Czy potrafimy mówić i słuchać? - poznanie sposobów aktywnego słuchania. Scenariusz zajęć

SCENARIUSZ DO ZAJĘĆ W INTERNACIE

Czas trwania zajęć: 1godzina
Temat zajęć: „Czy potrafimy mówić i słuchać?”- poznanie sposobów aktywnego słuchania.
Cele operacyjne:
Uczeń:
- Wie, jakie elementy składają się na komunikację.
- Potrafi wymienić zasady aktywnego słuchania.
- Potrafi wyrażać swoje myśli i uczucia.
- Potrafi współdziałać w grupie

Metody nauczania: Burza mózgów, dyskusja, metoda aktywizująca - drama, gra dydaktyczna.
Środki dydaktyczne: karteczki z hasłami, markery, karton
Formy pracy: grupowa, jednostkowa

Szczegółowy opis przebiegu zajęć:

I. Zajęcia wstępne:

- Rundka rozpoczynająca –„ Walizka” Wychowankowie wraz z wychowawcą siedzą w kręgu. Wychowawca rozpoczyna zabawę słowami „Jadąc na wakacje pakuję do walizki...(wymienia przedmiot, który chce spakować)”. Każda kolejna osoba ma za zadanie powtórzyć wszystko, co zostało „spakowane” do walizki.
- Przedstawienie tematu zajęć: „Czy potrafimy mówić i słuchać?”- poznanie sposobów aktywnego słuchania.

II. Zajęcia właściwe:
- Kalambury. Wychowawca dzieli wychowanków na trzy grupy. Grupy losują karteczki z hasłem, które mają za zadanie przedstawić. Pierwsza przedstawia swoje hasło za pomocą gestów, grupa druga za pomocą rysunku, trzecia za pomocą słów (bez używania słów, które występują w haśle). Grupy kolejno przedstawiają swoje hasła, pozostali zgadują. Wychowawca wyjaśnia, że grupy przedstawiły swoje zadania korzystając z trzech elementów składających się na komunikację tj. słowa, gestu i rysunku. Są to sposoby porozumiewania się ludzi. Wychowawca pyta odgrywających scenki czy trudno jest przekazać informację, a pozostałych uczniów jak odczytuje się takie informacje.
- Jakie są warunki dobrego porozumiewania się między ludźmi? Wychowankowie próbuję określić zasady sprzyjające dobrej komunikacji. Wszystkie pomysły są zapisywane na tablicy. Następnie wychowankowie zastanawiają się nad zagadnieniem:, „Co to znaczy umieć słuchać?” – wspólnie z wychowawcą określają zasady aktywnego słuchania: to być uważnym, nie przerywać rozmówcy, utrzymywać z drugą osoba kontakt wzrokowy (a więc nie rozglądać się cały czas na boki) nie dawać rad, jeśli nas o to nie proszą.
- Nasza własna opowieść. Wychowankowie siedzą w kręgu, jeden z nich zaczyna w dowolny sposób historię (To zdarzyło się, kiedy...), kolejna osoba kontynuuje wątek (Karolina długo nie wracała ze szkoły...) itd. Chodzi o stworzenie wspólnej historii, w której wszystko może się wydarzyć. Każdy z bohaterką może „zrobić”, co chce.
- Tę historię znam na pamięć. Zasada podobna jak w ćwiczeniu pierwszym. Teraz jednak każda kolejna osoba musi nie tylko do historii dodać coś własnego, ale i powtórzyć ją od początku w niezmienionej formie, ten, kto się pomyli odpada z gry.
- Zaprowadzę cię. Wychowankowie ustawiają się wzdłuż sali (ważne, żeby ten odcinek był długi). Jednej osobie zawiązujemy oczy, jej zadaniem będzie przejście odcinka wzdłuż sali. Pozostali uczestnicy pomagają jej w tym wydając dźwięki (każdy inny, dźwięki te muszą być wcześniej umówione). Ciszej - gdy „ślepiec” jest daleko - i głośniej, gdy jest blisko. „Ślepiec” powinien minąć kolegów starając się ich nie dotknąć. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy zamieniając się rolami, można zmieniać tor trasy „ślepca”.
- Wieża kontrolna. Jeden z uczestników odgrywa rolę „kontrolera lotów”, w tym celu może stanąć na krześle. Inna osoba będzie „samolotem” – zasłaniamy jej oczy opaską. „Kontroler lotów” kieruje za pomocą słów trasę poruszania się samolotu pomiędzy porozkładanymi krzesłami. Za każde potknięcie się o przeszkody „samolot” otrzymuje punkt karny, gdy uzbiera ich 5 „rozbija się” i wraz ze swym partnerem wypada z gry. Grę powtarzamy kilkakrotnie za każdym razem zmieniając tor przeszkód.

III. Zajęcia końcowe:
- Podsumowanie zajęć. Wychowankowie opowiadają, czego dowiedzieli się podczas zajęć, na co zwrócili uwagę, co im się podobało a co nie.
- Zakończenie. Na koniec zajęć wychowankowie otrzymują kartki z konturami twarzy. Zadaniem uczestników jest dorysowanie ust i oczu tak, aby wyrażały emocje, jakie nam towarzyszą w danej chwili. Ewaluacja zajęć – zaznaczanie przez dzieci kolorem zielonym zadowolenia, a kolorem czerwonym dezaprobaty.
- Pożegnanie grupy.