X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 28316
Przesłano:

Scenariusz zakończenia roku w szkole podstawowej

PROWADZĄCY:
Szkoła baczność! Wprowadzić sztandar szkoły.
Do hymnu państwowego.

(odśpiewanie hymnu)

PROWADZĄCY:
Po hymnie.
W dniu dzisiejszym otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły podstawowej. To jak do tej pory najważniejszy w naszym życiu moment. Dlatego cieszymy się, że są tu dziś z nami osoby, które towarzyszyły nam przez te wszystkie lata: Pani dyrektor... Pani wicedyrektor... nasi wychowawcy i nauczyciele... rodzice oraz przyjaciele.
Proszę Panią dyrektor o podsumowanie kończącego się w dniu dzisiejszym roku szkolnego.

Wystąpienie Pani Dyrektor

PROWADZĄCY:
Na ten moment każdy uczeń czekał cały rok szkolny, a klasy szóste szczególnie, bo to już nasze ostatnie zakończenie roku szkolnego w tych murach. Prosimy Panią dyrektor o wręczenie świadectw z wyróżnieniem.

(Wręczenie świadectw)

Prosimy o wręczenie podziękowań dla rodziców wspierających nieustannie z pełnym zaangażowaniem naszą palcówkę.

(Wręczenie podziękowań)

PROWADZĄCY:
Nadszedł czas, kiedy stara wiara przekazuje pałeczkę przewodnictwa młodszym. Nasi następcy – klasy piąte – przejmą nasze obowiązki reprezentując społeczność uczniowską w Samorządzie, zaopiekują się sklepikiem szkolnym a także przejmą zaszczyt reprezentowania pocztu sztandarowego. Proszę delegację klas piątych o wystąpienie do przejęcia sztandaru.

(Przejęcie sztandaru przez uczniów kl. V)

UCZEŃ KLASY V:
Drodzy absolwenci, już za chwilę pierwszy etap nauki będzie za wami. Nie zapominajcie jednak, że idąc dalej waszą edukacyjną drogą reprezentować będziecie ideały i wartości, które szkoła na Olszynce wpajała wam przez te wszystkie lata. Będziecie naszą wizytówką i pragniemy być z was dumni. Złóżcie więc ślubowanie, podobnie jak w pierwszej klasie. Do ślubowania.

Uczniowie klas VI wstają i powtarzają tekst ślubowania

„Ja, absolwent Szkoły Podstawowej nr 59...... przyrzekam dbać o dobre imię szkoły..... i sumienną pracą poszerzać zdobytą tu wiedzę...... Przyrzekam nie zawieść moich wychowawców i nauczycieli....... którzy włożyli dużo serca........ abym mógł się stać prawym człowiekiem......... i godnym obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej.”

Po ślubowaniu.
(Uczniowie siadają, klasy V wręczają upominki absolwentom)

PROWADZĄCY KL. V
Zapraszamy wszystkich na krótki program artystyczny przygotowany przez uczniów klas 6-tych.

UCZEŃ I
Kiedy coś się w życiu zmienia,
Kiedy coś się w życiu kończy
Zerknij wtedy znów za siebie
Popatrz, co cię jeszcze łączy.
Z miłą budą, z zacnym gronem
I z przyjaciół grupą wielką,
Powspominaj sobie nieco
Masz okazję na to wszelką.

UCZENNICA II
Codziennie rano tu siadałam
Przez szereg długich, długich dni
Często po lekcjach zostawałam
By wyryć imię drogie mi
I choć zmieniały się imiona
I kleks za kleksem brudził blat
Byłaś mi tarczą i ochroną
Ma przyjaciółko szkolnych lat

Ławko szkolna - ławko stara
Niewygodna i niemodna
Moje troski i zmartwienia
Dziś ci mówię DO WIDZENIA.

PIOSENKA I
„Do kołyski”

UCZEŃ III
Mieli z nami nauczyciele sporo kłopotów przez te wszystkie lata.

UCZEŃ IV
Oj, tak. Nie raz mówili: ta VI B to nam nerwów napsuła.

UCZENNICA V
A o rozrabiakach z VI A to pewnie śnili w nocnych koszmarach.

UCZEŃ III
Oni nie byli tacy źli.

UCZENNICA V
No takiego rocznika jak nasz to na pewno długo tu nie zapomną.

UCZEŃ IV
Spójrzcie na to z innej strony. Ja zapamiętam same fajne chwile: wycieczki, dyskoteki, imprezy szkolne.

UCZEŃ VI
Ale na lekcjach to też nie zawsze było nudno. Pamiętam jak pani zadała wypracowanie „Kim będziesz jak dorośniesz?” Ktoś napisał: lekarzem, bo tak chce tata, prawnikiem bo tak chce mama. A na końcu kominiarzem, bo mi też coś się od życia należy.

UCZENNICA VII
Ja pamiętam, że na angielskim padło sławne zdanie: Anglicy jedzą grzanki i jajka na betonie.

UCZENNICA VIII
Kiedyś pani od polskiego spytała moją koleżankę: Czy ty się w ogóle uczysz? Ona odpowiedziała: tak. To dlaczego robisz tyle błędów? Bo ja się na tych błędach uczę, proszę pani.

UCZEŃ IX
To dobre. Ale mnie najbardziej rozbawiło, jak na przyrodzie pani zapytała: gdzie leci ptak ze słomką w dziobie. Z klasy padła odpowiedź: Napić się coca-coli.

UCZEŃ X
A ja słyszałem, jak jeden uczeń buntował się mówiąc: nie zasłużyłem na jedynkę. Wtedy nauczycielka ze spokojem odpowiedziała mu: Masz rację, moje dziecko. Niestety regulamin szkolny nie przewiduje niższych ocen.

UCZEŃ XI
Ja nigdy nie zapomnę jak mówiliśmy na angielskim o legendach. Pani pyta: jak powiesz po angielsku „księżniczka”, a ktoś rzuca: Princessa. To pani próbuje dalej: a chociaż wiesz jak będzie książę? Prince Polo.

UCZENNICA XII
U nas na religii też bywało wesoło. Pani katechetka spytała: Ile jest Przykazań Bożych. No to odpowiadamy: 10. A kościelnych? Ktoś krzyknął: dwóch! Pan Marek i pan Adam.

UCZEŃ III
No niezłe były z nas gagatki, nawet piosenki przerabialiśmy na swoją modłę.

PIOSENKA II
„Tak bardzo się starałem” z przerobionym tekstem.

UCZEŃ IV
Żywot ucznia nie jest łatwy. Nie zawsze wszystko układało się po naszej myśli. Musieliśmy dokonywać trudnych wyborów: sprawdzian z przyrody, czy dyskoteka? Lektura czy gra na komputerze? Rozpatrzmy teraz uczniowskie żale.

UCZENNICA XIII
Rozwija rulon i odczytuje jak odę:
Do pani od matematyki:
Nieszczęsna symetria i tragiczne wzory
Jawią się w snach moich niby jakieś zmory
Nie o takich snach, matematyczko droga
Marzyła jeszcze wczoraj uczennica młoda.
Za cóż że, za, cóż, ma pani kochana,
O matematyce mam myśleć od rana!
I to myślenie tyle czasu mi zajmuje,
że na samą naukę już mi sił brakuje.

UCZEŃ XIV
(Podobnie)
Do pani od przyrody:
Wiecznie Karpaty mylę wciąż z Alpami
Narew do Bugu wpada czy do Warty?
Kto się na tym wszystkim nie zna
Ten dobrej oceny nie jest warty.
Niech pantofelki w kałużach sobie żyją
I mnie nie dręczą swym cyklem życiowym
Pozwól przyrodo w swej łaskawości
By nauka nie była wciąż polem minowym.

UCZEŃ XV
(Podobnie)
Do pani od języka polskiego:
Po co przypadków mamy aż siedem?
Dlaczego uje się nie kreskuje?
Skąd pani wie, że zły to przymiotnik?
Czy Sienkiewicz też dostawał w szkole dwóje?
Jaki jest rym do wyrazu szczęśliwy?
Czy skrzyp polny skrzypi a rumianek rumieni?
Prosimy, niech pani odpowie nam prędko,
Bo my w tej polszczyźnie jesteśmy zagubieni.

UCZEŃ XVI
(Podobnie)
Do pani od WF-u:
Kiedy ranne wstają zorze
Strój na WF schnie na dworze
Lecz tu przyszła sroga zima,
strój tu był lecz stroju ni ma

Wtedy mamę trafił szlak
I krzyczała na mnie tak:
Ty niegrzeczny, ty łobuzie
Będziesz ćwiczył w starej bluzie!

Tamta bluza jest z koronki
Kup mi mamo strój z Biedronki.
Pani w szkole strój lustruje
Możesz ćwiczyć, choć się pruje.

Dbaj o strój bo będzie pała
I się klasa będzie śmiała
Skacz przez kozła, piłkę kop
Dziarski będzie z ciebie chłop.

UCZENNICA V
Ale my oczywiście ze szkoły wychodzimy bez żalu do nauczycieli, za to z nadzieją, że te chwile spędzone w szkole, i dobre i złe, przygotowały nas do podjęcia nowych wyzwań, do sięgania na drugą stronę tęczy i do realizowania naszych najskrytszych marzeń.

PIOSENKA III
Piosenka dla odchodzących.

UCZEŃ III
Każdy z nas ma wielką walizkę wspomnień szkolnych. I choć już nie możemy się doczekać nowych wyzwań, to wiem, że jeszcze zatęsknimy za tymi murami, w których spędziliśmy większość naszego młodego życia.

UCZEŃ XVII
Chciałbym kiedyś tu powrócić,
Chciałbym kiedyś tu zapukać,
Porozglądać się dokoła
By dzisiejszy dzień odszukać.

UCZENNICA XVIII
Chciałabym tu kiedyś wrócić,
Chciałabym tu wpaść na chwilę,
Czas upłynie - ja dorosnę,
Przejdę pewnie życia milę.

UCZEŃ XIX
Nikt nam przecież nie zabroni
Wrócić tutaj wspomnieniami,
Po cichutku, tak znienacka
Znów będziemy razem z wami.

UCZENNICA XX
To już nasze pożegnanie
Z uczuciami tęskną nutką
I tylko w kąciku serca
Jakby żal pukał cichutko.

UCZENNICA V
Nie odejdziemy jednak bez podziękowania dla tych, którzy cały ten czas dbali o nasz zasób wiedzy, bezpieczeństwo i dobre maniery. Drodzy wychowawcy, nauczyciele, drogie Panie dyrektor i wszyscy pracownicy szkoły: za poniesiony trud oraz za serce włożone w proces kierowania nas ku dorosłości uczniowie klasy VIA i VIB pragną dzisiaj podziękować z całego serca.

PIOSENKA IV
Dzieci świata.

(Rozdanie kwiatów nauczycielom w trakcie trwania piosenki)

PROWADZĄCY:
Proszę o powstanie. Szkoła baczność. Proszę wyprowadzić sztandar szkoły.
Spocznij.

PROWADZĄCY:
Prosimy Panią wicedyrektor o zabranie głosu.

Wystąpienie Pani wicedyrektor

PIOSENKA V
To już jest koniec.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.