X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 28462
Przesłano:

Opis i analiza przypadku: Uczeń wagarujący

„Uczeń wagarujący”- przypadek wychowawczy

1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU
Adam* był jednym z moich wychowanków. Należał on do grona uczniów osiągających słabe wyniki w nauce głównie ze względu na częste nieobecności. Wychowywany był przez mamę, rodzice rozwiedli się. Wybrałam problem Adama, ponieważ od samego początku naszej znajomości był on dla mnie dużym wyzwaniem.

2. GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA
Adam jest z pozoru chłopcem spokojnym Niestety już w pierwszym semestrze nauki zaczął opuszczać zajęcia . Niestety absencja na zajęciach wpływała na wyniki w nauce. Oceny Adama zaczęły pogarszać się i pierwszy semestr nauki skończył z kilkoma ocenami niedostatecznymi.  Wagary trwały nadal pomimo rozmów z mamą i z nim samym. Na początku mama usprawiedliwiała nieobecności syna i nie dostrzegała problemu. Dopiero po kilku miesiącach udało mi się uświadomić jej, że kryjąc Adama robi mu krzywdę. Zdała sobie sprawę, że wagary mogą doprowadzić do powtarzania klasy przez chłopca i zaczęła ze mną współpracować. Byłyśmy w stałym kontakcie telefonicznym. Na koniec roku szkolengo Adam uzyskał jedną ocenę niedostateczną z chemii i będzie zdawał egzamin poprawkowy. Poza kilkoma przedmiotami , z większości otrzymał oceny dopuszczające. Na lekcjach sprawiał wrażenie wiecznie znudzonego i niezadowolonego.

3. ZNACZENIE PROBLEMU
      Powodzenia i niepowodzenia ucznia są uwarunkowane wiarą we własne możliwości. Duże znaczenie odgrywa środowisko rodzinne jednostki  a także grupa osób chcących wspierać dziecko w rozwoju (wychowawca, nauczyciele). Ucieczki z lekcji , wagary i słabe wyniki w nauce ma ogromne znaczenie dla szkoły, dla rodziny a przede wszystkim dla niego. Brak pozytywnych ocen, wiary we własne siły i sensu tego co się robi, częsta absencja, mogą prowadzić do pojawienia się u chłopca całkowitej niechęci do nauki i szkoły, a nawet do demoralizacji.

4. PROGNOZA
     A .Prognoza negatywna:
- pozostawienie ucznia bez pomocy może doprowadzić do zaprzepaszczenia szansy na ukończenie szkoły,
- uczeń może wpaść w złe towarzystwo,
- uczeń może popaść w depresję,
- zerwanie kontaktu z grupą rówieśniczą może doprowadzić do odizolowania się od społeczeństwa.
B. Prognoza pozytywna:
- jeśli uczeń zacznie uczęszczać na zajęcia i ukończy szkołę, będzie miał szanse na dalszy rozwój,
- rozmowa z pedagogiem lub psychologiem może wyjaśnić przyczynę niepowodzeń i zachowania ucznia,
- utrzymywanie kontaktu z rówieśnikami , zaangażowanie go w życie klasowe może poprawić jego relacje z ludźmi i odzyskanie  zaufania w stosunku do dorosłych.

5. PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA PROBLEMU
Adam niewątpliwie potrzebował pomocy. Z mamą kontaktowałam się głównie  telefonicznie, ponieważ rzadko przychodziła ona na zebrania z rodzicami. O problemie, który się pojawił wiedział od początku pedagog szkolny. Postanowiliśmy prowadzić systematyczne rozmowy z matką i Adamem kiedy będzie w szkole.

6. WDRAŻANIE DZIAŁAŃ
Niestety częste rozmowy z wychowawcą nie przynosiły za bardzo efektu. Mama Adama również omijała szkołę z daleka jednak coraz częściej zaczęła dzwonić do mnie aby poinformować o przyczynie  nieobecności syna. Jako wychowawca przeprowadziłam  z nim wiele rozmów, które na początku nie przynosiły rezultatu. Później jednak zaczęłam angażować Adama od udziału w przedsięwzięciach podejmowanych przez klasę. Zaczęłam na forum klasy doceniać jego wysiłki Chwaliłam go na lekcjach matematyki, udało mi się zmobilizować go do pracy przy tablicy i często dobrze rozwiązywał zadania co było powodem do dumy.

7. EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ
Dzięki zaangażowaniu i konsekwentnemu działaniu udało się w pewnym stopniu osiągnąć cel. Adam poprawił oceny. Uznanie rówieśników i wychowawcy sprawiło, że Adam zaczął częściej pojawiać się w szkole. Uważam, że szczera rozmowa z uczniem ale również dostrzeżenie jego mocnych stron zaowocowało tym, że uczeń zaczął bardziej wierzyć w swoje możliwości a szkoła przestała stanowić dla niego miejsce wygnania. Być może również dzięki pochwałom stał się bardziej otwarty i serdeczny w kontaktach z wychowawcą.
*imię ucznia zostało zmienione

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.