Odśpiewanie I zwrotki hymnu państwowego.
Na scenę wchodzi dziecko z flagą Polski, staje na środku, obok umieszczony jest wizerunek orła
Uczeń I
Tu gdzie jest dom i twój, i mój,
Tu gdzie są lasy i rzeki nasze,
Tu, gdzie się rodził ojciec i matka, gdzie biały orzeł na sztandarze.
Gdzie dom poety w Czarnoleskie,
Gdzie nurtem śpiewnym płynie Wisła,
Tu biały sad, tu czarny węgiel.
Tu wszędzie Polska, tu Ojczyzna.
A jak ciebie kto zapyta: Ktoś ty taki, skąd ty rodem?
Mów żeś z tego łanu żyta, żeś z tych łąk co pachną miodem.
Mów, że jesteś z takiej chaty, co piastowską była, żeś z tej ziemi, której kwiaty, gorzka rosa wykarmiła.
Pieśń „Rota”
Uczeń II
Dzisiaj wielka jest rocznica – 11 listopada!
Tym, co zmarli za Ojczyznę hołd wdzięczności Polska składa.
Im to bowiem zawdzięczamy wolność, polską mowę w szkole.
To, że z kart historii poznajemy dziś niewolę.
Wszyscy
Jeszcze Polska nie zginęła póki my żyjemy!
Uczeń III
Broniliśmy Polski już od czasów Mieszka, trzeba było, by tu można mieszkać.
Bolesław Chrobry, tym mianem przyzwany pierwszy król Polski ukoronowany.
Pan śmiały, czujny i wszystkie swe rzeczy
Zwłaszcza rycerskie miał na pilnej pieczy.
Toczyliśmy boje, uparte i twarde, lecz zwyciężaliśmy tak jak pod Grunwaldem.
Uczeń IV
Trzeba było stale stać na Polski straży, napadali na nas Niemcy i Tatarzy.
Tatarzy i Turcy, inni wrogowie, ginęli w obronie najlepsi synowie.
Uczeń V
Tyle kiedyś Szwedów tu do nas przybyło,
Że Polaków już prawie widać nie było...
Wielki Potop ludzki na nasz kraj się zwalił!
Ale pan Czarniecki Ojczyznę ocalił.
Narrator
Polska husaria odniosła zwycięstwa w walkach z najeźdźcą podczas Potopu szwedzkiego.
Uczeń VI
Zaledwie Polacy Szwedów przepędzili, już Turcy Europie znów zagrozili,
I naszej Ojczyźnie! Lecz król Jan Sobieski, rozbił pod Wiedniem z husarzem zwycięskim.
Wielkim przyjacielem w zwycięstwach zwycięstwach klęskach była żołnierzowi wojskowa piosenka.
Piosenka „Wojenko, wojenko...”
Narrator
Trzej sąsiedzi się zmówili i Polskę podzielili.
Na scenę wychodzi 3 dzieci w szarfach z napisem NIEMCY, PRUSY, AUSTRIA. Podchodzą do dziecka – POLSKA, krępują łańcuchami, zdzierają flagę.
Wezwał nas do boju Tadeusz Kościuszko!
Uczeń VII
Pobiegliśmy razem jakąś polną dróżką, potem były krzewy, wzgórza i Moskale.
Kościuszko biegał obok w bitewnym zapale.
Wskazał nam armaty...a nasze kosice zdobyły te działa!
Wszyscy
Wiwat Racławice!
Uczeń VIII
Była tu niewola, ale z ziemi włoskiej
Zbierało się wojsko przy wodzy Dąbrowskim.
Śniła im się Polska, wolna odrodzona!
Śnił się Biały Orzeł i jego korona.
Odśpiewanie II zwrotki hymnu państwowego.
Uczeń IX
Przeminęło wiele lat nadziei i marzeń,
Nasze dzieje rosły pośród smutnych zdarzeń.
Było wiele powstań, wiele klęsk, żałoby...
Lecz wciąż brzmiał mazurek Pieśni Narodowej.
Listopad lub styczeń, wciąż biało – czerwony...
Walczył, by nasz orzeł, trwał w blasku korony.
Uczeń X
To Piłsudski ruszał w pole, a za nim wojska nasze.
Wodzu, wodzu miły, prowadź do stolicy.
I każ trąbić trębaczowi, gdy staniemy w Warszawie.
Półtora wieku marzeń o wolnej Polsce wreszcie się ziściły.
Taką wielka prawdę przypomniał Marszałek Piłsudski.
Że jednak marzenia mogą się spełnić.
Chociaż Polacy czekali na to 123 lata.
Narrator
Takie zielone mundury włożyli żołnierze, kiedy po I wojnie światowej w roku 1918
Polska odzyskała niepodległość.
Pieśń „Legiony to...”
Narrator
Ojczyzna wolna, znowu wolna! Tak bije serce, huczą skronie!
A Biały Orzeł w wieńcu kwiatów przyleciał, by go ująć w dłonie.
Uczeń XI
Musimy dochować wierności przede wszystkim naszej Ojczyźnie
I narodowej kulturze polskiej.
Będziemy kochali wszystkich ludzi na świecie, ale w porządku miłości.
Miłość należy się przede wszystkim Ojczyźnie, mowie, dziejom
I kulturze, kulturze której wyrastamy na polskiej ziemi.
Uczeń XII
By Polska wychowała swoją młodzież w duchu szczytnych tradycji narodu.
Prezentacja poloneza.