Sprawozdanie nauczyciela mianowanego na stopień nauczyciela dyplomowanego

SPRAWOZDANIE NAUCZYCIELA MIANOWANEGO UBIEGAJĄCEGO SIĘ O AWANS NA STOPIEŃ NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO

Imię i nazwisko: mgr Joanna Orzeł

Miejsce zatrudnienia: Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Słopnicach

Nauczany przedmiot: język niemiecki

WSTĘP

Swoją pracę w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Słopnicach rozpoczęłam
w dniu 1 września 2008 roku jako nauczycielka języka niemieckiego. Celem wszystkich moich działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych od początku pracy zawodowej, był i jest wszechstronny rozwój ucznia. Starałam się zatem doskonalić swój warsztat pracy oraz wykorzystywać nabyte umiejętności dla dobra uczniów i szkoły, w której pracuję. Chęć dalszego rozwoju skłoniła mnie do rozpoczęcia stażu i ubiegania się o stopień nauczyciela dyplomowanego.

Swój staż na nauczyciela dyplomowanego, jeszcze przed napisaniem planu rozwoju zawodowego, rozpoczęłam od wstępnej oceny własnych umiejętności. Pomogło mi to
w opracowaniu mojej ścieżki awansu na nauczyciela dyplomowanego, którą realizowałam, starając się spełnić wymagania egzaminacyjne. Mój plan rozwoju zawodowego uwzględniał ponadto założenia Statutu Szkoły, Planu Pracy Szkoły, Programu Wychowawczego, a także potrzeby i oczekiwania uczniów, rodziców i współpracowników. Starałam się,
by uwzględniając specyfikę i potrzeby placówki, jednocześnie mobilizował mnie do coraz aktywniejszej pracy i skuteczniejszego oddziaływania na ucznia.

Zgodnie z brzmieniem §8 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu
z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli w okresie odbywania stażu zrealizowałam następujące zadania:


§8 ust.2 pkt 1
I. Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.

• Poznanie procedury awansu zawodowego ze szczególnym uwzględnieniem stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego.

Zapoznałam się z aktami prawnymi regulującymi zasady awansu zawodowego oraz dokonałam ich analizy: Kartą Nauczyciela i Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 listopada 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.

Efekty:
- Poszerzenie wiedzy dotyczącej aspektów prawnych awansu zawodowego.
- Poznanie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia awansu na nauczyciela dyplomowanego oraz sposobu dokumentowania dorobku zawodowego.

• Rozwój wiedzy merytorycznej i metodycznej z zakresu nauczanego przedmiotu, doskonalenie swojego warsztatu pracy.

W ciągu całego okresu pracy zawodowej dbałam o podnoszenie swoich kwalifikacji, doskonalenie umiejętności i warsztatu pracy. Poza samokształceniem, uczestniczyłam
w szkoleniach, kursach, warsztatach, spotkaniach metodycznych, konferencjach oraz wymianie doświadczeń między nauczycielami.
Udział w wewnątrzszkolnym doskonaleniu zawodowym:
– „Zadania i obowiązki opiekuna stażu”- (2012/2013).
– „Bezpieczna szkoła”- szkolenie dotyczące problemu mobbingu w szkołach (2012/2013).
– „Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych” - psycholog Barbara Woszczyzna (cz. I i II) – (2013/2014).
– „Procedura Niebieska Karta” - (2013/2014).
– „Współpraca rodziców ze szkołą” - ks. dr Jerzy Smoleń (2013/2014).
– „Uczeń w świetle nowego rozporządzenia dotyczącego udzielania pomocy psychologiczno– pedagogicznej” - Interpretacja rozporządzenia o pomocy psychologiczno - pedagogicznej (2013/2014).
– „Orientacja zawodowa w pracy wychowawcy klasy” - Renata Twaróg (2013/2014).
– „Wykorzystanie tablicy interaktywnej w pracy z uczniami” – Mariusz Ciuła, Dawid Młynarczyk (2013/2014).
– „Wykorzystanie wyników ewaluacji zewnętrznej”- (2013/2014)
– „Motywowanie uczniów – wskazania dla rodziców i nauczycieli” - (2014/2015).
– „Aspekty prawne oceniania” - (2014/2015).

Udział w zewnętrznych formach doskonalenia zawodowego:
– „Netykieta i jej znaczenie w serwisach społecznościowych. Metodyka pracy wychowawczo-opiekuńczej w konfrontacji ze światem wirtualnym” - warsztaty na temat bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w Internecie (2012/2013).
–„Cyberświat” - szkolenie przeprowadził Zespół ds. Nieletnich i Patologii Komendy Powiatowej Policji w Limanowej (2012/2013).
– „Nowe formy aktywności on-line dzieci i młodzieży” – Elżbieta Cięciel (2013/2014).
– „Relacje interpersonalne – budowanie zespołu” – Katarzyna Rosiek (2013/2014).
– Warsztaty biblioterapeutyczne „Boże Narodzenie w naszych domach” - mgr Jolanta Obrzut (2014/2015).
– Warsztaty arteterapeutyczne „Choinkowo – inspiracje do świątecznych dekoracji klasy” -mgr Barbara Kozik (2014/2015).
– Warsztaty „Efektywna komunikacja. Jak rozmawiać, aby uzyskać porozumienie” - Katarzyna Rosiek (2014/2015).
– „Jak sobie radzić z zachowaniami prowokacyjnymi uczniów” - (2014/2015) – Aneta Małecka – Poręba.
Efekty:
- Udział w w/w formach pozwolił mi wzbogacić mój warsztat pracy i rozwinąć się zawodowo.
- Podniosłam aktywność uczniów poprzez zwiększenie atrakcyjności lekcji.
- Potrafię skuteczniej pomóc i rozwiązywać problemy wychowawcze.
- Poszerzyłam swoją wiedzę i umiejętności, zwłaszcza na temat metod postępowania
z dzieckiem o specyficznych problemach edukacyjnych.
- Zdobyłam wiedzę na temat problematyki związanej z zagrożeniami wynikającymi
z użytkowania Internetu, telefonów komórkowych, gier on-line przez młodzież.
Studiowanie fachowej literatury pedagogicznej pozwoliło mi rozwijać swoje umiejętności, pogłębiać wiedzę dydaktyczno – wychowawczą i wzbogaciło mój warsztat pracy o nowe metody pracy.
- M.Sokół, R.Sokół – „Internet. Jak surfować bezpiecznie?”
- B. Niemierko – „Kształcenie szkolne – podręcznik skutecznej dydaktyki”
- Kompendium dla rodziców i profesjonalistów „Bezpieczeństwo dzieci online”
- A. Faber – „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały”
- M. Bogdanowicz, A. Adryjanek – „Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów”
- D. Skwark – „Jak pomóc dziecku się uczyć?” - poradnik dla rodziców i nauczycieli.

W trakcie odbywania stażu gromadziłam różnorodne pomoce dydaktyczne, tzn. płyty CD rozwijające umiejętność rozumienia ze słuchu, podręczniki i zeszyty ćwiczeń, filmy tematyczne jak i fabularne w języku niemieckim, dodatkowe ćwiczenia ze stron WWW.
Współpracuję z wydawnictwami WSiP i Langenscheidt. Jestem członkiem klubu języka niemieckiego wydawnictwa WSiP.


Efekty:
- Dzięki współpracy z Wydawnictwem WSiP oraz Langenscheidt, pozyskałam cenne pomoce dydaktyczne oraz nagrody dla moich uczniów za ich osiągnięcia w konkursach
z języka niemieckiego.
- Będąc na bieżąco w kontakcie z w/w instytucjami mam dostęp do wielu ciekawych
i najnowszych publikacji książkowych, czasopism i innych pomocy dydaktycznych.
- Moja prywatna biblioteczka pełna jest różnorodnych materiałów dydaktycznych, które pozwalają mi na przeprowadzenie ciekawych lekcji.

• Modyfikowanie warsztatu pracy w celu dostosowania go do potrzeb edukacyjnych indywidualnego ucznia.

W pracy z uczniem wymagającym specyficznego podejścia starałam się dostosować kryteria w taki sposób, aby zapewnić realizację celów edukacyjnych wynikających
z podstawy programowej, z uwzględnieniem występujących u ucznia trudności w uczeniu się. Aby podnieść jego samoocenę i zmotywować do poprawy istniejących słabych stron, starałam się najpierw wskazać mu jego mocne strony, a dopiero później koncentrować się na brakach. Nieodzowną pomocą były dla mnie opinie poradni psychologiczno – pedagogicznej, rozmowy z rodzicami i pedagogiem. Uczniom mającym trudności w nauce pomagam prowadząc zajęcia dodatkowe, na których mogli nadrobić braki, czy też organizując pomoc koleżeńską.
Aktywność uczniów zdolnych starałam się zwiększyć, poprzez zachęcanie ich do udziału w konkursach przedmiotowych, czytania niemieckojęzycznych czasopism i stron internetowych, czy też wykonywania dodatkowych zadań.
Zajęcia organizuję tak, aby proces wychowawczy wzbudzał zainteresowanie uczniów, wyzwalał w nich inicjatywę i samodzielność. Staram się wykorzystywać metody aktywizujące, takie jak np. burza mózgów, odgrywanie ról - symulacje, gry dydaktyczne, metoda projektów. W czasie lekcji często pracuję z autentycznymi pomocami dydaktycznymi jak np. rozkłady jazdy, lotów, jadłospisy z restauracji, znaki informacyjne, mapy, itp., aby nauczyć uczniów praktycznego wykorzystania języka, wykorzystuję także te, które posiada szkoła. Na lekcjach moim celem jest wzbudzić zainteresowanie przedmiotem, zarówno uczniów zdolnych, ale również tych, którzy wymagają większej cierpliwości z mojej strony. Bardzo zależy mi na prawidłowych relacjach interpersonalnych, gdyż w ogromnym stopniu decydują one o moich sukcesach i wynikach uczniów.
Pragnąc rozbudzić i podtrzymywać chęć poznawania kultury krajów niemieckiego obszaru językowego staram się organizować, co roku „Szkolny konkurs wiedzy o krajach niemieckojęzycznych”. Konkurs ten cieszy się zawsze dużym zainteresowaniem wśród uczniów.
Innym konkursem zachęcającym uczniów do zdobywania wiedzy o krajach Unii Europejskiej był drużynowy konkurs „Dzień Europejski”, który objęty był honorowym patronatem Jana Puchały – Starosty Limanowskiego. W konkursie tym czteroosobowe grupy, po wylosowaniu nazwy jednego z państw europejskich, przygotowywały plakat zawierający najważniejsze informacje o danym państwie, flagę kraju oraz 15 slajdową prezentację multimedialną.
W celu pogłębienia wiedzy językowej moich uczniów, nawiązałam kontakt mailowy
z uczniami z Austrii i poprzez korespondencję mogli oni poszerzyć swoją znajomość języka niemieckiego w praktyce. Inicjatywa, którą nazwaliśmy „Nasi przyjaciele z Austrii” została zakończona prezentacją wiedzy uczniów na forum klasy, o uczniach, których poznali i kraju w którym mieszkają. Obecnie udało mi się nawiązać kontakt z młodzieżą z Niemiec i mam zamiar kontynuować ten projekt w przyszłym roku.
Przygotowywałam również uczniów do Małopolskiego Konkursu Przedmiotowego
z języka niemieckiego. Jedna z uczennic zakwalifikowała się do etapu rejonowego w tym konkursie.
Od pięciu lat miałam możliwość współpracować z młodzieżą poprzez przygotowanie ich do Powiatowego Konkursu „Bezpieczny Internet”. Przeprowadzałam również etapy szkolne tego konkursu. Analizując wraz z uczniami artykuły, książki i broszury dotyczące tego tematu, poszerzałam również swoją wiedzę o istniejących zagrożeniach wśród młodych użytkowników Internetu. Mój podopieczny zajął II miejsce w tym konkursie w roku szkolnym 2013/2014, a rok później zdobył miejsce IV.
Współpracując z innymi nauczycielami przygotowywałam akademię z okazji „Dnia Języków Obcych”. Pomagałam również w organizacji dni podczas pobytu w naszej szkole studentów zza granicy w ramach projektu Enter Your Future Expansion, do którego przystąpiła nasza szkoła.

Efekty:
- Dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych
i edukacyjnych uczniów.
- Kształtowanie pozytywnej motywacji do uczenia się.
- Uatrakcyjnianie zajęć poprzez wprowadzenie efektu zaskoczenia, zaciekawienia, nowości, zabawy (metody aktywizujące).
- Rozwijanie zainteresowań uczniów.
- Udział w różnych konkursach.
- Wyrabianie umiejętności samodzielnego poszerzania swoich umiejętności i wiedzy.
- Kształtowanie u młodzieży postawy zdrowej rywalizacji.
- Poszerzenie wiedzy uczniów na temat kultury krajów europejskich.
- Rozwijanie umiejętności korzystania z komputera jako środka dydaktycznego.
- Podjęte działania służyły przede wszystkim lepszemu procesowi edukacyjnemu, możliwościom indywidualnego rozwoju zainteresowań uczniów i ich uzdolnień w sprzyjającej atmosferze.

• Pełnienie funkcji wychowawcy.

Przez cały okres trwania stażu pełniłam funkcję wychowawcy. Moja klasa, liczyła 30 uczniów i był to najliczniejszy oddział w szkole. Na początku podjęłam szereg działań ułatwiających moim uczniom aklimatyzację w nowym środowisku. Zapoznałam ich
z podstawowymi zasadami obowiązującymi w szkole i wyjaśniłam moje oczekiwania wobec nich. Jako wychowawca starałam się dobrze poznać moich wychowanków. Zachęcałam ich do udziału w życiu klasy i szkoły. Pracując w Zespole Wychowawców uczestniczyłam w opracowywaniu tematyki lekcji wychowawczych, która ma odzwierciedlenie w Programie Wychowawczym i Programie Profilaktycznym Szkoły. Ważne miejsce w tym planie zajmują zajęcia o charakterze integracyjnym (na przykład: wigilia klasowa, klasowy Dzień Kobiet, Dzień Chłopca, andrzejki, mikołajki). Starałam się przekazywać moim uczniom, jak ważne jest, by klasa stanowiła zgrany zespół. Możliwe jest to wtedy, gdy uczniowie współpracują ze sobą i z wychowawcą, kiedy czują się odpowiedzialni za zadania podejmowane w klasie.
Systematycznie organizowałam spotkania klasowe z rodzicami. Ich celem były sprawy organizacyjne, omówienie frekwencji, zachowania oraz ocen uczniów. Na każdym zebraniu staraliśmy się rozwiązywać problemy nurtujące mnie jako nauczyciela – wychowawcę, rodziców, jak i uczniów, co miało na celu pedagogizację nas wszystkich. Rozwiązywanie problemów na bieżąco pozwoliło zbudować pozytywne relacje na płaszczyźnie nauczyciel – uczeń – rodzic, a także wpłynęło na poprawę pracy dydaktyczno-wychowawczej.
W trakcie trwania stażu konsultowałam się z pedagogiem w sprawach uczniów stwarzających problemy wychowawcze, np. uczniów unikających obowiązków szkolnych, mających trudności w nauce, czy zachowujących się w nieodpowiedni sposób i mających zaburzenia emocjonalne. W swojej pracy zwracam uwagę na relacje pomiędzy uczniami w klasach. Staram się również, aby atmosfera na lekcji sprzyjała nauce.
Efekty:

- Opracowanie tematyki lekcji wychowawczych zgodnej z założeniami szkoły.
- Prowadzenie dokumentacji związanej z wychowawstwem.
- Integracja zespołu klasowego.
- Angażowanie uczniów w życie klasy i szkoły.
- Informowanie rodziców o zachowaniu ich dzieci oraz o postępach w nauce.
- Współpraca z pedagogiem, psychologiem i innymi nauczycielami przy rozwiązywaniu problemów wychowawczych.

• Praca w komisjach

Pracowałam w zespole prowadzącym wewnątrzszkolną ewaluację pracy szkoły. Uczestniczyłam w pracach komisji, której celem było zbadanie efektów działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych szkoły w obszarze „Uczniowie są aktywni”. Jako członek komisji współuczestniczyłam w opracowaniu harmonogramu przeprowadzania ewaluacji, opracowaniu i analizie ankiet dla uczniów i nauczycieli, analizie dokumentów szkolnych oraz opracowaniu raportu z przebiegu ewaluacji. Uzyskane dane pozwoliły poznać: oczekiwania uczniów względem placówki oraz ofertę zajęć pozalekcyjnych, wpływającą
na wzrost aktywności dzieci, podnoszenie poziomu ich wiedzy, a także rozwijających ich zainteresowania.
Ponadto uczestniczyłam w ewaluacji Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania Zachowania. Celem badania była analiza i ocena funkcjonowania WSO i jego ewentualne udoskonalenie. W prowadzonej ewaluacji zastosowano narzędzia badawcze opracowane przez zespół do spraw ewaluacji, którego byłam członkiem. Obejmowały one ankiety skierowane do uczniów, rodziców i nauczycieli. Wyniki ewaluacji posłużyły do wprowadzenia zmian w systemie, które udoskonaliły jego funkcjonowanie.

Efekty:
- Efektem powyższych działań jest moje poczucie odpowiedzialności za funkcjonowanie szkoły.
- Nabyłam umiejętność analizowania własnych działań oraz dokonywania ich ewaluacji.
- Pracując w komisji doskonaliłam swoje umiejętności analizy dokumentacji szkoły oraz przeprowadzonych ankiet.
- Udoskonalenie funkcjonowania Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania.
- Miałam również możliwość dostrzec potrzeby i oczekiwania uczniów nie tylko tych zdolnych, ale również tych „słabszych” dydaktycznie.
Praca w komisjach egzaminacyjnych.
W okresie stażu wielokrotnie pełniłam obowiązki przewodniczącej Zespołu Nadzorującego przebieg egzaminu gimnazjalnego. Corocznie uczestniczyłam w szkoleniach przygotowujących do pełnienia tej funkcji. Podczas egzaminu czuwałam nad jego prawidłowym przebiegiem, a po zakończeniu wykonywałam wszystkie obowiązki należące do przewodniczącego. Umiejętności nabyte w trakcie pracy w komisjach egzaminacyjnych wykorzystałam do pracy dydaktycznej z moimi uczniami w czasie zajęć edukacyjnych oraz
w budowaniu prac klasowych, sprawdzających wiedzę z języka niemieckiego.

Efekty:

- Poznanie procedur przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego, co przyczyniło się
do prawidłowego jego przebiegu.
- Nawiązanie współpracy z rodzicami, wyjaśniając im wiele wątpliwości związanych
z egzaminem.


§ 8 ust. 2 pkt 2
Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

• Doskonalenie umiejętności wykorzystywania technologii komputerowej
i informacyjnej w pracy szkoły.

W trakcie trwania stażu starałam się pogłębiać wiedzę z zakresu technologii informacyjnej i komunikacyjnej. Uczestniczyłam w szkoleniu jak wykorzystać tablicę interaktywną w pracy z uczniami. Dzięki zdobytym poradnikom i artykułom nauczyłam się tworzyć prezentacje
w programie PawerPoint.
Jako nauczyciel i wychowawca starałam się systematycznie i skrupulatnie uzupełniać dokumentację w dzienniku elektronicznym. Wielokrotnie korzystałam z zestawień ocen
oraz wykorzystywałam gotowe wydruki na zebrania z rodzicami. Na bieżąco kontrolowałam postępy w nauce moich wychowanków. Prowadzenie dziennika elektronicznego bardzo ułatwia pracę nauczycielom, wychowawcom oraz dyrekcji szkoły. Można z niego korzystać
o każdej porze oraz z każdego komputera posiadającego dostęp do Internetu.


• Organizacja warsztatu pracy dydaktycznej przy użyciu technik komputerowych. Wykorzystanie informacji dostępnych w Internecie w praktyce szkolnej i życiu codziennym.

Wykorzystując technologię informacyjną, przygotowałam wiele dodatkowych pomocy dydaktycznych do wykorzystania na zajęciach i nie tylko (plansze, krzyżówki, testy, różnego rodzaju ćwiczenia językowe, prezentacje multimedialne, jak również scenariusze imprez). Przygotowywane przeze mnie materiały wykorzystywałam na lekcjach, które dzięki temu stawały się dla uczniów bardziej atrakcyjne, interesujące i motywujące.
Na lekcjach języka niemieckiego obok podręcznika i zeszytu ćwiczeń wykorzystuję
na bieżąco płyty CD z odpowiednimi nagraniami, co umożliwia uczniom kontakt z żywym językiem niemieckim wypowiadanym często przez osoby władające nim jako językiem ojczystym. Ilość tekstów przewidzianych przez autorów podręcznika bywa w niektórych przypadkach niewystarczająca. Często korzystam, więc z płyt innego podręcznika lub nagrywam samodzielnie nagrania dostępne w Internecie, które następnie wykorzystuję
w czasie lekcji.
W trakcie odbywania stażu bardzo często wykorzystywałam komputer, Internet jako podstawowe narzędzie pracy. Przeglądałam zasoby Internetu w celu wyszukiwania informacji na temat przepisów prawa oświatowego, różnych ciekawostek dotyczących pracy nauczyciela języka niemieckiego. Dzięki członkostwu w internetowym klubie „Pomagamy uczyć” Wydawnictwa WSiP, korzystałam z różnych materiałów, które są przydatne na zajęciach, czy też na kołach zainteresowań. Śledziłam propozycje zadań i scenariuszy lekcji, a także nowości wydawniczych na edukacyjnych stronach internetowych:
- www.profesor.pl
- www.wsip.pl
- www.edux.pl
- www.publikacje.edu.pl
- www.deutsch.info.pl
- www.langenscheidt.pl
- www.goethe.de
W pracy, na co dzień, posługuję się pocztą elektroniczną, która jest bardzo przydatną formą komunikowania się, służącą mi głównie do wymiany informacji, wiedzy, ciekawych artykułów, scenariuszy lekcji i imprez szkolnych.

Zachęcałam uczniów do korzystania z technologii komputerowej i komunikacyjnej podczas samodzielnej nauki, tworzenia projektów i innych materiałów. W roku szkolnym 2013/2014 uczniowie, których byłam wychowawcą realizowali projekt „Mieszkam w Europie”. Niezbędna okazała się tu umiejętność posługiwania się programem PowerPoint. Dzięki wspólnej pracy udało się nam przygotować prezentację z realizacji projektu. Uczniowie biorący udział w drużynowym konkursie „Dzień Europejski” zobligowani byli do stworzenia prezentacji multimedialnej na temat wylosowanego kraju. Wykorzystanie techniki komputerowej i zasobów Internetu rozwija u uczniów aktywność oraz ciekawość poznawczą. Uczniowie uczą się samodzielnie wyszukiwać potrzebne informacje. Uważam, że taki projekt zmobilizował młodzież do większego zaangażowania się we wspólne przedsięwzięcie
i zmotywował do dalszej pracy.


Efekty:
- Zajęcia prowadzone przeze mnie były bardziej urozmaicone i atrakcyjne za sprawą ciekawostek z Internetu (np. film, nagranie, prezentacja).
- Dzięki ciągłej korespondencji elektronicznej z nauczycielami i partnerami szkoły wymieniam konieczne informacje, doświadczenia, materiały metodyczne oraz terminy spotkań.
- Wzbogacanie bazy materiałów dydaktycznych.
- Przygotowanie dokumentacji szkolnej w wersji elektronicznej.


• Publikacja własnych materiałów na stronach internetowych

Opublikowałam w Internecie na portalu www.edux.pl, swoje dokumenty związane
z awansem zawodowym (plan rozwoju zawodowego oraz sprawozdanie ze stażu nauczyciela mianowanego ubiegającego się o tytuł nauczyciela dyplomowanego). Zamieszczam również materiały informacyjne na stronie internetowej szkoły, w której pracuję.

§ 8 ust. 2 pkt 3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli
w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.

• Kształtowanie umiejętności przekazywania wiedzy i doświadczenia innym nauczycielom.

Jednym ze sposobów dzielenia się wiedzą z nauczycielami jest organizowanie
i prowadzenie lekcji otwartych. W ramach współpracy i wymiany doświadczeń w gronie pedagogicznym obserwowałam lekcje koleżanek i kolegów z mojej szkoły. Sama również prowadziłam lekcje otwarte zarówno z języka niemieckiego
jak i lekcję wychowawczą:
- „Odpowiedzialne i świadome korzystanie z komputera i Internetu”,
w których udział wzięli nauczyciele i dyrekcja. Mogłam w ten sposób podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem, oraz nowymi pomysłami. Podczas lekcji stosowałam metody aktywizujące, a także korzystałam z projektora multimedialnego, co niewątpliwie wpłynęło na atrakcyjność tych zajęć oraz na większe zaangażowanie uczniów.
Przez cały okres stażu aktywnie uczestniczyłam w zebraniach i pracach zespołu języków obcych. Naszym celem była wymiana spostrzeżeń i doświadczeń, planowanie wspólnej pracy, rozwiązywanie problemów wychowawczych oraz wspólne opracowywanie i modyfikacja planów nauczania, testów i sprawdzianów dla uczniów. Spotkania te okazały się niezwykle korzystne dla poprawy jakości naszej pracy.
W roku 2013/2014 pełniłam rolę opiekuna stażu nauczycielki języka niemieckiego. Było to dla mnie dużym wyzwaniem, a jednocześnie możliwością skonfrontowania dotychczasowych metod i form pracy dydaktyczno-wychowawczej. Chętnie wyjaśniałam nauczycielce wątpliwości, rozmawiałam z nią na temat innowacyjnego podejścia do nauczania, wskazywałam możliwe rozwiązania. Systematycznie uczestniczyłam w lekcjach prowadzonych przez nią. Efektem naszej współpracy był prawidłowo napisany, udokumentowany i realizowany jej Plan Rozwoju Zawodowego oraz pozytywnie zaliczona rozmowa kwalifikacyjna.

• Upowszechnianie i promocja własnych doświadczeń, metod i form pracy.

W pracy nauczyciela ważna jest umiejętność dzielenia się swoimi spostrzeżeniami,
a przede wszystkim zdobytą wiedzą i doświadczeniem. Często rozmawiałam na temat stosowanych przez mnie metod pracy, sposobu oceniania na lekcjach, oceniania oraz rozwiązywania problemów wychowawczych i organizacyjnych. Przez cały okres mojej pracy gromadziłam własne materiały przydatne do funkcjonowania jako germanisty w szkole
i udostępniałam je innym nauczycielom języków obcych, tj.: scenariusze zajęć, testy, dodatkowe ćwiczenia dla uczniów zdolnych, ankiety dla uczniów i rodziców, prezentacje multimedialne. Udostępniam swoje opracowania innym nauczycielom. Zainteresowani nauczyciele mogą w każdej chwili skorzystać z moich materiałów.

Efekty:
- Moja własna biblioteczka rozrasta się i jest pełna przydatnych materiałów dydaktycznych, które udostępniam na bieżąco innym nauczycielom.
- Mam możliwość zaprezentowania własnego dorobku.
- Efektem prowadzonych zajęć otwartych dla zainteresowanych nauczycieli była samorealizacja i analiza własnych kompetencji. Podczas dzielenia się własnym warsztatem pracy pogłębiałam umiejętności i doświadczenia, oraz podwyższałam jakość funkcjonowania szkoły.

• Współpraca z nauczycielami uczącymi w mojej klasie w ramach zespołu wychowawczego.

Współpraca z nauczycielami uczącymi w mojej klasie stanowi dla mnie źródło wielu cennych wskazówek przydatnych w pracy z młodzieżą. Umożliwia ona poznanie uczniów, ich potrzeb i potencjału, a także dbanie o dobrą atmosferę w klasie, otwartość, wzajemny szacunek oraz rozwijanie umiejętności interpersonalnych i społecznych młodych ludzi.
Nauczyciele wchodzący w skład zespołu wychowawców starali się poszukiwać najlepszych rozwiązań wychowawczych. Wzajemna wymiana doświadczeń pozwoliła doskonalić zarówno warsztat jak i efektywność pracy. Bardzo chętnie dzieliłam się swoją wiedzą
i umiejętnościami z „młodszymi” stażem koleżankami, ale również często korzystałam z rad
i wskazówek bardziej doświadczonych ode mnie współpracowników. Wszyscy zawsze chętnie wspomagali mnie, kiedy tylko zwróciłam się o pomoc. Prowadziłam otwartą lekcję wychowawczą na temat „Odpowiedzialne i świadome korzystanie z komputera i Internetu”.
W ramach prac Zespołu Wychowawców, uczestniczyłam w organizacji imprez i uroczystości szkolnych. Współpracując z innymi nauczycielami rozwijałam zdolności i umiejętności uczniów przygotowując akademię z okazji Święta Konstytucji 3 Maja, Dnia Edukacji Narodowej, Dnia Języków Obcych, Święta Niepodległości oraz zakończenia roku szkolnego. Aktywnie uczestniczyłam w pracach nad projektem edukacyjnym klas II „Mieszkam
w Europie”. Prezentacja projektu odbyła się 25 czerwca 2013.


Efekty:
- Zdobycie nowych doświadczeń w zakresie współpracy z nauczycielami różnych przedmiotów.
- Wymiana doświadczeń.
- Przygotowanie i przeprowadzenie akademii okolicznościowych.
- Prezentacja gimnazjalnego projektu edukacyjnego klas II.
- Przeprowadzenie otwartej lekcji wychowawczej.
- Dokonywania jednoznacznych zapisów w dokumentach.

• Praca w Zespole Języków Obcych

W roku szkolnym 2011/2012 oraz w bieżącym roku powierzono mi funkcję przewodniczącej Zespołu Języków Obcych. Co roku odbywa się kilka posiedzeń Zespołu.
Na początku każdego roku szkolnego wraz z nauczycielami wchodzącymi w skład Zespołu tworzymy plan pracy, opracowujemy przedmiotowe zasady oceniania, szczegółowo omawiamy standardy wymagań egzaminacyjnych, planujemy konkursy, lekcje otwarte. Wykonywanie wspólnych działań ułatwiło nam podejmowanie trafnych decyzji, wprowadzanie efektywnych zmian mających na celu podniesienie jakości pracy szkoły.
W pracy nauczyciela ważna jest umiejętność dzielenia się swoimi spostrzeżeniami, a przede wszystkim zdobytą wiedzą i doświadczeniem, dlatego też chętnie udostępniałam innym nauczycielom materiały ze szkoleń, w których brałam udział. Konsultowałam wszelkie bieżące problemy, a także omawiałam sposoby ich rozwiązania.

Efekty:
- Opracowanie Przedmiotowych Zasad Oceniania.
- Przydzielenie uczniów do poszczególnych grup językowych po wcześniejszej „diagnozie na wejściu”.
- Różnorodne i ciekawe konkursy językowe.
- Zorganizowanie Dnia Języków Obcych.
- Zgromadzenie zestawów testów sprawdzających stopień opanowania materiału przez uczniów.
- Analiza wyników egzaminu gimnazjalnego wraz z wnioskami do dalszej pracy.
- Współpraca i wymiana doświadczeń między nauczycielami.

• Współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym.

Przez cały okres stażu, a właściwie od początku swojej pracy, aktywnie współpracowałam z pedagogiem i psychologiem szkolnym. Wymieniałam informacje na temat sytuacji rodzinnej wychowanków, ich trudnościach w opanowaniu materiału oraz różnych innych problemach. Ustalałyśmy metody postępowania wobec uczniów sprawiających problemy wychowawcze. Wymieniane poglądy i wspólna analiza postępowania uczniów pozwoliła podjąć właściwe kroki w celu eliminacji niekorzystnych zachowań i postaw. Wraz z panią pedagog przeprowadziłam w klasie pierwszej ankietę wśród uczniów, dzięki której mogłam zapoznać się z sytuacją rodzinną, materialną, zainteresowaniami moich wychowanków,
a także poznać ich szczególne uzdolnienia.
Współpraca z psychologiem pomogła mi w odpowiedni sposób reagować na pojawiające się w klasie problemy m.in. zaniedbywania obowiązków szkolnych, niewłaściwych stosunków pomiędzy uczniami. Po konsultacjach kierowałam na rozmowy z psychologiem uczniów sprawiających problemy wychowawcze, a także uczniów mających trudności
w opanowaniu stresu i emocji. Udzielane wskazówki pozwoliły mi i uczniom podjąć właściwe działania.

Efekty:
- Wymiana informacji o uczniach i zespole klasowym.
- Rozwiązywanie pojawiających się problemów edukacyjnych oraz wychowawczych.
- Wdrażanie uczniów do aktywności w szkole.
- Poszerzanie własnej wiedzy na temat zagadnień pedagogicznych.
- Indywidualizacja pracy z uczniem.
- Poprawne realizowanie zaleceń Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej.

§ 8 ust. 2 pkt 4 a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio
z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

• Program pracy kółka języka niemieckiego dla klasy I gimnazjum.

W roku szkolnym 2012/2013 opracowałam program kółka języka niemieckiego dla uczniów, którzy nie uczyli się jeszcze języka niemieckiego. Były to zajęcia dla chętnych uczniów z klas pierwszych. Założeniem programu było wspomaganie rozwoju kompetencji językowych uczniów, rozwijanie ciekawości wobec innych krajów i kultur, umacnianie wiary we własne możliwości językowe. Uczniowie uczyli się komunikacji z innymi osobami
w najczęstszych sytuacjach życia codziennego: udzielania informacji o sobie, swojej rodzinie, zainteresowaniach, zajęciach szkolnych i hobby. Poznawali tradycję i kulturę krajów niemieckiego obszaru językowego. Na zajęcia te uczniowie bardzo chętnie uczęszczali. Stosowanie różnorodnych metod dydaktycznych, takich jak: praca z książką, praca z kartą pracy, gry i zabawy językowe przyczyniło się do lepszego opanowania leksyki obowiązującej w pierwszej klasie. ćwiczyli różne sposoby nauki słownictwa oraz umiejętność korzystania ze słownika. Dzięki tym zajęciom uczniowie rozwijali również swoje talenty plastyczne
i kreatywność, wspólnie wykonując plakaty tematyczne i okolicznościowe (Święta Bożego Narodzenia w Niemczech, znaki zodiaku, kraje niemieckojęzyczne), a następnie je omawiając. Efekty swojej pracy posłużyły im do udekorowania klasopracowni językowej.
Ewaluacja dotycząca skuteczności i przydatności programu przeprowadzana była
na bieżąco, na podstawie rozmów z uczniami, obserwacji ich pracy podczas zajęć, przeprowadzeniu ankiety z której wynikało, że prowadzone zajęcia są dla nich interesujące
i chętnie w nich uczestniczą.

Efekty:
- Rozwinięcie kompetencji językowych u uczniów.
- Poszerzenie i uzupełnienie wiedzy gramatyczno-leksykalnej zdobytej na zajęciach.
- Nabycie umiejętności korzystania ze słowników polsko-niemieckich i niemiecko-polskich.
- Uczniowie poznali najważniejsze informacje dotyczące krajów niemieckojęzycznych.
- Utworzenie tematycznych i okolicznościowych plakatów – dekoracja sali językowej.
- Pobudzenie kreatywności uczniów.

• Program pracy z uczniem zdolnym

Od kilku lat w ramach art.42 prowadzę zajęcia dla uczniów, których wiadomości
i umiejętności wykraczają ponad przeciętne. Z myślą o tych uczniach postanowiłam zorganizować zajęcia odbywające się raz w tygodniu. Głównym celem było przygotowanie uczniów do konkursu, poprzez rozwijanie kompetencji w czterech sprawnościach językowych: mówieniu, rozumieniu tekstu słuchanego, czytaniu ze zrozumieniem i pisaniu. Na zajęciach uczniowie usystematyzowali i utrwalili wiedzę. Rozwinęli umiejętność samodzielnego uczenia się, w tym umiejętność korzystania z komputera jako środka dydaktycznego ułatwiającego opanowanie języka. Pomimo tego, iż moi uczniowie naukę języka niemieckiego rozpoczynają dopiero w gimnazjum, jedna z moich uczennic zakwalifikowała się do etapu rejonowego Małopolskiego Konkursu Języka Niemieckiego. Ponadto uczennica ta osiągnęła bardzo wysoki wynik na egzaminie gimnazjalnym z języka niemieckiego. Praca z uczniami zdolnymi daje wiele satysfakcji nauczycielowi, szczególnie wtedy, gdy widać efekty tej pracy właśnie w postaci wyników egzaminów czy konkursów.

Efekty:
- Podczas pracy z uczniami zdolnymi miałam możliwość realizowania i pogłębiania własnych zainteresowań.
- Rozwijałam także swoje kompetencje dydaktyczne, które potem wykorzystałam na lekcjach.
- Pozalekcyjna praca z uczniami w dużym stopniu wpłynęła na lepsze relacje nauczyciel – uczeń.
- Funkcjonowanie takich zajęć uatrakcyjniło ofertę dydaktyczno–wychowawczą szkoły.
- Uczniom natomiast praca podczas zajęć dostarczyła satysfakcji z powodu osiągniętych sukcesów. Wyróżnianie się na tle innych uczniów oraz reprezentowanie szkoły
„na zewnątrz” zbudowało z pewnością ich poczucie własnej wartości.

• Program pracy z uczniem mającym trudności w nauce.

Kolejnymi zajęciami wynikającymi z art. 42 były lekcje dla uczniów, którym nauka języka niemieckiego przysparza nie lada trudności. Na zajęciach tych mieli możliwość nadrobienia zaległości, wyjaśnienia niejasności i przećwiczenia niezbędnych umiejętności wymaganych podczas lekcji z całą klasą. Przerabiane tematy pokrywały się częściowo
z tematami omawianymi na lekcjach. Zadania dobierane były do możliwości uczniów, starałam się przy tym pamiętać, aby zadania te motywowały i zachęcały do pracy nad tym językiem. Poprzez powtarzanie materiału nauka nowych treści stawała się o wiele łatwiejsza. Ucząc w małych grupach miałam możliwość indywidualnie pracować z każdym uczniem. Duża indywidualizacja pracy jest czynnikiem bez wątpienia bardzo korzystnie wpływającym na efekty nauczania.
Ewaluacja polegała na systematycznym sprawdzaniu postępów uczniów na lekcjach języka niemieckiego, obserwacji uczniów podczas zajęć, rozmowach z uczniami, modyfikacji programu w trakcie jego realizacji.

Efekty:
- Mała liczebność grupy pozwoliła na dostosowanie metod pracy do indywidualnych potrzeb uczniów, ich tempa pracy, oraz sposobu przyswajania wiedzy.
- Uczniowie biorący udział w zajęciach chętniej i aktywniej uczestniczyli w lekcjach prowadzonych z całą klasą, pokonując swój lęk i nieśmiałość przed mówieniem, czy czytaniem w języku niemieckim.
- Możliwość dodatkowego przećwiczenia pewnych zagadnień omawianych na lekcji pozytywnie wpływała na wyniki uzyskiwane w testach i sprawdzianach.
- Motywacja uczniów do nauki języka.
- Wybór języka niemieckiego na egzaminie gimnazjalnym.

§ 8 ust. 2 pkt 4 c
Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.


• Realizacja zadań kulturalno – wychowawczych mających na celu rozwijanie zainteresowań uczniów.

Przez cały okres stażu pełniłam rolę wychowawcy klasy. Ważnym elementem integrującym klasę są wycieczki. W trakcie ich uczniowie często zachowują się inaczej, swobodniej niż w szkole. Mają okazję do lepszego poznania i zacieśnienia przyjaźni. Również nauczyciele są mniej oficjalni, łatwiej jest im nawiązać kontakt z wychowankami. Doskonale zdając sobie z tego sprawę organizowałem wycieczki szkolne od początku mojej pracy wychowawczej. W okresie stażu zorganizowałam następujące wycieczki:
- piesza wycieczka na Zaświercze (2011/2012),
- wycieczka do Ojcowa oraz na lotnisko w Krakowie (2011/2012),
- wycieczka do sensorycznego Ogrodu Doświadczeń w Krakowie oraz kina 3D (2012/2013),
- wycieczka Pszczyna – Oświęcim (2013/2014),
- wycieczka do Zakopanego (2013/2014),
- piesza wycieczka na Łopień (2014/2015).
Ponadto pełniłam rolę opiekuna na innych imprezach i wyjazdach organizowanych przez szkołę, zapewniając młodzieży bezpieczeństwo i odpowiednie warunki podczas wyjść
i wycieczek:
- wyjazd do teatru na spektakl „Balladyna”,
- wycieczka do Centrum Zarządzania Kryzysowego i Krakowa,
- Dzień Sportu,
- Piknik Zimowy,
- trzydniowe rekolekcje w Gródku nad Dunajcem,
- spektakle profilaktyczne.
Wspólnie z moimi uczniami w okresie stażu przygotowałam wiele ważnych uroczystości szkolnych, w których udział wzięli: Dyrektor szkoły, Wicedyrektor, uczniowie Gimnazjum, często rodzice oraz inni zaproszeni goście.
Pozytywny wpływ na zgranie zespołu klasowego miały również organizowane imprezy klasowe. Uroczystości, które przygotowałam:
- akademia z okazji Święta Niepodległości,
- akademia w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja,
- akademia na zakończenie nauki w gimnazjum klas trzecich.
- Dzień Języków Obcych,
- Mikołajki,
- wigilia klasowa,
- wróżby Andrzejkowe,
- Walentynki,
- Dzień Kobiet i Dzień Chłopaka,
- prezentacja projektu klas II,
- komers klas III,
- dyskoteki.

Efekty :

- Zorganizowane przeze mnie wycieczki przyniosły wiele korzyści – uczniowie mieli możliwość poznania miejsc, których jeszcze nie widzieli, propagowały w ich świadomości aktywny wypoczynek na łonie natury, a przy tym przyczyniły się
w znacznym stopniu do zintegrowania klasy.
- Uczniowie wzbogacili swoją wiedzę, którą mogli wykorzystać na lekcjach historii, geografii, biologii, języka polskiego.
- Nawiązanie nowych znajomości i zacieśnienie współpracy z nauczycielami naszej szkoły.
- Lepsze poznanie swojej klasy, uczniów oraz nastrojów panujących w zespole klasowym.
- Poznanie problemów uczniów, ich pasji, planów na przyszłość.
- Przemyślane i dobrze przygotowane pod względem merytorycznym jak i artystycznym akademie i uroczystości szkolne i klasowe.
- Wspólnie organizowane imprezy z uczniami były działaniem integrującym zespół klasowy, uczniowie czuli się współodpowiedzialni za powierzone im zadania, uczyli się dokładności, wytrwałości w dążeniu do dobrej organizacji uroczystości.

• Wychodzenie naprzeciw potrzebom uczniów.

Obok godzin wynikających z art. 42, w miarę potrzeb, prowadziłam zajęcia dodatkowe. Na tych lekcjach systematycznie pracowałam z uczniami mającymi trudności w opanowaniu zagadnień programowych z języka niemieckiego. Tematyka zajęć dostosowana była na bieżąco do potrzeb i oczekiwań uczniów wynikających z realizacji podczas lekcji programu nauczania z języka niemieckiego. W celu lepszego przyswojenia przez uczniów materiału przygotowywałam karty pracy i testy służące utrwaleniu materiału. Uczniowie mieli również możliwość poprawy ocen ze sprawdzianów, kartkówek.
Na zajęcia przychodzili również uczniowie, którzy chcieli pogłębiać swoją wiedzę
z języka niemieckiego. Rozwiązywali zadania, przygotowywali gazetki tematyczne.
Wiele czasu poświęcałam też trzecioklasistom, którzy zdecydowali się zdawać język niemiecki na egzaminie gimnazjalnym. Na zajęciach uczniowie zostali zaznajomieni
z rodzajem zadań egzaminacyjnych, gromadzili materiały służące do powtarzania zagadnień gramatycznych i leksykalnych oraz utrwalenia wiedzy zdobytej w klasie I i II.
Pomimo tego, iż w szkole jest doradca zawodowy, pragnąc wspomóż moich wychowanków w zdobyciu wiedzy i umiejętności niezbędnych do odnalezienia swojego miejsca na drodze do kariery zawodowej, prowadziłam lekcje na temat predyspozycji zawodowych, poznawania zawodów, zasad rządzących rynkiem pracy. Ponadto uczniowie uczestniczyli w zorganizowanym przeze mnie spotkaniu z funkcjonariuszem Straży Granicznej, który przybliżył im specyfikę wykonywanego zawodu.


Efekty :
- Dało się zauważyć, że możliwość dodatkowego przećwiczenia pewnych zagadnień omawianych na lekcji pozytywnie wpływała na wyniki uzyskiwane w testach
i sprawdzianach. Dzięki poszerzaniu i utrwalaniu wiedzy uczniowie osiągali wyższe wyniki w nauce, na sprawdzianach i egzaminach zewnętrznych.
- Uczniowie mieli możliwość rozwijania swoich umiejętności i zainteresowań .
- Przygotowując gazetki ścienne uczniowie nabywali nowe umiejętności, co sprawiało im dużo satysfakcji. Tego rodzaju działania inspirują młodzież do samodzielnej twórczości,
a pośrednio stanowią element wdrażania uczniów do właściwego organizowania sobie czasu wolnego od zajęć lekcyjnych.
- Prowadzone przeze mnie lekcje wychowawcze oraz spotkania z doradcą zawodowym przyczyniły się do zaplanowania kariery zawodowej moich wychowanków.
- Przybliżenie pracy funkcjonariuszy Straży Granicznej.

• Organizowanie/ współorganizowanie oraz przeprowadzanie konkursów szkolnych lub międzyszkolnych.

Przygotowywałam uczniów i przeprowadziłam: etap szkolny „Małopolskiego Konkursu Języka Niemieckiego”. W tym celu systematycznie z nimi pracowałam, starałam się, aby uzyskany przez nich wynik był jak najlepszy. Dostarczam im odpowiedniej literatury
i wyjaśniam trudne zagadnienia objęte regulaminem konkursu. Uczniowie, których przygotowywałam wykazywali dużą chęć do poszerzania swojej znajomości języka niemieckiego .
Co roku organizuję szkolny „Konkurs Wiedzy o Krajach Niemieckojęzycznych”. Jego celem jest przede wszystkim zachęcenie uczniów do aktywnego zdobywania wiedzy na temat krajów, w których język niemiecki jest językiem oficjalnym, ale także kształtowanie postawy tolerancji wobec innych narodów oraz odmiennych zwyczajów, a więc przeciwdziałanie uprzedzeniom i stereotypom. Aby zachęcić dzieci do udziału w konkursie co roku szukałam sponsorów, którzy dofinansowywali nagrody dla uczestników konkursu.
Dużym zainteresowaniem ze strony uczniów cieszył się również drużynowy konkurs „Dzień Europejski”. Dzięki udziałowi w konkursie uczniowie mieli możliwość zdiagnozowania poziomu własnej wiedzy o innych krajach, rozwijania swoich umiejętności językowych, a także informatycznych poprzez tworzenie prezentacji multimedialnej
w programie PowerPoint.
Do „Powiatowego Konkursu Bezpieczny Internet” przygotowuję uczniów już od kilku lat. Dzięki temu zarówno moi uczniowie jak i ja poszerzamy wiedzę z tego tematu. Staram się zdobywać dla uczniów jak najwięcej materiałów, które służą im do poszerzania wiedzy w tym zakresie. Systematycznie współpracuję z koordynatorem do spraw bezpiecznego Internetu
w Powiecie limanowskim, pozyskując materiały edukacyjne. W konkursie tym moi uczniowie uzyskiwali zadawalające efekty – w roku szkolnym 2013/14 II miejsce oraz
w 2014/2015 IV miejsce.

Efekty:
- Promowanie szkoły w środowisku lokalnym.
- Poszerzenie wiedzy z języka niemieckiego, wiedzy o krajach Unii Europejskiej oraz informatyki.
- Poszerzanie wiedzy uczniów na temat bezpiecznego korzystania z Internetu.
- Rozwijanie zainteresowań i możliwości uczniów. Jako osoba przygotowująca
i koordynująca przygotowania doceniałam zawsze wielki wysiłek uczniów,
ich kreatywność i otwartość na nowe wyzwania.


• Współpraca z rodzicami – poznanie sytuacji środowiskowej i rodzinnej uczniów.

W czasie stażu pełniłam funkcję wychowawcy. Była to klasa licząca 30 uczniów.
W celu poznania moich wychowanków, ich rodziców oraz środowisk, z których pochodzą przeprowadziłam ankiety i wywiady. Pomocna okazała się tutaj współpraca z psychologiem szkolnym, z pomocą której przeprowadziłyśmy zajęcia integracyjne. Współpracując
z pedagogiem dokonywałam analiz powierzonych mi ankiet dotyczących badania środowiska ucznia, niepowodzeń w szkole, bezpieczeństwa w szkole, nawyków żywieniowych oraz spędzania ferii zimowych. Jako wychowawca klasy, starałam się, aby moi wychowankowie czuli się bezpiecznie w nowym środowisku, wśród nowych nauczycieli i kolegów, stawiając czoła nowym, trudniejszym wymaganiom. Organizując spotkania z rodzicami dążyłam do tego, aby rodzice byli moimi partnerami w pracy wychowawczej. Spotkania te nie ograniczały się tylko do spraw dydaktyczno-wychowawczych, ponieważ poruszaliśmy wspólnie różne bieżące tematy nurtujące rodziców. W wyniku prowadzonych rozmów, wywiadów i ankiet starałam się poznać warunki w jakich żyją uczniowie mojej klasy. Interesowałam się ich sytuacją zdrowotną i materialną w celu udzielenia w miarę możliwości pomocy uczniom jej potrzebującym. Czynności te podjęłam na początku roku szkolnego,
gdy pojawiała się kwestia zakupu podręczników. Dobrą formą pomocy było zorganizowanie kiermaszu książek.
Zawsze byłam otwarta na uwagi rodziców dotyczące edukacji ich dzieci. Wspólnie staraliśmy się rozwiązywać napotkane problemy. Uważam, iż dobra współpraca z rodzicami jest jednym z ważnych czynników wpływających na jakość pracy szkoły.


Efekty:
- Pozyskanie informacji na temat postaw uczniów, ich zachowania w różnych sytuacjach oraz relacji między nimi.
- Moje działania przynosiły efekty, większość moich wychowanków nie sprawiało większych problemów wychowawczych, respektowało normy i zasady grzecznościowe, ich stosunek do obowiązków szkolnych był pozytywny, czynnie uczestniczyli w życiu klasy i szkoły .
- Integracja rodziców i nauczyciela podczas wspólnych działań. Poszerzenie wiedzy pedagogicznej i psychologicznej.
- Pełniejsza integracja zespołu klasowego. Uwrażliwienie na potrzeby innych osób.
- Zorganizowanie kiermaszu książek.

§ 8 ust. 2 pkt 4 e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.


• Współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną poprzez pedagoga
i psychologa szkolnego.

Pracuję w zawodzie nauczyciela dwunasty rok. Za sobą mam już coraz większy bagaż doświadczeń w tym zakresie. Jednak nie wszystkie problemy wychowawcze można rozwiązać samodzielnie. Skomplikowane osobowości niektórych uczniów jak i trudne sytuacje domowe powodują, że problemy są złożone, a ich rozwiązanie wymaga współpracy wielu osób. W mojej szkole mogę korzystać z pomocy pedagoga i psychologa. Dzięki temu miałam możliwość konsultowania się w sprawach związanych wychowaniem. Bardzo zależy mi na prawidłowych relacjach interpersonalnych, gdyż w ogromnym stopniu decydują one
o moich sukcesach i wynikach uczniów.
Potrzeby rozwojowe uczniów (edukacyjne, wychowawcze, opiekuńcze) poznawałam
nie tylko poprzez obserwacje własne, rozmowy z wychowawcami, pedagogiem
czy psychologiem, ale również poprzez analizę opinii z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Współpraca z tą instytucją jest niezbędna w prawidłowym funkcjonowaniu uczniów mojej szkoły. W klasie w której byłam wychowawcą było aż 17 uczniów posiadających opinię Poradni Psychologiczni - Pedagogicznej. Ponieważ w dzisiejszej szkole problem dysleksji pojawia się coraz częściej, sądzę, iż znajomość tej dziedziny jest doskonałym narzędziem do owocnej współpracy z dziećmi z dysfunkcjami. Biorąc udział
w wewnątrzszkolnych szkoleniach podejmujących ten temat, uświadomiłam sobie bardziej, na czym polega ta przypadłość i jak efektywnie pracować z takimi uczniami. Dla uczniów
z opinią Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej dostosowałam wymagania edukacyjne uwzględniając potrzeby i ich możliwości. Przygotowywałam zestawy ćwiczeń, kierując się zaleceniami poradni.
Jako wychowawca wypełniałam stosowną dokumentację dla tych uczniów. Pełniłam rolę członka zespołu do spraw pomocy psychologiczno – pedagogicznej. Celem pracy zespołu było na podstawie arkuszy diagnostycznych, opinii i orzeczeń Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej ustalić zakresy, w których wytypowani uczniowie wymagają pomocy psychologiczno – pedagogicznej (z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, możliwości psychofizyczne, zainteresowania i uzdolnienia). Wspólnie określiliśmy zalecane formy, sposoby i okresy udzielania uczniom pomocy, uwzględniając przy tym potrzeby uczniów i zalecenia Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej.

Efekty:
- Utworzenie Kart Indywidualnych Potrzeb Uczniów.
- Opracowałam sposoby dostosowywania wymagań do potrzeb psychofizycznych
i edukacyjnych dla uczniów mających trudności w nauce na lekcjach języka niemieckiego.
- Indywidualne podejście do uczniów w czasie lekcji.
- Rozmowy z pedagogiem i psychologiem szkolnym pomogły mi indywidualnie spojrzeć na uczniów mających problemy w nauce i zachowaniu. Wspólnie rozwiązywaliśmy problemy wychowawcze.


• Współpraca z Komendą Powiatową Policji oraz Strażą Graniczną.

Od kilku lat jestem odpowiedzialna za przygotowanie uczniów do powiatowego konkursu „Bezpieczny Internet”. Zadanie to wiązało się koniecznością poszerzenia mojej wiedzy związanej z tą tematyką. Uczestnicząc w szkoleniach organizowanych przez Komendę Powiatową Policji w Limanowej otrzymałam wiele ciekawych materiałów edukacyjnych (filmy, prezentacje multimedialne, ulotki), które wykorzystałam przygotowując uczniów do w/w konkursu, ale również w zajęciach prowadzonych z uczniami w ramach lekcji wychowawczych. Zapobieganie cyberprzemocy wymaga uświadomienia młodym internautom istoty problemu, jak również i konsekwencji, które dotykają ofiarę i sprawcę. Uczniowie powinni również wiedzieć, jak zachować się w przypadku kiedy są świadkiem lub kiedy sami doświadczają przemocy w Internecie oraz w jaki sposób i gdzie szukać pomocy.
Dzięki moim staraniom uczniowie uczestniczyli w wycieczce na lotnisko w Krakowie – Balice, na której poznali tajniki funkcjonowania tego obiektu; odprawę biletowo-bagażową, kontrolę bezpieczeństwa i procedury obowiązujące na porcie lotniczym. Uczniowie uczestniczyli w spotkaniu z funkcjonariuszem Straży Granicznej, podczas którego zapoznali się z pracą i skutecznością psów służbowych, wysłuchali pogadanki na temat zagrożeń wynikających z sięgania po środki odurzające i psychotropowe. Zajęcia te zostały bardzo dobrze odebrane przez moich uczniów, dlatego w przyszłości zamierzam kontynuować takie inicjatywy.


Efekty:
- Pozyskanie ciekawych materiałów edukacyjnych dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu i cyberprzemocy. Przeprowadzenie lekcji wychowawczych poruszających tę tematykę.
- Uświadomienie uczniom zagrożeń związanych z korzystaniem z Internetu.
- Podniesienie świadomości na temat zagrożeń płynących z zażywania środków odurzających.
- Poczucie większej odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne i innych.
- Uczniowie poznali funkcjonowanie portu lotniczego, krok po kroku wszystkie etapy odprawy pasażera, pracę funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz formy pracy zwierząt na lotnisku.
- Tworzenie wizerunku bezpiecznej szkoły.

• Współpraca z pielęgniarką szkolną.

Aktywnie współpracowałam z pielęgniarką szkolną, która na moje zaproszenie przeprowadziła następujące tematy lekcji wychowawczych w moich klasach:
- „Higiena ciała i umysłu w okresie dojrzewania” (2012/2013) oraz (2014/2015)
- „Wpływ używek na zdrowie i życie człowieka” (2013/2014)
Lekcje te zwiększyły świadomość uczniów na temat zdrowego i higienicznego trybu życia, zagrożeń wynikających z nieprzestrzegania zasad higieny. Uczniowie pogłębili swoją wiedzę na temat uzależnień, przyczyn ich powstawania i ich wpływu na życie człowieka i otoczenie.
We współpracy z pielęgniarką szkolną przygotowywałam scenariusze lekcji wychowawczych prowadzonych przeze mnie, dotyczących m.in. zdrowego odżywiania, aktywnego stylu życia.


Efekty:
- Wzrost świadomości uczniów dotycząc zdrowego i higienicznego trybu życia.
- Promocja zdrowego stylu życia. Uczniowie uświadomili sobie wpływ sposobów odżywiania i aktywnego spędzania czasu wolnego na kondycję fizyczną i psychiczną człowieka.
- Zapoznanie uczniów ze skutkami uzależnień i zagrożeń występujących we współczesnym świecie.
- Wyrabianie właściwych nawyków dotyczących spędzania przez uczniów wolnego czasu.


• Współpraca z Wydawnictwami
W trakcie trwania stażu podjęłam współpracę z Wydawnictwami WSiP oraz
z Wydawnictwem Langenscheidt. Przedstawiciele metodyczni wydawnictw służyli pomocą
w uzyskiwaniu materiałów dodatkowych do podręczników. Na lekcjach często korzystam
z tych pomocy dydaktycznych – plansz, testów, scenariuszy, zestawów ćwiczeń i płyt CD,
co uatrakcyjnia i podnosi jakość zajęć. Na bieżąco staram się uczestniczyć w warsztatach prowadzonych przez wydawnictwa.
Dzięki współpracy z Wydawnictwem WSiP oraz Wydawnictwem Langenscheidt, pozyskałam cenne pomoce dydaktyczne oraz nagrody dla moich uczniów za ich osiągnięcia
w konkursach z języka niemieckiego. Będąc na bieżąco w kontakcie z w/w instytucjami mam dostęp do wielu ciekawych i najnowszych publikacji książkowych, czasopism, i innych pomocy dydaktycznych.
Efekty:
- Umiem efektywnie oceniać materiały edukacyjne polecane przez różne wydawnictwa, dostosowywać ofertę do potrzeb edukacyjnych uczniów.
- Pomoce dydaktyczne proponowane przez wydawnictwa urozmaicają lekcje języka niemieckiego, pozwalają stosować różnorodne metody aktywizujące.
- Pozyskane upominki wykorzystałam na nagrody w konkursach z języka niemieckiego.
- Darmowe podręczniki zostały przekazane uczniom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej.
§ 8 ust. 2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

• Integracja zespołu klasowego


Identyfikacja problemu
W roku szkolnym 2011/2012 zostałam wychowawcą klasy I gimnazjum. Obwód naszego gimnazjum obejmuje uczniów z czterech szkół podstawowych. Do mojej klasy trafili uczniowie z dwóch szkół, łącznie 29 osób (trzynaście dziewcząt i szesnastu chłopców). Pomimo tego, że wszyscy mieszkają w tej samej miejscowości już od samego początku dało się zaobserwować podział klasy na dwa obozy. Celem moich działań stała się integracja uczniów, budowanie pozytywnych stosunków interpersonalnych między nimi oraz umożliwienie im odnalezienia własnego miejsca w klasie.
Geneza i dynamika zjawiska

Trudności z integracją klasy wynikały z problemów adaptacyjnych, jakie wystąpiły
u uczniów wraz ze zmianą szkoły. Większość w zetknięciu z "dużą szkołą" potrzebowała długiego czasu na przystosowanie się do nowych warunków. Miałam świadomość tego, że klasa podzieliła się na grupy, powstałe ze względu na miejsce zamieszkania. Od pierwszych godzin w szkole było widać podział na grupy, głównie na przerwach, każda grupa trzymała się osobno.
Zauważyłam narastającą wrogość w klasie zwłaszcza wśród chłopców. Uczniowie nie potrafili ze sobą rozmawiać, w większości spraw nie mogli dojść do porozumienia, mieli problemy z tworzeniem grup w pracy na lekcjach, wykonywaniem wspólnych zadań, dochodziło do kłótni. Taka sytuacja miała negatywne odzwierciedlenie w atmosferze panującej w klasie, zachowaniu uczniów oraz ich postępach w nauce, a także w postrzeganiu ich przez innych pracowników szkoły.
Znaczenie zjawiska i prognoza
Zmiana szkoły wywołuje u nastolatków uczucie niepewności oraz wątpliwości dotyczące m.in. tego, czy zostaną zaakceptowani przez grupę oraz nowe szkolne środowisko. Obawiają się osamotnienia i odrzucenia przez rówieśników. Przeżywają ogromny stres emocjonalny związany ze zdobywaniem przyjaciół. Z drugiej strony mają skłonność do wyolbrzymiania niektórych problemów (wszystko jest okropne lub wspaniałe). Taki stan odbija się na nich samych, na klasie i całej społeczności szkolnej. Stwarzają wówczas coraz więcej problemów wychowawczych, gorzej się uczą, tracą kontakt z rodzicami i rodziną.
Na pierwszym miejscu liczy się zdanie rówieśników z ich najbliższego otoczenia. Nastolatek gotowy jest do wykonywania różnych "zadań inicjacyjnych" (często niezgodnych
z regulaminem szkoły, a nawet z prawem) z obawy przed odrzuceniem. Omawiane przeze mnie trudności integracji zespołu klasowego są bardzo ważne dla prawidłowego funkcjonowania klasy i poszczególnych jednostek. Wymagają one podjęcia natychmiastowych działań ze strony nauczyciela, pedagoga szkolnego, psychologa i rodziców dzieci. Pozostawienie nastolatków samym sobie może spowodować nieodwracalne szkody dla nich samych jak i dla środowiska rodzinnego i lokalnego.
Propozycja rozwiązania
Ponieważ zawsze czułam się odpowiedzialna za właściwą strukturę powierzonego mi zespołu klasowego, jego spójność, tolerancję oraz życzliwe stosunki między poszczególnymi uczniami, postanowiłam zająć się występującym problemem oraz dążyć do poprawy wzajemnych relacji między nimi. Nie mogłam dopuścić do jego dalszego pogłębiania.
Głównymi celami mojej pracy wychowawczej m.in. było:
- poznanie stosunków interpersonalnych w klasie poprzez wykorzystanie opinii uczniów,
- dążenie do likwidacji niewłaściwych postaw uczniów,
- na bieżąco współpracować z pedagogiem, psychologiem, rodzicami w celu szybkiego rozwiązania pojawiających się problemów,
- wyrabianie u uczniów tolerancji wobec drugiego człowieka,
- zaangażować uczniów do udziału w pracach na rzecz klasy i szkoły,
- stworzenie zespołu, współpracujących ze sobą ludzi.

Wdrożenie działań

W rozwiązaniu problemów mojej klasy zastosowałam następujące działania:
- zaprosiłam na lekcję pedagoga szkolnego w celu zapoznania ich z jego rolą w szkole,
- przeprowadziłam kilka lekcji wychowawczych dotyczących tolerancji, empatii, asertywności i stosunków międzyludzkich,
- przeprowadziłam cykl lekcji wychowawczych poświęconych: poznaniu siebie, sposobom rozwiązywania problemów, radzeniu sobie w sytuacjach stresowych, itp.,
- poruszyłam temat zaistniałych problemów na zebraniu z rodzicami, uczulając ich na trudności dzieci z adaptacją i integracją w nowym środowisku szkolnym,
- w szczególnie trudnych przypadkach prowadziłam indywidualne rozmowy z uczniami i ich rodzicami,
- przeprowadziłam liczne dyskusje i pogadanki wynikające z ich zachowania - szukaliśmy wspólnie rozwiązań tych problemów,
- poprosiłam uczniów o zorganizowanie pomocy kolegom mającym trudności w nauce,
- zorganizowałam kilka wspólnych wycieczek rekreacyjno - turystycznych, imprez towarzyskich (ogniska, Mikołajki, wspólna Wigilia, Dzień Dziewczyn i Chłopców, dyskoteki).
- zdając sobie sprawę z różnej sytuacji materialnej uczniów a jednocześnie chcąc, aby uczestniczyli w nich wszyscy zabiegałam o dofinansowanie do wyjazdów - z pozytywnym rezultatem,
- zachęcałam uczniów do udziału w różnych akcjach organizowanych przez szkolny wolontariat (zbiórka zabawek dla biednych dzieci, udział w Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy, itp.), konkursach (wiedzy, plastycznych, muzycznych, sportowych, itp.), imprezach organizowanych na terenie szkoły i poza nią.

Efekty oddziaływań

Mogę z satysfakcją stwierdzić, że stosowane działania w przeciągu dwóch lat dały pozytywne efekty. Założone przeze mnie cele zostały zrealizowane. Uczniowie
w krótkim czasie zaadaptowali się do nowych warunków w jakich się znaleźli. Stworzyli zgrany, współpracujący ze sobą zespół. Wspólnie działali na rzecz klasy i szkoły, pomagali sobie wzajemnie. Z moich obserwacji mogę wywnioskować, że dobrze się czuli w swoim towarzystwie. Kończąc klasę trzecią wielu z nich ze łzami w oczach opuszczało mury szkoły.
• Uczeń nieśmiały

Identyfikacja problemu

Niemal w każdej klasie można znaleźć kogoś nieśmiałego, kto z trudem zdobywa się na zabranie głosu i dla którego udział w rozmowie w większym gronie rówieśników jest dużym przeżyciem. Obecność innych ludzi wyzwala u osób nieśmiałych negatywne emocje – lęk, wstyd, zakłopotanie. Są one źródłem małej wiary w siebie, przewidywaniem z góry własnego niepowodzenia i kompromitacji. Napięcie i lęk osób nieśmiałych są szczególnie mocne wtedy, gdy dana osoba jest obiektem uwagi i jest wystawiona na widok publiczny.
Z takim problemem spotkałam się u jednego z moich uczniów, który w roku szkolnym 2012/2013 w związku ze zmianą miejsca zamieszkania zaczął uczęszczać do klasy IId, której byłam wychowawcą. Chłopiec ten posiadał orzeczenie o upośledzeniu w stopniu lekkim, ponadto borykał się z problemami zdrowotnymi. Był osobą wycofaną, zamkniętą w sobie, przejawiającą małą pewność siebie w relacjach międzyludzkich.

Geneza i dynamika zjawiska

Pierwszego dnia w szkole przywitałam go w nowej klasie, życzyłam wielu osiągnięć i poprosiłam uczniów, by pomogli mu przyzwyczaić się do nowej szkoły.
Po zakończeniu pierwszego spotkania z klasą rozmawiałam z chłopcem indywidualnie.
Od tego momentu zaczęłam wzmożoną obserwację ucznia, wdrażanie oddziaływań oraz uzyskiwanie informacji na jego temat z wszelkich możliwych źródeł. Postanowiłam porozmawiać z mamą ucznia. Dowiedziałam się, że syn zawsze taki był – cichy i spokojny. Nigdy nie sprawiał problemów. Był bardzo nieśmiały i nie potrafił nawiązać kontaktu
z rówieśnikami, a wolny czas spędzał głównie w swoim pokoju. Jak się okazało, uczeń ten zwrócił uwagę także innych nauczycieli. Dał się poznać jako typ samotnika, nie zabierający głosu podczas lekcji i nie uczestniczący w rozmowach z innymi uczniami podczas przerw. Zaniepokoiło mnie również zachowanie ucznia w czasie odpowiedzi ustnej. Nie utrzymywał z nikim kontaktu wzrokowego.

Znaczenie zjawiska i prognoza
Pomimo, że dziecko nieśmiałe nie sprawia kłopotów wychowawczych, takich jak to niesforne, rozbrykane, to jednak i ono potrzebuje odpowiedniego oddziaływania pedagogicznego. Ma to duże znaczenie w budowaniu pewności siebie, aby w dalszych okresach życia dzieci mogły czuć się bardziej swobodnie i potrafiły nawiązywać oraz utrzymywać prawidłowe relacje z innymi. Jednym z największych zagrożeń dla prawidłowego rozwoju dziecka jest powstanie dominującego poczucia niższości. Każdy uczeń odczuwa potrzebę dobrego kontaktu emocjonalnego ze swoimi rówieśnikami. W razie jego braku skazane jest na poczucie izolacji, osamotnienia i odrzucenia. Młody człowiek odczuwa silną potrzebę przebywania w grupie rówieśniczej, gdyż zaspakaja ona jego potrzebę uznania, bezpieczeństwa i akceptacji. Nieśmiałość i nadwrażliwość dziecka, a także jego mała wiara we własne siły powodują izolację i wyłączenie z grupy. Jest rzeczą niezbędną, aby pomóc mu przezwyciężyć nieśmiałość, aby ułatwić dziecku relacje między dziećmi
i dorosłymi, zapobiec powstawaniu zaburzeń emocjonalnych i w zachowaniu, rozbudzić zainteresowania i wyrobić właściwą motywację do nauki. Mając na uwadze środowisko
w jakim uczeń się wychowywał wiedziałam, że mogę liczyć na współpracę i pomoc ze strony rodziców chłopca, zwłaszcza matki. Współpraca z nią układała mi się bardzo dobrze. Kobieta ta rozumiała powagę problemu, wiedziała, że systematyczna praca może przynieść efekty.
Propozycja rozwiązania
Celem poprawienia sytuacji chłopca w klasie należało:
- zapewnić uczniowi wsparcie emocjonalne,
- pomóc mu w nabyciu umiejętności nawiązywania kontaktu ze swoimi rówieśnikami, integrować z zespołem klasowym,
- kształtować umiejętność pracy w zespole,
- prowadzić rozmowy indywidualne z uczniami na temat chłopca, aby lepiej zrozumieli jego problemy,
- być w stałym kontakcie z jego rodzicami,
- nawiązać współpracę z doradcą zawodowym w celu przygotowania chłopca do wyboru dalszej drogi kształcenia,
- zasięgnąć opinii pedagoga i psychologa szkolnego na temat problemu ucznia,
- współpracować z oligofrenopedagogiem prowadzącym z chłopcem zajęcia rewalidacyjne.

Wdrożenie działań

W pierwszej kolejności starałam się zapewnić chłopcu wsparcie emocjonalne, okazywałam mu ciepły i przyjazny stosunek, często rozmawiałam z nim na temat sytuacji rodzinnej, jego planów na przyszłość i obserwowałam go, starając się zrozumieć jego zachowanie, myślenie oraz odczucia. Prowadziłam indywidualne rozmowy z matką chłopca, której sugerowałam, aby zachęcała go do utrzymywania stałych kontaktów z kolegami, również po lekcjach. Angażowałam go do przygotowywania imprez i uroczystości klasowych i szkolnych (komers, projekt klas II, przygotowanie dekoracji świątecznych). Uświadamiałam uczniom mojej klasy, jak ważne jest szanowanie drugiego człowieka. Współpracowałam
z pozostałymi nauczycielami chłopca w celu przezwyciężania jego problemu, zwłaszcza
z oligofrenopedagogiem prowadzącym z nim zajęcia rewalidacyjne. Aby ułatwić chłopcu wybór zawodu, który z uwagi na jego stan zdrowia nie był prosty, zorganizowano spotkanie
z doradcą zawodowym. Wszelkie informacje zostały przekazane matce chłopca.

Efekt oddziaływań
W wyniku podjętych oddziaływań zauważyłam, że chłopiec coraz częściej i chętniej przebywał z rówieśnikami. Jeden z uczniów mojej klasy wyszedł z inicjatywą, że będzie siadał z chłopcem na większości lekcjach, pomagając mu w razie trudności. Uczeń chętniej wykonywał zadania na zajęciach lekcyjnych. Znacznie lepiej funkcjonował w grupie rówieśniczej, uczestniczył we wspólnych działaniach, co sprzyjało jego prawidłowemu rozwojowi emocjonalnemu i społecznemu. Na przerwach nie był już sam. Nabrał większej pewności siebie. O wiele spraw nie wstydził się już zapytać nauczyciela. Stał się uczniem bardziej odważnym. Dzięki spotkaniu z doradcą zawodowym oraz prowadzonym przeze mnie lekcjom wychowawczym, dotyczącym własnych predyspozycji zawodowych, uczeń mógł zaplanować racjonalnie swoją drogę kariery zawodowej.

1.Wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego
2. Dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje zawodowe
3. Zaświadczenie dyrektora szkoły o wymiarze zatrudnienia oraz zajmowanym stanowisku
4. Zatwierdzony plan rozwoju zawodowego ??? oraz sprawozdanie z jego realizacji
5. Ocena dorobku zawodowego za okres stażu
4. Dokumentacja potwierdzająca spełnienie wymagań na stopień nauczyciela dyplomowanego