Czego rodzice robić nie powinni? - czyli pierwsze dni dziecka w przedszkolu

Czego rodzice robić nie powinni?
- czyli pierwsze dni dziecka w przedszkolu.

Pierwsze dni pobytu dziecka w przedszkolu wiążą się zwykle z zachwianiem jego poczucia bezpieczeństwa. Dziecko boi się nie tylko tego co go spotka, ale przede wszystkim tego, że mama nie wróci po nie. Dlatego wskazane jest, aby rodzice przez pierwsze dni odbierali dziecko z przedszkola nieco wcześniej, np. po obiedzie lub zaraz po podwieczorku. Bardzo stresująca jest dla malucha sytuacja, gdy większość dzieci poszła już do domu, a on jeszcze nie.

Czego rodzice robić nie powinni:

• Straszyć dziecko przedszkolem („Pani w przedszkolu nauczy cię dyscypliny!").
• Posyłać do przedszkola dziecko, które nigdy dotąd nie zostawało bez mamy - taki początek skazany jest z góry na niepowodzenie.
• Zaglądać po pożegnaniu do sali, by sprawdzić czy dziecko się bawi. Jeśli maluch to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może zrobić to znowu.
• Dzwonić do przedszkola z pytaniem jak sobie radzi nasze dziecko. Przeważnie rodzice niepokoją się znacznie bardziej niż ich dzieci. Dziecko po 10 -15 minutach zaczyna bawić się.
• Poddawać się!
Jeśli rodzice wzruszeni łzami bądź zdenerwowaniem i tupaniem swojej pociechy zdecydują się zostawić dziecko,, jeszcze tylko dzisiaj" w domu, jest to dla niego sygnał, aby jeszcze bardziej demonstrować swoje niezadowolenie.
• Jedno ustępstwo rodzica sprawia, że wcześniej czy później dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na dłużej.

Rodzice powinni być świadomi tego, że nawet, jeśli znajdą idealne przedszkole i dobrze przygotują dziecko, i tak ma ono prawo wyrażać sprzeciw i niezadowolenie - ponieważ w jego życiu zaszła radykalna zmiana i potrzebuje czasu, aby ją zaakceptować.


Pierwsze dni dziecka w przedszkolu

RADY DLA RODZICÓW:

• Dziecko powinno zabrać do przedszkola ukochaną maskotkę. Dobrze jest też przypiąć mu plakietkę z imieniem.
• Należy powiedzieć dziecku, kiedy i kto po nie przyjdzie oraz zapewnić, że jest bardzo kochane przez swoich bliskich.
• Żegnamy się z dzieckiem w szatni, szybko, i bez łez.
• Odbieramy dziecko punktualnie i wręczmy mu mały prezent z okazji zostania przedszkolakiem.
• Chwalimy dziecko za jego dzielność i zaradność .

Sposoby przygotowania dziecka do przedszkola

RODZICE POWINNI:

• Czytać dziecku opowiadania, których bohaterowie chodzą do przedszkola.
• Oglądać wspólnie z dzieckiem „Domowe Przedszkole” w telewizji z odpowiednim komentarzem.
• Zaaranżować rozmowę o przedszkolu swojej pociechy ze znajomym dzieckiem, które lubi chodzić do przedszkola.
• Opowiadać dziecku, jak to było, gdy oni chodzili do przedszkola.
• Podkreślać zalety przedszkola – np. możliwość poznania wielu nowych kolegów do zabawy, dużo zabawek, pani, która zna ciekawe zabawy, wierszyki i piosenki.
• Wyjaśnić dziecku, dlaczego będzie chodzić do przedszkola, (np. bo mama musi iść do pracy i rodzice zdecydowali, że w przedszkolu będzie miało najlepszą opiekę.
• Wspólne wybrać się na zakupy wyprawki dla przyszłego przedszkolaka.


Czy dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola?

Dziecko dojrzało do pójścia do przedszkola gdy:
• dobrze znosi nieobecność mamy (zostaje pod opieką innych członków rodziny lub znajomych osób);
• z własnej inicjatywy oddala się od mamy, nie trzyma się kurczowo jej spódnicy (na spacerze odchodzi daleko nie oglądając się na mamę, potrafi samo odnaleźć drogę do domu);
• potrafi wykonać proste czynności samoobsługowe – zgłaszanie potrzeby fizjologicznej i samodzielne korzystanie z toalety, mycie rąk, podciąganie rajstop, zakładanie koszulki i luźnego sweterka, rozpoznawanie swoich ubrań, samodzielne jedzenie łyżką i picie z kubeczka.

Wymagania jakie stawia przedszkole w zakresie samoobsługi sprowadzają się do:
• komunikowania potrzeb fizjologicznych,
• umiejętności zdjęcia i podciągnięcia majteczek,
• korzystania z papieru toaletowego,
• umiejętności umycia rąk mydłem i wytarcia w ręcznik,
• umiejętności samodzielnego jedzenia (posługiwania się łyżką i widelcem) a także gryzienia!
• samodzielnego ubierania i rozbierania się dziecka (przynajmniej podejmowania takich prób).

Okres adaptacji dziecka w przedszkolu przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne) - bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby żeby było tak jak dawniej.


Rodzice powinni stopniowo przygotowywać dziecko do pójścia do przedszkola.
Nie wskazane jest robienie wszystkiego na raz. Rodzice powinni rozciągnąć ten proces
w czasie, aby dziecko mogło oswoić się z myślą o tym, że pójdzie do przedszkola.

Drodzy Rodzice!
Jeśli przetrwacie pierwszy miesiąc, dalej będzie już z górki i tylko patrzeć jak Wasz maluch
z przejęciem opowie Wam o swoich pierwszych przyjaźniach.