Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

mgr Artur Kisiołek

nauczyciel historii, wiedzy o społeczeństwie,
podstaw przedsiębiorczości
w Zespole Szkół
Centrum Kształcenia Praktycznego
w Sochaczewie

§ 8 ust. 2 pkt 1
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej
na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie, jakości pracy szkoły

1. Zapoznanie się z przepisami prawa oświatowego w celu poznania procedury uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego (przepisy prawa oświatowego, zwłaszcza wymagania ujęte w art. 8 ust 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 1 marca 2013 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu przez nauczycieli oraz podstawowe dokumenty oświatowe, tj. Karta Nauczyciela i Ustawa o Systemie Oświaty.
Śledziłem strony internetowe z bieżącymi informacjami na temat zmieniających się rozporządzeń MEN i KO. Doskonaliłem swój warsztat pracy, studiowałem fachową literaturę. Dokonałem też w rezultacie autorefleksji – co dał mi prawie 3.letni staż, które działania pozwoliły na utrwalenie wiedzy i kompetencji, a które nauczyły nowych umiejętności już podczas trwania stażu.

Dokonałem analizy podstawowych dokumentów regulujących pracę szkoły – Statut, Program wychowawczy, Program profilaktyki, Plan pracy szkoły a od września 2013 roku Koncepcję pracy szkoły.

2. Uczestnictwo w pracach organów szkoły

Praca zespołowa służy integracji środowiska nauczycielskiego. Pozwala wymienić doświadczenia i wspólnie rozwiązywać różne problemy.
Działam w organach szkoły jako członek rady pedagogicznej. Uczestniczę
w posiedzeniach rady - planowanych i doraźnych.
Współpracuję z Samorządem Uczniowskim
Współpracuję z rodzicami moich uczniów jako wychowawca oraz jako nauczyciel. Widzę taką konieczność szczególnie wówczas, kiedy pojawiają się problemy wychowawcze, kiedy należy natychmiast reagować na konflikty w grupie rówieśniczej, kiedy uczniowie potrzebują fachowej pomocy i wsparcia, szczególnie psychologicznego. Wówczas nawiązuje współpracę z pedagogiem szkolnym.
Współpracuję z pielęgniarką, ponieważ moi uczniowie to młodzież zsz, która niestety ulega różnym urazom podczas zajęć praktycznych w przyszkolnym Centrum Kształcenia Praktycznego. Konieczne jest wówczas przestrzeganie zasady BHP,
a szczególnie dbałość o porządek na stanowisku pracy.

Refleksje i analiza:
Poszerzyłem swoją wiedzę z zakresu prawa oświatowego, co ma duże znaczenia dla nauczyciela funkcjonującego w dobie współczesnej, kiedy dość dynamicznie zmienia się prawo oświatowe.
Poznałem procedury awansu na stopień nauczyciela dyplomowanego. Z większą świadomością przygotuję się do zajęć i czuje potrzebę doskonalenia własnego warsztatu pracy.
Uzyskałem umiejętności tworzenia dokumentacji niezbędnej w trakcie awansu.
Dostrzegam potrzebę znajomości podstawowych dokumentów regulujących pracę szkoły.
Widzę konieczność pracy zespołowej, gdzie można mieć wsparcie kolegów i korzystać z ich doświadczenia.
Współpraca z rodzicami pozwoliła mi spojrzeć na moich uczniów z większą życzliwością, bowiem jako wychowawca klasy zsz mam do czynienia z młodzieżą często znajdującą się w trudnej sytuacji materialnej.

3. Poszerzenie wiedzy i umiejętności oraz doskonalenie warsztatu pracy

Służyć temu miały wszelkie formy doskonalenia wewnątrzszkolnego, jak i samokształcenia. Uczestniczę też w kursach proponowanych przez ośrodki doskonalenia zawodowego.

Jedną z form takiego szkolenia są rady szkoleniowe:
22 kwietnia 2013 r. - Rozporządzenie MEN w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych z dn. 28 maja 2010 r. ze zmianami z dn. 5 marca 2013 r.
30 sierpnia 2013 r. – akty prawne związane ze zmianami w oświacie; bezpieczeństwo młodzieży w szkole w oparciu o obowiązujące przepisy, regulaminy i akty prawne, min.:
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 grudnia 2012 roku
w sprawie kryteriów i trybu oceny pracy nauczyciela
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 kwietnia 2013 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 roku w sprawie pomocy psychologiczno – pedagogicznej
Dnia 18 października 2010 r. MEN dokonało nowelizacji rozporządzenia
w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach
Dnia 22 lipca 2011 r. MEN dokonało kolejnej nowelizacji rozporządzenia
w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach.
Rozporządzenie z dnia 5 marca 2013 roku zmieniające rozporządzenie
w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych.
Rozporządzenie z dnia 24 sierpnia 2010 roku zmieniające w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji
21 listopada 2013 r. – szkolenie w zakresie dostosowania warunków egzaminu maturalnego i zawodowego do indywidualnych potrzeb psychofizycznych uczniów (orzeczenia, opinie oraz procedury przeprowadzania egzaminu dla ucznia z dysfunkcjami)
9 kwietnia 2014 r. – szkolenie w zakresie pracy z uczniem trudnym oraz zdolnym
16 kwietnia 2014 r. – szkolenie członków Szkolnego Zespołu Egzaminacyjnego do egzaminu maturalnego
8 października 2014 r. – procedury w sytuacjach nadzwyczajnych dotyczące śmiertelnych wypadków i samobójstw wśród uczniów
25 marca 2015 r. – szkolenie w zakresie ochrony danych osobowych
21 kwietnia 2015 r. – szkolenie członków Zespołów Nadzorujących egzamin maturalny zdawany w „starej” i „nowej” formule
21 maja 2015 r. – szkolenie członków ZN dla egzaminu zawodowego (potwierdzającego kwalifikacje zawodowe i kwalifikacje w zawodzie)

Uczestnictwo w różnych formach doskonalenia:
16 kwietnia 2013 r. - Przygotowanie szkoły do ewaluacji zewnętrznej
8 kwietnia 2014 r. – Uczeń trudny oraz uczeń zdolny
18 marca 2015 r. – Ochrona danych osobowych
szkolenie w ramach wdn: Metody aktywizujące w nauczaniu przedmiotów ogólnokształcących;
szkolenie informatyczne dotyczące obsługi arkusza kalkulacyjnego Microsoft Excell;

4. W zakresie samokształcenia korzystałem z wiedzy zawartej na stronach internetowych:
www.polskamacierz.org
republika.pl/doradcametodyczny
www.szkolnictwo.pl
www.awans.net/strony/dydaktyka
www.profesor.pl
oraz pozycjach książkowych:
Dydaktyka historii/Jerzy Maternicki, Czesław Majorek, Adam Suchoński - Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN, 1993
Edukacja historyczna młodzieży: problemy i kontrowersje u progu XXI wieku/Jerzy Maternicki.  Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa "Dom Organizatora", 1998
Nowe drogi w nauczaniu historii: współczesna dydaktyka niemiecka/pod red. Jerzy Centkowski [i in.]. - Rzeszów: Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1999
Wprowadzenie do dydaktyki historii/Alojzy Zielecki. - Kraków: "Avalon", 2007

W ramach szkoleń zewnętrznych i konferencji przez cały okres stażu pogłębiałem swoją wiedzę metodyczna z zakresu nauczanych przeze mnie przedmiotów oraz pracy z młodymi ludźmi. Korzystałem z tej formy wsparcia z myślą o poprawie jakości własnej pracy oraz, co się z tym wiąże, jakości pracy szkoły. Szkolenia i konferencje, w których uczestniczyłem to m.in.:
Szkolenie dla przewodniczących ZN podczas egzaminów zawodowych zorganizowane przez OKE;
Szkolenie zorganizowane przez wydawnictwo Nowa Era, dotyczące podstawy programowej i doboru podręczników do nauczania przedmiotu historia i społeczeństwo; (16 kwietnia 2013 r.)
Szkolenie zorganizowane przez wydawnictwo Stentor, dotyczące podstawy programowej i doboru podręczników do nauczania przedmiotu historia i społeczeństwo (4 listopada 2013);
Udział w szkoleniu Metody aktywizujące w nauczaniu przedmiotów zawodowych;
Konferencja zorganizowana przez Płocki MSCDN Jak przygotować uczniów do egzaminu maturalnego z wiedzy o społeczeństwie? Matura 2015;
Konferencja zorganizowana przez Płocki MSCDN Egzamin maturalny z historii od 2015 roku;

5. Na początku roku szkolnego 2012/2013 zostałem członkiem Zespołu ds. ewaluacji wewnętrznej. Na pierwszym spotkaniu zespołu wyłoniliśmy lidera. Przydzielono mi zadanie przeanalizowania dokumentów wewnątrzszkolnych jak i zewnętrznych warunkujących istnienie i działanie zespołów nauczycielskich w szkole. Pracę swoją przygotowałem i przedstawiłem liderowi w listopadzie 2012 r. Wnioski zostały uwzględnione w końcowym raporcie, co wniosła duży wkład w procesie poprawy jakości pracy szkoły.

Refleksje i analiza:
Poszerzyłem wiedzę z zakresu dydaktyki nauczanych przedmiotów. Odświeżyłem sobie istotne zasady dydaktyki i metodyki.
Poszerzyłem wiedzę z zakresu pracy wychowawcy. Wzbogaciłem się o nowe umiejętności, tj. jak poradzić sobie z uczniem trudnym, czy jak pracować z uczniem zdolnym, aby nie zakłócać procesu nauczania pozostałej grupy klasowej.
Poszerzyłem wiedzę z zakresu stosowania technologii informacyjnych we współczesnej szkole.
Poznałem procedury dotyczące przebiegu egzaminów maturalnych i egzaminów potwierdzających kwalifikacje w zawodzie przebiegające w „nowej” formule.
Wzbogaciłem swoją wiedzę z zakresu psychologii, bardzo przydatną w rozwiązywaniu codziennych konfliktów i problemów klasowych.
Świadomie dokonuje wyboru podręcznika, dynamiczne realizuje podstawę programową.

6. W zakresie doskonalenia przedmiotowego systemu oceniania z przedmiotu historia, wiedza o społeczeństwie i podstawy przedsiębiorczości wypracowałem optymalny dla każdego z wyżej wymienionych przedmiotów i typów szkół (liceum, technikum, zasadnicza szkoła zawodowa) system oceniania.
Poprzez ciągłą analizę wymagań i możliwości uczniów system ewoluował. Na początku roku szkolnego zapoznaję młodzież z kryteriami oceniania, zarówno wypowiedzi ustnych, aktywności w tracie trwania lekcji oraz prac pisemnych (zapoznanie z tą tematyką podczas lekcji organizacyjnej). W trakcie pierwszego zebrania na początku roku szk. z powyższymi informacjami zostają zapoznani rodzice, posiadają także wgląd w prace pisemne swoich dzieci.

Refleksje i analiza:
Widzę potrzebę jednolitego i spójnego systemu oceniania w nauczanych przedmiotach, co ułatwia uzasadnianie postępów w nauce moich uczniów.
Posiadam przejrzysty i transparentny system oceniania.
Wypracowałem system informowania rodziców o sytuacji szkolnej uczniów, dzięki czemu mogę oczekiwać na wyższe osiągnięcia uczniów.

7. W Trakcie trwania stażu pracowałem z młodzieżą, przygotowując ją do udziału w konkursach i olimpiadach.
Cyklicznie koordynuję Olimpiadę Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego, oraz dwukrotnie regionalny konkurs powiatowy Żołnierze wyklęci. Moja praca polegała na gromadzeniu testów i zagadnień z poprzednich edycji, oraz pracę z uczniami w oparciu o zgromadzone materiały. Zapoznawałem młodzież, przedstawiając sposób punktacji oraz progi przejścia do kolejnego etapu. Zwracałem uwagę na konkretne wydarzenia historyczne, daty oraz sylwetki bohaterów mających z punktu widzenia przeszłości duże znaczenie patriotyczne. Korzystając ze znanych mi pozycji książkowych oraz źródeł internetowych opracowuję pytania eliminacyjne, układam kompletne testy oraz klucze odpowiedzi. Przygotowuję też dla młodzieży bibliografię mającą pomóc im w przygotowaniach. Towarzyszę też uczniom w dalszych etapach zmagań międzyszkolnych. W tym roku, w trakcie eliminacji międzyszkolnych w Płocku, zostałem powołany do pracy w komisji czuwającej nad przebiegiem oraz sprawdzającej pracę uczestników. Było to dla mnie bardzo cenne doświadczenie tym bardziej, że uczennica naszej szkoły jako jedyna awansowała do etapu krajowego.
8. Do swoich osobistych osiągnięć zaliczyłbym także co tygodniowe spotkania przygotowujące do egzaminu maturalnego (realizowałem je w czasie pozalekcyjnym) z dwójką licealistów w roku szkolnym 2013/2014. Przygotowywałem ich do egzaminu maturalnego z historii. W trakcie naszych spotkań powtarzaliśmy materiał z zakresu całego liceum. Raz w miesiącu przeprowadzałem próbny egzamin maturalny. Projekt został uwieńczony sukcesem, oboje zdali maturę z bardzo dobrym wynikiem, obecnie są studentami wydziału prawa UKSW w Warszawie.

Refleksje i analiza:
Zgromadziłem dość duży zbiór materiałów przydatnych podczas przygotowania młodzieży do udziału w konkursach i olimpiadach.
Zdobyłem umiejętności przygotowania uczniów do udziału w konkursach i olimpiadach.
Wypracowałem harmonogram takich przygotowań.
Zapoznałem się z pracą komisji nadzorującej przebieg olimpiady przedmiotowej, dzięki czemu mogę skupić się konkretnych kryteriach oceniania podczas pracy.
Potrafię przygotować we własnym zakresie testy eliminacyjny do olimpiad i konkursów.

9. Od 5 lat sprawuję opiekę nad pocztem sztandarowym szkoły. Jako szkoła podkreślamy swoją obecność w obchodach uroczystości szkolnych i państwowych nie tylko w szkole, ale również w środowisku lokalnym. Uczę szacunku dla symboli narodowych, patriotyzmu, odpowiedzialności, sumienności, a przede wszystkim kształtuje postawę obywatelską wśród młodzieży oraz kreuje tożsamość narodową. Co szczególnie ważne dziś, kiedy tracą swoje znaczenie wszelkie autorytety i wartości.

10. Z okazji świąt państwowych oraz ważnych rocznic przygotowuję gazetki ścienne (współpraca ze świetlicą szkolną) oraz audycje przez szkolny radiowęzeł upamiętniające takie wydarzenia jak:
historia obchodów Święta Niepodległości
powstanie styczniowe na Mazowszu
historia obchodów uroczystości 3 Maja
rocznice wybuchu II wojny światowej

Refleksje i analiza:
Uczniowie zapoznają się z historią i tradycjami regionu sochaczewskiego. Uczą się poczucia polskości i tożsamości narodowej.
Reprezentowanie szkoły podczas uroczystości kościelnych i państwowych wskazuje na poszanowanie wartości narodowych.
Mam realny wpływ na kształtowanie postaw patriotycznych wśród młodzieży.
Dostrzegam wielkie zaznaczenie obecności szkoły w środowisku lokalnym. Zaznaczamy swoją obecność podczas wszystkich ważnych świat narodowych i rocznic. Nauczyłem się dyspozycyjności, odpowiedzialności i większej empatii wobec uczniów.
Promocja szkoły to jeden z podstawowych obowiązków każdej szkoły ponadgimnazjalnej w dobie niżu demograficznego. Widzę wymierne efekty takiej działalności – jesteśmy rozpoznawalni w środowisku lokalnym.

§ 8 ust. 2 pkt 2

Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Znaczenie technologii informacyjnej w szkolnictwie o ostatniej dekadzie wrosło niepomiernie. Dziś trudno wyobrazić sobie szkołę bez pracowni komputerowych, projektorów multimedialnych, czy choćby komputerów w salach lekcyjnych czy też tablic interaktywnych.
Strony internetowe, serwisy, literka.pl, profesor.pl oraz ogrom multimediów dostępnych na rynku czynią je wprost bezcennymi pomocami w procesie edukacyjnym. Prowadząc lekcje historii, wiedzy o społeczeństwie i podstaw przedsiębiorczości staram się jak najczęściej sięgać do ich bogatej oferty.

1. W procesie edukacji materiały multimedialne stanowią nieodłączny, stały punkt. Szczególne znaczenie ma to w procesie nauczania historii. Bogactwo i dostępność materiałów czynią z nich podstawową pomoc w czasie prowadzenia lekcji. Omawiając tematykę Holocaustu i nazistowskich obozów śmierci korzystałem z bogactwa materiałów zawartych w serwisach edukacyjnych oraz filmów dokumentalnych i fabularnych. Wzbogacając własny warsztat pracy stworzyłem Szkolną Filmotekę Historyczną pomocną w codziennym prowadzeniu lekcji, udostępnioną wszystkim nauczycielom w mojej szkole. Materiały pochodzą z zakupionych przeze mnie płyt zawierających multimedia i filmy oraz ze źródeł internetowych, m.in. serwisu wydawnictw edukacyjnych. Zbiory te zostały udostępnione wszystkim nauczycielom uczącym w naszej szkole.
W nauczaniu historii korzystałem z:
Atlasu multimedialnego Dzieje najnowsze na mapach interaktywnych;
Atlasu multimedialnego Od starożytności do współczesności;
Podręcznika multimedialnego Poznać przeszłość. Wiek XX;
Materiałów multimedialnych Wspomnienia i relacje świadków;
Multimedialnych foliogramów;
Inscenizacji fabularnej Śmierć rotmistrza Pileckiego;
Inscenizacji fabularnej Inka
Filmów fabularnych: Eichmann, Ostatni król Szkocji, Pola śmierci, Hotel Rwanda, Ostatni cesarz Chin, Strzelając do psów, Kundun, Lista Schindlera, Pianista, Wróg numer jeden, Monachium i innych.
Filmów dokumentalnych: Defilada, Yodok Stories, Korea Północna – kraj cichej śmierci, Ciemności skryją ziemię, Nocna Zmiana, Dzieci złego państwa, Pakistan- nowe pokolenie Talibów, Dzieci w mundurach;
W nauczaniu podstaw przedsiębiorczości korzystałem z:
podręcznika multimedialnego Krok w przedsiębiorczość;
W nauczaniu wiedzy o społeczeństwie korzystałem z:
Filmów edukacyjnych Odkryj Unię Europejską z Europarl TV
Prezentacji Multimedialny spacer po urzędzie
Multimedialnych foliogramów;
Podręcznika multimedialnego W centrum uwagi

Refleksje i analiza:
Zgromadzona pokaźna baza multimediów jest bardzo przydatna w procesie nauczania. Korzystają z niej wszyscy nauczyciele mojej szkoły, ponieważ filmoteka jest dostępna w pokoju nauczycielskim i szkolnym centrum multimedialnym.
Lekcje są o wiele ciekawsze, wzbogacają proces nauczania, aktywizują młodzież. Historia nie jest dzięki temu nudnym przedmiotem.
Zajęcia wymagają od nauczyciela sprawnego posługiwania się technologią IT, mobilizują do nieustannego kształcenia się.

Prowadząc lekcje poświęcone tematyce powojennej Polski korzystałem z materiałów Polskiej Kroniki Filmowej. Omawiając konflikty zbrojne i ludobójstwo posługiwałem się audycjami telewizyjnymi (nagranymi przeze mnie) autorstwa Bogusława Wołoszańskiego - Sensacje XX wieku i Kronika XX wieku oraz ilustrowałem wykłady filami Wróg numer jeden, Monachium, Lot 93.

2. Jednym z głównych zadań w pracy nauczyciela wychowawcy jest coroczna praca związana z przygotowaniem świadectw szkolnych dla uczniów. Posługuję się programem Świadectwa Optivum wchodzącym w skład pakietu oświatowego Vulcan.

3. Przygotowując zestawienia ocen w klasyfikacji półrocznej i rocznej posługuję się edytorem tekstu Microsoft Word arkuszem kalkulacyjnym Microsoft Excell (przeszedłem szkolenie w ramach wdn).

4. W swojej pracy również wykorzystuję testy kontrolne, sprawdziany, karty pracy - często przygotowuję wykorzystując technologie informacyjną. Przy redagowaniu sprawdzianów pomocna była strona wydawnictwa Operon, posiadająca specjalna aplikacje do tworzenia sprawdzianów, uwzględniająca stopień trudności oraz inne czynniki, tzw. Genertor testów.

Równie ciekawe materiały dodatkowe, przydatne w prowadzeniu zajęć można znaleźć na stronach wydawnictw Stentor i Nowa Era. Niejednokrotnie przyszło mi korzystać z bogactwa materiałów tam zawartych. Świetnym źródłem informacji są też strony choćby Instytutu Pamięci Narodowej (wspaniałe wystawy w formacie PDF), z których również korzystałem przygotowując prezentację PDF Twarze Bezpieki, niejednokrotnie wykorzystywaną podczas zajęć. Ważną rolę odgrywają też encyklopedie i atlasy multimedialne. Przewaga informacji polega nie tylko na szybkości podania, lecz także możliwości zilustrowania filmem, dźwiękiem lub dużą ilością zdjęć czy ikonografii. Jeżeli tylko miałem możliwość korzystałem z encyklopedii multimedialnych:
Multimedialna Encyklopedia PWN Historia;
Multimedialna Encyklopedia Królów Polski;
Atlas multimedialny Dzieje najnowsze na mapach interaktywnych;
Interaktywny atlas historyczny Od starożytności do współczesności;

Refleksje i analiza:
Kształciłem umiejętność wykorzystania zasobów Internetu w trakcie tworzenia sprawdzianów kontrolnych.
Zdobyłem dodatkowe umiejętności wykorzystania zasobów Internetu w trakcie tworzenia gazetek ściennych i innych form przekazu.
Wykorzystanie encyklopedii multimedialnych w procesie nauczania mobilizuje do śledzenia nowinek technologicznych.

5. Wiele z prezentacji multimedialnych wykorzystywanych przeze mnie w trakcie lekcji przygotowywali uczniowie. Miało to dodatkowy aspekt mobilizujący młodzież do pracy – uczeń oprócz uznania koleżanek i kolegów uzyskiwał również dobrą ocenę. Bardzo pomocne okazały się prezentacje: Spacer po przedwojennej Warszawie; Wydarzenia poznańskie 1956; Moja mała firma: Ja w urzędzie; Sochaczew w starej fotografii; Perły ziemi sochaczewskiej.

Refleksje i analiza:
Mobilizacja uczniów do pracy twórczej sprawiła, że stali się kreatywni, otwarci, inspirowali swoimi pomysłami nie tylko kolegów, ale też nauczyciela.
Wskazywałem młodzieży bogactwo możliwości drzemiących w technologiach informacyjnych.
Aktywizacja uczniów spowodowała zainteresowanie przedmiotem.
Poszerzyłem zainteresowania uczniów i skłoniłem do bardziej refleksyjnego uczenia się.
Korelacja zadań z różnych zakresów i uatrakcyjnienie zajęć przyczyniły się do lepszych wyników w nauce.

6. Technologie komunikacyjne stanowią dziś ważny element w pracy z młodzieżą oraz w kontaktach z rodzicami. Jednym ze zrealizowanych przeze mnie pomysłów było założenie każdej z klas własnej skrzynki pocztowej zabezpieczonej znanym tylko zainteresowanym hasłem. Do skrzynek tych wysyłałem skany materiałów przydatnych do lekcji (notatki, ilustracje, mapki). Za ich pośrednictwem młodzież otrzymuje zagadnienia pomocne w przygotowywaniu się do sprawdzianów kontrolnych. Pomysł ten wykorzystałem również w kontaktach z rodzicami. Za pośrednictwem poczty elektronicznej przekazuję informację o ocenach i frekwencji ich dzieci. Sposobem nie aż tak nowatorskim, lecz również skutecznym, jest kontakt telefoniczny. Za pośrednictwem rozmowy powiadamiam rodziców o sytuacji dziecka, zebraniu klasowym, sprawach bieżących, wycieczkach, kursach zawodowych, itp.

§ 8 ust. 2 pkt 3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie zajęć otwartych, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć

Podstawową formą współpracy z innymi nauczycielami, czy też potwierdzeniem pracy zespołowej są prowadzone przeze mnie:

1. Lekcje otwarte dla innych koleżanek i kolegów bez względu na staż pracy. Tematyka tych zajęć była bardzo różnorodna od tematów (z zakresu starej podstawy programowej) dotyczących Reformacji i Kontrreformacji, zagadnień związanych z II wojną światową po historią powojenną.

Tematy moich lekcji otwartych:
- Reformacja w Europie;
- Kontrreformacja;
- Kampania polska;
- Wojna Niemiec z ZSRR;
- Społeczeństwo polskie pod okupacją;
- Polski Październik;
- Konflikty na Bliskim Wschodzie;

Przed każdą lekcją zamieszczana była w pokoju nauczycielskim informacja dotycząca terminu i tematu zajęć. Na każdej z nich gościłem po kilku nauczycieli zarówno historyków, jak i przedmiotów, takich jak: matematyka, religia, język polski, język niemiecki. Szczególną uwagę zwracałem na warsztat w zakresie metod i materiałów stosowanych do prowadzenie lekcji. Szukałem aktywizujących metod i ciekawych form pracy dla uczniów, aby nico nudny przedmiot jak historia wydał się bardziej interesujący.
Próbowałem inspirować młodszych nauczycieli. Jednocześnie mam świadomość, że w pracy pedagogicznej zawsze trzeba się liczyć z możliwością popełniania błędu. Ponadto wiem, że nawet najlepiej przeprowadzone zajęcia można udoskonalić. W związku z tym nauczycieli biorących udział w moich zajęciach prosiłam, aby zechcieli je ocenić. Taka ewaluacja była punktem wyjścia do przemyśleń, refleksji i prawidłowej samooceny.

2. W ramach współpracy z kolegami i koleżankami uczącymi historii powołaliśmy Koło przedmiotowe. W ramach tej działalności dzielę się z kolegami swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi programów nauczania, systemu oceniania oraz przydatności podręczników, czy materiałów dydaktycznych. Dzielimy się swoją wiedzą wspólnie opracowując Plany pracy nauczyciela.

3. Będąc użytkownikiem serwisu www.profesor.pl postanowiłem opublikować tu swój Plan awansu zawodowego oraz wszelkie dokumenty, plany, scenariusze lekcji czy uroczystości a także audycji, plany pracy i inne materiały stworzone na potrzeby awansu na kolejne stopnie awansu ze szczególnym uwzględnieniem awansu nauczyciela dyplomowanego.

4. Opiekowałem się studentem III roku historii Uniwersytetu Warszawskiego, który w szkole odbywał praktyki studenckie. Obserwował moje zajęcia, pod moją opieką sporządzał scenariusze lekcji, sam prowadził lekcje w mojej obecności, korzystając z metod i form pracy, które przez czas pobytu na praktyce analizowaliśmy wspólnie.

Refleksje i analiza:
Kształciłem umiejętność dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami.
Nauczyłem się przyjmowania krytyki.
Z większą dbałością podchodziłem do własnego warsztatu pracy.
Analizowałem własne kompetencje, jestem świadomy słabych i mocnych stron, co prowokuje do poszukiwania dalszych dróg rozwoju.
Dostrzegłem potrzebę integracji grona pedagogicznego.
Wzbogacałem i doskonaliłem własny warsztat pracy, co niewątpliwie ma wpływ na lepszą jakość pracy szkoły.
Umiejętnie korzystam z technologii informacyjnych w procesie dydaktycznym.
Zdobycie umiejętności i współpracy z przyszłym nauczycielem historii nauczyło mnie odpowiedzialności, dyscypliny, ale też cierpliwości w pracy ze studentem.
Zdobyłem nowe doświadczenie w podejściu do ucznia z punktu widzenia młodego przyszłego nauczyciela – praktykanta - i nowych rozwiązań dydaktycznych i metodycznych.

§ 8 ust. 2 pkt 4a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich

Od lat widzę ogromną potrzebę kształcenia wśród młodzieży wartości patriotycznych i budzenie tożsamości narodowej poprzez krzewienie kultury regionu.
Jestem współautorem oraz realizatorem innowacji pedagogicznej organizacyjno–programowej „Sochaczew – Moja Mała Ojczyzna” wpisanej do spisu innowacji pedagogicznych Kuratora Oświaty w Warszawie pod nr 1927 na rok szk. 20140/15. Innowacja jest skierowana do wszystkich uczniów Zespołu Szkół CKP w Sochaczewie. Dotyczy rozpowszechniania wiedzy o regionie i Małej Ojczyźnie – o Sochaczewie. Z racji usytuowania miasta na szlaku turystycznym o ważnym znaczeniu historycznym nie sposób pominąć tych treści w edukacji szkolnej młodzieży, która przybywa do nas z ościennych powiatów, czasem województw. Sochaczew to ruiny zamku książąt mazowieckich, miejsce śmierci Bolesława Krzywoustego, szlak walk nad Bzurą.
Ważnym nowatorskim rozwiązaniem przekazywania wiedzy o regionie jest prowadzenie kilkuminutowych audycji przez szkolny radiowęzeł, potwierdzenie i utrwalenie tej wiedzy na gazetkach ściennych oraz uczestnictwo w lekcjach muzealnych, prelekcjach w muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą dla wybranych klas. Na innowację przewidziano cykliczne audycję raz w miesiącu, aktualizację gazetek ściennych, publikacje zrealizowanych przez uczniów projektów w szkolnej gazetce „Cichacz 2”.

Cele innowacji:
Zapoznanie z historią swojego miasta oraz regionu, zabytków, miejsc Pamięci Narodowej.
Wzmacnianie więzi kulturowych, historycznych, etnicznych i narodowych.
Kształtowanie szacunku wobec dorobku przeszłych pokoleń.
Poznawanie zabytków architektonicznych i przyrodniczych na terenie miasta
i regionu.

Cele szczegółowe:
Przekazanie uczniom wiadomości, kształcenie umiejętności samodzielnej pracy, pobudzenie aktywności
Rozwijanie indywidualnych zainteresowań uczniów
Wdrażanie do samodzielnego rozwiązywania problemów z wykorzystaniem różnych źródeł informacji
Doskonalenie umiejętności planowania, organizowania i oceniania własnych działań, porządkowania i selekcji materiału informacyjnego z różnych źródeł
Rozwijanie umiejętności prezentowania wyników swojej pracy
Korelacja przedmiotowa
Wzbogacenie i urozmaicenie procesu edukacyjnego
Kształcenie kompetencji kluczowych: informatycznych, społecznych i obywatelskich, świadomości i ekspresji kulturalnej, umiejętności uczenia się.

Formy pracy:
audycje przez radiowęzeł szkolny poświęcone tematyce regionalnej
gazetki ścienne
spotkania z ciekawymi ludźmi, zajęcia w szkole, na których będą omawiane materiały zebrane przez uczniów podczas realizacji projektów
publikacja materiałów uczniowskich i projektów szkolnej gazetce „Cichacz2”
zajęcia muzealne prowadzone w Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą.

Refleksje i analiza:
Audycje i słuchowiska prezentowane przez szkolny radiowęzeł, lekcje muzealne oraz gazetki ścienne pozwalają dotrzeć w jednym czasie do dużej liczby uczniów, także uczniów zsz, których o wiele trudniej zainspirować i zainteresować historia.
Nowatorskie formy pracy takie jak innowacje wymagają od nauczyciela większej kreatywności i otwartości, co sprawia, że nie popadamy w rutynę i widzimy potrzebę nieustannego doskonalenia warsztatu pracy.
Nasze Małe Ojczyzny są istotnym elementem kształcącym patriotyzm, wartości narodowe oraz nasza tożsamość, co staje się niezwykle ważne e dobie globalizacji.
Moi uczniowie dzięki innowacyjnym formom i metodom pracy w bardzo przystępny sposób mają podaną historię regionu, miasta, znają zabytki, miejsca pamięci narodowej.
Zdobywają szacunek dla dorobku minionych pokoleń.

§ 8 ust. 2 pkt 4c
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych

1. W ramach współpracy ze środowiskiem lokalnym prowadzę stałą współpracę z Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą. Na zaproszenie kierownictwa Muzeum uczestniczymy w projektach dotyczących historii regionu.

Każdego roku w rocznicę masakry partyzantów we wsi Bronisławy organizowana jest lekcja muzealna połączona z prezentacją mundurów oraz uzbrojenia partyzantów, w których uczestniczą moi uczniowie.
Dzień Żołnierzy Wyklętych obchodzony corocznie 1 marca od 2011 roku. Muzeum przygotowuje wystawy poświęcone działalności AK w naszym regionie, przedstawia sylwetki osób związanych z podziemiem, oraz wkład włożony przez nich w odbudowę wolnej Polski. Często zapraszani są ostatni żyjący uczestnicy tamtych wydarzeń. Swoją obecność zaznaczają moi uczniowie.
Oprócz stałych spotkań muzeum organizuje wystawy czasowe poświęcone, np. przebiegowi powstania styczniowego na terenie ziemi sochaczewskiej, prezentujące najważniejsze wydarzenia i ludzi. Chętnie korzystam z możliwości poprowadzenia lekcji w otoczeniu eksponatów muzealnych.
Ciekawym elementem są także spotkania z członkami Sochaczewskiej grupy rekonstrukcyjnej. Pasjonaci przebrani w historyczne mundury odgrywają przebieg najważniejszych wydarzeń, mających miejsce w przeszłości naszego regionu. Elementem corocznym jest rekonstrukcja Bitwy nad Bzurą. Młodzież chętnie ogląda takie widowiska, daje to możliwość niemalże dotknięcia historii. Zainteresowaniem cieszą się także pokazy uzbrojenia z czasów choćby II wojny światowej. Rozkładanie i złożenie karabinu Mauser, czy pistoletu maszynowego Sten na oczach młodzieży budzi niezwykłe zainteresowanie. W ciągu 10 lat mojej pracy namówiłem do współpracy z grupą rekonstrukcyjną kilku moich uczniów.

2. W pracy nauczyciela wos-u ale i wychowawcy pojawiają się zagadnienia teoretyczne, które wymagają współpracy z Sądem Rejonowym w Sochaczewie. W ramach wycieczek przedmiotowych uczestniczyłem z uczniami w rozprawie sądowej w sprawie karnej oraz sprawie z udziałem nieletnich. Uczniowie mieli okazję zapoznać się z procedurami sądowymi, pracą poszczególnych organów sądu, sposobami prowadzenia postepowania, rolą i odpowiedzialnością świadka, sytuacją pozwanego i oskarżonego. Przede wszystkim jednak młodzi ludzie uczą się odpowiedzialności za własne czyny, ponoszenia konsekwencji za swoje zachowanie. Uczniowie czasami popadają w konflikt z prawem (najczęściej są to drobne kradzieże, wybryki chuligańskie oraz wagary). Współpraca z Sądem Rejonowym sprowadzała się także do przygotowania opinii o uczniu, rozmowy o sytuacji środowiskowej dziecka i jego relacji z rodzicami.

3. Dzięki uczestnictwu w sesjach powiatowych moi uczniowie poznawali strukturę samorządu terytorialnego i praktyczne działania radnych powiatowych. To nie tylko teoria poznana na lekcjach wos-u, ale również żywa lekcja w terenie ucząca zasad współpracy i kultury politycznej. Sam byłem radnym Gminy Rybno w poprzedniej kadencji, dlatego problemy lokalnych struktur nie są mi obce.

4. Ucząc wiedzy o społeczeństwie w klasie technikum obsługi turystycznej mogłem dzięki współpracy z lokalnymi biurami podróży zilustrować uczniom funkcjonowanie Polaka za granicą. To doświadczenie pozwala na przyjrzenie się stereotypowi Polaka, który jedzie za granicę odpoczywać, ale nadal ma kłopot z odpowiednimi standardami zachowań w Europie i na świecie. Dyskutowaliśmy o potrzebie edukacji patriotycznej i obyczajowej.

5. Dzięki współpracy z Centrum Edukacji Obywatelskiej korzystałem wielokrotnie z możliwości realizacji projektów edukacyjnych w ramach nauki samorządności, np. prawybory parlamentarne. Uczniowie prowadzili odpowiednia kampanię prawyborczą, debaty i przeprowadzali po okiem nauczycieli same prawybory oraz upubliczniali wyniki.

6. Dla poszerzenia działalności edukacyjnej szkoły wyjeżdżałem jako współorganizator do gmachu Sejm, gdzie na miejscu uczniowie poznawali strukturę organu ustawodawczego, obserwowali posiedzenia, przyglądali się procedurze wprowadzenia ustawy.

7. Współpracowałem jako wychowawca klasy zasadniczej szkoły zawodowej z zakładami pracy oraz pracodawcami, którzy prowadzili naszą młodzież w czasie praktyk zawodowych. Klasa skupia uczniów, przyszłych pracowników w branży ślusarskiej, budowlanej, elektromechanicznej, elektrycznej. We współpracy z kierownikiem kształcenia praktycznego pilotowałem przebieg praktyk, dzienniczki praktycznej nauki zawodu, realizację treści z podstawy programowej.

8. Działam w Zespole ds. promocji szkoły. Promocja szkoły w środowisku to dziś bardzo istotne zadanie dla placówek oświatowych. Z powodu niżu demograficznego musimy zatroszczyć się o jak najlepszą informację o szkole i jak najszerzej prowadzoną promocję. Uczestniczę w spotkaniach z gimnazjalistami na terenie całego powiatu sochaczewskiego i nie tylko. Różnymi formami działań i dyskusjami staram się przekonać młodzież do nauki w mojej szkole poświęcając swój czas i zaangażowanie. Zabieram też na takie spotkania uczniów, którzy rzeczowo, ale przede wszystkim otwarcie i szczerze przekonują młodszych kolegów do wyboru naszej placówki. Wspieram również dni otwarte dla gimnazjalistów.

Refleksje i analiza:
Stała współpraca z Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą daje wiele satysfakcji.
Budziłem zainteresowanie uczniów ekspozycją stałą i czasową lokalnego Muzeum.
Wprowadziłem elementy lekcji muzealnej w proces nauczania co pozwoliło na urozmaicenie zajęć.
Uświadomiłem uczniom potrzebę znajomości sylwetek lokalnych bohaterów, buduje poczucie więzi z regionem i tożsamość młodego człowieka.
W naszym kalendarzu szkolnym pojawiły się stałe lekcje patriotyzmu.
Zainteresowałem uczniów działalnością lokalną i wprowadziłem naukę samorządności na żywo.
Wspólnie z uczniami, nauczycielami pracującymi w zespole promocyjnym i całą społecznością szkolną budujemy pozytywny wizerunek szkoły. Dbamy o jej dobre imię w środowisku lokalnym.

§ 8 ust. 2 pkt 4e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami

1. Praca w tak dużej placówce jak Zespól Szkół CKP w Sochaczewie wiąże się ze stałą współpraca z pedagogiem szkolnym. W klasie, której pełnię funkcje wychowawcy było dwóch, a obecnie jest jeden uczeń objęty stałą opieką pedagogiczną. Pedagog nadzoruje jego funkcjonowanie w szkole, udziela wskazówek dotyczących możliwości przyswajania treści edukacyjnych, prowadzi rozmowy, wspiera ucznia, ale też pomaga rozwiązywać wszelkie problemy, nie tylko wychowawcze, ale i emocjonalne czy osobiste. Sprzyja temu współpraca z innymi nauczycielami w ramach Zespołu wychowawczego. Wspólnie rozwiązujemy problemy, uczymy się zrozumienia i cierpliwości. Niestety nie tylko problemy w nauce, powodują konieczność współpracy z pedagogiem.

2. Współpracuję z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Sochaczewie. Korzystam z opinii poradni, orzeczeń. Stosuję się do zaleceń psychologów i pedagogów przedstawionych w dokumentacji uczniów z dysfunkcjami. Przedstawiam innym nauczycielom uczącym w mojej klasie wskazówki dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych do potrzeb psychofizycznych uczniów. Pośredniczę w rozwiązywaniu sporów moich uczniów z rodzicami.

3. Wagary, nadużywania alkoholu oraz substancji psychoaktywnych tak wszechobecne w dzisiejszych czasach nie omijają także uczniów naszej szkoły. Częste akcje o charakterze profilaktycznym, spotkania z przedstawicielem Towarzystwa Zapobiegania Narkomanii, mają na celu przede wszystkim uświadomienie naszej młodzieży o grożących niebezpieczeństwach i konsekwencjach stosowania używek. Często korzystam z porad fachowców, a kiedy wszelkie możliwe środki zawodzą wskazuję możliwości skorzystania z pomocy specjalistów. Podczas lekcji wychowawczych wykorzystuję materiały dotyczące problematyki profilaktycznej w sprawach uzależnień z TZN.

4. Współpracuję z Powiatową Komendą Policji w Sochaczewie. Moi uczniowie uczestniczyli w spotkaniach na temat bezpieczeństwa oraz konsekwencji czynów karalnych prowadzonych przez przedstawicieli KPP.

5. Stałym elementem pracy wychowawczej jest współpraca z jednostkami GOPS i MOPS. W związku z trudną sytuacją zarówno materialną jak i rodzinną niektórych uczniów (często pochodzących z rodzin o trudnej sytuacji materialnej) współpraca z tymi instytucjami jest koniecznością. Pomoc finansowa ze strony jednostek opieki społecznej pozwala uczniowi w niektórych przypadkach kontynuować naukę w szkole, którą uniemożliwiała sytuacja domowa. Jako wychowawca dostarczam informacji o sytuacji ucznia w szkole (jego oceny i frekwencja), a także obserwując go staram się wychwycić niepokojące symptomy.

6. Jako środek prewencyjny współorganizowałem kilka spotkań z pracownikami Prokuratury Rejonowej w Sochaczewie oraz Powiatowej Komendy Policji. Wizyty gości miały zapoznać młodzież z zagrożeniami młodych ludzi we współczesnym świecie (alkoholizm, narkomania, grupy przestępcze, subkultury, wagarowanie, cyberprzemoc, prostytucja).

Refleksje i analiza:
Dzięki współpracy z pedagogiem i poradnią psychologiczno-pedagogiczną następuje stała poprawa wyników w nauce najsłabszych uczniów, poprawa frekwencji.
Następuje powolny proces poprawy zachowania uczniów w szkole i na poza szkołą.
Wzmocnienie współpracy z rodzicami uczniów sprawiających kłopoty wychowawcze pozwala na rozwiązywanie różnych problemów.
Mam większą świadomość dbałości o higienę życia młodego człowieka.
Widzę potrzebę uświadamiania młodym ludziom zagrożeń współczesnego świata.
Współpraca i spotkania z instytucjami działającymi na rzecz oświaty pozwala na uświadomienie uczniom konieczności ponoszenia odpowiedzialności za własne czyny i zachowania.

§ 8 ust. 2 pkt 4f
Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej

1. Mogę się poszczycić dwoma finalistami okręgowymi Olimpiady Losy Żołnierza i Dzieje Oręża Polskiego. Pilotowałem przygotowania do napisania pracy literackiej, pomagałem zgromadzić materiał bibliograficzny, korygowałem pracę, podpowiadałem różne rozwiązania. Przede wszystkim motywowałem do przygotowań, kiedy uczniowie poddawali z powodu natłoku innych obowiązków. Osobiście towarzyszyłem naszym uczniom w ich zmaganiach w etapie międzyszkolnym, a w tym roku miałem przyjemność udać się z uczennicą, której udało się awansować do etapu centralnego, do Warszawy na dalsze zmagania.

2. Do osiągnięć mogę również zaliczyć zmobilizowanie do udziału w lokalnym konkursie Żołnierze wyklęci o zasięgu powiatowym moich uczniów z zasadniczej szkoły zawodowej. To często uczniowie z niską samooceną. Nie czują się komfortowo wśród uczniów lo czy technikum. Uważają, że są przegrani już na stracie. Z góry są zniechęceni z powodu poczucia niższości. Musiałem włożyć dużo trudu i wysiłku, żeby zdecydowali się zmierzyć się z konkursem co prawda o zasięgu powiatowym, ale jednak wymagającym wysiłku, intensywnej pracy oraz rezygnacji z tak ograniczonego wolnego czasu. Wiele pracy kosztowało mnie objaśnianie trudniejszego zakresu materiału rzeczowego i źródłowego. Mój trud się opłacił, bo moi na początku nieśmiali uczniowie z radością sięgali po wiedzę o trudnych czasach wojennej i powojennej Polski.

3. Sukcesem zakończyła się moja kilkuletnia praca wychowawcza z uczniem posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – upośledzenie w stopniu lekkim. Uczeń skończył szkołę i został przygotowany do podjęcia pracy zawodowej. Chłopiec posiadał zaburzenie przede wszystkim upośledzenia umiejętności społecznych, trudności w akceptowaniu zmian, ograniczoną możliwość myślenia. Brak w tym przypadku opóźnienia rozwoju mowy i innych istotnych jej zaburzeń uniemożliwiających logiczną komunikację, w miarę prawidłowy rozwój poznawczy. Mojemu uczniowi z zsz trudno jest nawiązywać znajomości. Często reaguje nieadekwatnie do sytuacji. Poza tym jest mało komunikatywny, ma problemy, żeby zebrać myśli i skupić się na pracy lub jakiejkolwiek czynności. Nie nawiązuje spontanicznie relacji, wręcz izoluje się od otoczenia. Nawet jeśli uda mu się zainicjować kontakt, ma trudności, aby go podtrzymać. Nieodpowiednio odczytuje sygnały takie jak: mowę ciała, mimikę wysyłane przez inne osoby. Zacząłem pracę ze swoim uczniem od dokładnej analizy dokumentacji chłopca. Rozmawiałem z ojcem, nawiązałem kontakt z pedagogiem szkolnym, który zorganizował spotkanie z fachowcami z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Często kontaktowałem się z nauczycielami praktycznej nauki zawodu. Uczyliśmy się od podstaw zawierania znajomości, inicjowania rozmowy, słuchania, zadawania pytań, odmawiania, dyskutowania, reagowania na krytykę. Musiałem uczulić kolegów z klasy i omówić problem osób z podobnym problemem. Istotne jest, aby chłopiec uczył się rozpoznawania zachowań i intencji innych osób, przestrzegania norm
i zasad, by miał szansę zdobywać wiedzę o innych i o sobie samym. Mając tego świadomość ze szczególną uwagą zajmowałem się chłopcem. Uczyłem się cierpliwości. Wiedziałem, że szkolne warsztaty są szczególnie niebezpieczne dla chłopca, ale też trudno mu wykonywać wszelkie prace, bo nie był zbyt sprawny manualnie. Wszelkie ćwiczenia praktyczne na początku były wspomagane przez mnie lub nauczyciela zwodu, potem przez kolegów. Drobne prace uczeń po roku zaczął wykonywać samodzielnie. Była to bardzo żmudna praca, ale dająca satysfakcję w postaci zainteresowania ucznia zajęciami praktycznymi.

4. W trakcie trwania stażu dwukrotnie otrzymałem nagrodę Dyrektora Szkoły w roku 2012, 2014 za osiągnięcia w pracy zawodowej

Refleksje i analiza:
Stworzenie szkolnej bazy materiałów pozwalających przygotować ucznia do konkursów przedmiotowych i olimpiad ułatwia pracę.
Propagowanie olimpiad i konkursów przedmiotowych uczy nauczyciela odpowiedzialności, dyspozycyjności ale i cierpliwości.
Zapoznanie młodych uczestników z regulaminem i zasadami udziału w olimpiadach i konkursach wskazuje na odpowiednie kryteria oceniane podczas owych konkursów. Pozwala skupić na właściwych zadaniach i planować swoje działania.
Koordynowanie poczynań naszych uczniów w zewnętrznych olimpiadach i konkursach nauczyło mnie systematyczności i odpowiedniej organizacji pracy.
Zainteresowanie historią regionu, budzenie patriotyzmu w młodych ludziach, poczucia tożsamości narodowej i identyfikowanie się ze środowiskiem lokalnym uznałem za najważniejsze cele w swojej pracy.
Umożliwienie ukończenia szkoły i zdobycie zwodu przez ucznia z upośledzeniem w stopniu lekkim to kolejne nowe doświadczenie w pracy nauczyciela wychowawcy. Uczy pokory, odpowiedniego podejścia do problemów ucznia i jego kłopotów z adaptacją w nowym środowisku. Wskazuje na nieustanne kształcenie się w tym zakresie, sięganie po fachową pomoc, po odpowiednia literaturę psychologiczną – pracę z uczniem z upośledzeniem w stopniu lekkim. Wymaga również dużo taktu i dyskrecji w kontaktach z rodzicami, czasem bezradnymi w takiej sytuacji.