Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego

Sprawozdanie z realizacji
planu rozwoju zawodowego
nauczyciela mianowanego
na stopień nauczyciela dyplomowanego

Ks. mgr Zbigniew Stachnik

nauczyciel religii

w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Chojnie

Okres trwania stażu:
od 1 września 2012 r. do 31 maja 2015 r.

W czasie trwania stażu pracowałem na stanowisku nauczyciela religii.W okresie stażu podejmowałem działania mające na celu doskonalenie warsztatu i metod pracy z zakresu dydaktyki i metodyki religii. Uczestniczyłem w warsztatach metodycznych organizowanych przez Kurię Szczecińsko-Kamieńską.Wiedza zdobyta w trakcie szkoleniaumożliwiła mi w rzetelny sposób napisanie programu nauczania do religii, zgodnie z nową podstawą programową, tak by wzrosła efektywność mojej pracy dydaktycznej, a tym samym jakość pracy szkoły.
Podczas trwania stażu wykonałem zadania, których opis przedstawiam poniżej.

§ 8 ust.2 pkt 1

uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej
i podniesienie jakości pracy szkoły

Poszerzenie wiedzy i umiejętności w celu doskonalenia warsztatu i metod pracy.
Spotkania dla Katechetów organizowane przez Wydział Katechizacji i Szkół Katolickich Diecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.
Zawód nauczyciela wymaga ciągłego dokształcania i podnoszenia własnych kwalifikacji. By sprostać wymaganiom współczesnego świata uczestniczyłem w różnych formach doskonalenia zawodowego.
Należy tutaj wymienić systematyczne spotkania dla Katechetów przygotowywane
i prowadzone przez Wydział Katechizacji i Szkół Katolickich Diecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. W ciągu roku odbywały się trzy spotkania. Pierwsze inaugurujące rok szkolny pod koniec sierpnia. Dwa kolejne to spotkania rejonowe dla poszczególnych dekanatów. Jedno odbywało się w pierwszym semestrze i kolejne w drugim. Za każdym razem była odnotowywana obecność na takich spotkaniach.
Głównym zadaniem spotkań było zajęcie się sprawami aktualnymi dotyczącymi Katechezy. Podejmowano również problematykę bieżącą danych spotkań. Zatem przypominano lub uaktualniano wiedzę o przepisach prawa oświatowego, przeprowadzano analizę prawa dotyczącą awansu nauczycieli, zaznajamiano z nowymi podręcznikami, materiałami pomocniczymi, rozkładami materiałów. Bardzo często zapraszano gości, którzy podejmowali problematykę współczesnej Katechezy i pracy Katechety. Bardzo dobrze przygotowani eksperci w sposób profesjonalny dzielili się nie tylko wiedzą ale własnym i doświadczeniem. Przy okazji spotkań można było wymienić się spostrzeżeniami oraz materiałami, jak również podjąć dyskusję w gronie aktywnych zawodowo Katechetów.

Podczas spotkań miałem możliwość zapoznać się z następują tematyką:

"Światowe Dni Młodzieży 2016".

- uświadomiło mi problematykę przygotowania i organizacji ŚDM w Krakowie 2016 r.
- uświadomiło mi problematykę organizacji ŚDM w innych krajach.
- uświadomiło mi problematykę zaangażowania innych diecezji,
- poruszono problematykę zaangażowania parafii.
- podjąłem dyskusję z młodzieżą na temat zaangażowania młodych ludzi w organizację ŚDM,
- na bieżąco gromadzę materiały, które mogą pomóc w zaangażowaniu młodzieży,
- podjąłem rozmowy z innymi Katechetami na temat przygotowania się do ŚDM.

„Rok wiary w katechezie"

- przybliżyło mi szczegółowo koncepcję Koku Wiary,
- przybliżyło mi formy przeżywania Roku Wiary,
- zapoznałem się z. tematami Jakie mogę realizować w ramach Roku Wiary,
- zapoznałem się z możliwościami podjęcia z-ujęć dodatkowych w tamach Koku Wiary,
- zapoznałem się z portalami internetowymi, które mogą pomów w opracowaniu tematów
lub zajęć dodatkowych, z. których mogę czerpać pomoce,
- rozmawiałem z uczniami na temat współczesnych autorytetów,
- sam poszukiwałem materiałów i pogłębiałem własną wiarę,
- podejmowałem trud pogłębiania własnej wiary poprzez lekturę Pisma Świętego,
literatury chrześcijańskiej i czasopism,
- podejmowałem rozmowy z innymi Katechetami o podejmowanych tematach na lekcjach
oraz o tematyce realizowanych zajęć dodatkowych.

"Katecheta w służbie ewangelizacji”

- przypomniałem sobie prawdę o tym. że Katecheza ma prowadzić do życia
sakramentalnego,
- przeanalizowałem własne przygotowywanie się do lekcji i jej przeprowadzanie,
- podejmowałem rozmowy z uczniami na temat życia sakramentalnego i ich uczestnictwu w życiu parafii,
- przeanalizowałem własne podejście do sakramentów,
- przypomniałem sobie na czym polega ewangelizacja i do czego ma prowadzić,
- przeanalizowałem zajęcia dodatkowe pod kątem dzieła ewangelizacji.

„Katecheza parafialna młodzieży ponadgimnazjalnej".

- przypomniałem sobie co to jest Katecheza parafialna i do czego ma prowadzić,
- przypomniałem sobie o koncepcji Katechezy parafialnej,
- podejmowałem rozmowy z uczniami na temat ich uczestnictwa w Katechezie parafialnej.
- podejmowałem rozmowy z innymi Katechetami na temat Katechezy parafialnej,
- przypominałem młodzieży o uczestniczeniu w Katechezie parafialnej,
- rozmawiałem z uczniami, którzy na bieżąco uczestniczą w Katechezie parafialnej.

„Wyzwania katechetyczne w świetle nowej podstawy programowej katechezy".

- omówiono zmiany w podstawie programowej,
- zapoznałem się z nowymi podręcznikami,
- programy komputerowe oraz ich możliwości wykorzystywania w pracy,
- korzystam ze strony internetowych wydawnictw katolickich by na bieżąco uzupełniać
biblioteczkę w ciekawe pozycje książkowe oraz materiały dydaktyczne.

"Nauczycielu dobry. Paradygmat nauczyciela religii w świetle rozmowy Jezusa Chrystusa z bogatym młodzieńcem".

- przypomniałem sobie u własnym powołaniu do głoszenia Słowa,
- przypomniałem sobie o tym jaka musi być postawa Katechety,
- zwróciłem szczególniejszą uwagę na życie sakramentalne i jego rozwój,
- przypomniałem sobie o konieczności życia zgodnie z Ewangelią,
- zwróciłem uwagę na własną relację do uczniów,
- zwróciłem szczególna uwagę na przygotowywanie lekcji i jej prowadzenie.
- podejmując rozmowy czy dyskusje z uczniami starałem się podchodzić z empatią,
- zwróciłem uwagę na język i styl wypowiedzi,
- starałem się o postawę otwartości i wyrozumiałość dla uczniów.
- zbudowałem postawę zaufania dla uczniów, którzy pojawiali się ze swoimi problemami
i pragnęli o nich porozmawiać.

Szkolenia organizowane przez Wydział Katechetyczny Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.
Bralem również udział w innych szkoleniach zewnętrznych przygotowanych
i prowadzonych przez Wydział Katechetyczny Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej np. Niepełnosprawni w katechezie oraz plastyczne pomoce dydaktyczne zgodnie ze znowelizowanymi dokumentami katechetycznymi oraz Edukacyjna karuzela, czyli inspiracje katechetyczne na rok 2014/2015 uaktualniły moją wiedzę w tym obszarze.
Przedstawię te, które bardzo mi się podobały i wniosły wiele nowej wiedzy oraz wzbogaciły moje doświadczenie zawodowe:

"Śmiech to zdrowie, też duchowe! Humor na lekcji religii"

- miałem możliwość brać udział w otwartych zajęciach warsztatowych,
- dowiedziałem się, że można w innej formie prowadzić lekcje.
- dowiedziałem się, że śmiech może pomóc w prowadzeniu lekcji i przekazywaniu
cennych treści,
- zwracam większą uwagę na swój nastrój,
- dzielę się z innymi swoim uśmiechem i radością,
- zapoznałem się z nowymi metodami pracy z tekstem biblijnym.
- nauczyłem się poszukiwać inspiracji w Piśmie Świętym,
- wyprowadziłem nową metodę do pracy t młodzieżą podczas lekcji i zajęć dodatkowych,
- na temat nowej metody rozmawiałem z innymi Katechetami.

Rok liturgiczny w katechezie szkolnej oraz we współdziałaniu duszpasterskim w parafii
- przypomniałem sobie o poszczególnych czasach liturgicznych w Kościele,
- przypomniałem sobie o przeżywaniu roku liturgicznego w Kościele niego elementach i symbolach,
- zwracam szczególniejszą uwagę na przypominanie o czasie liturgicznym- przygotowuję i przeprowadzam Katechezy na tematy poświęcone poszczególnym czasom liturgicznym,
- angażuję młodzież do programów słowno-muzycznych, które na- liturgicznego,
- rozmawiam z młodzieżą, która w sposób szczególny angażuje się w swoich parafiach,
- jestem otwarty na współpracę z duszpasterzami,
- angażuję się w rekolekcje dla młodzieży.

Badanie i ocenianie osiągnięć edukacyjnych uczniów

- realizuję zapisy podstawy programowej,
- przypomniałem sobie o różnych formach oceniania i stosuję je w codziennej praktyce,
- zapoznałem się z nowymi formami oceniania i kontrolowania wiedzy uczniów,
- miałem możliwość uczestniczenia i aktywnego zaangażowania w zajęciach warsztatowych organizowanych przez Kurię,
- mogłem porozmawiać i wymieni się doświadczeniami z innymi Katechetami na temat oceniania,
- przypominam uczniom przy każdej okazji co podlega ocenie,
- dostosowuję metody i formy pracy do możliwości edukacyjnych uczniów.

Peripatos - Kairos - Carpe diem - Outwart Bound. Elementy pedagogiki przeżyć na lekcji religii,
- miałem możliwość uczestniczenia i aktywnego zaangażowania w zajęcia
- przypomniałem sobie o ważnych przeżyciach jakimi są radość, smutek, porażka,
- przypomniałem sobie o konieczności niesienia wsparcia uczniowi z trudnościami,
- zapoznałem się z nowymi metodami niesienia pomocy uczniom tego wymagającymi,
- przypomniałem sobie o tym, że nie należy krytykować i wysnuwać pochopnych
wniosków,
- zapoznałem się z metodami pomocnymi w budowaniu zaufania do własnej osoby,
- przypomniałem sobie o konieczności współczucia i empatii względem ucznia,
- miałem możliwość uczestniczyć w otwartych rozmowach z innymi Katechetami,
- mogłem dzielić się z innymi swoimi własnymi przeżyciami,
- zapoznałem się z materiałami pomocnymi w pracy z uczniem wymagającym
szczególnej pomocy,
- jestem otwarty na ucznia i wsłuchuję się w jego potrzeby,
- staram się w miarę możliwości zawsze pomóc uczniowi, który przychodzi ze swoimi
problemami.

Udział w radach pedagogicznych.
Podczas stażu uczestniczyłem w szkoleniach wewnątrzszkolnych. Tematyką ich były aktualne problemy pojawiające się na co dzień w naszej szkole oraz rady szkoleniowe wynikające z bieżących potrzeb szkoły. Za niezwykle potrzebne uważam te, które skupiały się na niżej wymienionych obszarach:
Odpowiedzialność pracowników szkoły za bezpieczeństwo uczniów w czasie zajęć organizowanych przez placówkę oświatową:
- przypomniałem sobie informacje na temat bezpieczeństwa na terenie szkoły,
- przypomniałem sobie o ważnych dokumentach dotyczących podejmowanych
- usystematyzowałem sobie wiedzę na temat procedur dotyczących bezpieczeństwa
w szkole poza nią,
- na bieżąco przypominam uczniom o bezpieczeństwie w szkole,
- przypominam uczniom o bezpieczeństwie przy okazji wyjść poza szkołę,

Etykieta w zawodzie nauczyciela:

- zacząłem więcej wymagać od siebie,
- zwracam uwagę uczniom na ich zachowanie, sposób bycia i ogólną kulturę,
- zwracam uwagę na kulturę słowa,
- zwracam uwagę na strój, który zawsze powinien być adekwatny do okoliczności,
- zwracam szczególną uwagę i troszczę się o przedmioty, których używam i ich estetykę.

Ewaluacja wewnętrzna-skutecznie i użytecznie dla szkoły:

- zapoznałem się z procedurami ewaluacji wewnętrznej,
- przypomniałem sobie wiadomości na temat ewaluacji,
- nauczyłem się przyjmować informacje zwrotne od innych,
- podejmowałem rozmowy na temat swoich działań z innymi nauczycielami,
- wdrażam w życie wnioski i rekomendacje z przeprowadzonej ewaluacji wewnętrznej.

Agresja i przemoc wewnątrzrodzinna. Psychologiczne mechanizmy dobrego kontaktu z uwzględnieniem komunikacji niewerbalnej.

- przypomniałem sobie wiedzę, która dotyczy definicji agresji,
- usystematyzowałem sobie wiedzę dotyczącą rozpoznawania symptomów, które świadczą o tym, że osoba jest poddana działaniu agresji,
- przypomniałem sobie o sygnałach świadczących o tym, że ktoś doświadcza agresji.

Po zakończeniu każdego półrocza analizuję swoją pracę, umiejętności i wiedzę wypełniając kartę samooceny. Dokonując ewaluacji mojej pracy, biorę pod uwagę: wiedzę
i umiejętności, cechy charakteru, doświadczenie zawodowe. Rozmawiam z uczniami na temat przeprowadzonych przeze mnie lekcji. Taka rozmowa jest okazją, aby na bieżąco rozwiązywać trudne sytuacje. Tę formę analizy efektywności uważam za bardzo pożyteczną i skuteczną. Sprawdzianem efektywności podejmowanych przeze mnie działań są umiejętności i wiedza zdobyta przez uczniów na zajęciach dydaktycznych, aktywność w pracy we własnych parafiach. Comiesięczne spotkania z Katechetami mojego dekanatu pozwalają mi na wymianę informacji o moich uczniach, ich sytuacji rodzinnej i materialnej.
Na początku każdego roku szkolnego zapoznaję uczniów z programem i planem zajęć. Formami sprawdzania wiadomości i umiejętności uczniów są: rozmowy z uczniami, testy, karty pracy, prace plastyczne, jak również udział uczniów w konkursach o tematyce religijnej. Szczególny charakter lekcji religii pozwala mi wzmacniać pozytywne zachowania uczniów, budować wiarę i zaufanie do mnie jako nauczyciela i duchownego.

Efekty:

- posiadanie wykwalifikowanego, doświadczonego i kompetentnego nauczyciela,
- aktywność uczniów we własnych parafiach,
- udział uczniów w konkursach,
- dbanie o własny rozwój intelektualny i duchowy,
- zdobycie nowych wiadomości i umiejętności,
- wzrost kompetencji zawodowych,
- zastosowanie wiedzy i umiejętności w pracy dydaktycznej i opiekuńczej,
- nawiązywanie nowych kontaktów,
- stały kontakt z Wydziałem Wychowania,
- wzrost jakości pracy placówki,
- promocja szkoły w środowisku lokalnym.

§ 8 ust.2 pkt 2
wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej
i komunikacyjnej

Zastosowanie środków multimedialnych na zajęciach lekcyjnych przynosi wymierne korzyści zarówno dla ucznia jak i nauczyciela. Posługiwanie się obrazami, zdjęciami, kolorowymi planszami, pozwala uczniowi skuteczniej przyswajać materiał. Za pomocą odpowiednich zapisów i obrazów można w łatwy sposób ukazać pewną rzeczywistość lub zaznaczyć, które treści są ważne we współczesnym świecie.
W dzisiejszych czasach gdy technologia informacyjna rozwija sięw błyskawicznym tempie każdytraktuje multimedia jako przekaźnik wszystkich istotnych informacji. Jestem przekonany, że młodemu człowiekowi należy pomóc znaleźć odpowiedni punkt odniesienia. Wierzę, że zajęcia prowadzone przy użyciu nowoczesnych technologii uczą moich wychowanków tego co ważne, na co zwracać uwagę, a przede wszystkim są cennym narzędziem, które uatrakcyjniacodzienną pracę. Często wykorzystuję zasoby Internetu jako źródło informacjiw celu wzbogacenia narzędzii metod pracy z uczniami, wymianę
z innymi Katechetami zgromadzonymi materiałami oraz do opracowywania własnych materiałów. Sięgam do zasobówInternetu przetwarzając materiały tam umieszczone na własne potrzeby. Dokumentację awansu zawodowego również przygotowałam korzystając z programów biurowych. Zachęcam również uczniówdo rozwijaniawłasnych zainteresowań i pasji. Prowadząc zajęcia w szkolnej sali kinowej, korzystając ze sprzętu multimedialnego który się tam znajduje, uatrakcyjniam moje zajęcia.
Na bieżąco uzupełniam dziennik elektroniczny. Usprawnia to moją pracę oraz pracę innych nauczycieli. Zarówno rodzice jak i uczniowie mogą na bieżąco sprawdzać postępy w nauce.Wszyscy nauczyciele posiadają służbowe adresy e-mail co bardzo ułatwia wzajemną komunikację oraz skuteczny przepływ informacji. Posiadając adres e-mail w łatwy i skutecznymam możliwość stałego kontaktu z nauczycielami i uczniami, chociażby przesyłając różne materiały. Wykorzystuję również tę formę komunikacji w codziennej pracy duszpasterskiej. Idąc z duchem czasu również z Kurii otrzymuję informacje o spotkaniach, kursach czy szkoleniach w formie elektronicznej. Wskazane powyżej czynności świadczą o mojej umiejętności wykorzystywania w codziennej pracy technologii informacyjneji komunikacyjnej.

Efekty:

- prowadzenie elektronicznego systemu kontroli frekwencji wyników w nauce,
- prowadzenie lekcji, zajęć dodatkowych z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego,
- wykorzystywanie na lekcjach prezentacji multimedialnych,
- pisanie sprawozdań i wysyłanie ich drogą elektroniczną na stronę internetową szkoły,
- przy pomocy programów z pakietu biurowego opracowywanie i wykorzystywanie kart pracy,
- uczniowienabywają nowych umiejętności i mają stały dostęp do informacji o ocenach,
- uczniowie, rodzice i nauczycielemają elektroniczny kontakt z nauczycielem.
- zwiększenie wydajności pracy,
- kreowanie wizerunku placówki wykorzystującej nowoczesne technologie.

§ 8 ust. 2 pkt 3
umiejętność dzielenia się swoją wiedzą
i doświadczeniami z innymi nauczycielami,
w tym przez prowadzenie zajęć otwartych,
w szczególności dla nauczycieli stażystów
i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć
w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć

Współpraca nauczycieli w ramach zespołu przedmiotowego.
W trakcie odbywania stażu aktywnie uczestniczyłem w pracyzespołu przedmiotowego dla nauczycieli religii etyki. Na początku każdego roku członkowie zespołu opracowują plan pracy. Spotkania odbywały się systematycznie i poświęcone były m. in. kwestii doboru podręczników do poszczególnych klas, realizacji podstawy programowej, pisaniu programu do religii, ustalania regulaminów konkursów szkolnych, pojawiających się problemów takich jak agresja słowna, wulgaryzmy, wandalizm i palenie papierosów. Spotkania miały również charakter doskonaląco-informacyjny, służyły między innymi wymianie doświadczeń.

Współpraca z innymi nauczycielami, pracownikami szkoły.

W trakcie odbywania stażu współpracowałem z wieloma nauczycielami. Odbywało się to w formie spotkań w zespołach przedmiotowych, uczestnictwo w różnych komisjach powołanych na terenie szkoły.
W miarę potrzeb konsultowałem się z pedagogami szkolnymi oraz psychologiem. Ich cenne wskazówki pomagały mi w rozwiązywaniu zaistniałych w klasie problemów wychowawczych. Porady te dotyczyły między innymi trudnych sytuacji rodzinnych moich wychowanków, rozwiązywania konfliktów klasowych, absencji na zajęciach, wagarów, braku chęci i motywacji do nauki. Zasięgałem porad dotyczących postępowania z uczniami w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia. W ramach współpracy z innymi nauczycielami uczestniczyłem m.in. w następujących przedsięwzięciach:

- wsparcie akcji „Góra grosza” w ramach współpracy ze Szkolnym Klubem Wolontariusza,
- wsparcie akcji „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy”.
Przedsięwzięcia te oparte były na współpracy i współdziałaniu. Wynikały z potrzeb szkoły, uczniów, nauczycieli i miały pozytywny wpływ na jakość mojej pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej, a tym samym na jakość pracy szkoły.

Udostępnianie innym Katechetom scenariuszy zajęć
Bardzo chętnie dziele się zgromadzonymi materiałami z Katechetami, których spotykam na spotkaniach dekanalnych i rekolekcjach. W chwili obecnej najczęściej wysyłam je drogą elektroniczna. W niektórych przypadkach niezbędny jest przekaz na nośnikach zewnętrznych lub bezpośrednie przekazanie materiałów już wydrukowanych. Niesłabnącym zainteresowaniem Katechetów cieszą się:

• prezentacje multimedialne,
• karty pracy,
• pojedyncze ćwiczenia ,
• scenariusze zajęć dodatkowych,
• literaturą przedmiotową,
• opracowanymi materiałami do sprawdzania wiadomości uczniów
• materiałami audio i wideo.

Przy następnych spotkaniach zawsze sprawdzam przydatność przekazanych materiałów w pracy innego Katechety. Zdarza się również, że modyfikuję swoje opracowania o uwagi przekazane mi przez innych księży.


Efekty:
- współpraca z nauczycielami,
- uatrakcyjnianie warsztatu pracy,
- podniesienie jakości pracy szkoły.

§ 8 ust. 2 pkt 4a

Opracowanie i wdrażanie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą,
pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

Opis i analiza w szczególności ze wskazaniem uzyskanych efektów
W roku szkolnym 2014/2015 uczennica przygotowywana przeze mnie po raz pierwszy zwyciężyła w Archidiecezjalnym Konkursie Papieskim organizowanym po raz VII przez Stowarzyszenie Civitas Christiana pod nazwą "Poznajemy dokumenty papieży o Kulcie Najświętszego Serca Pana Jezusa". Po raz pierwszy w historii tego konkursu zwyciężyła uczennica spoza Szczecina. W konkursie uczestniczyło 60 uczniów szkół ponadgimnazjalnych z terenu diecezji szczecińsko-kamieńskiej. Justyna jest najlepszą specjalistką w województwie w tym zakresie. Konkurs był wyjątkowo trudny i obejmował mi.in. znajomość dzieł niżej wymienionych papieży:
- Pius XII HaurietisAqaus,
- Pius XI MiserentissimusRedemptor,
- Pius XI CaritateChristiCompulsi,
- Leon XIII Annum Sacrum.
Konkurs zorganizowali Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" wraz z Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. Konsultację merytoryczną prowadził ks. dr Jarosław Staszewski oraz ks. dr Arkadiusz Wieczorek. Patronat honorowy sprawowali J.E. ks. Arcybiskup Andrzej Dzięga oraz Zachodniopomorski Kurator Oświaty
Celem Konkursu było przygotowanie młodzieży do głębszego przeżycia obchodzonego w Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie Roku Serca Jezusowego ustanowionego przez J.E. ks. Arcybiskupa Andrzeja Dzięgę w 250 Rocznicę wprowadzenia nabożeństwa ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa w diecezjach Królestwa Polskiego. Udział w konkursie umożliwił uczniom poznanie historii i teologii kultu Serca Jezusowego, wzmógł ożywienie duchowości Serca Bożego wśród katechizowanych oraz pogłębił zainteresowanie młodzieży nauczaniem papieży o kulcie Bożego Serca w wybranych dokumentach.
Konkurs przebiegał w dwóch etapach. Etap szkolny polegał na przeprowadzeniu eliminacji szkolnych oraz zgłoszenie uczniów z najlepszymi wynikami do etapu finałowego. Etap finałowy polegał na rozwiązaniu testu oraz uczestnictwie w debacie gdzie należało wykazać się znajomością niżej wymienionych dzieł. Laureatka VII Archidiecezjalnego Konkursu Papieskiego dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych Poznajemy dokumenty Papieży, w ramach nagrody pojedzie na pielgrzymkę do Rzymu. Finałowemu spotkaniu towarzyszyły słowa Tak wielu o mnie zapomniało. Przynajmniej Ty mnie kochaj, które wypowiedziała Jezus do św. Małgorzaty M. Alacoque.
Wielu papieży w ciągu wieków uczyło, że kult Serca Pana Jezusa nie jest tylko jednym z wielu istniejących w Kościele nabożeństw. Jest on szczytową formą pobożności i duchowości chrześcijańskiej, bo jej przedmiotem jest miłość Boga. Papieże, w swoim nauczaniu, zwracali uwagę na różne istotne aspekty tego kultu. Leon XIII uważał go za wypróbowaną formę pobożności. Natomiast św. Pius X widział w nim: „streszczenie całej religii i normę doskonalszego życia chrześcijańskiego”.
Pius XII uczył, iż kult ten jest „doskonale zharmonizowany z istotą chrześcijaństwa i wypływa z podstawowych zasad doktryny chrześcijańskiej”. Paweł VI zaś zachęcał, żeby „ten wspaniały kult rozwijał się i był ceniony przez wszystkich”. Słowa następców św. Piotra to nie tylko zachęta, ale i wskazanie nam konkretnej drogi, którą mamy podążać.
Istotnym elementem teologii Serca Jezusa jest nauka o potrzebie wynagrodzenia Bogu za grzechy. Raniąc Serce Jezusa swymi grzechami, człowiek występuje przeciw miłości, stąd potrzeba powrotu do Boga przez miłość, symbolizowaną przez Serce Wcielonego Syna Bożego. Wynagrodzenie za grzechy należy do obowiązku wypływającego ze sprawiedliwości, miłości oraz przynależności do Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa.

§ 8 ust.2 pkt 4 c
poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych

Promocja szkoły w środowisku.

Szkoła, w której pracuję jest liderem w realizacji projektów międzynarodowych w województwie zachodniopomorskim. Od ubiegłego roku jestem członkiem Stowarzyszenia Douzelage. Praca w Stowarzyszeniu umożliwiła mi nawiązanie kontaktów z przedstawicielami państw zrzeszonych w Od biegłego roku jestem członkiem Stowarzyszenia Douzelage. Celem Stowarzyszenia, które istnieje od 2008 r. jest skoncentrowanie na działaniach skierowanych do młodych ludziach. Przedsięwzięcia inicjowane przez członków Stowarzyszenia odbywają się w ramach wolontariatu, nikt nie uzyskuje z tego tytułu żadnych korzyści materialnych. Stowarzyszenie ma całkowicie apolityczny charakter, skupia ludzi o różnych przekonaniach, którzy dla spraw młodzieży i edukacji są w stanie zrezygnować z części swojego wolnego czasu. Nasze działania realizujemy w obszarze międzynarodowego ruchu Douzelage skupiającego miasta wspólnoty europejskiej będące przedstawicielami poszczególnych państw.
W dniach od15 do 19 kwietnia 2015 r. uczestniczyłem w międzynarodowej konferencji delegatów Europejskiego Związku Miast Partnerskich Douzelage, które odbyło się w Siret w Rumunii. W spotkaniu uczestniczyło 120 osób reprezentujących władze samorządowe, organizacje pozarządowe z 22 państw członkowskich znajdujących się w 22 krajach Unii Europejskiej. Doroczne spotkanie, General Meeting, służy podsumowaniu rocznej działalności każdego z miast partnerskich. W takcie tego spotkania uczestnicy omawiali projekty zrealizowane w ramach zdobytych środków unijnych, przedstawiali odniesione sukcesy i problemy z jakimi się spotykają w trakcje realizacji projektów. Udział w tym spotkaniu umożliwił mi poznanie niezwykle interesujących ludzi. Partnerzy z Rumunii zadbali o ukazanie nam najciekawszych miejsc swojego regionu takich jak monastyry, cerkwie, klasztory i zakony. Uczestniczyłem m. in. w spotkaniach z przedstawicielami placówek edukacyjnych, organizacji pozarządowych oraz samorządowych wspierających pracę szkoły. W trakcie pobytu w Rumunii zostałem zapoznany z rumuńskim systemem oświaty. Niespodziankę sprawił mi nasz rumuński partner, który zaprowadził nas do przedszkola prowadzonego przez polskie zakonnice. Jestem przekonany, że będzie okazja by rozwijać tę znajomość w trakcie kolejnych spotkań.
Od dłuższego czasu współpracuję Stowarzyszeniem Historyczno-Kulturalne „Terra Incognita", które zostało założone we wrześniu 2009 r. Jego celem jest rozwijanie wiedzy
o przeszłości regionu, nazwanego przez założycieli ziemią nieznaną (terra incognita), poprzez działalność na polu edukacyjnym, kulturalnym i wydawniczym. Wiedza o regionie ma bowiem wpływ na powstanie więzi międzyludzkich i tożsamości regionalnej. Stowarzyszenie zorganizowało szereg imprez kulturalnych i historycznych: spotkania z ciekawymi osobami (m.in. prof. Tadeuszem Białeckim, prof. Janem M. Piskorskim, Zbigniewem Czarnuchem, Hubertem Lisem, Pawłem Pawłowskim, Robertem Michalakiem), prelekcje, szkolenia dla młodzieży i dorosłych, warsztaty dla młodzieży, konferencje, koncerty, dyskusje, wystawy, objazdy popularyzujące region. Wspólnie zorganizowaliśmy dwa koncerty w Kościele
w Czachowie na rzecz renowacji tego zabytkowego kościoła.
Współpraca ze Stowarzyszeniem pozwala mi realizować moje pasje i zainteresowania ściśle związane z historią tych regionów. To dawna Nowa Marchia, mająca własne interesujące dzieje, ciekawe tradycje oraz wybitne dziedzictwo.

Efekty:

- udział w międzynarodowym potkaniu,
- promocja szkoły poza granicami naszego kraju,
- wymiana doświadczeń z pracy w szkole, szukanie podobieństw i różnic,
- nawiązanie nowych znajomości z partnerami z całej Europy.

Integracja społeczności szkolnej.

Od wielu lat jestem współorganizatorem Dni Papieskich organizowanych zarówno w szkole jak i w mojej parafii. Każdego roku w rocznicę śmierci Jana Pawła II wraz z grupą uczniów przygotowuję wystawę i gazetkę okolicznościową. Zapraszam również całą społeczność szkolną do uczestnictwa w uroczystościach organizowanych zarówno pod pomnikiem Papieża Jana Pawła II, jak i we własnych parafiach. Uczniowie zaangażowani w to przedsięwzięcie mogą wykazać się swoimi zdolnościami. Nie tylko plastycznymi ale również organizacyjnymi. Uczniowie uczą się współpracować w grupie, skutecznie komunikować, rozwiązywać konflikty w sposób pokojowy. Ja natomiast mam możliwość obserwowania moich uczniów w zupełnie innej roli. Uczniowie sami motywują się nawzajem do rzetelnej pracy, a ja mam możliwość indywidualnych rozmów z tymi, którzy tego potrzebują.

Efekty:

- angażowanie do pracy uczniów o różnorodnych zdolnościach,
- możliwość indywidualnej rozmowy,
- lepsze rozumienie środowiska i problematyki współczesnej młodzieży.
- mobilizowanie uczniów do pracy,
- poszerzanie zainteresowań,
- rozwijanie talentów,
- poszerzanie możliwości rozwoju intelektualnego i duchowego
- nabywanie nowych umiejętności,
- wzmacnianie poczucia własnej wartości,
- godne reprezentowanie szkoły,

Studiowanie literatury.
Na bieżąco gromadziłem literaturę fachową aktualizując wiedzą i umiejętności w obszarze dydaktycznym i wychowawczym. Literaturę dobierałem w oparciu o potrzeby uczniów i własne. W trakcie zajęć mogłem dostrzec indywidualne zainteresowaniaoraz motywować uczniówdo pogłębiania wiedzy. Po analizie literatury w miarę potrzeb dzieliłem się nią z uczniami. Bardzo często zachęcałem młodzież do lektury określonych pozycji, aby sami mogli rozwijać pogłębić wiedzę. Czasami lektura miała na celu sprawdzenie treści oraz zweryfikowanie czy jest adekwatna do rozwoju młodego człowieka. Czy jej język nie jest zbyt trudny albo czy temat w niej podejmowany nie jest przedstawiony w innym świetle. Zatem czasami dyskusja na określony temat była nakierowaniem na rzetelne źródła, które ukazują różne opisy tych samych wydarzeń. Zawsze zachęcam uczniów do krytycznego podejścia do czytanych informacji, weryfikacji i zdrowego rozsądku.Poszukując literatury dla siebie kierowałem się nie tylko potrzebami młodzieży. Szukałem również takich pozycji, które pozwoliły mi przypomnieć sobie, ugruntować lub wzbogacić mój warsztat pracy.Nieustannie od początku swojej pracy zawodowej gromadzę literaturę, która jest lub była mi potrzebna w trakcie pojawiających się problemów wychowawczych lub opiekuńczych bodzięki wiedzy tam zawartej mogłem skutecznie realizować zadania których się podjąłem.W mojej biblioteczce znajdują się pozycje z zakresu wiedzy psychologicznej i teologicznej. Podobnie jeżeli chodzi o czasopisma specjalistyczne, które zajmują się wąskim przedziałem danej wiedzy. Są dla mnie cenne gdyż tematyka, którą się zajmują jest w sposób szczegółowy traktowana, cosprzyja przyswajaniu wiedzyi jej poszukiwaniu. Posiadanie takich periodyków pozwala na swobodnie z nich korzystanie, łatwo do nich wrócić by zajrzeć w interesujące mnie obszary.Bogate zasoby Internetu również pozwalają na stałą aktualizację wiedzy. Należy tylko pamiętać o weryfikacji informacji umieszczanych w sieci. Materiały tak zgromadzone wzbogacają warsztat pracy i pozwalają w sposób swobodny na wykorzystywanie w czasie zajęć z uczniami.
Prowadzenie zajęć pozalekcyjnych.
Na bieżąco prowadziłem z uczniami rozmowy, konsultacje, monitorowałem i przygotowywałem uczniów do konkursów i olimpiad. Uczniowie dzielili się ze mną swoimi pomysłami, spostrzeżeniami i opiniami zadań i planowanych przedsięwzięć.

Przygotowywałem uczniów do następujących konkursów i olimpiad:

• do Archidiecezjalnego Konkursu Papieskiego
• do Konkursu Wiedzy Biblijnej.

Każdy z nich ma swoją specyfikę i ukierunkowuje uczestnika do ok Każdy z konkursów znajduje swoich zainteresowanych.
W trakcje przygotowań konkursów młodzież potrzebowała pomocy w tłumaczeniu treści, komentowaniu jej i rozumieniu. Towarzyszyły temu indywidualne konsultacje, uzupełniane pomocami merytorycznymi czasami zdobywanymi w Kurii. Miało to miejsce np. w trakcie przygotowywania uczniów do konkurów zarówno na etapie szkolnym jak wojewódzkim. Podczas spotkań z innymi Katechetami i nauczycielami rozmawiamy o ciekawych pozycjach książkowych lub wymieniamy się konkretną literaturą, która może posłużyć innym w rozwiązaniu konkretnych problemów.
Efekty:

- posiadanie własnej biblioteczki,
- swobodny dostęp do literatury,
- poszerzanie na bieżąco wiedzy i umiejętności,
- dzielenie się wiedzą i informacjami z uczniami i nauczycielami,
- efektywne przygotowanie zajęć.

Współpraca z Wydziałem Wychowania Katolickiego Kurii Metropolitalnej.

Podczas stażu pomagałem w czasie rekolekcji wielkopostnych:

• opiekowałem się młodzieżą obecną w kościele,
• dbałem o oprawę muzyczną i przygotowanie śpiewów,
• dbałem o oprawę liturgiczną Mszy św.

Nieustannie byłem w kontakcie z Katechetą i prowadzącymi rek konsultowałem się w sprawie spotkań z młodzieżą w kościele, rozmawiałem z prowadzącymi na temat rekolekcji i ewentualnej pomoc pilnowałem porządku podczas konferencji,byłem odpowiedzialny za przygotowanie podziękowań prowadzącym rekolekcje oraz dbałem o przygotowanie liturgii.
Po rekolekcjach rozmawiałem z Katechetą na temat ich przebiegu.

§ 8 ust. 2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

1. Opis i analiza przypadku rozpoznania problemu wychowawczego.
Identyfikacja problemu.
Ucznia poznałem we wrześniu 2012 rok. Był skryty i nieśmiałynie chciał pracować w grupie albo przychodziło mu to z wielką trudnością, nie chciał się zgłaszać do odpowiedzi i nie wykazywał żadnej aktywności. Na forum klasy był raczej wycofany. Niezbyt chętnie brał udział w zadaniach przeznaczonych do pracy w grupie. Zawsze chciał pracować sam i prosił mnie o taką możliwość za każdym razem, gdy planowałam pracę w grupach. Starałem się rozmawiać z uczniem po zajęciach lub na przerwach, gdy go spotykałem, ale uczeń wypowiadał się niechętnie. Ze swojej strony nie chciałem też zbytnio naciskać, leczzabiegałem o częste kontakty by wzmacniać z nim poczucie, że ktoś interesuje się nim i jego samopoczuciem. Należy nadmienić, że uczeń nie sprawiał problemów wychowawczych. Problem bardziej dotyczył ocen z innych przedmiotów. Zawsze starałem się dużo rozmawiać z uczniem, aby znać przyczynywycofania, nieśmiałości czyewentualnych problemów z nauką.
Geneza i dynamika zjawiska.
O rozmowę w sprawie sytuacji ucznia poprosiłem najpierw wychowawcę a następnie pedagoga szkolnego. Oboje byli zaznajomieni z problemem. Jak wynika z wywiadu wycofanie ucznia wynikało z sytuacji rodzinnej, ponieważ jego rodzice byli krótko po rozwodzie. Poza tym uczeń miał problemy z adaptacją w nowym środowisku. Po rozpoczęciu nauki problem pojawił się ponownie, a nawet pogłębił, co oczywiście było związane z sytuacją rodzinną Do tego należy dołożyć jeszcze kolejne problem, a mianowicie niską samoocenę i brak poczucia akceptacji.
Cały czas byłem w kontakcie z uczniem. Przy różnych okazjach oferowałem pomoc w postaci rozmowy.W ramach pomocy zaproponowałem uczniowi udział w zajęciach pozalekcyjnych, które obejmowały różną aktywność zazwyczaj w małym gronie. Byłem przekonany, że przy mojej pomocy i wsparciu uczeń poczuje się akceptowany i zacznie bardziej angażować się wżycie klasy. Częstszy kontakt z uczniem zaowocował wzrostem zaufania i większą otwartością. Z czasem uczeń sam zaczął zwierzać mi się ze swoich problemów wynikających z rozwodu rodziców.

Znaczenie problemu.
Uczeń z problemami adaptacyjnymi, nieśmiałością, z niską samooceną oraz poczuciem wyalienowania i braku akceptacji może mieć nie tylko kłopot z kontaktem z rówieśnikami, ale również poważniejsze konsekwencje w niedalekiej przyszłości. Dotyczyć to może zarówno dalszej nauki jak i całej przyszłościmłodego człowieka. Bez rozwiązania obecnych problemów uczeń nie będzie umiał się prawidłowo się komunikować, będzie unikał sytuacji trudnych a w ekstremalnych sytuacjach będzie uciekał od problemów zamiast się z nimi zmierzyć. Unikanie konfrontacji doprowadzić może do narastania problemów, wagarów i nasilać zachowania niepożądane czy nałogi. Uczeń w takiej sytuacji wymaga wiele uwagi, szczerości i otwartości oraz jasnych i czytelnych wskazówek.
Prognozy.
Sformułowałem następujące prognozy dotyczące problemu:

Negatywna:

- zbagatelizowanie problemu przez nauczyciela,
- niska samoocena ucznia, poczucie braku akceptacji pogłębi się,
- uczeń wycofa się zupełnie i nie zbuduje w sobie poczucia zaufania do drugiej osoby.

Pozytywna:
- nauczyciele dostrzegą problem i zaangażują się by pomóc uczniowi,
- u ucznia wzroście samoocena i poziom akceptacji,
- nauczyciele będą wspierać ucznia w jego pracy nad samooceną.

Propozycje rozwiązań.

Działania podjęte przeze mnie miały doprowadzić do tego, by uczeń poczuł się dobrze w grupie, miał poczucieakceptacji i przynależności do grupy. Zaproponowałem uczniowi udział w zajęciach w mniejszej grupie osób. Klasę poprosiłem o pomoci wspólne czuwanie nad uczniem. Uczniowi tłumaczyłem jakie obszary zachowania poprawił, a które wymagają pracy. O postępach informowałem pedagoga i wychowawcę.

Efekty oddziaływań.

Uczeń po wdrożeniu oddziaływań czuje się bardziej pewny siebie Na lekcjach sam zgłasza się do odpowiedzi i chętniej niż kiedyś angażuje się w dodatkowe zadania. Wrozmowachtwierdzi, że w szkole czuje się lepiej, ma swoją grupę kolegów z którymi odnalazł wspólną pasjęi zainteresowania w dziedzinie informatyki, a przede wszystkim łatwiej i chętniejnawiązuje kontakty z innymi uczniami. Zdecydowanie poprawił swoje oceny z innych przedmiotów. Coraz częściej mówi o przyszłości w pozytywnym kontekście.

2. Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu wychowawczego.

Identyfikacja problemu.

Uczennica klasy pierwszej szkoły zawodowej była wyjątkowo hałaśliwa i, co się raczej rzadko zdarza, bardzo niesympatyczna. W trakcie zajęć zachowywała się w sposób arogancki, nie rozmawiała lecz wykłócała się o wszystko. Wyczuwałem niechęć z jej strony i to zarówno do mnie jak i koleżanek i kolegów z klasy.

Geneza i dynamika zjawiska.

Zachowanie uczennicy zgłosiłem wychowawcy i dla pedagoga szkolnego. Z wywiadu dowiedziałem się, że dziewczynkę wychowuje matka, która nie radzi sobie z problemami wychowawczymi córki. Ojciec po rozwodzie zamieszkał w innym mieście, nie kontaktował się z córką i nie utrzymywał z nią żadnych kontaktów. W zachowaniu dziewczyny dominował gniew i frustracja wynikająca z sytuacji rodzinnej. Dziewczynka była agresywna wobec rówieśników i innych nauczycieli.

Znaczenie problemu

Zachowanie uczennicy było irytujące. Powodowało zakłócenia toku zajęć lekcyjnych. Wzbudzało niechęć ze strony rówieśników. Dziewczynka nie potrafiła racjonalnie argumentować swojego zdania zawsze próbowała dominować krzykiem.

Prognoza

Pozytywna

Uczennica przy wsparciu pedagoga i psychologa szkolnego zacznie kontrolować swoje zachowanie. Będzie z szacunkiem odzywać się w czasie lekcji, naprawi relacje z rówieśnikami. Po treningu asertywności będzie potrafiła skutecznie nawiązywać kontakty interpersonalne z innymi osobami. Uda się rozpoznać i wyeliminować przyczyny agresywnego zachowania.

Negatywna

Nauczyciele zbagatelizują problem uczennicy, a brak wsparcia z ich strony spowoduje narastanie zachowań agresywnych i do eskalacji zachowań niepożądanych. Dziewczynka nie będzie potrafiła poradzić sobie z gniewem i może obrócić go przeciwko sobie. Może to objawić się sięgnięciem po niedozwolone używki, nawiązaniem kontaktów z nieodpowiednim towarzystwem, wczesną inicjacją seksualną lub zachowaniami suicydalnymi.

Propozycja rozwiązań

Po rozmowach z matką uczennicy, pedagogiem szkolnym i wychowawcą poprosiłem o rozmowę uczennicę. Chciałem w trakcie spotkania uświadomić dziewczynie, że postępując tak jak dotychczas robi sobie największą krzywdę. Poprosiłem, by zastanowiła się co takiego wydarzyło się w jej życiu, że wzbudziło i nadal wzbudza taki gniew. Zaproponowałem pomoc pedagoga szkolnego lub psychologa bo zauważyłem, że problemy uczennicy znacznie ją przytłaczają. Uczennica postanowiła skorzystać z zaproponowanej formy pomocy. Moja interwencja miała spowodować by uczennica poprawiła swój stosunek zarówno do nauczycieli jak i swoich rówieśników. Celem było również nabycie przez uczennicę umiejętności rozmowy, argumentowania i panowania nad gniewem i złością. Ważne było zwrócenie uwagi na traktowanie z szacunkiem partnera rozmowy. Kontakt z wychowawcą, matką i pedagogiem pozwolił na kontrolowanie sytuacji i szybkie reagowanie w sytuacji zachowań niepożądanych. Pojawiały się one coraz rzadziej. Dzięki pracy z pedagogiem uczennica potrafiła skuteczniej panować nad gniewem i znalazła inne jego metody rozładowywania. Przestała wyżywać się na rówieśnikach.
Wdrażanie oddziaływań.
Moje oddziaływania skupiały się przede wszystkim na rozmowach z uczennicą. W trakcie spokojnych rozmów tłumaczyłem jej, które zachowania są złe i dlaczego. Starałem się uświadamiać uczennicy agresję werbalną oraz skutki, które za sobą niesie. Wskazywałem też wzorce zachowania w postaci przykładów z życia i działalności świętych. Ofiarowywałem czas wysłuchiwałem gdy zajdzie taka konieczność. Dawałem czas na wypowiedź, rozpoznawanie emocji. Byłem wyrozumiały i cierpliwy. Prosiłem ją opanowanie i kontrolowanie gniewu. Tłumaczyłem jakie mogą być konsekwencje takiego zachowania. Znając problemy uczennicy zawsze doceniałem i chwaliłem właściwe zachowanie i reagowanie adekwatnie do sytuacji. Małymi krokami angażowałem uczennicę w zadania realizowane na potrzeby szkoły. Uczennica okazała się sprawną organizatorką, skuteczną i efektywną. Zaangażowała się w zbiórkę żywności dla osób bezdomnych, jaką organizowałem w mojej parafii. Zauważyłem, że gdy uczennica zaczęła pomagać innym i nie skupiała się tak bardzo na sobie jej zachowanie bardzo się poprawiło.

Efekty oddziaływań

Praca nad zachowaniem uczennicy przyniosła mi wiele satysfakcji gdy okazało się, że dziewczynka wyciszyła się, stała się bardziej opanowana. Zdarzały się jeszcze trudne chwile ale to były wyjątki, a uczennica natychmiast reagowała i modyfikowała swoje zachowanie. Przepraszała za swoje zachowanie. Podczas lekcji potrafiła rozmawiać, wymieniać rzeczowe argumenty i bronić swojego zdania. Zadawała pytania i spokojnie czekała na odpowiedź. Chętniej uczestniczyła w zajęciach. Była aktywna i wykazywała inicjatywę podczas spontanicznie nawiązywanych dyskusji.

Podsumowanie


Okres stażu na stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego był dla mnie czasem zdobywania ciekawych doświadczeń, dzielenia się doświadczeniami z innymi Katechetami, alesłużył także pogłębianiu wiedzy i nabywaniu nowych umiejętności.
W bieżącym roku szkolnym Wizytator Diecezjalny dokonał oceny mojej pracy.
W czasie wizytacji kontrolujący ustalił, że realizuję Podstawę programową katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, korzystając z ramowych planów nauczania na odpowiednich etapach kształcenia. Doceniono moje przygotowanie do prowadzenia katechezy widoczne
w dostosowaniu treści, metod i organizacji katechezy do możliwości psychofizycznych uczniów. Uzyskałem wyróżniającą ocenę pracy.
Działania, które ujęte w planie rozwoju zawodowego usystematyzowały moją wiedzę oraz wzbogaciły moją wiedzę i umiejętności dydaktyczno-wychowawcze. Korzystam z nich każdego dnia. Jestem otwarty na innowacje dydaktyczne i merytoryczne. Staram się prowadzić zajęć metodami aktywnymi, stosując różne środki dydaktyczne. Dostrzegam potrzeby, możliwości i zdolności moich uczniów. Pracuję zarówno z uczniami zdolnymi jak i takimi, którzy potrzebują pomocy. Pracowałem w zespołach zadaniowych powołanych w naszej szkole. Korzystam z technologii informacyjnej w codziennej pracy. Współpracowałem z różnymi osobami i instytucjami w celu podniesienia jakości mojej pracy oraz jakości pracy szkoły.