Życie jest miłością - scenariusz przedstawienia dla gimnazjalistów

„Życie jest miłością - ciesz się nią"
Scenariusz przedstawienia o miłości dla gimnazjalistów

Osoba wprowadzająca:

Trzynaście, czternaście a może piętnaście, szesnaście lat. Dla młodych ludzi jest to czas dojrzewania, przeżywania wielu doświadczeń, poszukiwania przyjaźni i potrzeby akceptacji. Jest to także szczególny moment wyborów życiowych, również wartości, które kształtować będą całe późniejsze ich życie. Dlatego młodość wymaga często porad, wskazówek i upomnień.
Według przesłania Ojca Świętego Jana Pawła II rodzice, szkoła, nauczyciele, przyjaciele muszą pomagać młodym ludziom w przyswajaniu wartości moralnych oraz w poszukiwaniu sensu życia:
„W wychowaniu chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem – o to, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał ...”.
Problem ten poruszy młodzież, która przygotowała montaż słowno-muzyczny nawiązujący do słów Matki Teresy z Kalkuty: „Życie jest miłością – ciesz się nią!”
Serdecznie zapraszam do wysłuchania przedstawienia.

Śpiew: „Strumień" - słowa: Zbigniew Książek, kompozytor: Piotr Rubik

Strumieniu, leśny strumieniu
Źródlanej wody krynico
Strumieniu, leśny strumieniu
Gdzież twych początków tajemnica

Jak zabłąkana krówka boża
Pól rajskich szuka po próżnicy
Tak ludzie, błądząc po bezdrożach
Odkryć chcą źródła tajemnicy

Żeby źródło odnaleźć
Trzeba iść ciągle w górę
Trzeba iść ciągle w górę strumienia... 2x

Strumieniu, leśny strumieniu
Źródlanej wody krynico
Strumieniu, leśny strumieniu
Gdzież twych początków tajemnica

Lecz ty strumieniu czemuś milczysz
Głęboko kryjąc prawdy sedno
Choć w nich apetyt iście wilczy
By się z wszechrzeczą stopić w jedność

Żeby źródło odnaleźć
Trzeba iść ciągle w górę
Trzeba iść ciągle w górę strumienia...

Narrator:
Kiedy nadchodzi wiosna trudno oprzeć się pięknu rozkwitających kwiatów. Czasem przyglądamy im się z bliska, zachwycamy się ich kolorami i zapachem. Nieczęsto myślimy, o tym, że z tych kwiatów będą może owoce.
W czasie wiosennych spacerów spotykamy ludzi, pozdrawiamy ich, kłaniamy się, mówimy jakieś znaczące słowa. Okazujemy im szacunek i swoją radość. Wielu młodych ludzi snuje rozważania o życiu, czego od życia oczekiwać, jak żyć?

Osoba 1:
Jest w uczniowskim zeszycie,
Jakieś trudne pytanie,
Takie dziwne jest życie
Wielki znak zapytania..
Co jest najważniejsze ?
Co jest najpiękniejsze?
Co prawdziwe, jedyne największe?
Za co warto życie dać.
Każdy musi odnaleźć
Swoją własną odpowiedź
Tylko ten jest szczęśliwy
Kto dowiedział się, że ...

Narrator:
Odnajdywanie i poszukiwanie odpowiedzi na nasze dzisiejsze pytania od zawsze towarzyszyło człowiekowi. Bo cechą człowieka jest ciągłe stawianie pytań dotyczących zjawisk, wydarzeń, życia. Wielu mądrych i wrażliwych ludzi w swoich utworach próbowało poszukać odpowiedzi na te trudne pytania.

Osoba 2:
Na miły Bóg
Życie nie tylko po to jest, by brać
Życie nie po to jest by bezczynnie stać
Lecz aby żyć, siebie samego trzeba dać.

Narrator:
Życie wśród ludzi nie jest prostym zadaniem. Nikt nie przychodzi na świat z tą umiejętnością. Wszyscy musimy się jej uczyć. Sensem chrześcijańskiego życia jest miłość. Kwiat potrzebuje słońca, aby być kwiatem. Człowiek potrzebuje miłości, aby być człowiekiem.

Osoba 3:
Warto dla jednej miłości żyć
Choć szukać trzeba stale
Może dla kogoś szczęściem być
Dobro nieść w życie dalej.
Warto całego siebie dać
Jak bukiet pięknych kwiatów
I chociaż trudno potem trwać
Uśmiech darować światu.
Warto w nieznane nawet iść
Gdy drogę mgła zasnuwa
Idąc przez radość i przez krzyż
Wiedzieć, że Pan Bóg czuwa.
Miłość jedyna jest, miłość nie zna końca
miłość cierpliwa jest, zawsze ufająca
wszystko potrafi znieść
wszystko oddać umie
życiu nadaje treść, każdego zrozumie.

Śpiew: „Moje serce śpi" - słowa: Robert Friedrich, muzyka: Robert Friedrich

Niech się moje serce obudzi
I Miłość do wszystkich ludzi! /2x
Moje serce śpi i ma takie sny
Jakiś głodny człowiek nie jadł wiele dni
Niech się moje serce obudzi
I Miłość do wszystkich ludzi! /2x
Moje serce śpi i ma takie sny
Jakiś biedny człowiek z zimna cały drży
Moje serce śpi i ma takie sny
Ważny jest każdy człowiek ten dobry i ten zły
Moje serce śpi i ma piękne sny
Dla głodnych i spragnionych otwieram okna i drzwi
Niech się moje serce obudzi
I Miłość do wszystkich ludzi!

Narrator:
To ręce człowieka stworzone są do miłości, do tego, by opatrywały rany, karmiły, przytulały, głaskały włosy, ciężko pracowały dla ukochanych i składały się do modlitwy.

Osoba 4:
Dopóki nam Ziemia kręci się ,
dopóki jest tak czy siak.
Panie, ofiaruj każdemu z nas,
czego mu w życiu bark:
Mędrca obdaruj głową, tchórzowi dać konia chciej
Sypnij grosza szczęściarzom.
I mnie w opiece swej miej.
Dopóki Ziemia obraca się, o Panie nasz,
na Twój znak
Tym, którzy pragną władzy,
niech władza ta pójdzie w smak,
Daj szczodrobliwym odetchnąć,
raz niech zapłacą mniej,
Daj Kainowi skruchę...
I mnie w opiece swej miej.
Ja wiem, że ty wszystko możesz,
ja wierzę w Twą moc i gest,
Jak wierzy zabity żołnierz,
że w siódmym niebie jest.
Jak zmysł każdy chłonie z wiarą
Twój ledwie słyszalny głos,
Jak wszyscy wierzymy w Ciebie,
nie wiedząc co niesie los.
Panie zielonooki, mój Boże jedyny, spraw-
Dopóki ziemia toczy się,
zdumiona obrotem spraw,
Dopóki czasu i prochu
wciąż jeszcze wystarcza jej-
Daj każdemu po trochu....
I mnie w opiece swej miej.

Narrator:
Mając świadomość podejmowanego nieustannie wysiłku zmiany siebie, zmiany swojego stosunku do otoczenia, obdarowywania dobrem, gotowością służenia innym, także w obliczu ponoszonych porażek, przegranych, trzeba się zwracać do Boga.

Osoba 5:
Jeślim obraził, jeślim Cię zasmucił,
Jeśli niebacznie odbiegłem od Ciebie,
Wyciągnij dłoń Swą, żebym się nawrócił,
Ojcze mój w niebie!
Dziecko ja Twoje! Choć słabe, niekarne,
Choć się z Twojej ścieżki odbiję w bezdroże,
Ku Tobie wołam, ku Tobie się garnę
Przebacz mi Boże!
Obmyj mą duszę, wróć serce mi wolne.
Niech znów Ci zaśpiewam pieśń chwały radosną,
Niech będę czysty jak lilie te polne,
Co w niebo rosną !
Otrząśnij skrzydła Twojego anioła
Z ziemskiego pyłu i z ziemskich dróg błota,
I niech mu znowu zabłyśnie u czoła
Gwiazda Twa złota!

Narrator:
Życie to też wyprawa, wędrówka. Nieprzemyślany krok może wiele kosztować.

Osoby 6 i 7:
W życiu dróg jest wiele,
którą wybrać jak iść – nie wiemy
W każdej z nich inny cel, inna trudność i sens
czy dojdziemy?
A Bóg map nie rozdaje, nie wiesz dokąd iść.
Ą Bóg czasu nie mierzy,
nie wiesz, czy Ci wystarczy sił.
Potykasz się, potem wstajesz lub nie- zależy,
Na rozstajach tych dróg może spotkać Cię wróg, co nie wierzy.
A Bóg map nie rozdaje, nie wiesz dokąd iść,
Nie wiesz, czy Ci starczy sił na wędrowanie.
Chciałbym mapę i czas,
w przybliżeniu choć raz mieć podany,
Tymczasem drogi tej znój, niczym ostatni bój,
w pokutę dany.
Boże, ciężka ta droga, czemu siły nie dodasz,
nie prowadzisz?
Daj mi wiarę i siłę , popatrz znowu zbłądziłem,
cóż poradzić?
Mówię Tobie – wiarę miej
W drodze swej nie ustawaj
żebyś doszedł, dokąd chcesz
niech marzenia staną się
Twoją nocą , Twoim dniem
Głosem serca w życiu kieruj się.

Narrator:
Każdy dzień jest nam dany dla naszego szczęścia. Żyj dniem dzisiejszym! Wczoraj przeminęło bezpowrotnie, jutro dopiero nadejdzie.

Osoba 8:
Nic dwa razy się nie zdarza
I nie zdarzy,
Z tej przyczyny
Zrodziliśmy się bez wprawy
I pomrzemy
Bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
Najtępszymi w szkole świata,
Nie będziemy repetować ani zimy ani lata.
Żaden dzień się nie powtórzy,
Nie ma dwóch bezsennych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Narrator:
Życie ludzkie jest czymś szczególnym, zagadkowym, niepojętym. Żeby być trochę szczęśliwym i zaznać choć trochę nieba na ziemi, trzeba pogodzić się z własnym życiem, takim, jakim ono jest.

Osoby 9 i 10:
Życie jest szansą – schwyć ją.
Życie jest pięknem - podziwiaj je.
Życie jest błogosławieństwem - kosztuj go.
Życie jest marzeniem - urzeczywistnij je.
Życie jest wyzwaniem - zmierz się z nim.
Życie jest obowiązkiem - spełnij go.
Życie jest grą - zagraj w nią,
Życie jest cenne - zatroszcz się o nie.
Życie jest bogactwem – zachowaj je.
Życie jest miłością – ciesz się nią.
Życie jest tajemnicą – odkryj ją.
Życie jest obietnicą – spełnij ją.
Życie jest smutkiem - pokonaj go.
Życie jest hymnem – wyśpiewaj go.
Życie jest walką – podejmij ją.
Życie jest przygodą - idź za nią.
Życie jest szczęściem – pomóż mu.
Życie jest życiem - broń go.

Narrator:
Możesz być najuboższym, najsłabszym, ale jeśli masz miłość, możesz żyć. Jeśli w Tobie jest miłość – masz serce, masz Boga, bo Bóg jest Miłością. Miłość nie jest ludzkim wynalazkiem, to Bóg wynalazł miłość.

Osoba 11:
Kochać co dzień od nowa
Kochać co dzień goręcej
Zawsze być blisko Boga
Razem z Nim iść poprzez świat.
To jest najważniejsze,
To jest najpiękniejsze,
To prawdziwe jedyne największe
Za co warto życie dać.

Śpiew: „Pioseneczka" z repertuaru Magdy Anioł

1. Weź do ręki swą gitarę
Wydaj z siebie dźwięków parę
Proste chwyty, proste słowa
Proste Bogu się podoba
To na cześć i chwałę nieba
Anioł jako żywy śpiewa

Ref.: Hej, la la la, hej, la la la
To dla Ciebie dobry Boże /
Pioseneczka ta
2. Jedni grają dla oklasków
I dla innych ziemi blasków
My na chwałę nieba gramy
I najwięcej z tego mamy
To na cześć i chwałę nieba
Anioł jako żywy śpiewa

3. Dałeś nam się cieszyć Boże
Z tobą smutno być nie może
Powiedz jak dziękować mamy
Tobie gramy i śpiewamy
To na cześć i chwałę nieba
Anioł jako żywy śpiewa

Wykorzystano teksty:
Bułata Okudżawy, Zofii Jasnoty, Wiesławy Szymborskiej, Matki Teresy z Kalkuty, Stanisława Sojki, Marii Konopnickiej, Pawła Chustaka, Phila Bosmans’a („Być człowiekiem”), teksty piosenek ze śpiewnika Chwalmy Pana, Wyd. Ks. Pallotynów, Ząbki 1998.