Spotkanie z bałwankiem - scenariusz zajęć w grupie dzieci trzyletnich i czteroletnich

Temat: Spotkanie z bałwankiem
Cele główne:
- kształtowanie percepcji wzrokowej w trakcie składania obrazka w całość
- określanie cech zimowej pogody i krajobrazu

- poznawanie właściwości papieru – gazet

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- buduje krótkie wypowiedzi na temat wysłuchanego utworu literackiego
- rozumie i dostosowuje się do słownych poleceń nauczyciela
- uczestniczy w zabawach badawczych
- podaje cechy zimowego krajobrazu
- rozpoznaje kształt koła
- poprawnie liczy w zakresie 3
- składa obrazek z części
- estetycznie wykonuje pracę plastyczną według instrukcji nauczyciela
- uczestniczy w zabawach ruchowych i gimnastycznych

Metody pracy:
Czynne – samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych dziecku
Słowne- rozmowa
- opowieść ruchowa
- elementy pedagogiki zabawy KLANZA
- elementy metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Formy pracy:
- indywidualna, z całą grupą

Środki dydaktyczne: pudełko, części obrazka przedstawiającego bałwanka, różne rodzaje papieru (gazeta, papier ścierny, papier śniadaniowy), instrument, klej, wata, chusta animacyjna


Przebieg zajęć:

Powitanie grupy Powitanie zabawą muzyczno – ruchową ,, Baw się ze mną”

,,Chodźmy wszyscy, zróbmy koło, zabawimy się wesoło. Witam was, wszyscy wraz, na zabawę nadszedł czas, Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, cały tułów i podłoga”.

Humor Hanki – zabawa słuchowo-motoryczna wg I. Jabłońskiej-Gabrysiak; poznanie zabawy.
Humor Hanki
Iwona Jabłońska-Gabrysiak
Mrozi mróz, prószy śnieżek Ręce uniesione do góry, obie jednocześnie opuszczane są w dół, poruszanie palcami (naśladowanie padania).
Marznie Kasia, mały Felek, Obie dłonie jednocześnie wykonują szybkie ruchy pocierania o przeciwną sobie rękę ponad łokciem
No, a Hanka? Ma humorek. Rozłożenie rąk na boki, dłonie skierowane w dół, wzruszenie ramionami.
By poprawić humor Hanki Uśmiechanie się szerokimi ustami, rozglądanie się na boki.
dziadek zabrał ją sanki, Marsz w miejscu.
ciągnie, ile tylko sił ma zuch, Naprzemienne ruchy dłoni, jak przy przeciąganiu liny (dłonie złożone w pięść, trzymane przed sobą na wysokości pępka jedna dalej, druga bliżej, wyciągnięta w przód dłoń kieruje się w stronę pępka, druga w tym czasie zmienia swoją pozycję).
razem wpadli w śnieżny puch. Podskok w górę i przysiad podparty.

II.
Śnieg – rozmowa na podstawie tekstu I. Salach; podawanie informacji o najbliższym otoczeniu; kształtowanie percepcji wzrokowej w trakcie składania obrazka w całość. N. prezentuje tekst wiersza, omawia go i zadaje dzieciom pytania: Jaki puszek leciał z nieba?; Dlaczego cieszyły się dzieci, co robiły? itp. Potem wyjmuje z pudełka części obrazka przedstawiającego bałwanka; zadaniem dzieci jest złożenie obrazka-niespodzianki w całość, nazywanie rzeczy przedstawionej na obrazku – bałwanek i podawanie, z czego zostały wykonane poszczególne elementy bałwanka: 3 kule ze śniegu, nos z marchewki, oczy i guziki z węgla, czapka z garnka.
Śnieg
Iwona Salach
Przez styczniową nockę całą
dużo śniegu napadało.
To uciecha jest dla dzieci.
Patrzcie – z nieba puszek leci.

Zabierzmy łyżwy, sanki,
ulepimy dwa bałwanki.
Koleżanki z koleżkami
będą rzucać się śnieżkami.

Zabawy z chustą animacyjną KLANZA
- „ Morze” – trzymamy chustę i falujemy nią w różnym tempie
i z różną siłą.
- „ Skacząca piłka” – na chuście leży piłeczka, którą
podrzucamy i odbijamy podnosząc energicznie brzegi do góry. Piłka nie może
upaść na podłogę.
- „ Grzybek” – zakładamy chustę za głowę ( wchodzimy pod nią ) kucamy i podnosimy się
na przemian , tworzymy duży grzyb.
- „ Podaj dalej” – trzymamy mocno naprężoną chustę i podajemy ją w prawo lub w lewo.
- „ Słońce – śnieg” – na hasło „ słońce” falujemy chustą , gdy usłyszymy „ śnieg”
wbiegamy pod nią.

•„Kule” – zabawa badawcza; poznawanie właściwości papieru – gazet; rozwijanie sprawności motorycznych w trakcie zgniatania i formowania kuli. N. przygotowuje w pudełku różne rodzaje papieru (gazeta, papier śniadaniowy, papier ścierny itp.). Dzieci wyjmują, wspólnie nazywają i określają cechy każdego kawałka papieru. Mówią, z którego można byłoby ugnieść kulę na bałwanka.
•„Bałwanek” – zabawa z elementem toczenia. N. wykorzystuje gazetowe kule z poprzedniej zabawy i rozkłada je (lub worki gimnastyczne, koła itp.), rozkłada je na dywanie. Podaje rytm do biegu, podskoków lub marszu. Dzieci poruszają się pośród rozłożonych kul. Na przerwę w rytmie każde dziecko wybiera jedną kulę i naśladuje toczenie jej.
•Iskierka
Wszyscy uczestnicy siadają w kole, trzymając się za ręce. Nauczyciel lekko ściska dłoń siedzącego po prawej stronie dziecka, mówiąc: „Iskiereczkę puszczam w krąg, niechaj wróci do mych rak”. Dziecko, do którego dotarła „iskierka”, przekazuje ją kolejnej osobie . Gdy wróci ona do nauczyciela od dziecka, siedzącego po jego lewej stronie, mówi on: „Dziękuję wróciła”

•Wykonanie pracy plastycznej – wyklejanie bałwanka watą; składanie sanek; usadzenie bałwanka na sankach.
•Jaka pogoda?” – Spacer w pobliżu przedszkola, określanie cech zimowej pogody i krajobrazu.
•Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkami.

III.
•„Mój bałwanek” – składanie obrazka z elementów (lub figur geometrycznych); nazywanie tych elementów; kształtowanie percepcji wzrokowej w trakcie dopasowywania elementów obrazka we właściwe miejsce. N. przygotowuje dla dzieci komplet elementów składających się na obrazek bałwanka (3 koła, nos, kółka na oczy i guziki, garnek itp., wg uznania N.) lub figur geometrycznych (koła różnej wielkości, prostokąt, kwadrat – bez nazywania ich, wybór N.). N. prezentuje sposób układania, dzieci naśladują N.
•Zabawy dowolne dzieci w kącikach zainteresowań; rozumienie, że przedszkolne zabawki nie stanowią własności dziecka.