Przyjaźń - co sprzyja nawiązywaniu przyjaźni, a co szkodzi? Zajęcia świetlicowe

KONSPEKT ZAJĘĆ

Przyjaźń – co sprzyja nawiązywaniu przyjaźni, a co szkodzi?

I CELE DYDAKTYCZNE
1. Cele poznawcze

- poznanie cech „prawdziwego” przyjaciela
- poznanie pozytywnych stron oraz fundamentów przyjaźni
- pogłębianie wiedzy na temat powodów zawierania przyjaźni i czynników jej szkodzących

2. Cele kształcące

- kształtowanie umiejętności nawiązywania trwałych relacji międzyludzkich
- uświadomienie powodów zawierania przyjaźni

3. Cele wychowawcze

- rozwijanie potrzeby pielęgnowania przyjaźni
- kształtowanie właściwej postawy do siebie samego i drugiego człowieka
- uświadomienie wartości przyjaźni w życiu człowieka

4. Cele rewalidacyjne

- usprawnianie wyobraźni
- usprawnianie wyrażania własnych emocji
- kształtowanie umiejętności słuchania i wyciągania poprawnych wniosków

II METODY PRACY

- rozmowa kierowana
- „burza mózgów”
- swobodne wypowiedzi wychowanków
- niedokończone zdania
- dyskusja
- rozsypanki zdaniowe

III FORMY PRACY

- grupowa
- indywidualna

IV ŚRODKI DYDAKTYCZNE

- niedokończone zdania - powody zawierania przyjaźni
- rozsypanka – zachowania, które odsuwają od siebie przyjaciół
- rozsypanka – zachowania, które pomagają w utrzymaniu przyjaźni
- wiersz S.Bronzino
- kartki
- flamastry

V PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Powitanie i przedstawienie tematu zajęć.
2. Niedokończone zdania.
Każda osoba otrzymuje kartkę, na której znajduje się niedokończone zdanie, dotyczące powodu zawierania przyjaźni (załącznik nr 1). Osoby słabsze otrzymują dodatkowo wyrazy, które muszą dopasować do zdań. Po napisaniu każdy odczytuje swoje zdanie.
3. Praca w dwóch grupach. Wychowanki otrzymują rozsypankę
(załącznik 2): stwierdzenia dotyczące przyjaźni. Zadaniem pierwszej grupy jest wybranie tych stwierdzeń, które utrzymują przyjaźń.
Natomiast druga grupa ma wybrać przeszkody w przyjaźni. powodów zwierania przyjaźni i przeszkód w przyjaźni. Następnie wspólnie odczytujemy i omawiamy poszczególne stwierdzenia.
4. Wychowawca przedstawia kilka zachowań, które najbardziej
niszczą przyjaźń i odsuwają od siebie przyjaciół. Wychowanki mają za zadanie dopasować poszczególne zachowania do podanych wyjaśnień (załącznik nr 3).
5. Wychowanki otrzymują do ułożenia puzzle z sentencjami o przyjaźni (załącznik nr 4).
6. Podsumowanie.
Na zakończenie zajęć wychowawca odczytuje wiersz Sary Bronzino „Być przyjacielem” (załącznik 4).


ZAŁĄCZNIK NR 1
Przyjaźnimy się, żeby nie odczuwać........................................
Przyjaźnimy się, żeby mieć kogoś........................................
Przyjaźnimy się, żeby ktoś w nas........................................
Przyjaźnimy się, żeby mieć w kimś........................................
Przyjaźnimy się, żeby czuć się........................................
Przyjaźnimy się, żeby dzielić się z kimś........................................
Przyjaźnimy się, żeby dzielić się z kimś........................................
Przyjaźnimy się, żeby móc się........................................
Przyjaźnimy się, żeby nauczyć się.......................... nie tylko brać.
Przyjaźnimy się, żeby móc być do końca........................................
Przyjaźnimy się, żeby pokazać siebie bez maski, takim, jakim się naprawdę........................................


samotności, bliskiego, wierzył, oparcie, bezpiecznie, radością, smutkiem, zwierzać, dawać, szczerym, jest

ZAŁĄCZNIK NR 2
SZACUNEK
ZAUFANIE
POMOC W POTRZEBIE
WIERNOŚĆ
BEZINTERESOWNOŚĆ
WRAŻLIWOŚĆ
LOJALNOŚĆ – UCZCIWOŚĆ
CIERPLIWOŚĆ
TOLERANCJA
UCZYNNOŚĆ
ŻYCZLIWOŚĆ
SCZEROŚĆ
ZAROZUMIAŁOŚĆ
ZAZDROŚĆ
BRAK ZUFANIA
BRAK SZCUNKU
NIEUCZCIWOŚĆ
KŁAMSTWO
BRAK TOLERANCJI
PODEJRZLIWOŚĆ
BRAK DYSKRECJI
BRAK ZROZUMIENIA
ZDRADA
NIELOJALNOŚĆ
CHĘĆ SZUKANIA POTWIERDZENIA, ŻE MA SIĘ ZAWSZE RACJĘ
BRAK CZASU
BRAK ZAANGAŻOWANIA
INTERESOWNOŚĆ
OGRANICZANIE WOLNOŚCI

ZAŁĄCZNIK NR 3
• Próby dominowania – gdy chcesz mieć zawsze rację, wiedzieć więcej czy lepiej, a w dyskusji mieć ostatnie słowo.
• Ustawiczne oczekiwanie opieki – gdy próbujesz „przyklejać się” do kogoś, mówić stale o własnych problemach, zamęczać użalaniem się nad sobą.
• Krytykowanie częste lub nieumiejętne – gdy masz zwyczaj skupiać się głównie na cudzych wadach, podkreślać słabości, ranić za mocno, odczuwać satysfakcję z krytykowania.
• Brak tolerancji – gdy chcesz wyśmiewać odmienność czy dziwactwa, tłamsić cudzą indywidualność i niepowtarzalność.
• Brak delikatności – gdy próbujesz bezceremonialnie naciskać na zwierzenia, wtrącać się do cudzego życia bez wyraźnego zaproszenia, używać zbyt ostrych słów.
• Brak umiejętności słuchania – gdy koncentrujesz się głównie na sobie, mówisz zbyt dużo, skupiasz uwagę na sobie.
• Destrukcyjne sposoby złoszczenia się – gdy używasz zbyt często określeń nigdy i zawsze, nie dopuszczasz przyjaciela do głosu i nie pozwalasz mu na obronę, gdy wrzeszczysz, obrażasz, nie przepraszasz nigdy za swoje błędy, okazujesz chłód, wyższość lub lekceważenie, wychodzisz trzaskając drzwiami.

ZAŁĄCZNIK NR 4

• „Prawdziwa przyjaźń jest wtedy, gdy mimo mnóstwa własnych problemów zostawiasz swoje sprawy i biegniesz do przyjaciela, aby go wysłuchać
i powiedzieć kretyńskie ‘wszystko będzie dobrze’, które tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia.”
• „W prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, ale o to, żeby rozłąka nic nie zmieniła.”

ZAŁĄCZNIK NR 5

„Być przyjacielem”
Być przyjacielem
to umieć patrzeć na drugiego
w chwilach radości
i w chwilach smutku
i potrafić dzielić to z nim.
Być przyjacielem
to umieć dostrzegać piękno i dobro,
które posiada każda istota
i potrafić je podziwiać.
Być przyjacielem
to umieć zawsze dziękować
i uszczęśliwiać drugiego.
Być przyjacielem
to znaczy stanąć u boku tego,
kto stracił wszelką nadzieję
i darzyć go miłością.
Sara Bronzio