W dżungli - scenariusz zajęcia koleżeńskiego

SCENARIUSZ ZAJĘCIA KOLEŻEŃSKIEGO

Temat zajecia: Słuchanie opowiadania nauczycielki pt. ,,W dżungli”.

Cele:
-integracja grupy
-kształcenie słuchu i pamieci muzycznej
-poszerzenie zasobu słownictwa
-usprawnienie aparatu artykulacyjnego
-ćwiczenie uwagi słuchowej
-dostosowanie długości wydechu do długości wypowiedzi
-wyrobienie sprawnosci ruchowej i koordynacji słuchowo-ruchowej
-kształtowanie świadomości fonologicznej
-kształtowanie pojęcia liczby (przeliczanie, określanie liczebności zbioru)
-wydłużanie fazy wydechu, regulacja mocy wydechu (słaby, mocny)
-podnoszenie sprawności manualnej

Metody pracy:
-czynna
-słowna
-oglądowa

Forma pracy:
-grupowa
-indywidualna

Pomoce:
płyta CD z nagraniem piosenki, lusterka, zagadki słuchowe, ilustracje do opowiadania, piórka, ilustracje zwierząt (słoń, żyrafa, papuga, tygrys, małpa, kogut, kot, kaczka), ilustracje: miasta, dżungli, wiejskiej zagrody; instrumenty perkusyjne: bębenek, kołatka, tamburyn, ilustracja małpki do kolorowania.


Przebieg zajęc:

1. Śpiewanie piosenki integrujacej grupę ,, Zabawa u zwierząt”
Dzieci śpiewają piosenkę i ilustrują ją za pomocągestów.

2. Rozmowa na temat treści piosenki.
Dzieci siadają przy tablicy ściennej, gdzie nauczciel umieszcza trzy obrazki- wiejską zagrodę, dżunglę i miasto. Nauczyciel pyta dzieci:
-Jakie zwierzątka zorganizowały zabawę?
-Jak myślicie, gdzie takie zwierzątka mieszkaja, w zagrodzie wiejskiej, w dżungli czy w mieście?

3. Słuchanie opowiadania z użyciem ilustracji pt. ,,W dżungli”czasie gdy nauczyciel opowiada, dzieci wykonują ćwiczenia usprawniające artykulatory i oddechowe.

Za morzami, za górami, w gorącej dżungli żyje murzynek Hapo. Mieszka w wysokim szałasie zbudowanym z gałęzi (,,pokazujemy, jak wysoki jest szałas”- próbujemy sięgnąć językiem do nosa). Każdego ranka przychodzi do niego małpka Pepe. Hapo wspina się na drzewo bananowe (,,dotykamy czubkiem języka kazdego zęba po kolei), zrywa dla małpki banany (przyklejamy język do podniebienia, następnie odrywamy go głośnym mlasnięciem) i karmi nimi Pepę (wywijamy wargi, naśladując małpę). Sam też zjada banana (poruszamy buzią, jakbyśmy coś jedli) i popija pysznym mlekiem kokosowym (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).
Potem Hapo i Pepe idą na spacer. Nad ich głowami skaczą z gałęzi na gałąź inne małpki. Hapo przygląda się ich zabawom, małpki siłują się ze sobą (język ,,siłuje się” z podniebieniem, następnie próbujemy nim wypchnąć dolne zęby). Ziemia drży (wołamy: bum, bum”). Przez dżunglę idą wielkie i ciężkie słonie. Mają długie trąby (jak najdalej wysuwamy z buzi długi, wąski język) i potrafią nimi dosięgnąć do wysoko rosnących bananów (dotykamy językiem ostatnich zębów dolnych i górnych). Hapo i Pepe chowają się, gdyż za krzakami czai się tygrys (cofamy język jak najdalej). O, już groźny tygrys odchodzi. Nagle przed oczami Hapo robi się bardzo kolorowo. To papugi. Przelatują koło niego, machając barwnymi skrzydłami (podnosimy się z przysiadu, machając rękoma- wdychamy powietrze nosem, prostujemy nogi i stajemy na palcach- wydychamy powietrze ustami). Ejże, a dlaczego świat jest teraz w biało-czarne paski? Przez dżunglę przebiega stado zeber (,,rysujemy zebrom paski”- pocieramy językiem o górne zęby). A cóż to za róg wystaje zza drzewa? (wysuwamy wąski język z buzi). ,,Oj,chyba zaraz mnie ukłuje”- myśli Hapo.- ,,Trzeba uciekać”. To tylko nosorozec. Wybiera się z rodzinką na przechadzkę po dżungli.
Hapo dochodzi do rzeki, na brzegu wypoczywa właśnie rodzina antylop. Mama i tata piją wodę (,,pokazujemy jak zwierzęta piją wodę”- wysunięty z buzi język zawijamy do środka), a dzieci skaczą na pobliskiej polanie (dotykamy językiem różnych miejsc na podniebieniu). W rzecznym błocie zasypia hipopotam (otwierajac szeroko buzię, głośno ziewamy). Hapo znajduje na brzegu łódkę (robimy z języka ,,łódkę”- boki i przud języka unosimy do góry, tak by na środku języka powstało wgłębienie). Teraz popływa na niej z Pepe.
Mocno macha wiosłami (,,machamy”- poruszamy językiem między kącikami ust), łódka szybko mknie po wodzie. Pepe piszczy z radośći, gdyż bardzo lubi pływać. Obok łódki przemykają srebrzyste ryby (układamy usta w ,,rybi pyszczek”), Pepe macha łapą, bo chce je złapać (poruszamy językiem, próbując dotknąć nim nosa i brody).
Robi się już późno. Hapo jest głodny, więc wraca do wioski. Przy szałasie mama Hapo miesza w garnku gulasz na obiad (,,mieszamy gulasz”- wykonujemy językiem w buzi koła). Po pysznym obiedzie mieszkancy wioski zbierają się wokół ogniska. Teraz wszyscy będą się bawić i tańczyć. Na środek polany (robimy z języka ,,polanę”- wykladamy bardzo szeroki język na brodę) wychodzi szaman. Najpierw robi groźne miny (robimy groźne miny), by odstraszyć niebezpieczne, drapieżne zwierzęta. Potem daje znak- czas zacząć zabawę. Grajkowie uderzają w tam -tamy (dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu). Ubrania w barwne stroje taneczne zaczynają tańczyć (nasz język ,,tańczy”- wykonujemy w buzi językiem koła). Gdy zapada noc, mieszkańcy wioski zmęczeni, lecz zadowoleni udają się na spoczynek.
Rozmowa na temat opowiadania.
-Jakie zwierzęta spotkał Hapo w dżungli?
-Jaki panuje tam klimat?

4. Zabawa ruchowa połączona z naśladowaniem zwierząt przy zmianie akompaniamentu pt.,,Zwierzęta z dżungli”
Nauczyciel demonstruje trzy instrumenty: bębenek, kołatkę, tamburyn. Dzieci na sygnał wybranego przez nauczyciela instrumentu stają się zwierzątkiem egzotycznym- słoń, zebra, tygrys. Dzieci mają za zadanie naśladować ich ruchy i wydawane przez nie odgłosy.
Bębenek- słoń
kołatka- zebra
tamburyn- tygrys

5.Ćwiczenie syntezy logotomowej, fonemowo- logotomowej, logotomowo-fonemowej.
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi ilustracje obrazkiem do dołu. Następnie mówi nazwę zwierzątka podzieloną na logotomy. Zadaniem dzieci jest odgadnąć o jakim zwierzęciu jest mowa.
s- łoń, tygr-ys, papug-a, małp-a, żyr-afa
k-otek, kog-ut, kaczk-a
-Popatrzcie i powiedzcie, czy wszystkie zwierzątka, to zwierzątka egzotyczne? (nie)
-Jakie są tu jeszcze zwierzątka oprócz egzotycznych? (zwierzęta wiejskie)
-Proszę podzielcie je na wiejskie i egzotyczne.
-Jak myślicie których zwierzątek mamy tu więcej, egzotycznych, czy wiejskich?
(egzotycznych)
-Policzmy i sprawdzmy , czy się nie mylicie? Dzieci licza.

6.Ćwiczenia słuchowe na materiale nie werbalnym.
Dzieci słuchają odgłosów zwierząt do obrazków wiszących na tablicy , (słoń,tygrys, papuga, małpa). Nauczyciel pyta:Czy słyszeliśmy już odgłos kazdego zwierzątka egzotycznego, które mamy na tablicy? Dzieci- nie, żyrafa nie wydała odglosu.

7.Ćwiczenia oddechowe ,,Piórka papugi”
Dzieci wstają, otrzymują piórka. Dziecko dmucha na swoje piórko, raz mocniej, raz słabiej, raz dłuzej, raz krócej.

8.Ćwiczenia grafomotoryczne.
Dzieci otrzymują rysunek małpki. Trzeba połączyć kropki linią ciągłą i pokolorować obrazek.

Opracowała E. Dmowska