 prowadziłem w ramach zajęć dodatkowych dla uczniów zajęcia fotograficzne. Zajęcia te wychodzą naprzeciw oczekiwaniom uczniów oraz podążają za rozwojem techniki, który obecnie jest bardzo ważny. Dokumentowanie historii, przyrody, czy własnego życia stało się dla wielu ludzi ważnym hobby i wielką przyjemnością. We wrześniu 2013 r. uczennica z klasy 3g naszej Szkoły znalazła się w gronie laureatów ogólnopolskiego konkursu "Sfotografuj wolność". Wręczenie nagród odbyło się 12 września w Pałacu Prezydenckim, gdzie dodatkowo miała miejsce debata z udziałem premiera Tadeusza Mazowieckiego. To był wyjątkowo twórczy projekt - okazja do wyrażenia na autorskiej fotografii własnej wizji oraz pomysłu na to, jak pokazać wolność.
Natomiast w czerwcu 2014 roku uczeń klasy 3D Kamil Karcz został laureatem X OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU FOTOGRAFICZNEGO „Świat poezji Jerzego Harasymowicza w obiektywie”. Celem konkursu było popularyzowanie sztuki fotograficznej jako środka komunikacji kulturowej, pokazanie piękna twórczości Jerzego Harasymowicza w obiektywie oraz uwrażliwienie młodzieży na poezję i piękno otaczającego świata.

OPRACOWANIE I ORGANIZACJA KONKURSÓW

Tuż przed świętami Bożego Narodzenia organizuję cykliczny konkurs na kartkę świąteczną wykonaną w dowolnym programie graficznym, którego celem jest rozwijanie zainteresowań informatycznych młodzieży.
Podczas pierwszego roku stażu zapoczątkowałem coroczny konkurs na plakat „Bezpieczne wakacje” oraz „Bezpieczne Ferie”. Są to konkursy cykliczne odbywające się pod koniec każdego semestru. Mają one na celu uświadomienie młodzieży gimnazjalnej niebezpieczeństw, jakie mogą spotkać podczas ferii i wakacji. Prace uczniów są eksponowane w holu głównym naszej szkoły w ramach wystaw cyklicznych.
W zeszłym roku zorganizowałem Tydzień Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Największą popularnością wśród młodzieży cieszył się turniej „Sprawny na rowerze”. Jego celem jest popularyzacja turystyki rowerowej oraz doskonalenie udzielania pierwszej pomocy.
W roku szkolnym 2013/14 zorganizowałem Międzyszkolny Turniej Pierwszej Pomocy. Edukując młodzież w tym zakresie, kształtujemy wśród społeczeństwa postawę dobrego samarytanina, który w sytuacji zagrożenia nie boi się pomóc drugiej osobie i wie, jak to zrobić. Celem turnieju było podniesienie poziomu wiedzy młodzieży z zakresu udzielania pierwszej pomocy oraz przeciwdziałanie występowaniu wypadków poprzez upowszechnianie zasad bezpieczeństwa. Młodzież, dzięki odbywającym się podczas roku szkolnego ćwiczeniom i szkoleniom, przygotowuje się do startu w kolejnych mistrzostwach.
Organizacja Międzyszkolnego Turnieju Pierwszej Pomocy – Etapy TQM
LP Zadania Planowanie
1 Opracowanie celów turnieju
2 Przygotowanie regulaminu.
3 Zaprojektowanie broszury zawierającej najważniejsze informacje nt. turnieju.
4 Zaprojektowanie dyplomów, zakup pucharów, nagród.
5 Nawiązanie kontaktu z instruktorem pierwszej pomocy w ramienia. Polskiego Czerwonego Krzyża.
6 Przygotowania planistyczne (terminu, infrastruktury zawodów).
7 Nawiązanie kontaktu z sędzią zawodów z p. Wojciechem Borkowskim (lekarz) z ramienia PCK.
8 Opracowanie testu dla zawodników.
9 Przeprowadzenie zawodów. Realizacja
10 Podsumowanie zawodów – ocena. Ocena
11 Wyciągnięcie wniosków do dalszej pracy. Wnioski

UZYSKANIE POZYTYWNYCH EFEKTÓW W OKRESIE ODBYWANIA STAŻU

Wszystkie opisane przeze mnie działania w znaczący sposób wpłynęły na doskonalenie mojej pracy dydaktyczno-wychowawczej oraz na podwyższenie jakości pracy szkoły i przyniosły następujące efekty:
Podwyższenie jakości pracy szkoły i przyniosły następujące efekty:
dla szkoły: kreowanie pozytywnego obrazu nauczyciela w środowisku lokalnym;
podniesienie jakości pracy;
podniesienie kompetencji zawodowych nauczycieli;
podniesienie wartości procesu dydaktyczno – wychowawczego;
promowanie szkoły w lokalnym i ogólnopolskim środowisku;
współpraca z innymi podmiotami;
dla mnie: uatrakcyjnienie zajęć
satysfakcja z możliwości korzystania przez wychowanków w trakcie procesu edukacyjnego z multimedialnych form nauczania;
podnoszenie poziomu wiedzy merytorycznej i metodycznej;
kształtowanie kreatywności i pomysłowości;
zdobycie satysfakcji zawodowej z sukcesów odnoszonych przez uczniów;
nabywanie umiejętności organizacyjnych
budowanie pozytywnych relacji między szkołą a rodzicami;
ugruntowanie wiedzy w zakresie oceniania i konstruowania narzędzi służących do pomiaru dydaktycznego;
dla ucznia: bezpośredni kontakt z nowoczesnymi metodami, pomocami i środkami dydaktycznymi;
kształtowanie umiejętności pracy w grupie;
możliwość praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy zawodowej;
zdobywanie wiedzy w nowoczesny i ciekawy sposób;
inspirowanie do rozwijania swoich uzdolnień poprzez udział w konkursach.

 
§8 ust.2 pkt. 2
Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

PODSTAWOWE WYKORZYSTANIE KOMPUTERA W PRACY NAUCZYCIELA

Każdego dnia w pracy nauczyciela doskonalę swój warsztat pracy, wykorzystując umiejętności, zdobyte podczas studiów podyplomowych z zakresu technologii informatycznej oraz licznych szkoleń i warsztatów dotyczących posługiwania się komputerem. W szczególności korzystam z programów MS Word, Excel i Power Point oraz programów on-line. Korzystam z zasobów Internetu i informacji przesyłanych pocztą elektroniczną. Opracowuję scenariusze imprez, scenariusze lekcji, rozkłady materiału, sprawdziany, testy, prezentacje multimedialne, ankiety, sprawozdania, dyplomy, podziękowania, itp. Korzystam z portali edukacyjnych (m.in. www.edu.com.pl, www.oświata.org.pl, www.literka.pl, www.profesor.pl, www.ore.edu.pl, kuratorium.waw.pl), wyszukując pomocnych materiałów i narzędzi pracy, które uatrakcyjniają prowadzone przeze mnie zajęcia, co niewątpliwie wpływa na podniesienie jakości pracy szkoły.
Przygotowałem własny portal internetowy, który zgłębia tematykę związaną z zajęciami, które prowadzę ,tj. koło fotograficzne, koło bezpieczeństwa ruchu drogowego, zajęcia techniczne, edukacja dla bezpieczeństwa oraz informatyka.

DODATKOWE MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA TECHNIKI KOMPUTEROWEJ I INFORMACYJNEJ

Prowadząc dodatkowe zajęcia, korzystałem z urządzeń multimedialnych. Wykonywałem elementy dekoracyjne, takie jak dyplomy, podziękowania, pomoce dydaktyczne i prezentacje, które później wykorzystywałem w prowadzeniu lekcji.
Organizowany przeze mnie konkurs, pt. "Kartka świąteczna" jest związany z zastosowaniem przez uczniów programów graficznych. Przez cały okres stażu udostępniałem informacje administratorowi szkolnej strony internetowej (informacje na temat organizowanych konkursów, olimpiadzie, wynikach konkursów i olimpiady oraz obytych wycieczkach edukacyjnych).
Od roku szkolnego 2010/2011 w naszej Szkole funkcjonuje dziennik elektroniczny LIBRUS, który stał się nieodłącznym narzędziem w pracy nauczyciela. Daje nam wiele możliwości, które wpływają na podnoszenie jakości pracy Szkoły poprzez systematyczne kontrolowanie frekwencji uczniów, natychmiastowe informowanie rodziców uczniów o ocenach oraz zaplanowanych pracach klasowych, wymienianie korespondencji z rodzicami, uczniami oraz innymi nauczycielami. W początkowym etapie miałem okazję wdrażać zasoby dziennika elektronicznego w naszej szkole. Brałem udział w szkoleniach przeprowadzanych przez pracowników dziennika oraz sam przeprowadziłem wiele szkoleń dla nowo zatrudnionych nauczycieli. Ponadto byłem administratorem szkolnej strony internetowej.
Byłem prekursorem wdrażania „Olimpiady promocji zdrowego trybu życia” w formie elektronicznej organizowanej przez Polski Czerwony Krzyż. Nasza szkoła jako jedna z dwóch szkół w Warszawie przeprowadziła eliminacje, wykorzystując technologię informatyczną.
Pogłębienie umiejętności posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną
dla szkoły: podniesienie jakości pracy szkoły poprzez samodoskonalenie się nauczyciela;
rozpowszechnienie działań szkoły na portalach internetowych;
kontakt z rodzicami przez stronę dziennika elektronicznego LIBRUS;
dla mnie: usprawnienie wykonywania różnorodnych zadań wynikających z potrzeb tworzenia ankiet, testów i sprawdzianów;
opracowanie trwałych materiałów dydaktycznych, prezentacji multimedialnych;
rozwój przez samo dokształcanie;
poszerzanie wiedzy metodycznej i merytorycznej;
otwarcie się na nowe możliwości kształcenia i komunikacji;
dla uczniów: rozwijanie wyobraźni, kreatywności, pomysłowości poprzez kontakt z nowoczesnymi środkami dydaktycznymi.
urozmaicenie i uatrakcyjnienie zajęć lekcyjnych
kształtowanie bezpiecznego korzystania z technologii informacyjnej
zdobywanie nowych umiejętności
rozbudzanie zainteresowania technologiami informatycznymi

§8 ust.2 pkt. 3

Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenia zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.
W okresie stażu brałem udział w wielu obserwacjach lekcji nauczycieli uczących w naszej szkole oraz w innych placówkach. Dotyczyły one wdrażania treści programowych do przedmiotu zajęć technicznych. Celem tych obserwacji było opracowanie w roku szkolnym 2013/14 programu nauczania z zajęć technicznych. Natomiast w roku szkolnym 2014/15 przeprowadziłem warsztaty dla nauczycieli uczących w naszej szkole.
Przeprowadzanie szkoleń dla nauczycieli w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli
LP Temat Sposób wykorzystania w pracy dydaktycznej i wychowawczej nauczycieli
1 Reportaż multimedialny w projekcie edukacyjnym z wykorzystaniem nowych technologii Zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu IT. Sposób wykorzystania dostępnego oprogramowania w tworzeniu ciekawych reportażów podsumowujących projekty edukacyjne.
2 Wykorzystanie technologii Web 2.0 w pracy nauczyciela informatyki. Zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu IT. Sposób wykorzystania dostępnego oprogramowania w tworzeniu ciekawych lekcji.

EWALUACJA

Podczas przeprowadzenia pierwszego szkolenia, pt. Reportaż multimedialny w projekcie edukacyjnym z wykorzystaniem nowych technologii, poprosiłem uczestników o wypełnienie ankiety dotyczącej stopnia zainteresowania poznanymi zagadnieniami. Przy pomocy narzędzi internetowych Google przygotowałem ankietę, która składała się z 4 pytań.
Pierwszej z nich brzmiało: Proszę odpowiedzieć w pięciostopniowej skali, w jakim stopniu odbyte szkolenie spełniło Pani/Pana oczekiwania? Osiemdziesiąt procent uczestników zaznaczyło 5 punktów, uznając szkolenie za „bardzo przydatne”, pozostali określili je jako „przydatne”. Kolejne pytanie dotyczyło stopnia przydatności zdobytych informacji pod względem podnoszenia własnych kompetencji i umiejętności podczas szkolenia. Wszyscy uczestnicy wskazali, iż szkolenie jest „zdecydowanie przydatne”, przyznając 5 punktów. W pytaniu trzecim, dotyczącym stopnia zyskanych informacje pogłębiających wiedzę teoretyczną z omawianego na szkoleniu obszaru, sto procent uczestników zaznaczyło 5 punktów czyli „zdecydowanie przydatne”. Kolejne pytanie dotyczyło sposobu przekazywania informacji przez prowadzącego szkolenia. Dziewięćdziesiąt procent uczestników uznało, że bardzo dobrze przekazywałem wiadomości.
Po zakończeniu drugiego szkolenia pt. Wykorzystanie technologii Web 2.0 w pracy nauczyciela informatyki skorzystałem z tych samych narzędzi, co przy szkoleniu pierwszym. W szkoleniu równie wzięło udział dziesięciu nauczycieli. Wszyscy uczestnicy wskazali, iż szkolenie „bardzo dobrze” spełniło ich oczekiwania. Na pytanie dotyczące przydatności zdobytych informacji pod względem podnoszenia własnych kompetencji dziewięciu na dziesięciu uczestników zaznaczyło odpowiedź „zdecydowanie przydatne”, jeden natomiast „przydatne”. W odpowiedzi na kolejne pytanie nauczyciele jednomyślnie potwierdzili wysoki stopień uzyskanych informacji, które pogłębiają ich wiedzę teoretyczną z omawianego obszaru. Sposób przekazania wiedzy przez prowadzącego szkolenie nauczyciele ocenili jednogłośnie jako „bardzo przystępny”.
Uważam, że prowadzenie szkoleń przez nauczycieli, dzielenie się wiedzą wyniesioną z różnych szkoleń jest bardzo ważne. Nie tylko podnosi samoocenę nauczyciela, ale też wzbogaca jego wiedzę i umiejętności.

OCENA WŁASNYCH UMIEJĘTNOŚCI

Aby móc dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem, trzeba mieć pewne niezbędne cechy, które ułatwiają ten proces. Przed przystąpieniem do pisania planu rozwoju zawodowego analizowałem swój potencjał, zastanawiałem się, jakie cechy posiadam, które mogę wykorzystać, współpracując z nauczycielami. Stwierdziłem, że jest to otwartość, kreatywność, opanowanie, cierpliwość oraz zaangażowanie w pracę. Moje umiejętności i wiedza, którymi mogłem dzielić się z innymi, są skutkiem udziału w radach szkoleniowych, warsztatach, konferencjach oraz samokształcenia.
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem rozpoczyna się już w momencie wielu rozmów i dyskusji na przerwach, po lekcjach oraz na spotkaniach zespołów przedmiotowych. Najczęściej dzieliłem się wiedzą na temat stosowanych przeze mnie metod pracy, sposobu oceniania uczniów na lekcjach, oceniania oraz rozwiązywania problemów wychowawczych i organizacyjnych.

DZIELENIE SIĘ WIEDZĄ I DOŚWIADCZENIEM, WSPÓŁPRACA Z INNYMI NAUCZYCIELAMI

Współpraca z innymi nauczycielami jest nieodłącznym elementem moich działań dydaktyczno-wychowawczych na terenie szkoły. Dzieliłem się wiedzą oraz materiałami pomocnymi do realizacji konkretnych tematów na lekcjach wychowawczych i przedmiotowych. Przekazywałem pomysły, artykuły z gazet i Internetu, testy, sprawdziany i materiały ćwiczeniowe innym nauczycielom. Współpraca między nami przejawiała się również podczas organizowania imprez szkolnych, konkursów, wycieczek. Polegała na wspólnym planowaniu, wdrażaniu i monitorowaniu wszelkiej działalności dydaktyczno-wychowawczej. Jednym z przedsięwzięć było opracowanie przeze mnie i przekazanie wychowawcom wszystkich etapów edukacyjnych w naszej Szkole materiałów edukacyjnych w postaci scenariusza lekcji wraz z filmami instruktażowymi dotyczącymi bezpiecznych wakacji.
Kolejnym, ciekawym w mojej ocenie, innowacyjnym pomysłem było prowadzenie szkoleń / warsztatów z zakresu technologii informatycznej w ramach Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli. Pierwsze szkolenie dotyczyło wykorzystywania technologii Web 2.0 w pracy nauczyciela informatyki. Celem przeprowadzonego szkolenia było podniesienie kompetencji w zakresie stosowania środków i narzędzi TIK do uczenia się i nauczania, pogłębienie wiedzy na temat zasobów Internetu przydatnych w pracy dydaktycznej, nabycie umiejętności wykorzystania narzędzi Web 2.0 w procesie kształcenia i samokształcenia oraz zapoznanie się z zagadnieniami dotyczącymi zagrożeń, na które uczeń może być narażony korzystając z TIK oraz profilaktyką w tym zakresie.
Drugie szkolenie, pt. Reportaż multimedialny w projekcie edukacyjnym z wykorzystaniem nowych technologii, miało na celu m.in. zdobycie sprawności w wykorzystywaniu TIK we własnej pracy dydaktycznej i wdrażaniu ich w nauczaniu przedmiotowym oraz nabycie umiejętności zastosowania aplikacji dostępnych w sieci, poznania zasad wyszukiwania grafik i treści edukacyjnych dostępnych w sieci. Wielu nauczycieli po zakończonym szkoleniu zachęcało mnie do organizowania cyklicznych zajęć z zastosowaniem IT, ponieważ miało to niewątpliwy związek z podnoszeniem jakości pracy z zastosowanie tablicy multimedialnej oraz zwiększało zainteresowanie uczniów lekcją.
Podsumowaniem szkolenia było przeprowadzenie ankiety dotyczącej oceny poszczególnych jego etapów. Jednym z kluczowych pytań wykorzystanych w ankiecie było „Czy organizowanie szkoleń w ramach WDN podnosi efekty pracy nauczyciela?”

PUBLIKACJE

Opublikowałem w Internecie na portalach takich jak :www.profesor.pl, www.literka.pl swoje dokumenty związane z awansem zawodowym (sprawozdanie ze stażu nauczyciela mianowanego ubiegającego się o tytuł nauczyciela dyplomowanego, opis i analizę przypadku „uczeń zdolny” oraz „uczeń trudny”, program pracy z uczniem słabym i zdolnym).
LEKCJE KOLEŻEŃSKIE
Jednym ze sposobów dzielenia się wiedzą z nauczycielami jest organizowanie i prowadzenie lekcji koleżeńskich oraz dzielenie się spostrzeżeniami podczas obserwacji lekcji otwartych. W trakcie odbywania stażu starałem się na bieżąco śledzić nowe trendy w metodyce wykładanego przeze mnie przedmiotu. Wiele pomysłów zaczerpnąłem, uczestnicząc w warsztatach metodycznych i szkoleniach. W ramach współpracy i wymiany doświadczeń w gronie pedagogicznym obserwowałam lekcje otwarte koleżanek i kolegów z mojej szkoły, jak i spoza (Gimnazjum nr 124 im. Polskich Noblistów – zajęcia techniczne). Podczas lekcji stosowałem metody aktywizujące, a także korzystałem z technologii informacyjno-komunikacyjnej, co niewątpliwie wpłynęło na atrakcyjność tych zajęć oraz na większe zaangażowanie uczniów.
Pomagałem młodym nauczycielom w doskonaleniu ich warsztatu pracy poprzez dyskusje, obserwacje lekcji. Myślę, że dzięki obserwacjom lekcji posiadłem umiejętność sprawnej organizacji zajęć, w której każdy wie, co i dlaczego ma zrobić. Zdałem sobie sprawę jak ogromny wpływ na poziom motywacji uczniów mają działania nauczyciela.
Zaobserwowałem, że duża pomoc ze strony nauczyciela przy dużym wyzwaniu dla ucznia zapewnia doskonałe efekty uczenia się , wzrost pewności siebie, wzrost szacunku do siebie oraz zmiany postaw i rozwój. Natomiast mała pomoc nauczyciela przy małym wyzwaniu nie daje żadnych efektów uczenia się, a rozwój ucznia zostaje zahamowany. Mogłem w ten sposób przyczynić się do efektywniejszego prowadzenia zajęć przez młodych "nowicjuszy".
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem – uzyskane efekty
dla szkoły: podniesienie jakości pracy szkoły poprzez rozwój nauczyciela;
budowanie atmosfery współpracy i zaufania wśród nauczycieli;
budowanie pozytywnej komunikacji interpersonalnej;
budowanie pozytywnej komunikacji interpersonalnej;
dzielenie się wiadomościami;
dla mnie: integracja uczniów poprzez uczestnictwo w imprezach szkolnych;
kształtowanie pozytywnej komunikacji i zachowań prospołecznych;
kształtowanie pozytywnej komunikacji i zachowań prospołecznych;
rozwijanie indywidualnych umiejętności;
rozwijanie prawidłowych relacji Nauczyciel – Uczeń;
dla uczniów: doskonalenie współpracy i prawidłowej komunikacji interpersonalnej;
wymiana doświadczeń;
większa motywacja do uczenia się.

 
§8 ust.2 pkt. 4 lit. A

Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawie nieletnich.

PROGRAM ZAJĘĆ TECHNICZNYCH

Zgodnie z nową podstawą programową z 2008 roku szkoła opracowuje i przedstawia uczniom ofertę zajęć technicznych. Rodzaj zajęć oraz realizowany program jest dostosowany do zainteresowań uczniów. Opracowując program, duży nacisk położyłem na wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej, która jest jednym z zadań strategii rozwoju naszej Szkoły . Przygotowując konkretną ofertę zajęć technicznych, uwzględniłem wymagania ogólne, precyzowałem wymagania szczegółowe wynikające z wybranego zakresu i formy zajęć. Na potrzebę uczniów w klasie drugiej będę realizował dwa moduły o pomniejszonej liczbie godzin: wychowanie komunikacyjne (18h) oraz prace z papierem (19h). Pod koniec pierwszej klasy uczniowie większością głosów w zespole klasowym wybierają jeden z poniższych modułów, który będzie realizowany w klasie trzeciej w wymiarze minimalnym 30 godzin lekcyjnych: moduł fotograficzny; moduł elektroniczny; moduł kulinarny; moduł modelarski. Przed napisaniem programu wziąłem udział w warsztatach dotyczących opracowywania własnych programów prowadzonych przez metodyka Warszawskiego Centrum Innowacji Edukacyjno - Społecznych oraz brałem udział w kilku spotkania dotyczących budowy i treści programu. Program zajęć technicznych został zaopiniowany pozytywnie przez Panią metodyk.
Reasumując, uważam, iż program nauczania powinien być nieustannie udoskonalany przez nauczyciela. Formy, metody pracy z młodzieżą należy sukcesywnie polepszać, np. poprzez włączanie technik informacyjno – komunikacyjnych (T.I.K.).
Przed rozpoczęciem zajęć technicznych przygotowywałem przy pomocy narzędzi Google ankietę skierowaną do uczniów dotyczącą zainteresowań związanymi z przedmiotem - zajęcia techniczne. Wyniki pomagały mi w doborze odpowiednich treści nowego programu nauczania z zajęć technicznych. Natomiast pod koniec każdego etapu przeprowadzałem ankietę ewaluacyjną. Ewaluacja programu nauczania ma na celu wyszukanie słabych i mocnych punktów dokumentu oraz jego ulepszenie. Ważnym ogniwem jest obserwacja uczniów na lekcji, tego w jaki sposób angażują się na poszczególnych zagadnieniach. Nie należy zapominać, iż sposób przekazania wiedzy zależy przede wszystkim od nauczyciela. Czym większa grupa uczniów zostanie zaangażowana na lekcji, tym większy sukces edukacyjny odniesiemy.
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy, a miarodajnymi efektami realizowanych zadań są:
dla szkoły: poszerzenie oferty edukacyjnej szkoły;
promowanie szkoły w środowisku lokalnym;
integracja z różnymi instytucjami i podmiotami;
efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań;
dla mnie: podnoszenie zdolności organizacyjnych;
poszerzanie współpracy z instytucjami /WORD/ Akademia wynalazków/;
pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy;
odczuwanie satysfakcji osobistej z osiągnięć uczniów;
dla uczniów: aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym;
kształcenie postaw prospołecznych;
integracja ze środowiskiem lokalnym;
zindywidualizowanie procesu nauczania.

 
§8 ust.2 pkt. 4 lit. C

Poszerzanie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.
W ramach przedmiotu Edukacja dla bezpieczeństwa od samego początku współpracuję z Jednostką Ratowniczo – Gaśniczą w Warszawie. Podczas zajęć uczniowie pogłębiali wiedzę nt. zagrożeń pożarowych. Młodzież poznaje sposoby gaszenia pożarów oraz korzystania z podręcznych sprzętów gaśniczych.
W ramach zajęć technicznych braliśmy udział w warsztatach „Akademii Wynalazców im. Roberta Boscha”. Celem projektu jest rozbudzenie zainteresowania młodzieży gimnazjalnej przedmiotami ścisłymi, nauką przez zabawę i promocją uzdolnionej technicznie młodzieży. Akademia ma na celu także pokazanie, jak fascynujące może być zastosowanie wiedzy technicznej w tworzeniu funkcjonalnych i przyjaznych dla środowiska wynalazków.
Jednym z wielu warsztatów, w którym wzięliśmy czynny udział, był warsztat „Czy budowałeś kiedyś robota? Nie? Czas to zmienić!”. Podczas warsztatów realizowanych przez Koło Naukowe Robotyków uczniowie zostali zapoznani z podstawami budowy robotów mobilnych i pod okiem doświadczonych instruktorów własnoręcznie zbudowali roboty. Przygotowane przez studentów zestawy zawierały typowe elementy stosowane przez konstruktorów oraz części wykonane z wykorzystaniem drukarki 3D. Po złożeniu robotów uczniowie przetestowali swoje konstrukcje.
W 2013 roku nawiązałem współpracę z Polskim Czerwonym Krzyżem. W naszej szkole powstało Szkolne Koło Polskiego Czerwonego Krzyża. Od samego początku zajęcia te cieszyły się bardzo dużym zainteresowaniem wśród młodzieży. Najważniejszymi zadaniami Szkolnego Koła PCK jest pomoc potrzebującym, promowanie idei humanitaryzmu i bezinteresownej pracy na rzecz drugiego człowieka, działanie na rzecz poprawy bezpieczeństwa poprzez edukację dzieci i młodzieży w zakresie pierwszej pomocy i profilaktyki przedwypadkowej i zdrowotnej. W ramach działalności koła przeprowadziliśmy szkolny etap olimpiady promującej zdrowy tryb życia. Kolejnym przedsięwzięciem były korepetycje koleżeńskie, których zadaniem jest pomoc uczniom mającym trudności w nauce. Następnie przygotowaliśmy ozdoby świąteczne, które wspólnie zanieśliśmy do Domu Pomocy Społecznej „Zielona Dolina”. Wraz ze szkolnym zespołem muzycznym zaśpiewaliśmy wspólnie kolędy, wręczyliśmy upominki wykonane przez naszą młodzież oraz podzieliliśmy się opłatkiem.
W październiku 2014 roku zaprosiłem na lekcję edukacji dla bezpieczeństwa p. Jerzego Jaczewskiego, kierownika Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego w Dzielnicy Białołęka. Podczas lekcji uczniowie mieli doskonałą okazję poszerzyć swoją wiedzę nt. zagrożeń, które mogą wystąpić na terenach naszej dzielnicy oraz M. St. Warszawy. Nie brakowało dyskusji na temat osobistego poczucia bezpieczeństwa każdego z nas oraz sposobów przekazywania informacji w sytuacjach kryzysowych. Bez wątpienia takie działania poszerzają zakres tematyczny z przedmiotu edukacja dla bezpieczeństwa oraz wpływają znacząco na zainteresowanie przedmiotem, czego dowodem są bardzo dobre wyniki oraz sukcesy na turniejach międzyszkolnych (Międzyszkolny Turniej Pierwszej Pomocy).
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy, a miarodajnymi efektami realizowanych zadań są:
dla szkoły podniesienie jakości pracy szkoły;
poszerzanie działalności szkoły;
promocja szkoły w środowisku;
dla mnie: doskonalenie umiejętności organizacyjnych;
lepsza współpraca z rodzicami i nauczycielami;
lepsza współpraca z rodzicami i nauczycielami;
satysfakcja z osiągnięć uczniów;
kształtowanie współpracy w grupie;
rozwijanie umiejętności współpracy ze środowiskiem lokalnym;
dla uczniów: podniesienie samooceny;
wzrost wiary we własne możliwości;
kształtowanie umiejętności organizacyjnych;
kształtowanie odpowiedzialności i systematyczności.
 
§8 ust.2 pkt. 4 lit. E

Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami

Już na początku stażu zorganizowałem w naszej placówce Szkolne Koło Polskiego Czerwonego Krzyża na czele, którego stanęła piętnastoosobowa grupa szkolnych wolontariuszy. Aby dobrze zarządzać grupą, stosowałem moduł TQM – wspomniany już przeze mnie wcześniej. Współpracowali z nami nauczyciele z naszej szkoły oraz działaczy PCK. Jednym z nich jest p. doktor Wojciech Borkowski – opiekun naszego koła z ramienia PCK.
Najważniejsze działania SKPCK Cele:
Aktualizacja Gazetki ściennej. Promowanie działalności uczniów wśród społeczności społecznej
Pisanie do gazetki szkolnej artykuły promujące PCK. Zainteresowanie młodzieży szkolnej zagadnieniami prospołecznymi.
Oczyszczanie grobów. Uświadomienie uczniom wartości życia,
Poszanowanie pamięci zmarłych.
Akcja „Wkręć się” – zbiórka nakrętek. Promocja wychowania ekologicznego
„Happening – bezpieczne ferie”. uświadomienie uczniom zachowania bezpieczeństwa podczas zabaw i sportów zimowych - kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego
Pokazy pierwszej pomocy podczas pikników z okazji „Dnia dziecka”. Kształtowanie postaw humanitarnych.
Nauczenie harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się jej umownym zasadom.
Przygotowanie Międzyszkolnych zawodów pierwszej pomocy. Zrozumienie przez uczniów potrzeby nabywania umiejętności ratownictwa przedmedycznego, co wiąże się z możliwością niesienia pomocy innym.
Zorganizowanie na terenie naszej szkoły Korepetycji koleżeńskich. Rozwijanie wśród uczniów postaw otwartości i wrażliwości na potrzeby szkolnego i lokalnego środowiska, zapoznawanie z ideą wolontariatu,
umożliwianie młodym podejmowania działań na rzecz potrzebujących pomocy,
Wspieranie ciekawych inicjatyw młodzieżowych, działań edukacyjnych,
Zorganizowanie corocznych konkursów „Bezpieczne ferie” oraz „Bezpieczne wakacje”. Edukowanie i uwrażliwianie na właściwe zachowania w różnych sytuacjach społecznych oraz kształtowanie umiejętności i nawyku wyboru bezpiecznych zachowań przez dzieci i młodzież w codziennych sytuacjach życiowych.
Wykonanie kartek bożonarodzeniowych dla domu pomocy społecznej. Aktywizowanie społeczności do działań na rzecz osób potrzebujących pomocy.
Promowanie idei wolontariatu jako możliwości zdobycia doświadczenia zawodowego.
Zbiórka materiałów papierniczych dla Domu Samotnej Matki Umożliwienie osobom potrzebującym pomocy kontaktu z osobami gotowymi nieść pomoc w ramach wolontariatu.

Zbiórka produktów żywnościowych dla Domu Samotnej Matki. Kształtowanie postaw prospołecznych.
Inspirowanie do aktywnego spędzania czasu wolnego
Uwrażliwienie na cierpienie, samotność i potrzeby innych.
Wspólne kolędowanie – odwiedzenie podopiecznych Domu Pomocy Społecznej „Zielona kraina”. Kreowanie roli szkoły jako centrum lokalnej aktywności.
Happening z okazji dnia dziecka „Pierwsza pomoc” współpraca z młodzieżową grupą SIM. Zapoznanie z zasadami udzielania pierwszej pomocy,
kształtowanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
Wdrażanie do zachowań mających na celu bezpieczeństwo swoje i innych
Piknik Czerwonokrzyski w Parku Skaryszewskim - Bezpieczne dzieci w ruchu drogowym. Wypracowanie systemu włączania młodzieży do działań o charakterze woluntarystycznym.
Wspieranie ciekawych inicjatyw młodzieży szkolnej. Wykorzystanie ich umiejętności i zapału w pracach na rzecz szkoły i środowiska szkolnego.
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań szkoły bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy, a miarodajnymi efektami realizowanych zadań są:
dla szkoły: poszerzenie oferty edukacyjnej szkoły;
promowanie szkoły w środowisku lokalnym;
integracja z różnymi instytucjami i podmiotami;
efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań;
dla mnie podnoszenie zdolności organizacyjnych;
poszerzanie współpracy z instytucjami;
pogłębianie wiedzy na temat wychowanków i metod pracy;
odczuwanie satysfakcji osobistej z osiągnięć uczniów;
dla uczniów: aktywizacja w procesie dydaktyczno- wychowawczym;
kształcenie postaw prospołecznych;
integracja ze środowiskiem lokalnym;
zindywidualizowanie procesu nauczania.

§8 ust.2 pkt. 5

Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych i wychowawczych lub innych z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

STAŁA WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI W ZAKRESIE NIESIENIA POMOCY UCZNIOM Z PROBLEMAMI DYDAKTYCZNYMI LUB WYCHOWAWCZYMI

Systematycznie uczestniczyłem w spotkaniach z rodzicami. Zawsze byłem gotowy podjąć rozmowy na temat problemów moich uczniów z ich rodzicami, służyłem radą, wyjaśniałem sytuacje problemowe, wspólnie ustalaliśmy odpowiednie środki zaradcze i sposoby ich zastosowania.
Od początku uczę w klasie integracyjnej. Wspólnie z nauczycielem wspomagającym prowadziliśmy spotkania mające na celu podnoszenia efektywności przyswajania wiedzy przez młodzież. Dobieraliśmy metody pracy, które wykorzystywałem podczas lekcji.
 
OPIS I ANALIZA, CO NAJMNIEJ DWÓCH PRZYPADKÓW ROZPOZNAWANIA I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW EDUKACYJNYCH, WYCHOWAWCZYCH LUB INNYCH, Z UWZGLĘDNIENIEM SPECYFIKI, TYPU I RODZAJU SZKOŁY, W KTÓREJ NAUCZYCIEL JEST ZATRUDNIONY.

Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemu edukacyjnego
Opis i analiza przypadku- uczeń zdolny

1. Identyfikacja problemu.

Zajęcia techniczne wydają się być przedmiotem łatwym i przyjemnym. Dotyczą przecież otaczającego nas świata techniki. Zajęcia techniczne to przedmiot o bardzo szerokim zakresie wiedzy, gdyż oprócz treści typowo technicznych zawiera on także m.in. fotografowanie i rysunek techniczny, zajęcia kulinarne. Niestety wielu uczniów poznając tajniki tego przedmiotu, dochodzi do wniosku, iż nie jest on tak łatwy i przyjemny, jak myśleli wcześniej. Pomimo tego w każdej klasie spotykam uczniów zaangażowanych w zajęcia, wyróżniających się w nauce, osiągających bardzo dobre wyniki. Uczeń klasy 2 c wyróżniał się pozytywnie spośród tych uczniów.
Pracę z nim rozpocząłem w klasie II gimnazjum. Po kilku tygodniach nauki zauważyłam, że:
- podczas zajęć jest bardzo aktywny, poprawnie się wypowiada, a jego spostrzeżenia są trafne;
- rozwiązuje wszystkie zadania domowe, również dodatkowe o podwyższonym stopniu trudności;
- z każdej pracy pisemnej otrzymuje ocenę bardzo dobrą lub celującą;
- systematycznie przygotowuje się do lekcji;

Po kilku miesiącach pracy z uczniem spostrzegłem również, iż:
- w konkursach szkolnych o różnej tematyce zajmuje czołowe miejsca;
- reprezentuje szkołę w różnych konkursach pozaszkolnych.
Czułem się zobowiązany do podjęcia działań, które spowodują rozwój ucznia. Problemem w pracy z uczniem było także ukierunkowanie jego wysiłków, aby w maksymalny sposób wykorzystać jego możliwości.
2. Geneza i dynamika zjawiska.

Uczeń do każdej lekcji był solidnie przygotowany, wykonywał prawidłowo zadania domowe, w których często wykorzystywał materiały wykraczające poza podstawę programową z zajęć technicznych. Jako jedyny w klasie potrafił odpowiedzieć na pytania wymagające zdolności dokonywania analizy wiadomości, w powiązaniu z bieżącymi treściami nauczania. Osiągał bardzo dobre wyniki i okazywał zainteresowanie tematyką techniczną wykraczającą poza podstawę programową. Aby rozwijać zdolności wychowanka i motywować go do dalszej pracy, postanowiłem indywidualizować z nim pracę. Przygotowywałem dla niego dodatkowe prace domowe - ustne, które mógł przedstawić rówieśnikom podczas zajęć np. jako ciekawostki oraz praktyczne, wykorzystywane później jako środki dydaktyczne. Pożyczałem ciekawe artykuły prasowe, czasem pozycje książkowe. Uczeń był lubiany przez rówieśników, służył pomocą w nauce, wyjaśniał ich wątpliwości.
3. Znaczenie problemu.

Praca z nim była dla mnie dużym wyzwaniem, przynosiła mi jednak wielką satysfakcję. W żadnym wypadku nie mogłem dopuścić do tego, by obniżył poziom, chcąc przypodobać się rówieśnikom z klasy i innym kolegom. Zależało mi na tym, aby dokonał świadomego wyboru dziedzin, w których będzie się specjalizować, startując w konkursach przedmiotowych.
4. Prognoza.

negatywna:

- osiąganie wyników poniżej możliwości intelektualnych;
- spadek aktywności i zainteresowania tematyką fotograficzną;
- odmowa udziału w konkursach fotograficznych;
- obniżenie samooceny.
pozytywna:

- osiąganie wysokich wyników w nauce;
- aktywny udział w zajęciach, także pozalekcyjnych /fotograficznych/, w przygotowywaniu wystaw plenerowych;
- udział w konkursach i uzyskiwanie w nich znaczących osiągnięć;
- wysoka samoocena i poczucie własnej wartości.
5. Propozycja rozwiązania problemu.

- indywidualizacja pracy na dodatkowych zajęciach;
- udzielanie indywidualnych konsultacji i wskazówek;
- mobilizowanie do wyszukiwania odpowiedzi na dodatkowe zagadnienia, wykraczające poza materiał z podstawy programowej;
- umożliwienie prezentowania jego wiadomości i umiejętności na konkursach lub na forum klasy;
- stosowanie aktywizujących metod nauczania np. drama, grupy ekspertów oraz różnorodnych środków dydaktycznych np. albumy, filmy itp.
6. Wdrażanie oddziaływań i ich efekty.

Pracując z uczeniem, starałem się tak przygotowywać zajęcia, by były one interesujące, rozwijały jego zainteresowania i mobilizowały do poszukiwania informacji z różnych źródeł wiedzy. Starałem się też zachęcać go do samodzielnej pracy i umiejętnie nią kierować. Współpracowałem też z rodzicami chłopca, którzy chętnie wspierali jego rozwój. Intensyfikacja pracy z tym uczniem nastąpiła w drugim półroczu kl. II podczas Frankofońskiego Marathon Photo, w którym to uzyskał wyróżnienie. W następstwie czego aktywnie pracowaliśmy na dodatkowych zajęciach prowadzonych przeze mnie w ramach dodatkowych godzin (KN). Podjęte działania przyczyniły się do jego rozwoju intelektualnego. Pogłębił swoją wiedzę i rozwinął zainteresowania. Jednak na konkursie pt. „Sfotografuj wolność” zorganizowanym przez Centrum Edukacji Europejskiej uczeń nie uzyskał wymaganej liczby punktów do uzyskania wyróżnienia. To był wyjątkowo twórczy projekt - okazja do wyrażenia na autorskiej fotografii własnej wizji oraz pomysłu na to, jak pokazać wolność. Wtedy rozmawiałem z nim, by nie traktował tego jako porażki i nie zniechęcał się do dalszej nauki i pracy. Starałem się ukazać pozytywne strony jego udziału w tymże konkursie, pomimo braku sukcesu. W kolejnym konkursie zorganizowanym przez Społeczne Gimnazjum im. Stanisława Lema STO pt. „Magia Świąt w Twoim Mieście” - uczeń zdobył pierwsze miejsce. Udzieliłem mu indywidualnych konsultacji i wskazówek, pracowaliśmy na dodatkowych zajęciach, mobilizowałem go również do samodzielnego wyszukiwania wiadomości z konkretnych zagadnień. Duże zaangażowanie wykazali również rodzice ucznia, którzy wspierali go w nauce i służyli pomocą. Nasza praca zaowocowała uzyskaniem trzeciego miejsca w konkursie „Ludzie wokół nas – portret”. Oczywiście nie poprzestałem na tym, lecz jeszcze intensyfikowałem z nim pracę. Efektem tego było uzyskanie pierwszego miejsca w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym „Świat poezji Jerzego Harasymowicza w obiektywie”. Celem konkursu było popularyzowanie sztuki fotograficznej jako środka komunikacji kulturowej, pokazanie piękna twórczości Jerzego Harasymowicza w obiektywie oraz uwrażliwienie młodzieży na poezję i piękno otaczającego świata. Osiągnęliśmy pełny sukces, zdobywając najwyższy tytuł w konkursie ogólnopolskim. A ja, jako nauczyciel przygotowujący go do niego, mogę stwierdzić z całą pewnością, że moja prognoza pozytywna sprawdziła się stuprocentowo.
Wszystkie informacje dotyczące osiągnięć ucznia były relacjonowane na szkolnej stronie (www.gim164.edu.pl). Celem upowszechniania osiągnięć ucznia zdolnego jest zwiększenie wiedzy na temat jego cech charakterystycznych, sposobu pracy, funkcjonowania w zespole klasowym, planowania jego rozwoju, działań, (które podejmie lub podejmuje) oraz efektów jego pracy (wytworów, sukcesów, itp.). Dodatkowo fotografie ucznia były eksponowane podczas szkolnego pikniku z okazji Dnia Dziecka. Cała społeczność uczniowska miała okazję zobaczyć jego prace, jak również zapytać go o inspiracje, które kierowały nim podczas wykonywanego zdjęcia.
Z upowszechniania wynikają korzyści
Dla ucznia zdolnego: - Wzrost satysfakcji z wykonywanej pracy;
- Zwiększenie motywacji do dalszych działań;
- Wzmocnienie poczucia własnej wartości i dumy z efektów pracy;
- Wzbudzenie zainteresowania uczniem i jego osiągnięciami;
Dla nauczyciela: - Postrzeganie go jako osoby operatywnej i pomysłowej;
- Podniesienie autorytetu;
- Szansa otrzymania zaproszeń do udziału w konferencjach umożliwiających prezentację dobrych praktyk, dorobku zawodowego;
Dla szkoły: - Promocja;
- Postrzeganie szkoły jako dbającej o rozwój uczniów;
- Zwiększenie możliwości pozyskiwania partnerów i sponsorów;
- Inspiracja dla innych nauczycieli i uczniów;
- Poszerzenie oferty edukacyjnej.

Praca z uczniem zdolnym nie jest łatwym zadaniem. Wymaga doświadczenia, zaangażowania i pochłania wiele czasu. Jest to jednak praca przynosząca mi najwięcej satysfakcji, motywuje mnie stale do pracy i samokształcenia.

Opis i analiza przypadku- uczeń trudny

1. Identyfikacja problemu.

Problem, który wymagał mojej interwencji dotyczył ucznia klasy trzeciej. Jest to chłopiec sprawiający trudności wychowawcze. Przejawia zaburzone zachowania ujawniające się we wzajemnych relacjach i w relacjach z nauczycielami. Ma trudności w komunikowaniu się z innymi, wyrażaniu emocji, lekceważy nakazy, jest niezdyscyplinowany, agresywny. W czasie pracy ucznia obserwuje się trudności w utrzymaniu koncentracji uwagi. Poza tym szybko rezygnuje z rozwiązania zadania w przypadku napotkania jakichkolwiek trudności. Uczeń ma niskie poczucie własnej wartości. Pomimo to chętnie przystępuje do nowych zadań. Jak wynika z diagnozy psychologiczno – pedagogicznej chłopiec ma specyficzne trudności w nauce pod postacią dysleksji, dysortografii oraz dysgrafii. Ze względu na zaburzenia depresyjne i znaczne problemy w funkcjonowaniu społecznym chłopiec realizował obowiązek szkolny w formie nauczania indywidualnego na terenie szkoły. Część lekcji natomiast realizował w swojej klasie.
2. Geneza i dynamika zjawiska.

Z wywiadu z wychowawcą oraz nauczycielami wynika, że chłopiec jest na ogół lubiany przez kolegów. Aby zwrócić jednak na siebie uwagę, chłopiec w czasie lekcji często przekrzykuje innych, komentuje głośno polecenia nauczycieli, stara się wzbudzić śmiech. Utrudnia, a czasem uniemożliwia przeprowadzenie lekcji. Ma lekceważący stosunek do nauczycieli. W czasie lekcji uczeń ma problemy z koncentracją uwagi. Bardzo często unika lekcji oraz notorycznie spóźnia się na nie. Na uwagi ze strony nauczyciela reaguje wyzywająco, impulsywnie. Czasami wyraża skruchę, przeprasza, obiecując poprawę. W związku z uzyskiwaniem przez niego niskich wyników w nauce pogłębia się w nim poczucie niskiej samooceny, brak poczucia własnej wartości.
3. Znaczenie problemu.

Analizując dziennik lekcyjny, zauważyłem, że chłopiec osiąga coraz słabsze wyniki w nauce oraz że zaczyna wagarować. Zauważyłem też, że zachowanie chłopca ma coraz większy wpływ na resztę klasy. Z jednej strony są uczniowie, którzy starają się go naśladować, widząc, że są bezkarni w swych poczynaniach. Jest też grupa osób, która czuje się terroryzowana, zastraszona, zmuszana do różnych zachowań. Pojawiły się głosy w klasie, że niektórzy uczniowie nie radzą sobie z tą sytuacją i myślą o zmianie klasy.
4. Prognoza.
Negatywna

- utrwalenie negatywnego zachowania;
- znaczne pogłębienie braków w wiadomościach i umiejętnościach – drugoroczność;
- brak akceptacji może doprowadzić do izolacji społecznej, agresji, nawet do działań przestępczych;
- wciąganie się do grupy nieformalnej, w której będzie mógł zaspokajać swoje potrzeby uznania i sukcesu.
Pozytywna

- w wyniku oddziaływań wychowawczych (rozmów indywidualnych, pochwał, wzmacniania wiary we własne siły, otoczenie szczególną opieką dziecka, doraźna pomoc w rozwiązywaniu problemów, nawiązaniu serdecznego kontaktu) uczeń otworzy się na otoczenie, zmieni się jego zachowanie;
- poszerzy swoje wiadomości i umiejętności, stanie się pewniejszy siebie;
- wyeliminuje się zachowania agresywne.
Spodziewam się, że pod wpływem oddziaływań wychowawczych chłopiec zmieni zachowanie oraz stosunek do obowiązków szkolnych.
5. Propozycja rozwiązania problemu.

Cele ogólne:

• Wzmocnienie samooceny chłopca.
• Zbudowanie wzajemnego zaufania.
• Pomoc w znalezieniu przyczyn własnych zachowań.
• Zbudowanie systemu wspierania ucznia.
• Stworzenie możliwości poprawienia ocen.
• Przywrócenie poczucia obowiązku szkolnego.
Po rozmowie z wychowawcą i rodzicami postanowiłem przeprowadzić rozmowę indywidualną z tym uczniem. Każdego tygodnia po zajęciach prosiłem go o pozostanie na indywidualną rozmowę, podczas której analizowaliśmy zachowania na lekcji. Poza tym omawialiśmy sposoby eliminowania niepożądanych zachowań oraz sposoby radzenia sobie z nimi na lekcji. Systematycznie przypominałem zasady zachowania na lekcji. Stosowałem system nagród i kar. Jedną z nagród była możliwość wyjazdu na Rajd Rowerowy do Nieporętu oraz wpisanie pochwały do dziennika lekcyjnego. W sytuacjach trudnych kontaktowałem się z wychowawcą, pedagogiem i psychologiem szkolnym, wspólnie opracowywaliśmy sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Poza tym byłem w ciągłym kontakcie w rodzicami ucznia; na bieżąco informowałem ich o zachowaniu w szkole. Na wielu lekcjach obecna była pani pedagog szkolna, która na bieżąco analizowała problemy wynikające ze specyfiki klasy oraz sposobów radzenia sobie z nimi. Ponadto wziąłem udział w Szkoleniu Rady Pedagogicznej pt. „Uczeń trudny”, które pomogło mi lepiej spojrzeć na problem ucznia sprawiającego problemy na lekcji. Dowiedziałem się o przyczynach oraz najczęstszych relacjach nauczycieli na zachowania trudne.
6. Podjęte działania miały na celu:

- wyrobienie u dziecka umiejętności krytycznej oceny negatywnych zachowań i spowodowanie chęci wyzbycia się takich zachowań;
- pokazanie pozytywnych wzorów do naśladowania w różnych sytuacjach społecznych;
- poprawę funkcjonowania w grupie (współpraca, rozwiązywanie konfliktów bez użycia przemocy, udzielanie wzajemnej pomocy);
- wyrabianie umiejętności kontrolowania swoich emocji, jak radzić sobie z własną agresją;
- budowanie poczucia własnej wartości – pochwały na lekcji;
- wyrobienie umiejętności prawidłowej komunikacji międzyludzkiej;
- zasugerowanie wychowawcy klasy tematów lekcji wychowawczych, które uwzględni w pracy wychowawczej tej klasy;
- przeprowadzenie z nauczycielami uczącymi te dzieci rozmowy, wskazanie sposobów pomocy poszczególnym uczniom;
- zachęcenie go do uczestnictwa w atrakcyjnych zajęciach zgodnie z jego zainteresowaniami
i potrzebami psychicznymi.
7. Efekty oddziaływać.

Podjęte przeze mnie działania w ciągu sześciu miesięcy pracy z uczniem nie zmieniły go całkowicie, ale przyniosły widoczne skutki pozytywne. Chłopiec zmienił stosunek do kolegów i nauczycieli. Zaczął dostrzegać ich dobre strony oraz swoje umiejętności i zdolności jako cechy, które należy rozwijać, np. uczęszczając na zajęcia kółka informatycznego, SKS. Zaczął kontrolować swoje emocje, próbując zapanować nad agresją i złością. Najważniejsze, że zaczął dostrzegać nieprawidłowości swoich zachowań i wskazywać, jak one powinny wyglądać.
Aby jednak osiągnąć lepsze efekty praca z tym uczniem musi być kontynuowana ze strony wszystkich nauczycieli uczących go. Nagrodą dla ucznia był udział w przedsięwzięciu „Od skutera do Harley” promującym bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Jedną z atrakcji była możliwość rozmowy z prawdziwymi Harleyowcami oraz siedzenia za sterami ich pięknych maszyn. Obserwując uczniów, mogę śmiało powiedzieć, że takie inicjatywy mogą przyczynić się do lepszego spojrzenia na otaczającą nas rzeczywistość, a nawet wykształcić w młodych umysłach nowe pasje.

 
PODSUMOWANIE

Okres stażu był dla mnie czasem bardzo intensywnej pracy. Pozwolił mi na rozwój osobisty. Mam satysfakcję, że stałem się bardziej otwarty, nie obawiam się już opinii innych. Cenię uwagi i dobre rady. Relacje z uczniami, nauczycielami i rodzicami uważam za bardzo dobre. Nabrałem zaufania do siebie i większego poczucia wartości. Zdobyte przeze mnie umiejętności i wiedza przyniosły nie tylko korzyści dla mnie, ale również niewątpliwie dla Szkoły. Zaplanowane w planie rozwoju zadania starałem się realizować się na bieżąco. W trakcie stażu pojawiały się nowe pomysły, które również realizowałem. Stałem się bardziej poszukujący, twórczy i kreatywny. Z większą odwagą wychodzę na zewnątrz. Uznanie i akceptacja ze strony uczniów i rodziców dodaje mi sił i sprawia, iż ciągle planuję nowe zadania. Dążę do nauczania i wychowania z wyobraźnią i sercem. Zrozumiałem, że moim zadaniem jest kształtowanie u uczniów samodzielnego poszukiwania wiedzy, rozwijania własnych zainteresowań i umiejętności porozumiewania się. Na każdym kroku staram się zwracać uczniom uwagę na umiejętność słuchania się nawzajem i prowadzenia dyskusji. W mojej pracy kieruję się rozbudzaniem w uczniach zapału i chęci do własnego rozwoju. Motywuję i rozbudzam ciekawość uczniów. Stosuję na lekcjach metody aktywizujące. Uważam, że nie ma ludzi nieomylnych i potrafię przyznać się do błędu lub niewiedzy. Niestety mimo wielu zaplanowanych zadań, które zostały przeze mnie zrealizowane znalazły się też i takie, których realizacja nie udała mi się. Nie odbieram jednak tej sytuacji, jako swojej porażki, ponieważ nie da się ściśle przewidzieć i zaplanować wszystkich swoich działań z góry na trzy lata.
Jestem świadomy tego, że tworzę pewien wizerunek szkoły, a efekty mojego nauczania zależą ode mnie, od tego jak jestem odbierany i akceptowany przez innych. Biorąc udział w różnych formach doskonalenia zawodowego, oraz studiując literaturę pedagogiczną, podnoszę jakość swojej pracy. Wiem, że w nauczaniu nie mogę poprzestać tylko na podawaniu książkowej wiedzy. Mam świadomość tego, że nauczyciel musi ciągle szukać nowych, ciekawych rozwiązań na prowadzenie zajęć oraz zainteresowanie uczniów przedmiotem. Lekcje prowadzone nowoczesnymi metodami, z pomocami naukowymi, komputerem rozbudzają zainteresowania.
Realizacja planu rozwoju zawodowego dała mi bardzo dużo satysfakcji. Myślę, że to, co zrobiłem przyczyniło się do wzrostu jakości pracy szkoły oraz lepszego jej funkcjonowania. W przyszłości zamierzam również podnosić swoje kwalifikacje i jakość pracy, aby jak najlepiej realizować zadania szkoły. Wiele zadań podjętych na początku stażu na nauczyciela dyplomowanego będę realizować dalej. Mimo dużej pracy, jaką wkładam w wykonywanie zawodu, zaangażowania, wkładu finansowego i czasowego z całą odpowiedzialnością przyznaję, że mój wybór zawodu jest właściwy.