"Nowy język - powrót do domu" - scenariusz zajęć z zastosowaniem technik parateatralnych

I. Temat: „Nowy język – powrót do domu”
II. Cele główny:
• Zaktywizowanie i zintegrowanie uczniów
• Ukazanie sposobów wydłużenia czasu koncentracji uwagi dziecka przejawiającego nadpobudliwość psychoruchową
III. Czas zajęć: 45 minut
IV. Uczestniczy:
• I klasa gimnazjum; uczeń nadpobudliwy psychoruchowo
• Liczba osób: 17
V. Forma zajęć:
• zbiorowa
• grupowa
VI. Potrzebne materiały:
• taśma samoprzylepna/papier wizytówkowy samoprzylepny
• piłki (minimum 4)
• laptop i pendrive z muzyką


VII. Przebieg zajęć:
1. Część wstępna:
• Przywitanie. Uczestnicy siedzą w kręgu na podłodze lub krzesłach. Po kolei podają swoje imię oraz jeden przedmiot, który zabraliby w podróż rozpoczynający się na pierwszą literę ich imienia.
• Ustalenie zasad
• STOP I HOP – Jesteśmy muzykami w filharmonii i dziś właśnie mamy zagrać bardzo koncert przed dużą publicznością. Dużo czasu poświęciliśmy na przygotowania i teraz musimy się pośpieszyć, by dotrzeć do filharmonii na czas. Uczestnicy poruszają się swobodnie po sali jako np. osoby bardzo smutne, wesołe, śpieszące się gdzieś itp. Uczestnicy muszą zapamiętać pięć następujących komend: „jeden" to „stop" - zatrzymanie w pół ruchu; „dwa" to „hop" – podskok; „trzy" to „siad"; „cztery" - „leż" i „pięć" to „rób co chcesz" – uczniowie wybierają dowolną pozę jaką chcą pokazać. Na komendę prowadzącego zatrzymują się i wykonują np. podskok itp. w zależności od komendy.
2. Część właściwa:
• PSY, KOTY, KROWY i OWCE – Zdążyliśmy na czas do filharmonii. Pora nastroić instrumenty przed koncertem. Niestety nagle gaśnie światło w całym budynku i muzycy się zmieszali. Teraz nie wiadomo, czy w jednej grupie są muzycy grający na tym samym instrumencie, czy różni. Musimy to sprawdzić i szybko dobrze się podzielić, inaczej z koncertu nici! Uczestnicy stoją w szerokim kręgu z zamkniętymi oczami. Prowadzący szeptem przekazuje im po kolei, jakie zwierzę mają za chwilę naśladować swoim głosem. Gdy rozpoczyna się zabawa, uczestnicy poruszają się po sali z zamkniętymi oczami wydając odgłosy zwierząt. Ich zadaniem jest utworzyć cztery grupy, które złożone będą z tych samych zwierząt. Kiedy już wszyscy uczestnicy znajdą się we właściwej grupie, wówczas prowadzący prosi każdą z grup po kolei, by zaprezentowała koncert. Po prezentacji dopiero uczestnicy mogą otworzyć oczy.
• PRZYSTANEK AUTOBUSOWY – po tak udanym koncercie czas wracać do domu. Stoimy na przystanku autobusowym i czekamy na spóźniony autobus. Jest wieczór, mróz (ok. -10), i jak na złość zaczął wiać silny, porywisty wiatr. Już zaczynamy szczękać zębami. Przebieramy zniecierpliwieni nogami i chuchamy w dłonie, by nieco je rozgrzać. Zaczynamy masować zmarznięte policzki, nos, uszy, ramiona i nogi. Zauważamy, że także inni czekający próbują na różne sposoby się rozgrzać. Postanawiamy pomóc sobie nawzajem. Najpierw masujemy ramiona, by je rozgrzać, następnie dłonie i łydki. Wykonujemy coraz szybsze ruchy i tworzymy kłębek ciepła. W tym momencie przyjeżdża autobus. Wsiadamy do niego, zajmujemy dogodne miejsca i mówimy „ciepłe słowo” osobie siedzącej koło nas.
• KOLORY – już widać nasz docelowy przystanek. Czas wysiadać. Jednak, by dotrzeć do domu, musimy jeszcze odczytać dziwne drogowskazy: kolor biały - cała przestrzeń, szary – obrzeża, żółty – po okręgu, czarny – środek, zielony – przekątne, niebieski – lewa strona, czerwony – prawa strona, jasny – na placach (np. jasny niebiecki oznacza tu, że uczestnicy muszą się poruszać na placach lewą stroną), ciemny – w tył.
• BABA JAGA PATRZY – Po drodze poczuliśmy się zmęczeni i chcielibyśmy nieco odpocząć w cieple. Przed nami ukazała się malutka chatka na kurzej nóżce. No tak, łatwo nie będzie. Mieszka tu wiedźma. By się nieco rozgrzać w jej chatce, musimy ją wyminąć. Baba Jaga widzi tylko ruch, więc gdy patrzy w naszą stronę, to nie możemy się ruszyć.
• PIŁKI (woreczki z grochem) – Udało się nam nieco ogrzać w chatce czarownicy. Czas ruszać w dalszą drogę. Docieramy przez zaspy do lasu, gdzie spotykamy sforę wielkich psów. Musimy je czymś zająć. Uczestnicy stoją w kole i rzucają do siebie piłkę w taki sposób, by każdy otrzymał i odrzucił ją tylko raz. W ten sposób ustalamy porządek rzutów. Każdy musi zapamiętać od kogo dostał i do kogo rzucił piłkę. Osoby się nie zmieniają. Osoba rozpoczynająca odbiera piłkę jako ostatnia. Następnie osoba rozpoczynająca dorzuca kolejno drugą, później trzecią i w końcu czwartą piłkę.
3. Część końcowa :
• Bagna – Uff, także psom się nie daliśmy. Od naszych rzutów zakręciło się im w głowach i uciekły. Spójrzcie, za tymi bagnami jest już nasz dom. No tak, ale musimy jeszcze pokonać bagna. By dotrzeć do domu przez bagna musimy się ciągle poruszać na czworaka, ale bardzo powoli. Każdy gwałtowny ruch spowoduje, że bagno nas wciągnie. Zatem do dzieła! Kto ostatni w domu, ten wygrywa.
• Dotarliśmy cali i zdrowi do domu. Najwyższy czas na odpoczynek. Uczestnicy zajmują wygodne pozycje na krzesłach lub na podłodze. W tle słychać muzykę