O skowronku Bartłomieju - teatrzyk sylwet na podstawie bajki optymistycznej

Scenariusz zajęcia koleżeńskiego w grupie II

Prowadząca: Agnieszka Białczak

Data: 10.06.2015r.

Temat: Teatrzyk sylwet na podstawie bajki optymistycznej E. Pawęska
„O skowronku Bartłomieju”. Wzmacnianie u dzieci poczucia własnej wartości poprzez uświadomienie, że wszyscy jesteśmy inni, ale wyjątkowi.

Materiał programowy:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi
i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałaćw zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, się nie należy wyszydzać
i szykanować innych;
3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2) mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi
o ważnych sprawach;
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;
14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
5) słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
6) układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• potrafi rozwiązać zagadkę,
• uważnie słucha bajki optymistycznej,
• odpowiada na pytania nauczyciela,
• rytmicznie dzieli nazwy ptaków na sylaby,
• przelicza w zakresie 7,
• potrafi odnaleźć myśl przewodnią w bajce,
• rozumie, że w jego otoczeniu są różne dzieci i każdy jest ważny
i niepowtarzalny,
• wie, że „inności” nie należy wyśmiewać i z niej szydzić,
• rozumie znaczenie słowa ,,wyjątkowy”,
• zna swoje zalety i zdolności,
• zna i stosuje zasady zabawy ruchowej,
• potrafi po namoczeniu w farbie odbić swoja dłoń na brystolu.

Formy pracy:
indywidualna, zbiorowa,

Metody pracy:
słowne: bajka optymistyczna, rozmowa,
czynne: zadań stawianych dziecku, improwizacja ruchowa,
oglądowe: pokaz, ilustracja, sylwety,
aktywizujące: burza mózgów

Środki dydaktyczne:
zagadka, obrazek skowronka, napis, bajka optymistyczna „O skowronku Bartłomieju”, ilustracja lasu, sylwety ptaków (skowronki, orzeł, paw, dzięcioł, sowa), ilustracje różnych ludzi, korona, lusterko, magnetofon, farby, brystol, chusta animacyjna, nagranie „Każdy jest inny”.


Przebieg zajęć

1. Powitanie:
• Nauczycielka wita wszystkie dzieci: „Wszyscy są witam Was...”
2. Wprowadzenie do zajęcia poprzez rozwiązanie zagadki. Pokaz ilustracji skowronka
i napisu.
Przeleciał szary ptaszek – nad polem zaśpiewa jak dzwonek.
Znają go dobrze dzieci – bo to jest ............ (skowronek)
3. Teatrzyk sylwet na podstawie bajki optymistycznej „O skowronku Bartłomieju”.
Wypowiedzi dzieci na temat treści bajki:
• Kto jest głównym bohaterem bajki?
• Jaki chciał być skowronek Bartłomiej?
• Kim chciał być skowronek Bartłomiej?
• Jakie ptaki wymienione zostały w tej bajce?
• W czym wszystkie ptaki są do siebie podobne?
• Dlaczego orzeł jest wyjątkowym ptakiem?
• Co jest godłem naszego kraju?
• Co w sobie wspaniałego ma paw?
• Dlaczego dzięcioł jest pożyteczny?
• Dlaczego sowa jest wyjątkowa?
• Co wyjątkowego jest w skowronku?
• Czego nas ta bajka uczy (morał)?
• Czy wszystkie ptaki są takie same?
• Czy wszyscy ludzie są tacy sami? (pokaz ilustracji różnych ludzi)
• W czym jesteśmy do siebie podobni, a czym się różnimy?
• Czy „inność“ powinna być wyśmiewana?
• Ile rodzajów ptaków było wymienionych w tej bajce?
Podział na sylaby nazw ptaków. Przeliczanie ptaków.
4. Zabawa ruchowa. Nauczyciel opisuje czynności, zajęcia, które lubią wykonywać dzieci; te dzieci, które lubią wymienione zajęcie, wstają i biegną dookoła koła, a następnie siadają na swoje miejsce. Wstaną dzieci, które lubią:
*rysować i malować, * zwierzęta, *śpiewać, *grać na instrumentach, *jeździć na rowerze, *grać na komputerze, *bawić się klockami, *biegać, *jeździć na rolkach, pomagać rodzicom itd.
Na podstawie przemyśleń i odpowiedzi, dzieci wraz z nauczycielką stwierdzają, że nie wszyscy jesteśmy wyjątkowi, ważni, każdy czegoś nie potrafi, czegoś nie może, ale w zamian ma jakąś umiejętność, której nie mają inni. Stąd też wszyscy jesteśmy wyjątkowi i wspólnie możemy wiele osiągnąć.
• Teraz odpowiemy sobie na pytanie dlaczego, każdy z was jest wyjątkowy?
5. Zabawa słowna przed lustrem w koronie „Jestem wyjątkowy, bo...” (burza mózgów). Poprawianie samooceny dzieci. Dzieci kolejno wkładają koronę na głowę i mówią o sobie miłe rzeczy (mogą patrzeć lustro). Nauczyciel podsumowuje wypowiedzi stosując przy tym określenia: wyjątkowy, niepowtarzalny, szczególny, wyróżniający się, mądry, wspaniały, niesamowity, rewelacyjny, jedyny w swoim rodzaju, niezwykły.
6. ,,Wyjątkowi trzymają się razem” - zabawa plastyczna. Nauczycielka proponuje założenie w grupie II klubu ,,Wyjątkowych dzieciaków”. Kto pragnie należeć do tego klubu odbija swoją dłoń. Dzieci odbijają swoją dłoń na dużym arkuszu brystolu. Nauczyciel podpisuje odbite dłonie.
7. Podsumowanie zajęć.