Poznajemy wiejską zagrodę na podstawie wiersza T. Fiutowskiej "Podwórkowa awantura". Scenariusz zajęć

SCENARIUSZ ZAJĘĆ
Grupa : 4 latków
Czas realizacji: 30 minut
TEMAT: Poznajemy wiejską zagrodę na podstawie wiersza T. Fiutowskiej
„Podwórkowa awantura”

CEL OGÓLNY: Dziecko potrafi rozpoznać i nazwać zwierzęta z wiejskiego podwórka.

CELE SZCZEGÓŁOWE: Dziecko przelicza do 6 i więcej
Dziecko potrafi naśladować odgłosy zwierząt

METODY: oglądowa – pokaz
słowna - pogadanka
ćwiczenia praktyczne

FORMY PRACY: zbiorowa, indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: wiersz T. Fiutowskiej „Podwórkowa awantura”, ilustracja pt. „Zwierzęta z wiejskiej zagrody”, ilustracje zwierząt, kostka do gry ze zwierzętami, nagranie z odgłosami zwierząt

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Słuchanie wiersza T. Fiutowskiej „Podwórkowa awantura”
Kura gdacze, kaczka kwacze,
goni kurę mokrą raczej.
Gęś też syczy, kogut pieje.
Gwałtu! Rety! Co się dzieje?
Ryczy krowa, świnia kwicze,
a indyk się rozindyczył.
Kot mysz goni, głośno miauczy.
- Dość awantur! Już wystarczy!
Tak pies Burek głośno szczeka...
i już słychać go z daleka.
Koza meczy:
- Mee, mee, mee ...
Czego psisko mądrzy się?
Dla ochłody – wiadro wody
poleją na głowy, brody!
Wyszły z mody awantury!
- A sio, gęsi, a sio, kury!
Powiedziała, co wiedziała
białą brodą pokiwała,
pochyliła nisko rogi.
- Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi!
Awantura się skończyła,
bo to koza groźna była.

2. Rozmowa na temat treści wiersza.
o Wyjaśnienie niezrozumiałych słów : awantura
o Wypowiedzi dzieci na temat, jakie zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze, kto próbował je uspokoić i w jaki sposób to zrobił.

3. Oglądanie ilustracji pt. „Zwierzęta z wiejskiej zagrody” – dzieci rozpoznają i nazywają zwierzęta występujące na ilustracji, wymieniają i pokazują zwierzęta które występowały w wierszu.

4. Zabawa ruchowa z ćwiczeniami słuchowymi „Jakie to zwierzę? - dzieci poruszają się po sali w rytm wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze siadają na dywanie. Nauczyciel włącza nagranie odgłosów wydawanych przez wybrane zwierzę. Dzieci przez chwilę słuchają, a następnie określają, jakie zwierzę wydaje ten odgłos. Dźwięk tamburynu jest sygnałem do ponownego ruchu.

5. Ćwiczenia słownikowe i dźwiękonaśladowcze „Naśladujemy odgłosy zwierząt”- nauczyciel podnosi kolejno do góry obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka. Dzieci podają nazwę zwierzęcia przedstawionego na obrazku, określają co ono robi i naśladują odgłosy, jakie wydaje. Np.
- (obrazek kury) dzieci mówią: kura (nauczyciel naprowadza je pytaniem co robi?), gdacze (jak?) – ko ko ko
- (obrazek kaczki) dzieci mówią: kaczka (co robi?) kwacze (jak?) kwa kwa kwa
- (obrazek krowy) dzieci mówią: krowa (co robi?) muczy (jak?) muu, muu, muu
- (obrazek kota) dzieci mówią : kot (co robi?) miałczy (jak?) miał, miał, miał
- (obrazek psa) dzieci mówią : pies (co robi?) szczeka (jak?) hau, hau, hau
- (obrazek konia) dzieci mówią: koń (co robi?) rży (jak?) ihaha ihaha

6. Zabawa ruchowo – naśladowcza „Loteryjka obrazkowa” – nauczyciel pokazuje dzieciom dużą kostkę, na której bokach przyklejone są obrazki zwierząt hodowanych na wsi. Wybrane dziecko rzuca kostką, a pozostałe naśladują sposób poruszania się i odgłosy zwierzęcia przedstawionego na obrazku, który wypadnie na kostce.

7. Podsumowanie zajęć.